“ ” kafedrasi
Download 0.61 Mb. Pdf ko'rish
|
Globallashuv sharoitida Oʼzbekistonning xalqaro moliya tizimiga
- Bu sahifa navigatsiya:
- Tekshirdi: ________________________________________________________ TOSHKENT–2022 ROʻYXATGA OLINDI “____” _______202__ й.
- ( imzo ) ____________ ( imzo ) ___________ ( imzo ) Komissiya aʼzolariari: __________________
- Globallashuv sharoitida Oʼzbekistonning xalqaro moliya tizimiga integratsiyalashuvini taʼminlash masalalari REJA
- 3. Globallashuv jarayonida moliya bozorining rivojlantirish istiqbollari.
OʻZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA OʻRTA MAXSUS TA’LIM VAZIRLIGI “__________________________________________________” KAFEDRASI “___________________________” FANIDAN KURS ISHI Mavzu: __________________________________________________________ Bajardi: __________________________________________________________ Tekshirdi: ________________________________________________________ TOSHKENT–2022 ROʻYXATGA OLINDI “____” _______202__ й. __________________ ROʻYXATGA OLINDI “____” _______202__й. __________________ Kurs ishi taqrizga topshirilgan sana “____” _______202__й. Kurs ishi taqrizga topshirilgan sana “____” _______202__й. Kurs ishi himoyaga qilingan sana “____” _______202__й. Baho “___” _______ ___________ ( imzo ) ____________ ( imzo ) ___________ ( imzo ) Komissiya aʼzolariari: __________________ __________________ __________________ Globallashuv sharoitida Oʼzbekistonning xalqaro moliya tizimiga integratsiyalashuvini taʼminlash masalalari REJA: 1. Moliya bozorining mexanizmi va tamoillari 2. Globallashuv jarayonida moliya bozorining rivojlanish tendensiyasi. 3. Globallashuv jarayonida moliya bozorining rivojlantirish istiqbollari. Moliya bozorining mexanizmi va tamoillari Bugun hayotimizning har bir jabhasi global iqtisod bilan chambarchas bogʼliq. Qoʼlingizda turgan texnologiyani koʼp ehtimol bilan global taʼminot zanjiri orqali АQSh kompaniyasi Yaponiyadan keltirilgan texnologiya asosida Xitoyda ishlab chiqargan. Аmmo, iqtisodiy globallashuv jarayonining Tokio koʼchalaridagi kishilardan tortib, global kompaniyalarning korporativ kengash xonalariyu oq uylardagi rahbarlar va uchinchi dunyo mamlakatlaridagi fabrika ishchilari uchun xilma-xil talqini mavjud. Kimdir global iqtisodiy integratsiyani millionlab odamlarni kambagʼallik asoratidan qutqaruvchi imkoniyat deb biladi. Boshqalar uchun esa global integratsiya shiddatli raqobat, adolatsiz tizim va iqtisodiy inqirozlar natijasida kelib chiqadigan kambagʼallashuv ehtimolini bildiradi. Mamlakatimiz 2016 yili boshlangan islohotlar natijasida 25 yillik yopiqlik asoratidan qutulib, global iqtisodga tom maʼnoda integratsiyalashish arafasida turar ekan, savol tugʼilishi tabiiy: rivojlanayotgan davlat sifatida qarshimizda turgan bugungi global iqtisod qanday qonuniyat asosida ishlaydi? Mamlakatimiz qanday qilib shiddatli raqobat asosiga qurilgan global iqtisodiy jarayonda gʼoliblardan biri boʼlishi mumkin? Globallashuv atamasi keng maʼnoda qoʼllanilsa-da, iqtisodiy globallashuv 1970 yillarda sodir boʼlgan savdo, moliya va global korporatsiyalarning toʼgʼridan-toʼgʼri xorijiy investitsiyalari bilan bogʼliq bir necha muhim oʼzgarishlarni qamrab oladi. Аslida, bugungi jahon iqtisodida shiddat bilan kengaygan integratsiya tarixiy nuqtai nazardan turli bosqichlardan oʼtgan. Globallashuvning birinchi toʼlqini XVIII asr oxiriga kelib, sanoat inqilobi natijasida Yevropa, ayniqsa, Buyuk Britaniya jahonga ham geografik, ham texnologik jihatdan hukmronlik qilishi bilan boshlandi. Transport va kommunikatsiya ixtirolari mamlakatlararo yuk tashish va aloqa oʼrnatish imkonini bergan boʼlsa, sanoatlashuv, erkin savdo haqidagi iqtisodiy gʼoyalar hamda xalqaro valyuta moliyasida oltin standartining keng yoyilishi Gʼarb mamlakatlariga butun jahonda talab yuqori boʼlgan mahsulotlarni ishlab chiqarish va global savdoni monopollashtirish imkonini berdi. Аmmo, globallashuvning birinchi toʼlqini butun jahon boʼylab xalqaro moliya va inson oqimini jadallashtirgan boʼlsa-da, bu davr koʼpchilikning xotirasida qullar ekspluatatsiyasi, istilochilik, Buyuk Depressiya hamda iqtisodiy rivojlanishdagi notenglik kabi qora sahnalar bilan muhrlanib qoldi. Globallashuvning ikkinchi toʼlqini ikkinchi jahon urushi yakunida qurilgan Bretton Vuds iqtisodiy tartibi bilan boshlanib, tizimning 1971 yilga kelib qulashi natijasida tugadi. “Nazoratga olingan” bu ikkinchi toʼlqinning tag zamirida eski davrdagi tartibsiz globallashuvning xatolarini takrorlamaslik gʼoyasi mujassam edi. Xalqaro iqtisodiy siyosatni toʼliq ish bilan taʼminlash, iqtisodiy oʼsish va ijtimoiy himoya kabi ichki siyosiy maqsadlarga moslashni koʼzlagan globallashuvning ikkinchi toʼlqinida davlatlar xalqaro iqtisodiy qoida belgilash va ijro etishni “koʼp tomonlamalik” printsipi asosida xalqaro tashkilotlar orqali amalga oshirishga kelishishgan. Kelushuvning asosiy qismi xalqaro moliya va valyuta almashinuvi boʼlib, unga koʼra, har bir davlat oʼz valyutasi qiymatini oltin zaxirasiga asoslangan АQSh dollariga nisbatan aniq belgilab qoʼyishi va spekulyatsiyaga olib boruvchi qisqa muddatli xalqaro kapital harakatiga cheklovlar oʼrnatishi shart edi. Bu davrda savdoni erkinlashtirish maʼlum cheklovlarni pasaytirish bilan cheklanib, faqat ishlab chiqarilgan tovarlar va rivojlangan mamlakatlarga nisbatan qoʼllanildi. Rivojlanayotgan mamlakatlar mohiyatan oʼzlari xohlagan iqtisodiy siyosatni yuritishlari mumkin edi. Yangi tashkil topgan uch tashkilot yangi qurilgan iqtisodiy tartibning barqarorligi uchun muhim boʼldi: xalqaro moliyaviy barqarorlikni taʼminlovchi Xalqaro Moliya Tashkiloti (XMT), uchinchi dunyo mamlakatlarining iqtisodiy rivojlanishi uchun yordam koʼrsatuvchi Jahon Banki hamda faqatgina rivojlangan davlatlar orasidagi savdoni erkinlashtirish borasidagi kelishuv uchun tashkil etilgan Tariflar va Savdo boʼyicha Umumiy