Xosiyatsiz kunlar omadbek komilov


Download 0.49 Mb.
Pdf ko'rish
Sana12.11.2023
Hajmi0.49 Mb.
#1767622
Bog'liq
Sen Uchun



NUQSONLI TABIB – HAMMAGA BALO, MISOLI VABO 
SEN UCHUN 
XOSIYATSIZ KUNLAR
 
OMADBEK KOMILOV 


O
MADBEK 
K
OMILOV
Hikoyalar




- 3 - 
Ayni damlarda hayotning abadiyligini aniq his 
etayapman. Hech kim o ‘lmaydi, ayni hayotda 
kimki bir-birini sevgan bo ‘lsa, undan keyin ham 
uchrashadilar. Vujud ism asliyam – barchasi o 
‘zgarsa-da bir narsa ohangrabodek bizni bir-
birimizga 
tortaveradi: 
muhabbat 
abadiy 
qovishtiruvchidir. 
Hozircha esa men yashayapman – goh sevaman 
goh esa sevishdan toliqaman. Lahzalarni eslab 
qolaman, ular haqida ertaga yoki hayotimnng 
donishmand yillarida yozish uchun bu hotiralarni 
avaylab saqlayman. 


- 4 - 
 
Ba’zan menga butun olam, barcha hayot, 
dunyoning borligi vujudimga qamalib olganu
bizning ongimizdan otilayotgan nido bo ‘l, deya 
talab qilayotgandek tuyuladi. Uni his qilish 
mumkinu ; bayon qilishning iloji yo ‘q… Bu g’oya 
haybatli ekanligini his qilamanu,, so ‘zda izhor 
qilishni boshlasam godaklarcha g’uldirashdan 
nariga 

‘tmaydi. 
Sening 
hissiyotlaring, 
sezgilaringni shunday so ‘zlar bilan qog’ozda 
yoki tinglagan odamga yuqtira olish g’oyatda 
mushkul masala. 
Jek London 


- 5 - 
UMID SO‘NMAYDI
eksa Ahmet Rashidning uyidan haydalganiga 
ikki kun bo‘ldi. Mana qiriq sakkiz soat 
bo‘libdiki qorni och daydi it kabi ko‘chama 
ko‘cha mahallama mahalla daydib yuribdi. 
Qaysi eshikka bir burda non bering deb
borsa quvib solishadi. Sotay desa yonida 
arzigulik bir narsasi yo‘q. Egnidagi kirligidan 
qorayib ketgan ko‘ylagiyu poychalari yirtiq 
titilib ketgan shimini birorta tilanchiga tekinga 
beraman desa qo‘lini uchuni tekkizmaydi. Bir 
uyning bo‘sag‘asiga kelib cho‘kdi. Sovuqdan 
muzlab qolgan qo‘llari bilan qornini ushladi.
-Kunib bitganga o‘xshaydi endi o‘lsam kerak 
dedi: o‘zicha
Chunki buncha xorlikdan keyin yana yashash
sharmandalikni o‘zi edi. O‘sha topda hayotga 
qancha umid bilan qadam bosganini hotirladi. 
Sinfda 
birinchi 
edi. 
Mulkshunoslik
huquqshunoslikdan uning oldihga tushadigoni 
yo‘q edi. Hatto yevropada Sarboniyada o‘zini 
ko‘rsatib professorlar etiborini tortdi. O‘sha 
kungacha hech qaysi ajnabiy talaba u erishgan 
muvaffaqiyatga erisholmagan edi. Turkiyaga 



- 6 - 
qaytishi bilanoq hamman uni ishga olishga 
talabgor bo‘ldi. Ayrim davlat tashkilotlari 
orasida uning nomzodi talash ham bo‘ldi.
Nihoyat tashqi ishlar vaziligiga qo‘lsel 
vazifasiga ishga qobul qilishdi. Keyin esa ha-a 
keyin xotirasini tuman qoplaganday bo‘ldi. 
Nima bo‘lgani bu holga qanday tushganini o‘zi 
ham anglay olmasdi.
To‘sattan hamma undan yuz o‘girdi. Jamiyattan 
chetga chiqib yoppa yolg‘iz qoldi. Na bir do‘st 
na bir o‘rtoq na bir qarindosh bor yonida. Ha 
hech kimmi yo‘q. Bir bor qimor o‘ynashiga 
to‘g‘ri keldi. O‘ynashiga to‘g‘ri keldi. O‘ynasa 
nima bo‘libdi. Kim o‘ynamagan ahir deb 
o‘yladi. Karta o‘ynash barcha tengdosh 
o‘rtoqlarni ermagi edi. Ishsiz pulsiz chorasiz 
qolgach barcha yaqinlar uzoqlashgani his 
qilldi. Bu vafosiz yaqinlari o‘zlaricha bu bola 
aqildan o‘zibdi, qimorga mukkasidan ketibdi. 
Ehtimol biron bemaza hastalik ortirib olgan 
bo‘lishi ham mumkin degan bo‘xtonlar ham 
to‘qishdi. Ammo aqli joyida ekanligiga o‘zining 
ishonchi komil edi.
lekin hayot oshib bo‘lmas bir devoni unga 
ro‘baro qilgan, qayga bormasin barcha 


