4. Rey Bredberining “Farengeytda 451 daraja” asariga taqriz

4. Rey Bredberining “Farengeytda 451 daraja” asariga taqriz

Men Rey Bredberining “Farengeytda 451 daraja” asari haqida yozmoqchiman, Rey Bredberining ajoyib asarini o'qish bilan bog'liq qalbimda va yuragimda eng chuqur iz qoldirgan kitob haqida fikrim quyidagicha:

Ushbu kitob odamlar haqida, biz haqimizda bo'lmasa, kitob boshqa nima haqida bo'lishi mumkin. Kitobdagi har bir personajda inson o'zini topadi, kitob yordamida qalbni hayajonga soladigan savollarga javob oladi yoki o'qiganlari aynan shu savollarni berishni boshlashga asos bo’ladi.

Ushbu roman adashgan odamlar jamiyati va kulrang kundalik hayot haqida, bo'sh qalblar va yuzsiz fikrlar haqida, dunyoning turg'unlikka, iste'molchilarcha fikrlashi tufayli botqoqqa aylanishi, ko'rsatmali hayot va ko'rsatmali qadriyatlar tufayli. (agar buni umuman qadriyatlar deb atash mumkin bo'lsa). Romanda tasvirlangan jamiyat ko'ngil aynishini keltirib chiqaradi, o'zini hayotdan ajratib qo'yish, o'zini yolg'onda yashash istagi bilan to'yingan.U asosiy maqsadi - barqarorlikka erishishga qaratilgan.Ushbu kitobdagi odamlar o'zgarishlardan qo'rqishadi, o'zlaridan qo'rqishadi, atrofdagi dunyodan qo'rqishadi, zaif bo'lishdan qo'rqishadi .Bu erda, aslida odamlarda ko'p narsa qolmagan, ularda doimiy reflekslar va instinktlar qolgan holos. Ular hayvonlar singari, yarim tussiz, "bu qora, bu esa oq" uslubida yashaydilar. Ular tomonidan ixtiro qilingan ossifikatsiya qilingan "haqiqat".

Va bu dunyoda to'satdan bo'shliqlar paydo bo'ladi, reallikni imkon boricha va haqiqiyroq ko'radigan odamlar paydo bo'ladi, nafas olishni xohlaydigan odamlar paydo bo'ladi, HAQIQIY hayot bilan nafas olish istagi bor, hamma narsani o'zgartirmoqchi bo'lganlar paydo bo'ladi.

Jamiyat, albatta, bu o'zgarishlarga qarshi kurashadi, u yangilikni xohlamaydi, chunki yangi muqarrar ravishda eskisini yo'q qilishni tusunadi va bunga yo'l qo'yib bo'lmaydi. Haqiqiy hayotni yashiradigan ekran kabi ular tomonidan qurilgan xayoliy dunyosi qulab tushmasligi kerak.

Odamlar osmonga qanday qarashni, yulduzlarni sanashni, tongni kutishni unutgan, kulishni, kechirishni, qurbon qilishni, xafagarchilikni unutgan bu kulrang dunyoga qarshi chiqish bu roman qahramonlari uchun juda qiyin. Ular hayotni qanday qadrlashni unutishdi.

Ammo bu asarning bosh qahramoni baribir o'z tanlovi tarafga qadam bosdi va u erkinlikni tanladi, buning uchun u kurashishi, tavakkal qilishi, chuqur hissiyotlarni boshdan kechirishi kerak edi. Bularning bari uning uchun yangi, ammo orqaga qaytish mag’lubiyatni anglatadi. Va u, xuddi kuchukcha, birinchi marta qorni ko'rgandek baxtli, hayotga yangidan qarang, uni o'zgartiring! ... Ammo u bu hayot bilan nima qilishni qaxramon bilmaydi, u bu yangi hissiyotlarga o'rganmagan, u o'zini chalg'itishga urindi, lekin bunga qaramay, u baribir tanlagan yo'nalishda harakat qildi. Boshqalar singari yashash, avvalgi hayot tarzida endi u yasholmaydi. Jamiyatni o'zgartirishga harakat qilishdir u uchun asosiy maqsad.

Avvaliga u atrofdagi dunyoni o'zgartirishga harakat qiladi, g'azabda, nihoyat komadan chiqqan g'ayratli tuyg'ularning ichki bo'roniga g’arq bo’lib, juda ko'p ahmoqona ishlar, juda ko'p xatolar qiladi, lekin u bu botqoqdagi to’g’onini buzadi., bu hayot oqimiga to'sqinlik qiladigan to'g'onni buzadi va bu o'zgarishlarning boshlanishi.

Qaxramon o'zining qat'iyatliligi uchun baland to’lov to'laydi . Uy, xotin (u unga umuman begona bo'lib chiqadi), ish, tanish hayot.

Kitob oxirida qahramon nihoyat ichki xotirjamlikni topadi, u o'zini anglay boshlaydi, u nafaqat o'ylashni, balki FIKRLASHNI o'rganadi, uni tinglashga tayyor haqiqiy odamlarni topadi. ​​ "Biz o'zimizda saqlagan hislar bilan qadrlimiz".

Kitob juda zo'r, chunki uni tushunish juda sodda, u o'quvchiga oddiy haqiqatlarni beradi, inson nima uchun va kim uchun yashashi haqida hikoya qiladi, u aql uchun, yangi maqsadlarning paydo bo'lishi uchun oziqa beradi.