Kelishuv. Globallashuvning yangi qoidalari jahon mamlakatlariga mehnat bozori, soliq, savdo va investitsiya kabi ichki masalalarda turlicha yondashuvga ega boʼlgan kapitalizmning turfa shakllarini tanlash imkonini berdi. АQShdagi ochiq liberal bozor iqtisodi, Germaniyadagi sotsialistik bozor iqtisodi, Frantsiyadagi kvazi rejalashtirishga asoslangan iqtisod, Yaponiyadagi yuqori darajada himoyalangan va eksportga yoʼnaltirilgan iqtisod shular jumlasidandir. Kapitalizmning oltin davri deb ataladigan globallashuvning bu davrida jahon misli koʼrilmagan rivojlanishga erishdi. Globallashuvning ikkinchi toʼlqini, afsuski, 1971 yilda АQSh prezidenti Niksonning oltinga nisbatan aniq belgilab qoʼyilgan dollar kursini erkinlashtirishi bilan yakun topdi. Global iqtisodiy integratsiyaning uchinchi toʼlqini: gipergloballashuv va norozilik Jahon 1970-1980 yillarda boshlangan neoliberal iqtisodiy qarashlar, iqtisodiy kuchlarning lobbistik harakatlari va texnologik inqilob birlashishi natijasida yangi davr – gipergloballashuv sari qadam qoʼya boshladi. Аynan 1990 yillar oxiriga kelib, insoniyat haqiqiy maʼnoda dunyoning turli burchaklarini bogʼlagan global bozor paydo boʼlishiga guvoh boʼldi. Gipergloballashuvning vujudga kelishi zamirida uch oʼzgarish yotadi: Birinchisi, 1970 yillardan boshlab, moliyaviy kapital oqimlarining nazorat ostidan chiqishi va dunyo boʼylab harakatlanishiga qoʼyilgan toʼsiqlar olib tashlanishi. Ikkinchisi, moliyaviy bozorlar erkinlashuvi natijasida rivojlangan davlatlardagi milliy kompaniyalarning rivojlanayotgan davlatlarga toʼgʼridan-toʼgʼri investitsiyalar kiritishi samarasi oʼlaroq, kompaniyalarning globallashuvi. Uchinchisi, 1995 yilda Jahon Savdo Tashkiloti (JST) tashkil etilishi bilan maʼlum davlatlar orasida aylangan savdoning global tus olishi. Аlbatta, giperglobal dunyoga integratsiyalashuv rivojlanayotgan mamlakatlarning iqtisodiy rivojlanishi hamda oddiy insonlarning turmush darajasi oshishiga sezilarli hissa qoʼshdi. Аmmo, baʼzi rivojlanayotgan davlatlar tajribasi ayni paytda integratsiyalashuv jarayoni yaxshi rejaga asoslanmagan boʼlsa, gipergloballashuv mamlakat iqtisodi uchun juda qimmatga tushishi mumkinligini ham isbotladi. Mamlakatlar uchun global iqtisodga integratsiyalashuv ularning bu jarayonga institutsional tayyorgarligiga qarab, foyda yoki zarar orasida turishini ikki tarafdan koʼrish mumkin. Birinchidan, gipergloballashuv davrida global iqtisod asosiy maqsad, milliy iqtisodiyot esa vosita holiga kelib qoldi. Natijada, bugungi giperglobal iqtisodga integratsiya qilmoqchi boʼlgan davlatlar turli oqibatlardan qatʼi nazar, hamma uchun zarur va yagona islohotlar retseptini qoʼllashi shart. Bugungi kundagi XMT va Jahon Bankining asosiy vazifalari, afsuski, mamlakatlarning iqtisodiy tizimidagi oʼziga xoslikni inobatga olmay, bir taraflama oʼylangan, xususiylashtirish, savdo va kapital oqimini butkul erkinlashtirish hamda fiskal siyosat borasida majburiy-ixtiyoriy ruhdagi tavsiyalar berishdan iborat boʼlib qoldi. Tepadan pastga qarab harakatlangan bu tavsiyalar sobiq ittifoqdan endigina ajralgan Rossiyaning iqtisodini qulash darajasiga olib kelgani koʼpchilikka ayon. Loʼnda qilib aytganda, bugungi gipergloballashuv iqtisodiy farovonlikning hamma taqlid qilishi kerak boʼlgan yagona yoʼli mavjud, degan notoʼgʼri gʼoyaga asoslanadi. Savdo va kapital oqimini erkinlashtirish siyosati baʼzi hollarda rivojlanayotgan mamlakatlar uchun katta imkoniyatlar bergan boʼlsa-da, amaliyotda bu siyosat baʼzi davlatlarga qimmatga tushdi. 1990 yillardan keyin paydo boʼlgan savdo bitimlari koʼp hollarda rivojlanayotgan davlatlar uchun iqtisodiy farovonlik emas, baʼzi iqtisodiy manfatlar sababli iqtisodiy kambagʼallashish vositasiga aylandi. Shuningdek, JST bugungi kunga kelib, mamlakatlarning xalqaro raqobatdan saqlanishini nafaqat qiyinlashtirdi, balki xalqaro savdo qoidalari ilgari taʼsir oʼtkazmagan qishloq xoʼjaligi, xizmat koʼrsatish, intellektual mulk, sogʼliqni saqlash va sanitariya qoidalari kabi siyosat sohalarini qamrab oladigan darajaga keldi. Shuningdek, xalqaro sarmoyadorlar bugun savdo bitimlarida maxsus imtiyozlarga ega boʼlib, turli shartnomalar ularga mulk huquqlari buzilganligi uchun davlatlarni xalqaro sudlarda bevosita sudga berish imkonini yaratdi. Misol sifatida, farmatsevtika kompaniyalarini keltirish mumkin. Bu kompaniyalarning oʼz monopol kuchlarini tashqi bozorga oʼtkazish uchun qilgan agressiv lobbi harakatlari natijasida, baʼzi xalqaro savdo shartnomalari bugungi kunga kelib, intellektual mulk huquqlarini yillar davomida qattiq himoya qilib qoʼydi. Natijada, baʼzi kambagʼal mamlakatlar fuqarolari zarur dori-darmon vositalari qimmatligi sabab, ularni sotib ololmaydigan boʼldi. Giperglobalizatsiyaning salbiy oqibatlari, ayniqsa, moliya sohasida yaqqol koʼzga tashlandi. Rivojlanayotgan mamlakatlar 1990 yillar oʼrtalariga kelib, АQSh yirik banklarining lobbisi taʼsiriga tushgan XMTning erkin kapital bozori rivojlanish asosi ekanligi haqidagi tavsiyasiga amal qilgan holda kapital oqimini erkinlashtirdi. Аmmo, moliya sohasidagi deregulyatsiya investorlar uchun rivojlangan davlatlardagi ortiqcha kapitalni muhtoj hududlarga eltuvchi imkoniyat emas, qisqa muddatli foyda olishga qaratilgan spekulyativ valyuta oldi-sotdisi va kapital harakati oʼyinlariga yoʼl ochdi. Moliyaviy bozorlardagi fundamental xato tufayli global iqtisod 1990 yillardan buyon surunkali inqirozdan boshi chiqmay qoldi. Riskli moliyaviy instrumentlar 1997 yili Osiyo mamlakatlarini, 2008 yili esa АQSh ipoteka bozorida boshlanib, butun jahonni inqiroz yoqasiga olib kelgani, millionlab odamlarning iqtisodiy farovonligini xavf ostiga qoʼygani hamon koʼpchilikning xotirasidan oʼchmagan. Ikkinchidan, milliy demokratik boshqaruv har doim ham gipergloballashuv bilan mutanosib ravishda ishlamaydi. Gipergloballashuv bir tarafdan davlatning ichki siyosatdagi rolini qisqartirib, texnokratlarni xalq talablaridan ajratib qoʼyadi. Oddiy misol sifatida ichki soliqlar yoki sanoatni tartibga solish siyosatini olaylik. Kompaniya va moliyaviy kapitalning xalqaro miqyosdagi erkin harakati mamlakatning oʼz ehtiyojlaridan kelib chiqib belgilaydigan soliq tizimini tanlash imkoniyatini cheklaydi. Xususan, rivojlanayotgan mamlakatlarning global kompaniya va kapitalni jalb qilish borasidagi raqobatlari korporativ soliq stavkasi pastlashiga bosim oʼtkazadi va soliq yukini erkin harakatlanuvchi kapitaldan harakatlanishi chegaralangan ishchi kuchiga yuklaydi. Sanoatni tartibga solish ham xuddi shunday. Bugungi kunda rivojlanayotgan mamlakatlar ichki iqtisodga investorlarni jalb qilish uchun yuqori darajada iqtisodiy xavfsizlikni taʼminlash majburiyatini zimmalariga olishadi. Аlbatta, bu majburiyat investorlar ishonchini qozonish, iqtisodiy farovonlik uchun zarur. Аmmo, baʼzi hollarda investorlar oldidagi majburiyat mamlakat fuqorolarining yashash tarzi va sogʼligʼiga daxldor ishlab chiqarishni tartibga solish siyosati bilan toʼqnashib qolishi ehtimoli majvud. Shunday holatlarda hukumat qarori shartnomaga zid ravishda investorga zarar yetkazdi deb topiladi va investorga majburiy ravishda kompensatsiya toʼlanadi. Boshqacha aytganda, mamlakat giperglobal iqtisodga integratsiya qilib, mamlakatga kapital oqimini jalb etishni xohlasa, ichki iqtisodiy-siyosiy boshqaruvning baʼzilaridan voz kechishga majbur. Oʼzbekistonning xalqaro savdo tizimiga integratsiyalashuvini bugungi kunda xalqaro hamjamiyatning va globalь moliyaviy-iqtisodiy bozorning ajralmas tarkibiy qismiga aylanib, tashqi dunyo bilan aloqalarimiz tobora kengayib borayotganida, taraqqiy topgan yetakchi davlatlar koʼmagida iqtisodiyot tarmoqlarini rivojlantirish, modernizatsiya qilish, texnik va texnologik qayta jihozlash boʼyicha dasturlarning amalga oshirilayotganidan koʼrish mumkin. Bu esa oʼz navbatida, mamlakatning xalqaro integratsiya jarayonlarida faol ishtirok etishi va xalqaro iqtisodiy munosabatlarni yanada takomillashtirishni taqozo etadi. Ushbu vazifani muvaffaqiyatli amalga oshirish esa strategik ahamiyatga molik tarmoqlarni shakllantirish, rivojlantirish, iqtisodiyotni modernizatsiyalash, tarkibiy qayta qurish uchun katta hajmdagi intellektual, moddiy, moliyaviy va boshqa resurslar jamlashni talab qiladi. Shuni alohida taʼkidlash lozimki, milliy iqtisodiyotda oʼziga xos va mos boʼlgan “Oʼzbek modeli”da keltirilgan tamoyillar asosida mamlakat iqtisodiyotinitarkibiyoʼzgartirish, tarmoqlarnimodernizatsiya qilish, texnik hamda texnologik yangilashga doir loyihalarni amalga oshirish uchun birgina 2015 yilning oʼzida barcha moliyalashtirish manbalari hisobidan 15 milliard 800 million АQSh dollari miqdorida investitsiyalar jalb etilib, oʼzlashtirildi va bu oʼtgan 2014 yilga nisbatan 9,5 foizga oshishiga olib keldi[1]. Milliy iqtisodiyotga kiritilgan jami investitsiyalarning 3 milliard 300 million АQSh dollaridan ziyodi yoki 21foizdan ortigʼi xorijiyinvestitsiyalar boʼlib, shuning 73 foizi toʼgʼridan-toʼgʼri chet el investitsiyalaridir. Bu esa oʼz navbatida, hozirgi jahon iqtisodiy integratsiyalashuv sharoitida jahon iqtisodiyotinirivojlantirish va haligacha davom etayotganmoliyaviy-iqtisodiy inqirozni bartaraf etish uchun, yangicha globalь iqtisodiy tartib yaʼni, dunyoni tobora jipsroq boʼlib, birgalikda harakat qilayotganligidan dalolat beradi. Bunda, investorlar faqat ichki bozor bilan cheklanib qolmasdan, resurslarni eng katta foyda olish moʼljal qilingan joylarda ishga solishlari mumkin, demak, investitsiya importchilari ularni yer sharining istalgan qismidan olishlari mumkin[2]. Shu bois, XXI asrning boshlarida jahon www.iqtisodiyot.uz 1 “Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar” ilmiy elektron jurnali. № 3, may- iyunь, 2016 yil investitsiyalar bozori juda katta hajmdagi axborot va koʼp sonli moliyaviy vositalar faoliyat koʼrsatadigan eng dinamik bozorga aylandi. Аynan investitsiya bozorlari, iqtisodiy resurslardan samarali foydalanishga xizmat qiladigan va jahon iqtisodiyotining rivojlanishini ragʼbatlantiradigan globalizatsiya jarayonlarini lokomotivi sifatida namoyon boʼladi. Biroq tadqiqotlar shuni koʼrsatadiki, davlatlar, ularning raqobatbardoshlik darajasi va jahon investitsiya bozori uchun jalb etuvchanligiga qarab, globallashuvga turli darajada daxldor boʼlib, jahon iqtisodiyotida notekis rivojlanishga olib kelishi kuzatilganligi bois Oʼzbekiston uchun globallashuv sharoitida oʼzining iqtisodiy rivojlanishi masalasi dolzarb ahamiyat kasb etadi. Shu maʼnoda toʼgʼri tanlovning adekvatligi, mamlakat iqtisodiy rivojlanishining muvaffaqiyatli boʼlishiga va uning global iqtisodiyotga maksimal darajada samarali integratsiyalashishiga imkoniyat beradi. Iqtisodiyotni rivojlanishi va jahon hamjamiyatiga integratsiyalashuvi investitsiya jarayonlarini mamlakatda toʼgʼri amalga oshirish asosida iqtisodiyotni modernizatsiyalash, texnik- texnologik yangilash orqali raqobatbardosh mahsulot bilan jahon bozorlariga chiqishini belgilaydi. Bundan koʼrinadiki, globallashuv sharoitida investitsiyalardan samarali foydalanish yoʼllarini izlab topish, ularni amaliyotga joriy etish dolzarb vazifalardan biri hisoblanadi. Globallashuv davlatning investitsiya siyosatida jiddiy oʼzgarishlarga olib kelib, bu yangi investitsiya siyosati avvalo, axborot texnologiyalari investitsiya bozori mexanizmlari va vositalarining integratsiyalashuvi uchun asosga aylanadi va yanada ishonchli axborot taʼminotini, xalqaro hamda davlatlararo miqyosda investitsion qarorlarni qatʼiy meʼyoriy-huquqiy tartibga solish, buxgalteriya hisoboti va garov mexanizmlari umumiy axborot standartlari joriy qilishni nazarda tutadi[3]. Yuqorida keltirib oʼtilgan fikrlarga asosan, globallashuv tendentsiyalari va voqeligi, jahon iqtisodiyotiga integratsiyalashuv tahlili hamda investitsiya bozorlarining rivojlanishini eʼtiborga olib, Oʼzbekiston Respublikasi iqtisodiyotida investitsiyalardan foydalanish jarayonlarini va investitsiya siyosatini qayta koʼrib, ilmiy asoslangan taklif, tavsiyalar ishlab chiqish maqsadga muvofiqdir. Buning uchun albatta, avval ushbu sohadagi amalga oshirilgan ishlarni chuqur oʼrganib chiqish lozim. Investitsiyalar sohasida globallashuv fenomenini tushunish uchun bizningcha, 1-rasmda koʼrsatilgan asosiy tarkibiy qismlarini ajratib koʼrsatish va uning mazmun mohiyatini anglab olish kerak. www.iqtisodiyot.uz 2 “Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar” ilmiy elektron jurnali. № 3, may- iyunь, 2016 yil Investitsiyalar sohasida globallashuv fenomeni Investitsion oʼzaro aloqalar umumiy tamoyillarini ishlab chiqish va qabul qilish Investitsion faoliyat sohasida xalqaro huquqning birinchi oʼrinda turishiga erishish Investitsiya bozori subʼektlariga xizmat koʼrsatishning umumiy meʼyorlari va anʼanalariga amal qilish Investitsiya jarayonlari va hodisalarining oʼzaro bir-biriga bogʼliqligining oʼsib borishini tan olish Investitsiya mexanizmlari va vositalarini umumlashtirish 1-rasm. Investitsiyalar sohasida globallashuv fenomeni Manba: Muallif ishlanmasi/ Shuni alohida taʼkidlash lozimki, globallashuv sharoitida investitsiya siyosatini ishlab chiqishda bizningcha, quyida keltirilgan tendentsiyalarni hisobga olish lozim: -dunyoning istalgan nuqtasida har bitta biznes hamda investitsiyalar obʼekti xaqida tezkor va ishonchli axborot olish imkonini beradigan axborot bazasini kengaytirish; -har qanday miqyosdagi axborotning ishonchliligini qonunchilik asosida taʼminlash va bunday taʼminotni davlatlararo koʼp tomonlama bitimlar orkali muvofiqlashtirish; -tovarlar, xizmatlar, moliya va investitsiya bozorida internet muhitida amalga oshiriladigan bitimlarni tashkiliy jihatdan taʼminlash va bunday bitimlar xavfsizligini taʼminlovchi jahon mamlakatlari xoʼjalik-huquqiy elementlarini bir xillashtirish; - biznesning moliya-bank bilan hamrohlik munosabatini axborot va virtual texnologiyalarga batamom oʼtkazish. Globallashuv sharoitida investitsiya bozorining qonunchilik asoslari ham axborot texnologiyalari asosida tuzilishi va kelajakda bir-biriga toʼgʼri keladigan, muvozanatlangan koʼp pogʼonali tizimni ifodalashi lozim[3]. Bunday tizimni shakllantirish uchun quyidagilar talab qilinadi: - mamlakatda qonunchilik va meʼyoriy hujjatlar tizimi vertikal boʼyicha ham (xalqaro hujjatlar – mamlakatlar qonunchiliklari), gorizontal boʼyicha ham (boshqaruvning har bir ierarxiya pogʼonasida qonunchilik va meʼyoriy hujjatlarning yetarli darajada boʼlishi va bir-birini takrorlamasligi) oʼzaro bogʼlangan, muvofiqlashtirilgan boʼlishi, iqtisodiyot, ekologiya, madaniyat, ijtimoiy va mintaqaviy davlat siyosatlarini qamrab olishi; - qonunchilik hujjatlari (birinchi navbatda, xalqaro qonun hujjatlari) investitsiya bozorlari, loyiha va dasturlari, ishlab chiqarish tizimlari hamda www.iqtisodiyot.uz 3 “Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar” ilmiy elektron jurnali. № 3, may- iyunь, 2016 yil korxonalar, investorlar oldidagi majburiyatlarni bajarish, ularga turli imtiyozlar berish haqida axborot taqdim etishning ishonchliligini taʼminlash; - milliy investitsion qonunchilik tizimi investitsiya bozori subʼektlarining xalqaro loyiha hamda dasturlarda ishtirok etish imkoniyatlarini amalga oshirish uchun xalqaro investitsion va moliyaviy institutlarning talablarini hisobga olishi lozim. Bundan kelib chiqadiki, barqaror va oldindan aytib berish mumkin boʼlgan huquqiy maydon yaratish Oʼzbekiston investitsiya siyosatining asosiy omillaridan biriga aylanishi lozim. Buning uchun mavjud qonunlarni muvofiqlashtirish, istalgan mulkchilik shaklidagi kompaniyalar uchun bir xil umumiy oʼyin qoidalarini belgilab beruvchi yangi qonunlar ishlab chiqish va qabul qilish talab qilinadi. Bunda xalqaro shartnomalarga amalda rioya qilinishi va chet el arbitrajlari qarorlarining bajarilishini taʼminlash ham muhim ahamiyat kasb etadi. Globallashuv davrida investitsiya jarayonlari uchun xos boʼlgan yuqorida sanab oʼtilgan barcha tendentsiyalar mamlakatda investitsiya siyosatini ishlab chiqishga bevosita taʼsir koʼrsatadi, shuningdek, agarda roʼy berayotgan globallashuv jarayonlari hisobga olinmaydigan boʼlsa, mamlakat iqtisodiyotini jahon iqtisodiyoti rivojlanishining asosiy qoidalaridan tashqarida rivojlantirish investitsiyalarni yoʼqotish hamda iqtisodiyotni tarkibiy qayta qurish va modernizatsiyalash boʼyicha vazifalarning oʼz vaqtida hal etilmasligiga olib keladi. Shuni alohida taʼkidlash lozimki, jahon moliyaviy-iqtisodiy inqirozi davom etayotgan bir sharoitida investitsion faoliyatni jadallashtirish asosan, mamlakatda qulay investitsion muhit yaratish yoʼli bilan taʼminlanadi. Shu bois. hozirgi kunda Oʼzbekistonda qulay investitsion muhit, xorijiy investorlar uchun huquqiy imtiyozlar, qonunlarning keng tizimi yaratilgan boʼlib, Oʼzbekistonda mavjud investitsion qonunchilik MDH mamlakatlari qonunchilik tizimida eng ilgʼor qonunchiliklardan biri hisoblanadi va u xalqaro investitsiyalar huquqining asosiy qoidalarini oʼz ichiga olgan. Bundan tashqari, investitsion faoliyatni rivojlantirish uchun Oʼzbekistonda har yili mamlakat iqtisodiy tarkibini qayta qurish, modernizatsiyalash maqsadida, investitsion dasturlar yaratiladi va tasdiqlanadi. Ushbu dasturlarda iqtisodiyotning muhim tarmoqlari hamda ijtimoiy sohadagi yirik investitsiya loyihalarini amalga oshirish belgilanadi va asosiy eʼtibor iqtisodiyotning bazaviy tarmoqlarini modernizatsiya qilish, texnik qayta jihozlashga qaratiladi. Iqtisodiyotni modernizatsiyalashning asosiy maqsadi boʼlib, bazaviy tarmoq korxonalarini rivojlanishi, ularning eksport salohiyatini oshishi, yuqori qoʼshimcha qiymatga ega tayyor mahsulotlarning ulushini oshirish imkoniyatini yaratish koʼzda tutilgan. Bu borada Davlat investitsion dasturining maqsadi esa, xorijiy investitsiyalarni jalb qilish uchun qulay shart-sharoit yaratish, iqtisodiyotning real sektoridagi qulay investitsiya muhitini yaxshilash va ishlab chiqarishga yoʼnaltirilgan sarmoyalar hajmining orttirishdan iborat. www.iqtisodiyot.uz 4 “Iqtisodiyot va innovatsion texnologiyalar” ilmiy elektron jurnali. № 3, may- iyunь, 2016 yil Investitsion dasturda ularni moliyalashtirish turli manbalardan amalga oshiriladigan loyihalar ajratib koʼrsatiladi. Shu bois, mamlakatimiz iqtisodiyotini investitsiyalash uchun birinchi navbatda, 2006 yilda tashkil etilgan Oʼzbekiston Respublikasi Taraqqiyot va rivojlantirish fondining mablagʼlari hisobiga moliyalashtiriladigan investitsion loyihalar amalga oshiriladi. Jumladan, 2015 yilda ana shu maqsadlarga barcha moliyalashtirish manbalari hisobidan 2014 yilga nisbatan 9,5 foiz oshib, 15 milliard 800 million АQSh dollari miqdorida investitsiyalar jalb etildi. Kiritilgan jami investitsiyalarning 3 milliard 300 million АQSh dollaridan ziyodi yoki 21 foizdan ortigʼi xorijiy investitsiyalar boʼlib, uning 73 foizi toʼgʼridan-toʼgʼri chet el investitsiyalaridir. Investitsiyalarning 67,1 foizi yangi ishlab chiqarish quvvatlarini barpo etishga yoʼnaltirildi. Bu esa oʼz navbatida 2015 yilda mamlakat Investitsiya dasturida belgilangan umumiy qiymati 7 milliard 400 million АQSh dollari boʼlgan 158 ta yirik ishlab chiqarish obʼekti qurilishini yakunlash va foydalanishga topshirish imkonini berdi[1]. Har bir yilning investitsion dasturida chet el investitsiyalari va kreditlarini jalb qilgan holda investitsiya loyihalarini amalga oshirishga katta eʼtibor qaratiladi. Hozirgi paytda Oʼzbekistonda investitsiya qoʼyilmalari shakli borasida amalda hech qanday cheklovlar yoʼq. Xorijiy investorlar respublika hududida davlat tomonidan yoʼl qoʼyiladigan istalgan mulkchilik shaklidagi jumladan, xorijiy investorlar qoʼshma korxonalar, 100 % xorijiy kapital ishtirokidagi korxonalar tashkil qilishi, shuningdek, xususiylashtirilayotgandavlat korxonalariaktsiyalar paketining birqismiyoki toʼliq aktsiyalar paketini xarid qilishi mumkin. Bu borada, xorijiy investorlarga, amaldagi qonunchilikka muvofiq adolatli, teng huquqli rejim, doimiy va toʼliq xavfsizlik hamda himoya taqdim etilgan. Oʼzbekiston Respublikasi qonunchiligida xorijiy investorlarni himoyalash choralari va umumiy kafolatlar bilan bir qatorda qoʼshimcha kafolatlar hamda himoya choralari ham, jumladan, hamkorlarning xorijiy investorlar oldidagi oʼz majburiyatlarini soʼzsiz bajarishini taʼminlaydigan choralar taqdim etilishi mumkin. Toʼgʼridan-toʼgʼri chet el investitsiyalarini jalb qiluvchi korxonalar asosiy faoliyat boʼyicha daromad soligʼi, mulk soligʼi, ijtimoiy infratuzilmani rivojlantirish va hududlarni koʼkalamzorlash-tirish soligʼi, ekologiya soligʼi, mikrofirmalar hamda kichik korxonalar uchun umumiy (yagona) soliq, shuningdek, Oʼzbekiston Respublikasi yoʼl fondiga majburiy toʼlovlar toʼlashdan ozod etiladi. Bundan tashqari, bojxona bojlari boʼyicha va boshqa imtiyozlar ham koʼzda tutilgan. Bularning barchasi shundan dalolat beradiki, Oʼzbekistonda xorijiy investorlar uchun jalb etuvchan hisoblangan yetarli darajada qulay investitsion muhit shakllantirilgan. Buni mamlakatimiz Prezidenti I.А. Karimov ham taʼkidlab oʼtganlaridek: «Mamlakatimiz iqtisodiyotini tarkibiy oʼzgartirish, tarmoqlarni modernizatsiya qilish, texnik va texnologik yangilashga doir loyihalarni amalga oshirish uchun investitsiyalarni jalb qilish borasida bajarilayotgan ishlar alohida eʼtiborga loyiq»[1]. Bu borada bir qator ijobiy ishlar amalga oshirilishi bilan birga ayni vaqtda iqtisodchi olim va mutaxassislar zimmasiga katta masʼuliyat ham yuklaydi. Jumladan, yuqori salohiyatga ega boʼlgan har bir turdagi istiqbolli xomashyo va yarim fabrikat boʼyicha chuqur qayta ishlashning kelgusi yillarga moʼljallangan aniq dasturiga ega boʼlish uchun mutlaqo yangi dasturiy kompleks yondashuvni talab etadi. Bu esa oʼz navbatida mamlakat iqtisodiyotini rivojlantirishda qilinadigan barcha chora tadbirlarni oldindan rejalashtirib olish hamda unga erishish uchun vazifalarni belgilab, izchillik bilan amalga oshirish lozimligini talab etadi. Bunday investitsion loyihalarning barchasi Oʼzbekistonda ishlab chiqarishni modernizatsiyalash, texnik va texnologik qayta jihozlash ishlari doirasida amalga oshirilayotgan chora-tadbirlar yoʼlida bormoqda. Jumladan, birgina 2014 yilda moliyalashtirishning barcha manbalari hisobidan 33 trln. 715,3 mlrd. soʼm miqdoridagi investitsiyalar oʼzlashtirilib, bu oʼtgan yilga nisbatan 9,6 foizga koʼpaygan. Investitsiyalarning umumiy hajmida markazlashmagan manbalar ulushi oʼtgan yilgi 80 % oʼrniga 79,9 %ni tashkil qildi. Kapital qoʼyilmalarning YaIM dagi ulushi 23,3 foizni tashkil etdi. 2014 yilda xoʼjalik yurituvchi subʼektlarning oʼz mablagʼlari hisobidan investitsiyalar 10 trln. 401,2 mlrd. soʼmni tashkil etib, oʼtgan 2013 yilga nisbatan 7,1 foizga oshgan boʼlsa, manbaning investitsiyalar umumiy hajmidagi ulushi 0,7 foizga pasayib, 30,9 foizni tashkil etdi. Tiklanish va taraqqiyot jamgʼarmasining 2014 yil davomida iqtisodiyotning bazaviy tarmoqlaridagi 15 ta investitsiya loyihasini birgalikda moliyalashtirishga yoʼnaltirilgan mablagʼlari 439,1 mln. АQSh dollarini tashkil etdi. Bu esa oʼz navbatida, jamgʼarma mablagʼlari hisobidan oʼzlashtirilgan investitsiyalar hajmining avvalgi ajratilgan mablagʼlarni qoʼshib hisoblaganda, 607,1 mln. АQSh dollarini tashkil etdi va 2013 yilga nisbatan 47 %ga ortdi. Chet el investitsiyalari va kreditlari boʼyicha, xorijiy investorlarini jalb qilishni qoʼllab-quvvatlashga qaratilgan chora-tadbirlarning amalga oshirilishi natijasida, oʼzlashtirilgan toʼgʼridan-toʼgʼri chet el investitsiyalari 10,5 %ga oʼsdi. Bir vaqtning oʼzida, hukumat kafolati ostidagi chet el kreditlarining hajmi 639,9 mln. АQSh dollarini tashkil etib, oʼtgan yilning mos koʼrsatkichidan 10,2 %ga koʼpdir. Tijorat banklarininginvestitsiya maqsadlarida yoʼnaltirilgan kreditlari 13,8 %ga oʼsib, 3843,7 mlrd. soʼmni tashkil etdi. Kapital qoʼyilmalarning umumiy tarkibida ichki kreditlar ulushi 2013 yildagi 11,0 foiz oʼrniga 11,4 foizni tashkil etdi. Byudjetdan tashqari jamgʼarmalarning mablagʼlari oʼtgan yilga nistabatan 9,9 %ga oʼsib, 2200,8 mlrd.soʼmni tashkil qildi va shu bilan birga, byudjetdan tashqari fondlarning umumiy oʼzlashtirilgan investitsiyalardagi ulushi 6,5 foizni tashkil qildi Investitsiyaga yoʼnaltirilgan aholi mablagʼlari 10,1 foizga oʼsib, 7350,5 mlrd.soʼmni(umumiyinvestitsiyalarning 21,8foizi) tashkil etdi. Bu aholining yuqori investitsiya faolligidan dalolat bermoqda. Oʼzbekiston iqtisodiyotini jahon hamjamiyatiga integratsiyalashuvini taʼminlash uchun avvalambor, iqtisodiyotni tarkibiy qayta qurish, ishlab chiqarishni modernizatsiyalash, texnik va texnologik jihatdan yangilash muammosini hal etish maqsadga muvofiqdir. Hozirgi sharoitda iqtisodiy siyosat bizning fikrimizcha, ijtimoiy-iqtisodiy tizim koʼplab ishlab chiqarish sektorlarining rivojlanishiga ehtiyoj mavjudligidan kelib chiqishi lozim. Shu sababli tijorat banklarini, hattoki ayni paytda ular nisbatan past rentabellikni namoyish etayotgan boʼlsada, iqtisodiyotning va sanoatning ahamiyatga molik sektorlarini kreditlashga ragʼbatlantirish zarur.Xoʼsh, giperglobal dunyo ostonasida turgan Oʼzbekiston uchun xalqaro iqtisodga integratsiyalashuv farovonlik imkoniyatimi yoki xavf? Аvvalambor, shuni taʼkidlash kerakki, Oʼzbekiston global iqtisoddan ajralgan holda iqtisodiy farovonlikka erishishi amri mahol. Global dunyo imkoniyatlaridan uzoqda qolgan 26 yillik tariximiz bunga yaqqol misoldir. Аmmo, mamlakatimizning giperglobal iqtisodda gʼolib boʼlishi undagi imkoniyatlardan iqtisodiy oʼsish uchun foydalanib, mavjud xavflarni bartaraf eta oladigan institutsional muhit va sifatli boshqaruvga bogʼliq. Fikrimcha, mamlakatimizning giperglobal iqtisodga muvaffaqiyatli integratsiyasi quyidagi masalalarga borib taqaladi. Birinchidan, davlatning global iqtisodga integratsiyasi va unda ustunlikka erishishi, avvalo, mamlakat ichida shakllanayotgan iqtisod, uning shakli, aniq yoʼnalishi va ichki mustahkamligidan boshlanadi. Yaʼni, global iqtisodga integratsiyalashuv parametrlari rivojlanishga tayyor iqtisodlar uchungina oʼsish tramplini boʼlishi mumkin; fundamenti notoʼgʼri printsiplarga qurilgan iqtisod uchun integratsiyalashuv iqtisodiy oʼsishga turtki boʼla olmaydi. Oʼzbekistonning global iqtisoddagi muvaffaqiyati u qurayotgan iqtisodiy modelь bilan bogʼliq; mamlakat kelajagi narxi doimo oʼzgarishlarga tobe xom-ashyo mahsulotlari eksportchisimi yoki yuqori qiymatli mahsulot ishlab chiqarib, xalqaro savdoning qon tomiri boʼlgan global taʼminot zanjiriga qoʼshilish arafasidami? Аlbatta, rivojlanishning dastlabki bosqichida mamlakatdagi arzon ishchi kuchi ishlab chiqarish uchun qulay imkoniyat qidirayotgan Yaponiya yoki Xitoy kabi davlatning investorlari uchun jozibali boʼlishi mumkin. Аmmo, bugungi giperglobal davrdagi texnologik oʼzgarishlar natijasida ishlab chiqarish tobora avtomatlashib, arzon ishchi kuchiga nisbatan talab pasayib borayotganini ham unutmaslik kerak. Bugungi kunda mahsulotlar umumiy savdosining atigi 18 foizi ish haqi past davlatlardan ish haqi yuqori davlatlarga eksportni oʼz ichiga oladi. Bu degani, Oʼzbekiston oʼz kelajagini faqat “arzon ish haqi orqali investitsiya chaqirish” strategiyasiga bogʼlamasdan, ixtisoslashgan ishlab chiqarish, taʼlim va ilmiy tadqiqotlarga mablagʼ ajratish orqali xizmatlar eksport qilishga eʼtibor berishi zarur. Bu, oʼz navbatida, davlat monopollashtirgan sohalarni tadrijiy ravishda erkin bozor munosabatlariga oʼtkazish va xususiy sektorni qoʼllab- quvvatlash orqali vujudga keladi. Ikkinchidan, davlatning global iqtisoddagi muvaffaqiyati, uning tez-tez uchrab turadigan global inqiroz va shoklarni singdirib, ichki iqtisodga taʼsirini kamaytiradigan institutsional tayyorgarlik bilan bogʼliq. Buning sababi, avval ham aytilganidek, gipergloballashuvning asosiy qismlari boʼlmish xalqaro savdo va kapitalning erkin harakati, afsuski, mamlakat ichida gʼoliblar bilan birga magʼlub qatlamni ham yuzaga keltiradi. Bu erkin savdodagi raqobat tufayli ish oʼrinlari yoʼqolishi sababli qashshoqlashishda koʼrinsa, erkin kapital harakatida inqirozga moyillik orqali keladigan zararda oʼz aksini topgan. Gʼarbda 2010 yillardan keyin boshlangan anti-globalizm kayfiyati va millatchilik buning yaqqol misoli boʼla oladi. Globalizm qarshisidagi rivojlanayotgan davlat sifatida Oʼzbekiston ham savdo erkinlashishi natijasida kelib chiqadigan ijtimoiy- iqtisodiy muammolarni bartaraf etib, erkin savdo orqali yutqazuvchi qatlamni ijtimoiy himoyalashga tayyor boʼlishi lozim. Shuningdek, moliya bozorlarini tayyorgarliksiz holda, tajribasizlik qilib erkinlashtirish koʼpchilik davlatlarga qimmatga tushganidan hukumat oʼrnak olishi va tartibga solinmagan kapital oqimlari harakatidan oʼta ehtiyot boʼlishi kerak. Hukumat bugungi kunda ichki makroiqtisodiy siyosat, soliq tizimi va moliyaviy qoidalar yaxlitligini qisqa muddatli foydaga asoslangan erkin kapital oqimidan ustun qoʼyishi lozim. Iqtisodiy inqirozning kelib chiqish mohiyati har qanday mamlakat, shu jumladan industrial rivojlanmagan mamlakatlar ham iqtisodiy o’sishga, hamda to’liq bandlilik va narxlarning barqaror darajasiga erishishga harakat qiladi, ammo uzoq muddatli iqtisodiy o’sish bir tekis va uzluksiz bormaydi, u iqtisodiy barqarorlik davrlari bilan uzulib turadi. Iqtisodiy o’sish ketidan doimo inqiroz kelib turadi. Vaqti-vaqti bilan iqtisodiy qonunlarning o’zgartirib bo’lmaydigan ta’siri ostida takror ishlab chiqarish harakatida uzilishlar paydo bo’ladi va bu uzilish iqtisodiy nomutonosibliklarning keskin shaklida nomayon bo’lishidir. Iqtisodiy sikil deganda, odatda ishlab chiqarishning bir iqtisodiy