- 7 - 
eshiklar unga yopilgandi. Kimga murojat 
qilmasin ey-y ha-a Rashidbek sizga nima boldi.
Bu nima ahvol deya unga raxmi keldganni 
ko‘rsatmoqchi bo‘lar keyin bir nimani bahona 
qilib unda qochar edi. na yotishga joyi na 
boradigan boshpanasi bor edi uning. Ko‘prik 
tagini boshpana qilib olgan qashshoq uysiz 
daydilarga qo‘shilib ketdi. Ularga o‘xshab ahlat 
orasidan yegulik qidira boshladi. Malumoti 
qobilyatiga qaramay bunday holga tushish uni 
tamoman dovdiratib qo‘ygan edi. Bu holiga
nafaqat atrofdegilar o‘zi ham hayron-u lol edi. 
Nima bo‘ldi menga nima bo‘ldi menga deb ich-
etini yerdi. O‘tirgan joyidan asta turdi alla 
qachon kech tushib bo‘lgan edi. Qo‘llarni 
cho‘ntagiga tiqdi. Suquvdan titrar edi. Bel 
og‘igidan qaddini ko‘tara olmas bukchayib 
dengiz tomon yura boshladi.
Dengizning qopqora to‘lqinlariga bag‘riga 
shong‘ish bir necha soniya jon talvasasi. 
so‘ngra bu qashshoq sharmanda hayotdan 
qutulish istiroblariga abadiy barham berish. 
Ammo dengiz juda sovuq bo‘lsa kerak. Qani 
endi bir olov bolsayu uning qariga o‘zimni 
otsam deb ham o‘yladi. Kutulmaganda aqliga 
bir maktub yoshish fikri keldi. Ammo yana 


- 8 - 
o‘ylanib qoldi. Nimaga nima uchun kimga 
yozaman oralaridan quvgan shu bevafo 
shavqatsiz odamlarga yozdimi bu maktubni. 
Yolg‘onchi ilm yolg‘onchi falsafaning ahloq 
fazilat insoniyat deya to‘qigan afsonalarni u 
alla qachon bilib bo‘lgan edi. Insonlar jamiyati
endi uning uchun ichi yirtqich hayvonlarga liq 
to‘la o‘rmondan boshqa narsa emas edi. 
Hayotning matig‘i she’riyat go’zallik ezgulik 
degan narsalar faqat kitoblarda qolib ketgan 
tushunchalar edi. Bularni o‘ylagan sari
sovqatganini ham sezmas, dengiz tomon 
qiyalab boratotgan ko‘chadan ildamlab borar 
edi. O‘lishi kerak edi. Bu hayot yashashga 
arimas edi. Insonlar hayvonlardan ham battar 
mehrsiz, 
sherlardan 
ko‘rasa 
yirtqich
sirtlonlardan ko‘ra shavqatsiz edi. Bular oldida 
o‘lim bir tasalli edi. Sevinchaga to‘lib u dengiz 
tomon yugurib borar ekan. Ro‘parasida bir 
nechta ko‘lanka paydo bo‘ldi. Ko‘lankalardan 
biri unga to‘xta deb baqirgach!
-Beixtiyor to‘xtadi. 
-Qo‘lingni tepaga ko‘tar dedi: Yana biri


