Murat'ın annesi ölür. Bundan sonra Murat çok zayıflar. Babası bunu görür; ama hiçbir şey yapamaz. Murat tekrar babasının yanına geldi. Aynı şeyleri yine söyledi. Üvey anne: - Öyle baba oğul ne konuşuyorsunuz! Şöyle açık konuşun, biz de duyalım. - Yok bir şey hanım. Hiçbir şey konuşmuyoruz. - Biraz da kızını sev. Bak bu da Murat kadar oldu. - O da benim çocuğum. O da bizim kızımız. Böyle şeyler söyleme, der. Murat'ın anne ve babası her ay, en az birkaç defa kavga eder. O akşam yine kavga olur. Murat erkenden yatağa gider ve uyur. Çünkü sabah erkenden babası işe gidecektir. Yine haftalar sonra dönecek. Murat onun için erkenden kalkacak. Sabah erkenden uyandı. Murat o gece rüyasında eldiven ve şapka gördü. Baktı herkes uyuyor. Yatağından kalktı. Babasına güzel bir kahvaltı hazırladı. Babasını uyandırdı. - Babacığım, ne olur güzel bir eldiven ve şapka da bana al. Kardeşim Merve'nin şapkası gibi olsun, dedi. Babası sevgiyle baktı Murat'ın gözlerine: - Peki, tamam, benim vaktim yok. Sana para vereyim. Sen kendin al, olmaz mı, dedi. - Tamam baba, sen parayı bana ver. Ben alırım, dedi. Babası, Murat'a karısından habersiz iki tane on lira verdi. Bu sırada karısı uyandı. Bütün her şeyi duydu. Babası: - Paranı annene ve arkadaşlarına gösterme, dedi. Murat parayı küçük bir çantanın içine koydu. Üvey annesi buna çok kızdı; ama yataktan kalkmadı. Onlara hiçbir şey söylemedi. Murat babasını yolcu etti. Sonra mutfağa gitti. Annesi yataktan kalktı ve Murat'ın çantasını açtı. Parasını aldı. Tekrar odasına döndü. Murat kahvaltıdan sonra çantasını da yanma aldı ve okuluna gitti. Her şeyden habersizdi. Çok sevinçliydi. Sonunda dersler bitti. Arkadaşı da yanındaydı. Hemen pazara gittiler. Pazarda biraz dolaştılar. Satıcıya fiyatları sordu. Parası yetiyordu. Çantasını açtı. Kitapların arasında parasını aradı. Fakat parası yerinde yoktu. "Belki de cebime koydum." dedi. Bütün ceplerine tek tek baktı. Eyvah! Parası yoktu. Tekrar, tekrar aradı; ama parası yoktu. Hâlbuki ne ümitleri vardı. Başına şapkasını takacak. Arkadaşlarına gösterecek. O da arkadaşı da çok üzüldü. Çantasını aldı. Eve doğru yola çıktı.
Do'stlaringiz bilan baham: |
