O‘zbekistonning eng yangi tarixi


Download 329.27 Kb.
Pdf ko'rish
Sana05.12.2020
Hajmi329.27 Kb.
#160373
Bog'liq
1-mavzu. Maruza matni af48c41a955114ce9139d26f2bac02ce


 

1- Mavzu: ”O‘zbekistonning eng yangi tarixi” o‘quv kursining predmeti



maqsadi va vazifalari, nazariy-metodik tamoyillari 

Reja: 


1.  Kirish. "O‘zbekistonning eng yangi tarixi"kursini o`qitishnig dolzarbligi. 

2."Eng yangi tarix" tushunchasining ta'rifi, mazmun –mohiyati. 

3. "O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursining predmeti, uning                   

     maqsadi, vazifalari va nazariy-uslubiy asoslari. 



 

1.Kirish. "O‘zbekistonning eng yangi tarixi"kursini o`qitishnig dolzarbligi. 

O‘zbekiston  tarixi,  shuningdek,  O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixi    jahon 

tarixining  ajralmas bir qismi  bo‘lib, u bizning zamonamizdagi global jarayonlar 

bilan  chambarchas  bog‘liqdir.  Eng  yangi  tarixni  o‘rganishning  muhimligi  va 

dolzarbligi  shundaki,  u    mamlakatimizning  ijtimoiy-iqtisodiy  va  siyosiy-ma'naviy 

jihatdan barqaror rivojlanishiga ta'sir qiluvchi voqea-xodisalarni tushunishga hamda 

teran idrok etishga yordam berishi bilan belgilanadi. Bundan tashqari, u bizga tarixiy 

taraqqiyot  tendensiyalarini  oldindan  ko‘ra  bilish  va  bashorat  etish  imkoniyatini 

beradi. 

Ma'lumki, O‘zbekiston Respublikasining mustaqillikka erishish jarayoni sobiq 

sovet  hududidagi  boshqa  mamlakatlar  singari  murakkab  siyosiy  o‘zgarishlar 

sharoitida yuz berdi. Davlat mustaqilligining e'lon qilinishi  mamlakatning barcha 

siyosiy va ijtimoiy-iqtisodiy tizimini tubdan o‘zgartirishga yo‘l ochdi. 

Demokratik prinsiplarga ko‘ra milliy davlatchilik va siyosiy tizimning asoslari 

shakllantirildi,  ularda  hokimiyatning  qonun  chiqaruvchi,  ijro  etuvchi  va  sud 

hokimiyatlari  funksiyalari  va  vakolatlari  taqsimlandi.  Respublikaning  siyosiy  va 

ijtimoiy-iqtisodiy  hayotini  erkinlashtirish  bosqichma-bosqich,  keskin  inqilobiy 

larzalarsiz  amalga  oshirildi.  Tashqi  siyosatning  milliy  strategiyasi  ishlab  chiqilib, 

O‘zbekiston zamonaviy xalqaro munosabatlar tizimiga munosib ravishda kira oldi. 

O‘zbekiston  tanlagan  mustaqil  taraqqiyot  yo‘li  xalqimizning  milliy  xususiyatlari, 

urf-odatlari va madaniyatini har tomonlama hisobga olgan holda, to‘plangan xalqaro 

tajribadan ijodiy foydalanishga asoslangandir. 



 

Zamonaviy  tarixni  o‘ta  dolzarbligini  hisobga  olgan  holda,  O‘zbekiston 



Respublikasining Birinchi Prezidenti I.A.Karimov 2012 yil yanvar' oyida "Oliy va 

o‘rta maxsus ta'lim vazirligi huzurida O‘zbekistonning zamonaviy tarixi bo‘yicha 

jamoat kengashini tashkil etish to‘g‘risida" qaror qabul qildi. Kengashga tarixiylik 

va  ob'ektivlik,  dogmatizmning  oldini  olish,  o‘zbek  xalqining  tarixiy  o‘tmishi  va 

bugungi  kunini  baholashga  har  tomonlama  yondoshish  asosida  O‘zbekistonning 

zamonaviy tarixini tizimli o‘rganish vazifalari yuklatildi. Bunda zamonaviy tarixni 

ilmiy tadqiq qilishda xalqaro tajribani hisobga olish,  yangi avlod o‘quv va ilmiy 

adabiyotlarini tayyorlash, O‘zbekistonning zamonaviy tarixi global va mintaqaviy 

jarayonlar bilan uzviy bog‘liq ekanligi nazarda tutildi. 

O‘zbekistonning eng yangi tarixi - bu tarix fanining nisbatan yangi yo‘nalishi 

bo‘lib, u 2020 yilda mustaqil ilmiy fan sifatida o‘ziga xos metodologiyasi, tadqiqot 

yo‘nalishlari  va  o‘quv-uslubiy  ishlanmalari  bilan  ajralib  chiqdi.  Shu  munosabat 

bilan,  zamonaviy  tarix  mamlakatimizning  mustaqillik  arafasidagi  va    mustaqillik 

taraqqiyot davri tarixini, uning o‘ziga xos tendensiyalari, tarixiy shart-sharoitlari va 

rivojlanish jarayonlarini  ilmiy asoslangan holda yoritishni taqozo etmoqda. 

 Binobarin,  tarixshunoslar  va,  shuningdek,  O‘zbekiston  ijtimoiy-gumanitar 

fanlarining boshqa vakillari oldida jahon amaliyotini bu boradagi tarixiy tajribasini 

hisobga  olgan  holda,  mazkur  ta'limni  yangi  nazariy  va  metodologik  darajaga 

ko‘tarish hamda yangi ilmiy yo‘nalishlarni o‘zlashtirish vazifasi turibdi.                             