- 9 - 
U qo‘rqgani yo‘q. Lekin nima qilishni bilmay 
hayron edi. Bular ko‘chadagi o‘g‘rilar edi. U 
qo‘lini 
yuqori 
ko‘tardi. 
Yoniga 
kelib
cho‘ntaklarni titkilab chiqishdi. Hech narsa 
topolmagach so‘rashdi.
-Puling yoqmi?
-Yo‘q. 
-Bu yerda nima qilib yuribsan?
-Shunday o‘zim. 
-To‘g‘rini ayt? 
Bu buruq shunchalik qat’iy ediki. Ochligidan 
o‘zini 
degizga 
tashlamoqchi 
ekanligini 
aytmoqchi bo‘ldi. Bir yutunib
-Ha shunchaki o‘zim yotishga joyim yo‘q. 
Daydib yuribman.
-Ko‘lankalardan bir unday bo‘lsa Biz bilan 
birga yur deb buyruq berdi.
Rashid o‘z inom ixtiyorini yo‘qotgan edi. 
Ko‘lankalarni orqasidan itoatkorona ergashdi.
Ular to‘rt kishi edi. Chiroqlar oldidan 


- 10 - 
o‘tayotganda yulariga qayrab oldi. Ustboshlari 
o‘ziniki kabi jundor. Ozgina yurgach unga bir 
ko‘cha boshini ko‘rsatib.
-Sen shu yerda tur deyishdi. Ana-u yog‘dan 
birontasi ko‘rinsa bir yo‘talib ko‘chaning narigi 
betiga o‘t. Hech kim kelmasa shu yerda bizni 
kutub tur o‘n daqiqa o‘tar o‘tmas biz qaytamiz. 
Tushundingmi. 
-Ho‘p dedi.
Daydilar zimiston ko‘chaga sho‘ng‘ib g‘oyib 
bo‘lishdi. Rashid eti junjikib ketti. O‘g‘rilarga 
poyloqchi bo‘lganini tushundi. Tashlab qochib 
ketishni o’yladi. Ammo kutishga vada 
bergandida. Qochish nomardlik bo‘lmaydimi. 
Qochmasachi vijdonini tubtubidan bir to‘fon 
ko‘tarilib kelardi. Tugan joyida o‘tirib qoldi. 
Boshini ikki qo‘lini orasiga oldi. Bir qarorga 
kela olmayotgan edi. Burni ham butun tanasi 
kabi sovuqdan muzlab bo‘lgan edi. Ko‘zlarni 
yumdi shu holatta qancha vaqt o‘tirganini 
bilmadi. O‘g‘rilardan biri orqasiga bir tepganda 
hayoli joyiga keldi.
-Nima uhlab qoldingmi? 


- 11 - 
-Yo‘q uhlaganim yo‘q
-Qani yur ketamiz. Qaddini rostladi, yana 
ixtiyorsiz ularning oraqsiddan ergashdi. Bu 
sufar ularning yurushi tezlashgan edi. Yurib 
yurib bir chiroqnning tagida to‘xtadilar. Unga 
bir qogoz uzatishdi.
-Nima bu deb so‘radi?
-Ol bu sening ulushing
-Qanaqa ulush
-Olsangchi gapni ko‘paytirmay u qaltiragancha
qo‘lini uzatib qogozni oldi.
-Endi qayoqga yo‘qolseng yo‘qol orqamizdan 
ergama deb uzoqlashishdi. 
Rashid haligi qogozga qaradi *** *** qog‘oz 
pul edi. To‘saddan vijdoning to‘rida
qorong‘uliklar 
ichra 
iql 
bir 
quyosh 
porlaganday bo‘ldi. Biroz avval insonlarning
hiyonatkorligi 
haqida 
o‘ylaganligiga
avsuslandi. 
Haqiattan 
ham 
hayot 

o‘ylaganchalik 
emas 
edi. 
Haq 
degan 
tushunchaning nima ekanini anglagan. Och 


- 12 - 
qashshoq odamni ko‘rsa raxmi keladigan 
insonlar ham bor edi bu dunyoda. Himmat 
ezgulik 
marhamat 
shavqat 
degan
tushunchalar hom hayol emas edi. Buning 
isboti mana shu qolida g‘ijimlanib turgan *** 
*** qog‘oz pul mayuz jilmaydi. Yoqotgan 
umidini qaytib olgan bir gunohkor banda kabi 
sevinchi ichiga sig‘may iziga qaytdi. Endi u 
quyiga dengiz tomonga emas yuqoriga katta 
ko‘cha sari ketib borar edi. Ehtimol hozir u 
yerda bironta ochiq baqqol dokonni topar ahir 
ikki 
kundan 
beri 
tuz 
tatigani 
yo‘q. 
Oshqozonining og‘rig‘i unga beli qo‘llari 
oyoqlaridagi zirqirashni sezdimayotgan edi. 

Download 0.49 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling