Парҳез – бемор организмида бўлаётган ўзгаришлардан келиб чиққан ҳолда мутаносиб овқатланишдир. Организмда тез ҳазм бўлувчи, меъда-ичак тизимида беморни даволашга қаратилган чора-тадбирларнинг асосий таркибий қисми ҳисобланади. Беморларнинг парҳез тутишларида муҳим ўринни фақатгина овқат таркиби эмас, балки унинг қабул қилиш тартиби ва қабул қилиш давомийлиги, овқат ҳарорати ва хоказолар эгаллайди. Кўпгина касалликларни оғир ёки сурункали турга ўтиши беморнинг парҳезни бузиши билан боғлиқ. Масалан, диабет касаллигида пархезга риоя қилмаслик қонда қанд миқдорининг кескин кўтарилишига олиб келади. - Парҳез – бемор организмида бўлаётган ўзгаришлардан келиб чиққан ҳолда мутаносиб овқатланишдир. Организмда тез ҳазм бўлувчи, меъда-ичак тизимида беморни даволашга қаратилган чора-тадбирларнинг асосий таркибий қисми ҳисобланади. Беморларнинг парҳез тутишларида муҳим ўринни фақатгина овқат таркиби эмас, балки унинг қабул қилиш тартиби ва қабул қилиш давомийлиги, овқат ҳарорати ва хоказолар эгаллайди. Кўпгина касалликларни оғир ёки сурункали турга ўтиши беморнинг парҳезни бузиши билан боғлиқ. Масалан, диабет касаллигида пархезга риоя қилмаслик қонда қанд миқдорининг кескин кўтарилишига олиб келади.
Парҳезли овқатланиш жароҳатланган аъзолар ва тизимларга таъсир этиб уларнинг фаолияти ва тузилишининг тикланишига ёрдам бериш учун йўналтирилган бўлиши зарур. Шунинг учун шифобахш парҳезнинг асосий тамойили қуйидагилардан иборат: - Парҳезли овқатланиш жароҳатланган аъзолар ва тизимларга таъсир этиб уларнинг фаолияти ва тузилишининг тикланишига ёрдам бериш учун йўналтирилган бўлиши зарур. Шунинг учун шифобахш парҳезнинг асосий тамойили қуйидагилардан иборат:
- Яъни, овқат физиологик жиҳатдан тўла қийматли бўлиши шарт. Таом ўзига хос терапевтик хусусиятга эга бўлиши керак. Даволовчи овқатланиш, беморларнинг овқатланиши ҳақидаги фан диетология дейилади.
- Баъзи ҳолларда диетология асосий даволовчи усул сифатида қўлланиши мумкин. Масалан: ортиқча вазнда, меъда-ичак тизими касалликларида.
Do'stlaringiz bilan baham: |