 

2. "Eng yangi tarix" tushunchasining ta'rifi, mazmun -mohiyati 

 

O‘zbekistonda  ijtimoiy-iqtisodiy  va  siyosiy  hayotni  isloh  qilish  bilan  bir 



vaqtda, milliy o‘ziga xoslikni mustahkamlash jarayonlari boshlandi. Tarixiy xotira - 

milliy  o‘ziga  xoslikni  tarixan  idrok  etishda  asos  bo‘lib  xizmat  qildi.  Ma'lumki, 

tarixiy  xotira  xazinasi  millat  taraqqiyotiga  yordam  beradigan  milliy  ongning 

samarali  kuchi  sifatida  ona  tiliga,  turmush  tarziga,  urf-odatlari  va  madaniyatiga 

ehtiyotkorlik  bilan  munosabatda  bo‘lishni  talab  qiladi.  Bu  shunchaki  ma'naviy 

merosni saqlab qolish uchun tarixiy qadriyatlarni jalb qilish emas, balki ma'naviy 



 

tiklanish  yo‘lini  boshlash  uchun  xalq  o‘zining  ko‘p  asrlik  tarixiga,  ming  yillik 



madaniy tajribasiga, buyuk ajdodlari merosiga murojaat qilishi va O‘zbekistonning 

jahon  hamjamiyatiga  qanday  ma'naviy-axloqiy  boyliklar  bilan  kirishi  kerakligini 

anglatadi. Bularning barchasi I.Karimov tomonidan tarixiy xotiraga berilgan mazkur 

ta'rifda  o‘z  ifodasini  topgan:  “Tarixiy  xotira  –  bu  umr  mazmunini,  avlodlar 

o‘rtasidagi  vorislik  tuyg‘usini,  ularning  bir-biriga  daxldor  ekanligini,  hayotning 

bamisoli  uzviy  halqalar  kabi  ketma-ket  bog‘lanishini  anglash,    tarixdan  xulosa 

chiqarib,  bugungi  kun  uchun  to‘g‘ri  yo‘l  tanlash,  ota-bobolarimizning  ro‘hi 

poklariga    hurmat  bilan  qarash,  milliy  qadriyat  va  an'analarimizni  toptashga  yo‘l 

qo‘ymaslik, ularni ko‘z qorachig‘idek asrash demakdir”. 

Birinchi Prezidentimiz I.A.Karimovning 2011 yilda nashr etilgan "O‘zbekiston 

mustaqillikka erishish ostonasida" deb nomlangan asari O‘zbekiston tarixidagi eng 

yangi  davrni  chuqur  o‘rganishga  kuchli  turtki  bo‘ldi.  Unda  respublika  rahbari 

sifatida    Islom  Abdug‘anievich  Karimovning    mustaqillik  masalasidagi    qat'iy 

pozisiyasi  aniq  tarixiy  hujjatlar  asosida  ko‘rsatib  berilgan.U  davlat  yetakchisi 

sifatida  eng  mashaqqatli davrda o‘z  faoliyatini boshladi.  Hali   Sovet  Ittifoqi   o‘z 

kuchini saqlab, repressiv siyosatini davom ettirar, ammo, shunga qaramay, chuqur 

tanazzul yoqasiga kelib qolgan, kishilar orasida kelajakka ishonchsizlik va vahima 

kayfiyati  hukmron  edi.  Bunday  murakkab  sharoitda    odamlarni  kutilmagan 

zarbalardan  himoya  qilish,  tushkun  ruhiy  vaziyatdan  olib  chiqish,  ularda  ertangi 

kunga bo‘lgan ishonch hissini qaror toptirish g‘oyat muhim edi. 

Sirasini aytganda, ushbu kitob - eski tizimni buzish paytida, erkin va mustaqil 

hayot yo‘lida paydo bo‘lgan savollarga javoblarni o‘z ichiga oladi. Shu jihatdan ham 

u  juda ko‘p faktik va tahliliy materiallarni o‘z ichiga olgan ensiklopedik asardir. 

Kitobga kiritilgan har bir tarixiy hujjatda o‘sha tashvishli zamonning ritmi seziladi, 

muallifning o‘sha tarixiy voqealarga dahldorligi va bevosita ishtirokchisi sifatidagi 

munosabati    aks  ettiriladi.  Bir  so‘z  bilan  aytganda,  ushbu  kitob  yaqin  o‘tmish 

tarixining haqiqiy tasvirini to‘la aks ettirigani bilan ham qadrlidir. 

Ko‘plab  milliy  tarixiy  maktablarda  mamlakatning  zamonaviy  tarixining 

boshlanishi uning xorijiy hukmronlikdan ozod bo‘lganligi va mustaqil milliy davlat 


 

tashkil  topishi  bilan  belgilanadi.  Zamonaviy  tarixni  davrlashtirishga  boshqa 



yondashuvlar tarafdorlari "hozirgi zamon" atamasida hozirgi zamon bilan bevosita 

bog‘liq bo‘lgan davrni nazarda tutadilar. Ular XX asr tarixi yoki hozirgi tarix haqida 

gapirishni afzal ko‘radilar. 

Mustaqillik  yillarida  O‘zbekiston  tarixshunosligi  muhim  o‘zgarishlarga 

uchradi.  Sovet  partiyasi  mafkurasining  rad  qilinishi  munosabati  bilan  u  yangi 

bosqichga  o‘tdi,  ijtimoiy  rivojlanish  ehtiyojlari  oldiga  yangi  nazariy  va  uslubiy 

darajani  egallash,  yangi  ilmiy  yo‘nalishlarni  ishlab  chiqishni  boshlash  vazifasi 

qo‘yildi. 

Ko‘pgina  mutaxassislarning  fikriga ko‘ra,  O‘zbekistonning  zamonaviy  tarixi 

1989  yildan  boshlanadi.  Mazkur  sana  bilan  bog‘liq  voqealar  -    sovet  totalitar 

tuzumining  so‘nggi  o‘n  yilligidan  boshlab  chuqur  inqiroz  pallasiga  kirganligi, 

xususan,  respublikalarning  milliy,  iqtisodiy,  ijtimoiy  manfaatlariga  e'tiborsizlik 

bilan xarakterlanadi. O‘zbekiston tarixidagi ushbu murakkab davrda siyosiy sahnada 

yangi  shakllangan  lider  -  Islom  Abdug‘anievich  Karimov  paydo  bo‘ldi.  Uning 

oqilona  siyosati  tufayli  respublikaning  manfaatlari  himoya  qilindi,  mamlakatni 

siyosiy  va  iqtisodiy  inqirozdan,  ichki  va  tashqi  mojarolardan  qutqarish  mumkin 

bo‘ldi.  I.A.Karimov  davlat  rahbari  sifatida  faoliyat  boshlagan  kundan  boshlab, 

milliy  mustaqillik  g‘oyasini  ilgari  surdi  va  nihoyat,1991  yil  avgust  oyida 

O‘zbekiston Respublikasining davlat mustaqilligi e'lon qilindi. 

Suveren  davlat    sifatida  O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixi  butun  insoniyat 

tarixiy  taraqqiyotining  yangi  bosqichiga  to‘g‘ri  keladi  va  shuning  uchun  ham  u 

zamonamizning  global  voqealari  bilan  chambarchas  bog‘liq  bo‘lgan    eng  yangi 

tarixning ajralmas qismiga aylandi. 

Tarixdan  ma'lumki,  ko‘plab  xalqlarning  mustaqillikka  erishishi,  ularning 

nafaqat  yangi  shakllangan  davlatlari  tarkibini,  balki  xalqaro  maqomini  ham 

o‘zgartirgan va bu "yaqin tarix" tushunchasini belgilashda muhim omillardan biri 

bo‘lgan. 

Bu    o‘rinda  yangi  va  zamonaviy  zamon  o‘rtasidagi  tarixiy  davrni  bir  voqea 

sodir bo‘lgan sana bilan emas (juda katta miqyosda bo‘lsa ham), balki jamiyatning 


 

turli sohalaridagi sifat o‘zgarishini ko‘rsatadigan hodisa va jarayonlarning umumiy 



miqyosi doirasida aniqlash kerak. 

Yuqorida aytilganlardan kelib chiqib, O‘zbekistonni mustaqil rivojlanishining 

mohiyati,  mazmuni  va  ahamiyatini  baholab,  mamlakat  yaqin  tarixini  quyidagi 

bosqichlarga bo‘lish mumkin.  

Birinchi  bosqich: 1989  yildan 1991  yilgacha. Bu bosqich  -  yangi  rahbarning 

siyosat  maydonida    paydo  bo‘lishi,    milliy  istiqlol  g‘oyasining  pishib  yetilishi,  

SSSRning parchalanib ketishi negizida yuzaga kelgan muammolarni bartaraf etish 

bilan bog‘liq sa'y-harakatlar bilan tavsiflanadi. 

Ikkinchi bosqich: 1991 - 2000 yillar. Bu - ustuvor islohotlar va o‘zgarishlardan 

milliy  davlatchilik  asoslarini  shakllantirish  hamda  ijtimoiy  yo‘naltirilgan  bozor 

iqtisodiyotiga o‘tish davri. Tarixan qisqa vaqt ichida "taraqqiyotning o‘zbek modeli" 

ni tanlab olish natijasida milliy davlat shakllanishi uchun ishonchli qonunchilik va 

huquqiy  asos  yaratildi.  Davlat  boshqaruvining  yangi  tuzilmalari  yuzaga  keldi,  

jamoat  va  fuqarolik  institutlarining  asoslari  barpo  etila  boshlandi,  bozor 

iqtisodiyotiga o‘tish amalga oshirildi. 

Uchinchi  bosqich:  2001-2010  yillar.  Bu  bosqichda  -  mamlakatni  faol 

demokratik  yangilash  va  modernizasiya  qilish  boshlandi.  Bu  davrning  asosiy 

vazifasi kuchli davlatdan kuchli fuqarolik jamiyatiga bosqichma-bosqich o‘tish edi. 

Shu negizda siyosiy va iqtisodiy hayotning barcha jabhalarini demokratlashtirish va 

liberallashtirish, davlat va jamiyat qurilishi, inson huquqlari va erkinliklarini himoya 

qiladigan,  fuqarolarning  siyosiy  va  iqtisodiy  faolligini  oshiradigan,  fuqarolik 

jamiyati  asoslarini  shakllantiradigan  mustaqil  sud  tizimini  mustahkamlash 

jarayonlari davom etdi. 

To‘rtinchi  bosqich:  2010-2016.  Bu  bosqichda  mamlakatimizda  demokratik 

islohotlarni  yanada  chuqurlashtirish  va  modernizasiya  qilish  jarayoni  davom 

etmoqda. 

Ushbu 

bosqich 


davlat 

hokimiyati 

va 

boshqaruvini 



yanada 

demokratlashtirish, sud-huquq tizimini, axborot sohasini isloh qilish, so‘z erkinligini 

ta'minlash,  saylov  qonunchiligini  rivojlantirish,  demokratik  bozor  islohotlarini 


 

chuqurlashtirish  va  iqtisodiyotni  liberallashtirish  bo‘yicha  islohotlarning  huquqiy 



asoslarini yaratish bilan tavsiflanadi. 

O‘zbekistonning  zamonaviy  tarixining  beshinchi  bosqichi  2017  yildan 

boshlandi.  O‘zbekiston  Prezidenti  Sh.M.Mirziyoev  tashabbusi  bilan  2017-2021 

yillarda  O‘zbekistonni  yanada  rivojlantirish  bo‘yicha  Harakatlar  strategiyasining 

yangi  konsepsiyasi  ishlab  chiqildi.  Ushbu  tarixiy  hujjat  mustaqillikni  qo‘lga 

kiritilganidan boshlab, mamlakatni demokratik yangilash va rivojlantirish bo‘yicha 

keng  ko‘lamli  islohotlarni  rivojlantirishni  aks  ettiradi,  unda  davlat  va  jamiyat 

rivojlanishining  yangi  bosqichida  modernizasiyani  yanada  davom  ettirishning 

strategik dasturi belgilab berilgan. 

Ushbu bosqich davlat hokimiyati va boshqaruvini yanada demokratlashtirish, 

sud-huquq tizimini, axborot sohasini isloh qilish, so‘z erkinligini ta'minlash, saylov 

qonunchiligini  rivojlantirish,  demokratik  bozor  islohotlarini  chuqurlashtirish  va 

iqtisodiyotni liberallashtirish bo‘yicha islohotlar uchun huquqiy asoslarni yaratishni 

davom ettirish bilan tavsiflanadi. 

Ta'kidlash  joizki,  zamonaviy  davrga  oid  har  xil  qarashlarni  hisobga  olgan 

holda,  O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixini  davrlashtirish  bilan  bog‘lik  mazkur 

bosqichlarni,  avvalo,  tarixchi  foydalanishi  kerak  bo‘lgan  vosita  sifatida  ko‘rib 

tushunish kerak va bu boshqa mutaxassislarning fikrlari bilan mos kelmasligi ham 

mumkin. 

Zamonaviy  tarixni  o‘rganishning  dolzarbligi uning  zamonaviy  hayotga  ta'sir 

ko‘rsatadigan  voqealarni  tushunishga  yordam  berishi  bilan  belgilanadi.  Bu 

voqealarning tarixiy  ahamiyati va mohiyati nimada.? Ayrim siyosatchilarning roli 

qanday, bu voqealarning  rivojlanishi qanday  ssenariylarga  ega va ular  zamonaviy 

jarayonlar bilan qanday bog‘liq? Bu yaqin tarix javob berishi kerak bo‘lgan savollar. 

Javoblar  esa,  mutaxassislarning  voqea-hodisalarni  qay  darajada  rivojlanish    va  

kelajak bilan bog‘liq tendensiyalarni qay tarzda idrok etish qobiliyati bilan bog‘liq.  



Davlatimiz rahbari bugungi tinch va osoyishta hayotni saqlashga, mustaqillikni 

mustahkamlashga bir necha bor da'vat qilar ekan, o‘sib kelayotgan avlod tomonidan 



 

istiqlolga  erishish  tarixini  chuqur  o‘rganish  muhimligini,    qanday  qiyin  yo‘ldan 



o‘tganimizni va yana nima qilishimiz kerakligini alohida ta'kidlaydi. 

O‘zbekistonning eng yangi tarixi hali institutsional xususiyatga ega emas, ya'ni, 

mustaqil metodikaga, ilmiy ishlarga va o‘quv-uslubiy ta'minotga ega emas. So‘nggi 

yillarda mamlakatimiz tarixidagi voqealar ko‘lami va ularning dinamikasi uni fan va 

ta'lim oldida tizimli ravishda tushunish masalasini ko‘taradi. 

Bundan  tashqari,  "yangi  avlodning  o‘quv,  ilmiy  va  uslubiy  adabiyotlari  va 

nashrlarini  tayyorlash,  O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixini  global  va  mintaqaviy 

jarayonlar  bilan  uzviy  bog‘liq  holda,  shuningdek,  mintaqada  shakllangan 

sivilizasiya, xalqlar va davlatlarning tarixiy va madaniy merosini  mushtarak tarzda 

o‘rganishni taqozo etadi. 

Yoshlar  mustaqil  ravishda  ma'lumot  qidirishlari,  turli  manbalarni  tanqidiy 

qabul qilishlari va tahlil qilishlari, o‘zlarining fuqarolik pozisiyalarini dalillar bilan 

taqdim etishlari kerak. 

Yosh  avlodga  e'tibor  quyidagilarga  bog‘liq.  Globallashuv  sharoitida 

O‘zbekiston  yoshlari  turli  mafkuraviy  oqimlarning  ta'siri  zonasida  qolmoqdalar, 

ularning  ba'zilari  hatto  mustaqil  O‘zbekistonni  va  uning  hukumati  yuritayotgan 

siyosatni ataylab obro‘sizlantirishga qaratilgan aksil tashviqotlar iskanjasiga tushib 

qolmoqdalarki, endilikda ilmiy  va akademik fan sifatida O‘zbekistonning eng yangi 

tarixi bilan bog‘liq axborot xavfsizligi tizimini  ta'minlash zarur. 

O‘zbekistonning eng yangi tarixi - bu nafaqat akademik bilim va o‘qitish, balki 

tarixiy  xotirani  shakllantirish,  vatanparvarlik  va  faol  fuqarolik  pozisiyasini  qaror 

toptirish yo‘lidir. O‘zbekistonning zamonaviy tarixini bilish - yoshlarga XX asr oxiri 

– XXIasr boshlarida milliy tarix voqealarini mustaqil tarzda baholashga, jahon tarixi 

kontekstidagi  va  davlatimiz  taraqqiyotidagi  eng  muhim  tendensiyalarni  ko‘rish, 

O‘zbekistonning zamonaviy dunyoda tutgan o‘rni haqida tasavvurni shakllantirish, 

mamlakatning  yangi  strategik  yo‘nalishini,  uning  ichki  va  tashqi  siyosatining 

ustuvor yo‘nalishlarini tushunishiga xizmat qiladi.. 

“Yaqin tarix” tushunchasi an'anaviylikdan farqli o‘laroq, tarixning "eng yangi" 

falsafasi mavzusiga aylanadi. U insoniyat va jamiyat taraqqiyotining muammolarini 


 

yangi iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy nuqtai nazardan ko‘rib chiqishga asoslangan. 



U  o‘zgaruvchan  dunyo  hodisalarini    tadqiqot  ob'ekti  sifatida  qarab,  voqea-

hodisalarni  tarixshunoslikning bir bo‘lagi sifatida o‘rganadi. 

Muayyan vaziyatlarni tekshirish usuli - tarixiy yondashuvga asoslanadi. Faktor 

tahlili  -  ma'lum  mezonlarga  ko‘ra,  turli  omillarni  guruhlashdan  foydalanish, 

o‘rganilayotgan ob'ektning tuzilishini bilish, sifat va miqdoriy tavsiflarni taqsimlash 

bo‘yicha; sosiologik tadqiqotlar va og‘zaki tarix usullari  - rasmiy manbalar bilan bir 

qatorda,  ushbu  voqealar  ishtirokchilarining  xotiralaridan  foydalanishga,  mavzuni 

kengroq  va  chuqurroq  ko‘rib  chiqishga,  turli  darajadagi  jarayonlarning  o‘zaro 

munosabati va o‘zaro ta'sirini tahlil qilishga imkon beradi. Ko‘p bosqichli tahlildan 

foydalanish - qaror qabul qilishning asosiy prinsipi va mexanizmlarini aniqlashga 

yordam beradi. 

Yaqin  tarixni  har  tomonlama  o‘rganish  muhim  nazariy  va  amaliy  vazifadir. 

Zamonaviy davr tarixini o‘rganishda fanlararo yondashuvlarni ishlab chiqish tavsiya 

etiladi.  Zamonaviy  jarayonlar  ham  milliy,  mintaqaviy  va  global  jihatlarni 

o‘rganishga asoslangan holda muntazam ravishda tahlil qilinishi kerak. 

Sovet  Ittifoqi  mafkurasining  rad  etilishi  munosabati  bilan  O‘zbekiston 

zamonaviy tarix fanida quyidagilar  muammoli masalalarga aylandi: 

•  Ijtimoiy va siyosiy hayotda olib borilayotgan islohotlarning ahamiyati. 

•  Fuqarolik jamiyatini shakllantirish va rivojlantirish yo‘llari. 

•  Ijtimoiy-iqtisodiy islohotlarning mazmuni. 

 * Xalqaro munosabatlar tizimida  O‘zbekistonning o‘rni. 

•  Markaziy Osiyodagi geosiyosiy vaziyat. 

•  Mintaqaviy va milliy  xavfsizlik. 

•  Millatlararo, dinlararo munosabatlar va h.k. 

Zamonaviy  tarix  masalalari  bo‘yicha  tematik  tadqiqotlar  sohasi  hali  ham 

yetarlicha  aniqlanmagan,  fanlararo  tadqiqotlar  hozircha  mavjud  emas.  Shuning 

uchun  ham  zamonaviy  tarixni  o‘rganishga  butun  tarix  faniga  xos  bo‘lgan  yangi 

yo‘nalishlarni kiritish, zamonaviy tarixni jiddiy metodologik asos bilan ta'minlash 

muhimdir. 


 

3. "O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursining predmeti, maqsadi, 



                      vazifalari va nazariy-uslubiy asoslari 

O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixi  hozirgi  bosqichda  milliy  ongni 

shakllantirishning ob'ektiv ahamiyati tufayli tobora ko‘proq e'tiborni jalb qilayotgan 

nisbatan  yosh  o‘quv  kursi  hisoblanadi.  O‘zbekistonning  zamonaviy  tarixini 

o‘qitishning asosiy yo‘nalishi demokratik fuqarolik ta'limi tizimini mustahkamlash 

bo‘lib, natijada demokratik fuqarolik madaniyati vujudga keladi. 

O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixini  o‘qitish  jarayonida  yoshlarda  ularning 

mafkuraviy  qarashlarini,  ongli  fuqarolik  hulq-atvorlarini  rivojlantirish  bo‘yicha 

amaliy  ko‘nikmalarni  tarbiyalash  katta  ahamiyatga  ega.  Zamonaviy  dunyoning 

ma'naviy  me'yorlari  va  umuminsoniy  qadriyatlariga  rioya  qilish  -  erkin,  adolatli, 

demokratik  jamiyat  fuqarosi  bo‘lish,    muloqot,  tahliliy  fikrlash,  boshqalarga 

nisbatan  bag‘rikenglik,  o‘z-o‘zini  anglash,  mustaqil  bo‘lishga  erishish, 

tashabbuskorlik  va  uni  qo‘llab-quvvatlash    ko‘nikmalarini  o‘zlashtirish  orqali 

amalga oshirilishi o‘rganilishi kerak. 

Ma'lumki,  tarix  insoniyat  jamiyatini  rivojlantirish  fani  sifatida  turli  xil 

jamoalarni tashkil etuvchi, ma'lum munosabatlarda bo‘lgan shaxslar va guruhlarning 

xatti-harakatlarining  umumiyligini  o‘rganadi.  Shuning  uchun  tarixning  predmeti  - 

bu shaxslarning xatti-harakatlari va jamiyatdagi munosabatlarning umumiyligidir. 

Tarixni  bilish  jarayoni  uch  tarkibiy  qismdan  iborat:  tarixiy  bilish  ob'ekti, 

tadqiqot mavzusi va bilish usuli. 

Tarixshunoslik ko‘plab avlodlarning tajribalarini umumlashtirib, yangi tarixiy 

dalillar bilan boyitib, rivojlanishning bir necha bosqichlarini bosib o‘tdi. Bu faktlarni 

to‘plash,  tizimlashtirish,  baholashga  asoslangan.  Tarixiy  bilish  sohalari  orasida 

fuqarolik  tarixi,  siyosiy  tarix,  davlat  va  huquq  tarixi,  davlat  boshqaruvi  tarixi, 

iqtisodiyot tarixi, harbiy tarix, din tarixi, ijtimoiy tarix, madaniyat tarixi, musiqa, til, 

adabiyot va boshqalar ajralib turadi. 

Boshqa  har  qanday  fan  singari,  yaqin  tarix  ham  ma'lum  tarixiy  voqealarni 

tushuntirish va o‘rganishga yordam beradigan boshqa fanlar bilan o‘zaro bog‘liqdir. 

Masalan, psixoanaliz usullaridan foydalanib, tarixchilar  tarixiy  shaxslarning xatti-


10 

 

harakatlarini sharhlashga muvaffaq bo‘lishdi. Geografiya va tarix o‘rtasidagi o‘zaro 



bog‘liqlik tufayli  tadqiqotlarning kartografik usuli paydo bo‘ldi. Tilshunoslikka oid  

yondoshuvlar  sintezi  asosida  esa,  uzoq  va  yaqin  tarix  haqida  ko‘p  narsalarni 

o‘rganish  mumkin  bo‘ldi.Tarix  va  falsafa,  sosiologiya,  matematika  va  boshqalar 

o‘rtasidagi  aloqalar  ham  juda  yaqin.  Boshqa  fanlar  bilan  bunday  aloqalar  tarixiy 

izlanishlarni  osonlashtiradi,  o‘rganilayotgan  ob'ekt  to‘g‘risida  kengroq  ma'lumot 

olishga imkon beradi. 

Yordamchi  maxsus  tarixiy  fanlar  ham  mavjud.  Yordamchi  tarix  fanlariga 

an'anaviy  ravishda  paleografiya,  diplomatiya,  genealogiya,  geraldiya,    sfragistika, 

epigrafiya,  tarixiy  metrologiya,  numizmatika,  xronologiya,  tarixiy  geografiya  va 

boshqalar  kiradi.  Ular  tarixshunoslikning  ma'lum  turlari,  shakllari  bilan 

shug‘ullanadigan maxsus, nisbatan mustaqil sohalardir.  

Qo‘shimcha tarixiy fanlar nisbatan torroq masalalarni batafsil o‘rganib chiqish 

orqali  tarixiy  jarayonni  chuqurroq  tushunishga  hissa  qo‘shadi.  Yordamchi  tarix 

fanlariga  tarixiy  manbalarni  o‘rganuvchi  manbashunoslik,    tarixshunoslik,  tarixiy 

geografiya, tarixiy geneologiya va boshqalar kiradi.   

Tarix  psixologiya,  falsafa,  sosiologiya,  siyosatshunoslik,  yuridik  fanlar, 

adabiyot va boshqalar kabi boshqa fanlar bilan o‘zaro aloqada bo‘lish bilan birga, 

ulardan  farqli  ravishda  tarix  butun  jamiyatning  rivojlanish  jarayonini  o‘rganadi, 

ijtimoiy hayotning barcha hodisalarini, barcha jihatlarini  o‘zaro bog‘liqlikda tahlil 

qiladi.  

Ijtimoiy,  iqtisodiy  va  texnik  fanlarning  har  biri  esa  insoniyat  jamiyatining 

rivojlanishi davomida o‘zga xos  tarixiy yo‘lni bosib o‘tgan.  

Tarix, shuningdek, bir necha, jumladan ijtimoiy ahamiyatga molik  kognitiv, 

intellektual  va  mafkuraviy  funksiyalarga  ham  egadir.  Kognitiv  funksiya  -  bu 

mamlakatning  tarixiy  yo‘lini  o‘rganish  va  ob'ektiv  ravishda  tarixchilik  nuqtai 

nazaridan  davlat  tarixini  tashkil  etuvchi  barcha  hodisalar  va  jarayonlarni  aks 

ettirishni o‘z ichiga oladi. 

Ikkinchi funksiya, deyarli siyosiy. Uning mohiyati shundan iboratki, tarix fan 

sifatida  tarixiy  faktlarni  nazariy  tushinish  asosida  jamiyat  taraqqiyotining 


11 

 

naqshlarini ochib beradigan, ilmiy asoslangan siyosiy yo‘nalishni rivojlantirishga, 



xato va bir tomonlama qarorlardan qochishga yordam beradi. O‘tmish, hozirgi va 

kelajakning birligi odamlarning o‘z tarixiga bo‘lgan qiziqishining ildizidir. Kishilik 

jamiyati o‘z taraqqiyotida qaerga va qay tarzda borish kerakligini aniqlash uchun u 

qaerdan  kelib  chiqqanligi,  qaysi  millat  va  davlatga  mansubligini  hamda  qanday 

tarixiy yo‘lni bosib o‘tganligini bilishi kerak. 

Uchinchi  funksiya  mafkuraviylik.  Tarix  o‘tmishdagi  ko‘zga  ko‘ringan 

voqealar, jamiyat rivoji uchun javobgar bo‘lgan mafkuralar haqidagi aniq hujjatli 

suratlarni  o‘rganadi.  Binobarin,  dunyo,  jamiyat,  uning  rivojlanish  qonuniyatlari 

haqidagi  nuqtai  nazar  ilmiy  bo‘lishi  mumkin  qachonki,  albatta,  agar  u  ob'ektiv 

voqelikka,  tarixiy  dalillarga  asoslangan  bo‘lsa.  Boshqacha  qilib  aytganda,  tarix 

haqiqatni  emas,  balki  zamon  va  makonda  haqiqatan  ham  sodir  bo‘lgan  voqea-

hodislarni asoslash uchun ana shular negizida dalil qidiradi. Uning faktik tarmog‘i 

jamiyat ilm-faniga asoslanadi. Natijada ob'ektiv voqelikning to‘la tasavvur etish va 

ilmiy bilimlarning to‘liqligini ta'minlash mumkin bo‘ladi. 

Tarix juda katta tarbiyaviy ta'sirga ega. O‘z xalqining tarixi va dunyo tarixini 

bilish  kishida  vatanparvarlik  va  internasionalizm  kabi  fuqarolik  fazilatlarni 

shakllantiradi,  shaxsning  jamiyat  rivojidagi  rolini  ko‘rsatadi,  jamiyat  oldidagi 

mas'uliyati  va  fuqaroning  huquq  va  burchlari  kabi  toifalarni  o‘rganishga  imkon 

beradi,  jamiyat  va  odamlarning  yomonliklarini,  ularning  inson  taqdiriga  ta'sirini 

o‘ylashga,  jamiyatni  rivojlanishda  ko‘rishga,  ijtimoiy  hayot  hodisalarini  ularning 

o‘tmishiga  nisbatan  baholashga  va  keyingi  voqealar  yo‘nalishi  bilan  o‘zaro 

bog‘lashga o‘rgatadi. 



Tarixiy bilish uchun ma'lum usullardan foydalaniladi. Tadqiqot usuli sifatida  

bilish  bizga  bilim  qanday  amalga  oshirilishini,  qanday  ilmiy  prinsiplarga 

asoslanganligini  aniqlashga  imkon  beradi.  Tarixiy  bilishning  eng  keng  tarqalgan 

usullari  ikki  ming  yil  oldin  paydo  bo‘lgan  tarixiy  jarayonga  nisbatan  ikki 

yondoshishdir,  ya'ni,  tarixni  idealistik  va  materialistik  tushunish.  Tarixni  bilish 

uchun  tahlil  qilish,  sintez  qilish,  tavsif  zarur.  Zamonaviy  tarix  fanida  ijtimoiy 

taraqqiyotni  ob'ektiv  qonunlar  bilan  belgilanadigan  tabiiy-tarixiy  jarayon  sifatida 


12 

 

ko‘rib  chiqadigan  dialektik-materialistik  usul  qabul  qilingan,  ammo  ommaning, 



siyosiy  partiyalarning,  rahbarlarning  xatti-harakatlari  shaklidagi  subektiv  omillar 

ta'siri ham bor. 

Maxsus tarixiy tadqiqot usullari sifatida quyidagilarni ta'kidlaymiz: 

• xronologik,  tarixiy  materiallarni  vaqt  tartibida  taqdim  etish  zarurligini 

ta'minlaydigan; 

• sinxron, bu dunyoda yoki jamiyatda sodir bo‘layotgan voqealarni bir vaqtning 

o‘zida o‘rganishni o‘z ichiga oladi

• Dichronny davriylashtirish usuli;  

• tarixiy modellashtirish usuli; 

• statistik usul. 

 Ushbu usullardan kompleks foydalanish bilan mamlakatning tarixiy o‘tmishi 

va bugungi kunini o‘rganishda ilmiylik  va ishonchlilik kuzatilishi mumkin. 

Tarixiy  bilimlarning  ob'ektivligi  ilmiy  tamoyillar  bilan  ta'minlanadi.  Tarixiy 

bilish prinsipi  hodisalarni tahlil qilishda kuzatilishi kerak bo‘lgan asosiy qoidadir.  

Asosiy ilmiy prinsiplar - tarixiylik, ob'ektivlik, muqobillik, ijtimoiy yondoshish 

va shu kabilardir. 

Tarixiylik  prinsipi  har  qanday  tarixiy  faktni,  har  qanday    hodisani  tarixiy 

vaziyatni  umumiy  rivojlanish  qonuniyatlari  bilan  hisobga  olgan  holda  o‘rganish 

zarurligini anglatadi. Tarixiylik prinsipi jamiyat rivojlanishining harakatlantiruvchi 

kuchlari,  tarixiy  shaxslarning  xatti-harakatlari  va  harakatlarining  sabablarini 

tushuntirishga imkon beradi. 

Ob'ektivlik  prinsipi  faktlar  va  hodisalarga  ularning  xilma-xilligi,  qarama-

qarshiliklari va ijobiy va salbiy tomonlarini hisobga olgan holda ishonishni nazarda 

tutadi. Tarixiy hodisa va dalillarni o‘rganishning ob'ektivligi uchun shuni esda tutish 

kerakki,  faktlar  to‘planib,  sinchkovlik  bilan  tahlil  qilinishi  zarur,  shu  bilan  birga, 

tarixiy adabiyotni o‘rganishda sub'ektiv yondoshuvlar mavjudligini ham nazardan 

qochirmaslik lozim.  

Muqobillik  prinsipi  ob'ektiv  voqelik  va  imkoniyatlarni  tahlil  qilish  asosida 

ma'lum bir voqea, hodisalar, jarayonlarning ehtimollik darajasini aniqlashga yordam 


13 

 

beradi.  Ushbu  pozisiya  tarixiy  alternativalarni  hisobga  olgan  holda,  turli 



mamlakatlarning tarixiy yo‘lini baholash, foydalanilmagan imkoniyatlarni aniqlash 

va kelajak uchun saboq olish imkonini beradi. 

Ijtimoiy yondoshish prinsipi tarixchini bir jamiyatda faoliyat yuritayotgan turli 

xil ijtimoiy guruhlar va ularning rahbarlarining manfaatlarini hisobga olgan holda, 

jarayonlar va hodisalarni birgalikda ijtimoiy va mehnat faoliyati jarayonida moddiy 

va ma'naviy manfaatlarning taqsimlanishini hisobga olishga majbur qiladi. 

Tarixchi voqea va tarixiy rivojlanish bosqichlarini xolisona baholab borishga 

chaqiriladi,  chunki  tarixiy  manbalardan  topilgan  yangi  fakt  va  hodisalar  doimiy 

ravishda  to‘planib  boraveradi.  Tarixiy  manbalar  tarixiy  jarayonni  bevosita  aks 

ettiradigan  va  insoniyat  jamiyatining  o‘tmishini  o‘rganishga  imkon  beradigan 

barcha narsalarni o‘z ichiga oladi. 

XX  asrda  hodisalarining  foto-kinematografik  va  fonda  yozib  olishning  keng 

tarqalgan yangi usullari yuzaga keldi. Bunday manbalarning miqdori va sifati tezda 

o‘sib  bormoqda.  Fotosurat  va  kino  hujjatlari  yozma  manbalarga  qaraganda 

voqealarning  ishonchli  aks  ettiradi  va  zamonaviy  axborot  texnologiyalaridan 

foydalanish tarixiy manbalarni ommaga taqdim etadi, deb ishoniladi. 

Zamonaviy  tarix  ijtimoiy  fan  sifatida  zamonaviy  liberal  san'at  ta'limining 

tarkibiy  qismiga  aylandi  va  uning  barcha  o‘quvchilariga  tahlil  metodologiyasida 

zaruriy  tayyorgarlikni  beradi,  ijtimoiy  hodisalarni,  dunyoqarash  mezonlarini, 

ta'limiy bilimlarni ma'naviy amaliyot bilan bog‘lash qobiliyatini rivojlantiradi. 

O‘zbekistonning eng yangi tarixi jamiyatimiz ma'naviy rivojlanishi va ma'rifati 

muammolarini ob'ektiv yoritishga yordam beradi. Eng yangi  tarixni o‘rganishning 

amaliy  ahamiyati  shundaki,  u  nafaqat  ma'naviy  yuksaltirib,  boyitibgina  qolmay, 

balki mintaqa tarixi haqidagi tushunchani kengaytirishga yordam beradi.  

Tarixiy  merosini    asrab-avaylash  esa,  nafaqat  ta'lim  tizimi  va  ta'lim 

muassasalari professor-o‘qituvchilarining, balki mamlakatning har bir fuqarosining 

eng muhim bo‘lgan vazifasidir. 

Millatning ma'naviy tiklanishining muhim sharti - bu Markaziy Osiyo mintaqasida 

yashovchi  barcha  xalqlarning  boy  tarixiy  merosining,  shu  jumladan,  Sharq 


14 

 

Uyg‘onish davrida yashagan buyuk ma'rifatparvarlar tomonidan yaratilgan asarlarni 



chuqur o‘rganishga bog‘liq. Buning muhim tomoni shundaki, ularda insonparvarlik, 

bag‘rikenglik  va  tenglikka  asoslangan  oqilona  jamiyat  haqidagi  g‘oyalar  ifoda 

etilgan.  

"O‘zbekistonning eng yangi tarixi" fanining maqsadi - respublika iqtisodiyotini isloh 

qilish, iqtisodiy, siyosiy va sud tizimini liberallashtirish, suverenitet, demokratiya, 

"o‘zbek  modeli"  kabi  tushunchalarning  mohiyati  va  mazmunini  ochib  berishdan, 

shuningdek, xalqaro munosabatlar, dunyoning zamonaviy manzarasi, globallashuv 

jarayonlari,  ma'naviy  qadriyatlarning  tiklanishi,  milliy  mustaqillik  g‘oyasi  va 

mafkurasi, fuqarolik jamiyati  va boshqalarni o‘rganishdan iboratdir. 

"O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursini o‘rganishda biz tarixiy  bilimlar, falsafa, 

sosilogiya,  siyosatshunoslik,  madaniyatshunoslik,  xalqaro  munosabatlar  va 

hokazolarning metodologik asoslariga tayanishni taklif qilamiz, bu esa, jamiyatimiz 

hayotining barcha jabhalarining xilma-xilligi va naqshlarini ochib berishga imkon 

beradi. 


 Mustaqil  rivojlanishning  o‘tgan  yillari  davomida  respublikaning  ko‘p  millatli 

aholisining  mentalitetini  hisobga  olgan  holda  qurilgan  va  bundan  keyin  ham 

demokratik  tamoyillar  va  qadriyatlar  asosida  quriladigan  ijtimoiy  hayotning 

shakllanishi va rivojlanishi bilan bog‘liq katta nazariy va amaliy tajriba to‘plandi. 

"O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursi zamonaviy gumanitar ta'limning ajralmas 

qismi  bo‘lib,  barcha  talabalarga  hozirgi  bosqichda  jamiyatimizning  iqtisodiy, 

siyosiy, ijtimoiy va ma'naviy hayotini tahlil qilish metodologiyasi bo‘yicha zaruriy 

tayyorgarlikni  beradi,  ijtimoiy  hodisalarni  baholash  mezonlarini  ishlab  chiqadi, 

tarixiy  aloqalarni  o‘rganadi."O‘zbekistonning  eng  yangi  tarixi”  kursini  o‘rganish 

barchaga  zamonamizning  dolzarb  masalalarini,  shu  jumladan,  huquqiy  davlat  va 

fuqarolik jamiyati asoslarining yaratish jarayonlarini chuqur o‘rganish imkoniyatini 

beradi. 


15 

 

 "O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursini o‘rganishning amaliy ahamiyati shundan 



iboratki,  u  kishilarda  nafaqat  mas'uliyat,  vatanparvarlik,  bag‘rikenglik  hissini 

uyg‘otadi, balki mintaqa tarixi haqidagi tasavvurlarni kengaytirishga yordam beradi, 

davlat  mustaqilligi  siyosatining  aniq  masalalarini  ishlab  chiqishda,  mamlakatda 

demokratik  islohotlarni  yanada  chuqurlashtirish  va  fuqarolik  jamiyati  asoslarini 

mustahkamlashda faol ishtirok etadi.  

"O‘zbekistonning eng yangi tarixi" kursining asosiy vazifalari yangi dunyoqarash 

asoslarini,  mafkuraviy  immunitetni,  yoshlar  o‘rtasida  mustaqil  fikrlash 

ko‘nikmalarini  shakllantirish,  talabalar  ongiga  asosiy  madaniy  tushunchalar  va 

tamoyillarni kiritish, "ma'naviy bo‘shliq" ning paydo bo‘lishiga yo‘l qo‘ymaslikdan 

iboratdir. Bu, yosh avlodni vatanparvarlik ruhida tarbiyalash, ularda insoniyatning 

ilg‘or  g‘oyalari  bilan  uyg‘unlashgan  ijodiy  dunyoqarashni  shakllantirishda  juda 

muhim omil hisoblanadi. 

Hozirgi davrda jahon sivilizasiyasiga bebaho hissa qo‘shgan xalqimizning tarixiy 

o‘tmishini  tiklash  va  saqlash  eng  muhim  vazifalardan  biri  bo‘lib  qolmoqda. 

Zamonaviy tarixni o‘rganish  - keng dunyoqarashga,  chuqur ijtimoiy va gumanitar 

bilimga,  zamonaviy fikrlashga ega yuqori malakali mutaxassislarni tayyorlashning 

bevosita tarkibiy qismidir. 

Hech shubha yo‘qki, zamonaviy tarix ijtimoiy va gumanitar fanlarni birlashtiruvchi 

omil,  milliy  istiqlol  g‘oyasining  tarannum  etuvchi,      yoshlarni  ma'naviy-axloqiy 

tarbiyalash  va  barkamol  rivojlangan  shaxsni  shakllantiruvchi  vosita  sifatida  o‘z 

o‘rniga bundan buyon ham ega bo‘lib boraveradi. 

 

Takrorlash uchun savollar: 

1. O‘zbekistonning eng yangi tarixini o‘rganishning dolzarbligi nimada? 

2. O‘zbekistonning yangi tarixiga davriylik bering? 


16 

 

3. O‘zbekistonning yangi tarixining metodologiyasini aytib bering? 



4. Ijtimoiy- gumanitar fanlarni o‘rganishning dolzarbligi nimada? 

5. “O‘zbekistonning eng yangi  tarixi” fanining boshqa  fanlar bilan qanday 

bog‘liqligi bor? 

6. Tarixni o‘rganishning qanday funksiyalari mavjud? 

Tavsiya etilgan adabiyotlar: 

1.Shavkat Mirziyoev. Biz milliy rivojlanish yo‘limizni yangi bosqichda ishonch 

bilan davom ettiramiz. 1-jild. T: “O‘zbekiston”, 2017 yil. 

2. Karimov I. Mamlakatda demokratik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va 

fuqarolik jamiyatini shakllantirish kontsepsiyasi.-T: “O‘zbekiston”, 2010 yil. 

3. Karimov I. O‘zbekiston mustaqillikka erishish ostonasida.-T: “O‘zbekiston”, 

2011 yil. 

4. Sobirov A. O‘zbekistonning yangi tarixi: o‘rganish metodologiyasi masalalari 

bo‘yicha // "O‘zbekistonning eng yangi tarixi: nazariy va metodologik asoslari

o‘rganish tajribasi, manbalari va usullari" Respublika ilmiy-amaliy konferensiyasi 

materiallari. – T: 2013 yil. 

5. Rahimov M. O‘rta Osiyoda zamonaviy xalqaro munosabatlarni o‘rganishda 

fanlararo usullardan foydalanish. O‘zbekistondagi og‘iz tarixi: nazariya va 

amaliyot. –T: O‘zR II AN, 2011 yil. 

     6. Rahimov M., Tursunova R. O‘zbekistonning zamonaviy tarixi. Qo‘llanma. –

T: JIDU, 2014 yil. 



Download 329.27 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling