Hanafiylik
|
asoschisi al-Imom al-A’zam Abu Hanifa an-Nu’mon ibn Sobit al-Kufiy (80-150/699-767) – forslardan bo‘lib, Umaviylar (661-750) va Abbosiylar (750-1258) davlati ayni avj olgan davrda yashagan tobiinlardan
|
11-asrdan boshlab shimol va sharqqa keng yoyilgan. Kichik Osiyo, Bolqon, Shim. Kavkaz, Qora dengiz, Volga boʻyilari, Oʻrta Osiyo mamlakatlari, Afgʻoniston, Hindiston va Xitoyning olis hududlariga tarqalgan
|
Qurʼoni karimdan hukm olishda oyatlarning nosix va mansuxlarini obdon aniqlab olish; hadisi shariflardan huquqqa doirlarini sharʼiy hukmlarga asos qilib olishda har bir hadisning sahihli-giga katta eʼtibor berish va ularning nosix, mansuxligini chuqur aniqlash; sahobalarning ittifoqlik ila chiqargan qarorlari (ijmoʼ) hamda qiyos va ijtihod usullariga binoan huquqiy xulosa chiqarishdan tashqari istihson deb ataluvchi qoʻshimcha manbadan ham foydalanish.
Bu mazhabi oddiy huquq)dan ham huquqning keng mustaqil yordamchi manbai sifatida foydalanadi, bu hol hayotiy ehtiyojlarni va mahalliy odatlarni hisobga olib huquqiy qarorlar qabul qilish imko-nini beradi.
|
