5-Mavzu: O’tirgan holatdagi inson qomatini kompozitsiyasini tasvirini ishlash. Reja

5-Mavzu: O’tirgan holatdagi inson qomatini kompozitsiyasini tasvirini ishlash.
Reja:
I. Amaliy mashg’ulotni olib borish talablari;
I.Planshetni ishga tayyorlash xajmi (55x45, 50x70 gacha)
II.Tasvirlash uchun qora qalamlar (T, M, TM, 2M, H, HB va boshqalar)
1.Dastlabki bosqichda haykal namunasini planshetga kompozitsion jihatdan to’g’ri joylashtirish.
2.Tasvirni konstruktiv tuzilishini to’g’ri topish
3.Haykal bosh qismlarining o’zaro nisbatlarini to’g’ri aniqlash
4.Tasvirdagi perspektiv jihatlarni aniqlash
5.Tasvirdagi yorug’ va soya qonuniyatlari
6.Tasvirni metodik ketma-ketlikda analiz qilib to’g’ri bajarish
7.Tasvirni metodik ketma-ketlikda sintez qilib to’g’ri bajarish
Tayanch so‘z va iboralar; konstruktiv nisbat, xajmliliki, mutanosiblik
А-1,2. Q-1,2,3.
Inson a'zolari va qomatini perspektiva jihatdan to'g'ri tasvirlashda u oddiy geometrik shakllardan foydalanish usulini ishlab chiqqan. Bu usul qalamtasvir bajarishda katta malakaga ega rassomdan tortib, badiiy ijodga endigina qadam qo'yayotgan o'quvchiga ham katta yordam beradi. Ma'lumki, naturani o'rganish uni bevosita diqqat bilan kuzatishdan boshlanadi. Rassom, eng avvalo, shaklning umumiy xususiyatini, boshning fazoviy holatini ilg'ab o. Jadi, shundan keyingina alohida qismlar va yaxlitliklar, o'lchamlararo farqlar, nisbatlarini chamalab aniqlay boshlaydi. Natura bilan oldindan bunday batafsil tanishib chiqish, ob'yektiv tahlil qilishga o'tish uchun asos xizmatini o'taydi.
Konstruksiya har qanday jismning asosini tashkil etadi. Konstruksiya yoki jismning tuzilishi asosida uning elementlari va qismlari o‘rtasidagi o‘zaro bog‘liqlik tushuniladi. Ushbu tushuncha barcha jismlarga — tabiat va inson qo‘li bilan yaratilgan jismlarga taalluqli. Jism konstruksiyasini tushunish ijodkorga asarni ongli ravishda va hajmdor tarzda ishlash imkonini beradi. Bunday usulda izlanish borasida qadimgi rassomlar ko‘plab nazariy va amaliy maslahatlar qoldirishgan. Jumladan, rus rassomi A.P.Sapojnikov hamda buyuk nemis rassomi Albrext Dyurerlarning inson tasvirini chizishda chiziqli konstruksiyadan qay darajada foydalanganlarini ko‘rishimiz mumkin. Bu usulda ishlash shaklning qanday murakkab bo‘lishidan qat’iy nazar, uni uch o‘lchamli qilib realistik tarzda tasvirlash imkonini beradi. Qadimgi Yunonistonda inson tasvirini tasviriy san’atning bosh bo‘g‘imi sifatida ta’riflab, inson tanasining barcha qismlarini sinchkovlik bilan o‘rganib chiqishgan. Ular inson tanasi tasvirini ishlashda, an’anaviy qonundan foydalanib, san’atda yangi muammoni ilgari surishgan va uning yechimini o‘z asarlarida ko‘rsata ohshgan. Ulaming ta’kidlashicha, jahonda qonun-qoida hukmronlik qiladi va go‘zallik mohiyati ma’lum tartib asosida (simmetriya, qismlarning o‘zaro va butun jism bilan uyg‘unlashuvi hamda matematik munosabatlar natijasida) vujudga keladi. Miloddan awalgi 432-yilda Poliklet inson tanasi qismlarining nisbiy qoidalari to‘g‘risida ma’lumot yozib qoldirgan. U inson tanasining yangi nisbiy bo‘linishini o‘rgandi va tasviriy san’at tarixida birinchi marotaba tananing yashirin dinamikasini bir oyoqqa tiralib turgan inson tasviri misolida ko‘rsatib berdi. Ushbu muammoning yechilishi bilan inson tasviri real ko‘rinishga ega bofldi va ishlangan rasmlarda tiriklik va tabiiylik mujassamlashdi. Poliklet o‘z nazariy qarashlarini tasvirlab berish uchun eramizdan avvalgi Y asrda D orifor m a’budasini yaratdi va ushbu asar rassomlarga namuna sifatida xizmat qildi (63-rasm). Keyingi davr rassomlari uchun ushbu asar o ‘ziga xos darslik vazifasini o‘tagan. Ammo Poliklet qonuni haqida bizgacha yetib kelgan ma’lumotlar birbiriga qaram a-qarshi. A. Dyureming «Inson tuzilishi nisbatlarini o‘rganish» asari ahamiyatga molik bo‘lib, u rassomning deyarli butun ijodiy faoliyatining asosi desak, xato bo‘lmaydi. A. Dyurer ushbu masala bo‘yicha barcha mashhur g‘oyalami keltirib, ko‘plab rasm va chizgilar orqali ularga ilmiy izoh bergan. Rassom o‘z ijodiy faoliyati davomida inson tanasining tuzilishini matematik hisob-kitoblar hamda geometrik shakllar orqali tasvirlash yo‘llarini izlab topishga intilgan. A. Dyurer inson tanasini quyidagi nisbiy qismlarga ajratish g‘oyasini olg‘a surgan: agar inson tanasi uzunligini 1 deb olsak, bosh uzunligi — 1/8, tana asosi — 1/2, qo‘llar (tirsakkacha bo‘lgan qismi) — 1/4, ko‘krak kengligi — 1/6, yelka kengligi — 1/4, kaft kengligi — 1/10, tovonlar — 1/6, tos suyagining biroz pastki qismi butun tana uzunligining 1/2 qismiga teng. U ayol rasmini ishlashga alohida ahamiyat beradi. Bu yerda A. Dyurer, nafaqat, tana qismlarining nisbiy bo‘linishi qoidalarini hisobga olgan, balki ajratish chiziqlaridan tasvimi ishlashda yordamchi vosita sifatida foydalangan. Uyg‘onish davrining ko‘pchilik rassomlari — Rafael Santi, Mikelanjelo Buanorotti va boshqalar tananing qismlarga ajralishi qoidalari ustida ish olib borishgan. Lomasso qonuniga asosan, tana balandligi o‘n qismga bo‘linishining o‘ziga xos afzalliklari shundan iboratki, bunda tasvir anatomik nuqtalar bilan ko‘p hollarda mos keladi. Ushbu qonun uch tenglikni olg‘a suradi: burun asosi — kindik\ kindik — tizza bo‘g ‘imi hamda tizza bo‘g ‘imi va yeryuzasi. Qo‘llar yoyilganda, tana uzunligiga teng bo‘ladi. Yelkadan o‘rta barmoqqacha bo‘lgan qo‘l uzunligi yuz uzunligining to‘rt barobariga teng. Qonunning o‘ziga xos xususiyati shundaki, unda bo‘yin uzayishi hisobiga tana asosining qisqarishi ko‘rsatilgan. Mikelanjelo o‘zining mashhur rasmlaridan birida bosh balandhgini tananing 1/8 qismiga teng, tizza qopqog‘ining chekkasini esa, tos suyagi va oyoq uchining o‘rtasi, deb ta’riflagan. Jan Kuzen bosh balandligining 1/4 qismini o‘lchov biriligi (modul) sifatida qo‘llaydi. Unga ko‘ra, butun tana uzunligi 32 modulga teng. Rus rassom-pedagoglaridan A.P. Losenko va V.K. Shebuyevlar nisbatlar ta’limotini ishlab chiqishdi. A.P. Losenko inson tana uzun igini sakkizta bosh va o£nta yuz balandligiga teng, deb ko’rsatadi.