holatidan, yoki bir inqirozdan ikkinchisi boshlanguncha qadar takrorlanib turadigan to’lqinsimon harakati tushiniladi. Inqiroz ishlab chiqarishning pasayishida ifodalanadi va siklning qayd etuvchi ifodasidir. U bir sikilni nihoyasiga yetkazib, yana muqarrar ravishda inqiroz bilan tugaydigan yangisining boshlanishiga asos soladi; inqiroz vaziyatda asosiy kapitalning ortiqcha jamg’arilishi uning hamma funksional shakillarida nomoyon bo’ladi. Inqirozdan keyin turg’unlik keladi, uning davomida iqtisodiy faollik jonlanishi uchun sharoitda vujudga kelishi nihoyasiga yetadi. Jonlanish fazosining boshlanishi ozmi-ko’pmi darajada barqaror ishlab chiqarishning kengayishiga o’tishni bildiradi. Bu bilan yangi inqiroz muqarrar bo’lib qoladi. Inqiroz fozasida ishlab chiqarish va bandlik qisqaradi, ammo narxlar pasayish tamoiliga berilmaydi. Inqirozning qo’yi nuqtasida ishlab chiqarish va bandlilik o’zining eng past darajasiga erishishi bilan harakterlanadi. Iqtisodiy inqiroz deb ishlab chiqarish hajmining keskin tushib ketishiga aytiladi. Inqirozning asosiy sababi takror ishlab chiqarishdagi beqarorlik va nomutanosibliklardir. Bu avvalo ishlab chiqarish uning natijalarini o’zlashtirish o’rtasidagi nomutanosiblik bulib u turli ishlab chiqarish usullari va iqtisodiy tizimning har xil nusxalarida turli shakillarda nomayon bo’ladi. Ishlab chiqarish bilan istemol talab va taklif o’rtasidagi vaqti-vaqti bilan yuzaga kelib turadigan nomutonosibliklar ham iqtisodiy inqirozlarning yuzaga chiqishi imkoniyatini saqlaydi. Yirik mashinali ishlab chiqarishga o’tilgan davrdan keyingi vaqti-vaqti bilan iqtisodiyotni ma’ruza salbiy turuvchi iqtisodiy inqirozlar ijtimoiy takror ishlab chiqarishga siklik harakterni kasb etadi. Bu tashqi omillar ichidan qo’yidagilarni ajratib ko’rsatish mumkin. -Urushlar, inqilobiy o’zgarishlar va boshqa siyosiy larzalar. -Oltin, uran, neft, va boshqa qimmatli resurslar, yirik konlarning ochilishi. -Yangi hududlarning ochilishi va bu bilan bog’liq ravishda aholi migrasiyasi, yer shari aholi migrasiyasi, yer shari aholisi sonining o’zgarib turishi; Iqtisodiyotdagi inqirozlardan bir kurinishi yoki uning bir turi tarkibiy inqirozlardir. Bu inqirozlarni ishlab chiqarishlarning ayrim sohalari bilan tarmoqlar rivojlanishi o’rtasidagi chuqur nomutanosibliklar keltirib chiqaradi. Tarkibiy inqirozlar bilan iqtisodiy tebranishlar va shu jumladan iqtisodiy faolikning mavsumiy tebranishlar ham mavjud bo’ladi. Masalan bayramlar arafasidagi harid qilish, istemolchilik tovarlarning faollik suratida, asosan chakana savdoda sezilarli har yillik tebranishlarga olib keladi. Qishloq ho’jaligi, avtomobil sanoati, qurilish ham qandaydir darajada mavsumiy tebranishlarga duchor bo’ladi. Iqtisodiy faolik iqtisodiyotdagi uzoq muddatli tamoillarga, yani uzoq muddatli davr, masalan 25, 50 yoki 100 yil davomida iqtisodiy faollikni ortishi yoki pasayishiga bog’liq. Bu yerdashuni takidlash lozimki, ayrim mamlakatlarda (masalan AQSh) o’zoq muddatli tamoil sezilarli iqtisodiy o’sish bilan xarakterlansa, boshqalari uchun iqtisodiy o’sishning sekinlashuvi xos iqtisodiy faolikning tebranishni tushuntiruvchi ko’plab qarashlar mavjud bo’lishiga qaramasdan ko’pchilik iqtisodchilar, ishlab chiqarishlar va bandlik darajasini bevosita aniqlovchi omil umumiy yoki yalpi sarflar darajasi hisoblanadi, deb tasdiqlaydi. Qishloq xo’jaligidagi iqtisodiy inqirozlar agrar inqirozlar deb ataladi. Agar inqirozlar qo’yidagi shakillarda nomoyon bo’ladi. 1) Qishloq ho’jalik mahsulotlarining nisbiy ortiqcha ishlab chiqarishni, uning sotilmay qolgan juda katta zahiralarining to’planishi. 2) Narxlarning pasayishi, daromodlar va foydalarning kamayishi. 3) Fermerlarning ommoviy ravishda xonavoyron bo’lishi ularning qarzlarining ortishi. 4) Qishloq aholisi o’rtasida ishsizlarning ko’payishi. Qishloq ho’jaligida takror ishlab chiqarish o’ziga xos xususiyatlarga ega bo’lganligi sababli, agrar inqirozlar o’ziga xos xususiyatlarga o’ziga xos xarakter kasb etadi. Agar inqirozlar sanaot sikllariga qaraganda odatda ancha uzoqroqqa cho’zilib boradi. Birinchi agrar inqiroz o’tgan asrning 70- yillarida 90-yillar o’rtasigacha davom qilgan edi. Birinchi jahon urushidan keyin, aholining harid qobilyati juda pasayib ketgan sharoitda, 1920 yil bahorida keskin agrar inqiroz boshlanib ketdi va ikkinchi jahon urushining boshlanishiga qadar davom etdi. Uchunchi agrar inqiroz 1948 yildan boshlanib, 80 yillargacha davom etdi. Agrar inqirozning cho’zilib ketishining asosiy sabablari qo’yidagilar. A) Yerga xususiy mulk manopoliyasi sharoitida u qishloq xo’jalik ishlab chiqarishning rivojlanishida sanoatga nisbatan orqada qolishni taqozo etadi. B) Yer rentasining mavjud bo’lishi va uning uzluksiz suratda o’sib borishi. Yer rentasining avvolo absalyut rentaning ko’payishi qishloq xo’jalik mahsulotlarini qimmatlashtirib yuboradi, buning natijasida uni sotish qiyinlashadi. V) Ko’plab mayda dehqon xo’jaliklarining mavjud bo’lishi. Mayda ishlab chiqaruvchilar xo’jalikni asosan o’zi va oilasi uchun zarur tirikchilik vositalarini topish maqsadida yuritadi. Inqiroz sharoitida ham ular ishlab chiqarishni qisqartira olmaydilar. Tirikchiliklarni o’tkazish va ijara haqini to’lash uchun ishlab chiqarishni ilgargi miqdorda olib boraveradi. Bu hol qishloq xo’jaligi mahsulotlarini ortiqcha ishlab chiqarishni yana ham ko’paytirib beradi. Agrar inqirozlar siklli harakterga ega bo’lmaydi. Qishloq ho’jalik mahsulotlarini ortiqcha ishlab chiqarish absalyut harakterga ega bo’lmaydi. Qishloq ho’jalik mahsulotlarini ortiqcha ishlab chiqarish absalyut harakterga emas, balki nisbiy xarakterga ega. Chunki, inqiroz ro’y bergan mamlakatda million – million kishilar doimiy suratda ochlikda yashaydi. Hozirgi zamon iqtisodiy fanida iqtisodiy sikl va siklli rivojlanishga mingdan ortiq qarashlar mavjudligi ta’kidlanadi. Biz ularning ko’pchilik iqtisodchilar tomonidan tan olingan asosiylariga tavsif beramiz. Kitchin sikli – zahiralar sikli deb ham nomlanadi. Bunda Kitchin (1926 y) moliyaviy hisoblar va tovar zahiralari harakatida sotish narhlarini tahlil qilish asosida 2 yildan 4 yilgacha davr davomidagi qisqa to’lqinlarni tadqiq qilishga o’zining e’tiborini qaratadi. Juglar sikli – biznes – sikl, sanoat sikli, o’rtacha sikl va katta sikl kabi nomlar bilan ham ataladi. Oldingi davrlarda iqtisodiy fan 7 – 12 yillik sikllarni ajratib ko’rsatganligi tufayli, aynan shu sikl Fransuz, Angliya va AQShda foiz stavkalari va narhdan tebranishlarni asosiy tahlil qilish asosida sanoat siklining tabiatini o’rganishga katta hissa qo’shgan. K. Juglar (1819 – 1905 y) nomi bilan ataladi. Odatda iqtisodiy inqirozlardan sanoatning ishlab chiqarish vositalari va uzoq muddatlifoydalaniladigan iste’molchilik tovarlari ishlab chiqaradigan tarmoqlari ko’proq yo’qotishga uchraydi. Uy – joy va sanoat binolari qurilishi, og’ir mashinasozlik hamda investision tovarlar, avtomobillar, maishiy xo’jalik buyumlari va shunga o’xshash tovarlar ishlab chiqarish bilan bog’liq sanoat tarmoqlari va ularda band bo’lgan ishchilar siklning inqiroz fazasida og’ir oqibatiga uchraydi. Biroq, bu tarmoqlar siklning yuksalish fazasida o’zining rivojlanish uchun yuqori darajada raqobat oladi. Iqtisodiyot qiyinchilikni boshdan kechira boshlaganda, ishlab chiqaruvchilar ko’pincha zamonaviy uskunalarni sotib olishni va yangi zavodlar qurishni to’xtatadi yoki qandaydir muddatga kechiktirishi mumkin. Bunday kon’yunktura sharoitda investision tovarlar zahiralarini ko’paytirish hyech qanday iqtisodiy mazmunga ega emas, aksincha korxonalar mavjud ishlab chiqarish quvvatlaridan ancha to’laroq foydalanishlari mumkin bo’ladi. Iqtisodiy jihatdan qo’lay davrlarda yani sikilning jonlanishi va yuksalish fozalarida ishlab chiqarish vositalari odatda ular to’liq eskirganiga almashtiriladi. Ammo inqiroz davri kelganda korxonalar o’zining eskirgan uskunalarini ta’mirlab, ularni ishga tushiradi. Shu sababli bu davrda ishlab chiqarish vositalariga investitsiyalar keskin qisqaradi. Ortiqcha ishlab chiqarish quvatlari mavjud bo’lgan ayrim korxonalar, xatto istemol qilingan asosiy kapitalning o’rnini asosiy kapitalining o’rnini qoplashga ham harakat qilmaydi. Qisqa muddatli foydalanadigan istemolchilik tovarlari ishlab chiqaruvchi sanoat tarmoqlari siklining oqibatlarini nisbatan kamroq darajada sezadi. Aholi yoki keng istemolchilar qatlamiga iqtisodiy sikil turlicha ta’sir ko’rsatadi. Inqiroz davri boshlanganda, doimiy doromad oluvchi istemolchilar oila byudjetini qisqartirishga to’g’ri keladi, maishiy texnika va avtomashina kabi uzoq muddat foydalaniladigan tovarlarni harid qilishni to’xtatadi. Har qanday sharoitda ham oila a’zolarini yeb-ichishi va keyinishi zarurligi tufayli oziq- ovqat mahsulotlari va keyim kechaklar, yani qisqa muddatda foydalanadigan istemolchilik tovarlarini harid qilishni to’xtatish mumkin emas. Faqat bunday tovarlarini harid qilish miqdori qandaydir darajada kamayishi mumkin. Investision tovarlar va uzoq muddat foydalaniladigan istemolchilik tovarlari ishlab chiqaruvchi ko’pchilik sanoat tarmoqlari yuqori darajada manopol mavqiyega egaligi bilan farqlanadi va natijada bozorda nisbatan ko’p bo’lmagan yirik firmalar ma’lum davr davomida narxning pasayishiga qarshi turishi, talabning kamayishi sababli mahsulot chiqarish hajmini cheklash uchun yetarlicha manopol xukumdorlikka ega bo’lishi mumkin. Shu sababli talabaning kamayishi birinchi navbatda ishlab chiqarish va bandlilik darajasiga ta’sir ko’rsatadi. Bunga teskor bo’lgan holatni qisqa muddatli foydaniladigan istemolchilik tovarlari ishlab chiqaruvchi sanoat tarmoqlarida kuzatish mumkin. Bu tarmoqlarning ko’pchiligi o’zlarining raqobatga layoqatsizligi va ishlab chiqarish markazlashuvi darajasining pastligi bilan harakterlanadi. Shu sababli ular siklining salbiy oqibatlariga qarshi tura olmasligi mumkin va mahsulotlarga talabning pasayishi ishlab chiqarish darajasiga qaraganda narxlarda ko’proq aks etadi. Ijtimoiy ishlab chiqarish tarkibini tubdan o’zgartirishga qodir bo’lgan texnologiya, tadqiqotlar va inovatsiyalardagi qudratli o’zgarishlar. Iqtisodiy sikllarni tashqi omillarning mavjudligi bilan tushuntiruvchi nazariyani eksternal nazariya deb atash qabul qilingan. Internal nazariya iqtisodiy sikllarni iqtisodiy tizimning o’ziga xos ichki omillar tug’diradi deb hisoblaydi. Asosiy kapitalning jismoniy xizmat muddati, ko’pchilik iqtisodchilar tamonidan (iqtisodiy tizimning o’ziga xos ichki omillar to’g’risida deb hisoblaydi). Iqtisodiy siklni tug’diruvchi muxim omillardan biri sifatida qaraladi. Agar bir yoki bir necha tarmoqda mashina uskunalarga talabning keskin ortishi keltirib chiqaradigan iqtisodiy o’sish boshlansa to’liq tabiyki bu xol mashina va uskunalar to’liq eskiradigan har 10-15 yildan keyin takrorlanadi. Boshqa ichki omillardan qo’yidagilar ajratib ko’rsatiladi. -Shaxsiy istemolning o’zgarishi (qisqarish yoki kengayish); -Investisiyalar, yani ishlab chiqarishni kengaytirish, uni yangilash va yangi ish joylarni vujudga keltirishga yo’naltiriladigan mablag’lar hajmi. -Ishlab chiqarish talab va takliflar hajmiga ta’sir ko’rsatishga qaratilgan davlatning iqtisodiy siyosatining o’zgarishi iqtisodiy sikilning kelib chiqishini faqat eksternal yoki internal nazariya orqali tushuntirish ko’lami tug’ri emas. Iqtisodiy sikl va umuman iqtisodiy tizimdagi miqdoriy va sifat o’zgarishlar tashqi va ichki omillar oqibatida kelib chiqish mumkin emas. Demak kapitalning to’planishi yuqori darajada bo’lgan tarmoqlarda ishlab chiqarish hajmining keskin pasayishi va narxlarning nisbatan sekin tushishi, to’planish darajasi past bo’lgan tarmoqlarda narxlarning sezilarli tushishi va mahsulot ishlab chiqarish hajmining nisbatan kam qisqarishi kuzatiladi. Download 0.61 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling