Ajiniyoz nomidagi nukus davlat pedagogika


Download 117.35 Kb.
Pdf ko'rish
bet1/5
Sana14.11.2021
Hajmi117.35 Kb.
#174348
  1   2   3   4   5
Bog'liq
tarixiy romanlarda saroy muhiti tasviri



O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI XALQ TA’LIMI 

VAZIRLIGI 

AJINIYOZ NOMIDAGI NUKUS DAVLAT PEDAGOGIKA 

INSTITUTI 



 

 

O‘ZBEK ADABIYOTI  KAFEDRASI 

 

Filologiya fakulteti o‘zbek tili va adabiyoti 



bakalavr ta’lim yo‘nalishi  4- «V» kurs talabasi 

 

DELEKEEVA SHOLPANning 



O‘ZBEK ADABIYOTI TARIXI 

fanidan 


« TARIXIY ROMANLARDA SAROY MUHITI TASVIRI 

» 

mavzusida tayyorlagan 



K U R S   I SH I 

 

 

 



 

 

 



 

 

NUKUS – 2014 


MUNDARIJA 

 

1. KIRISh   

2. ASOSLAMA 

3. YoZUVChI NIYaTI VA BADIIY OBRAZ 

4. TARIXIY VOQeLIK VA BADIIY TALQIN 

5. XULOSA  

6. FOYDALANILGAN ADABIYoTLAR  



 

 

 



3

KIRISh 

 

O`zbek adabiyotida xalqimiz tarixining eng shonli zarvaraqlarini teran 



badiiy  tahlil  qilishga  bag`ishlangan  bir  qator  yirik  asarlar  yaratilgan. 

Xalqimiz  tarixining turfa bosqichlarini tasvirlash, millatimizning ijtimoiy va 

ma`naviy  hayotida  muhim  rol`  o`ynagan    iste`dod  sohiblari  shaxsiyatining 

jamiyat taraqqiyotida tutgan o`rnini ko`rsatib berish,  tarixiy voqelik va shaxs 

munosabatini    yoritish,  shuningdek,  davlatchiligimiz  tarixi  va  milliy 

qadriyatlarimizning  tarixiy-hayotiy  asoslarini  oydinlashtirish  o`zbek    tarixiy 

romanlarining o`ziga xos milliy xossalarini tashkil etadi. 

 

Tarixiy    mavzuda  yozilgan  badiiy  asarlar,  xususan,  romanlar  xalqimiz 



tarixining    badiiy  solnomasidir.  Shuning  uchun  ham  milliy  hurlik  tufayli 

o`zligini  anglayotgan,  ajdodlarining  kim  ekanligi,  tarixiy  ildizlari  qaysi 

davrlarga  borib  taqalishi  bilan    qiziqayotgan  har  bir  vatandoshimiz  uchun 

tarixiy manbalar bilan  bir qatorda shu mavzudagi badiiy asarlar ham g`oyat 

nodir  tarixiy  xotira  sarchashmasi  vazifasini  o`taydi.  Zero,  Respublikamiz 

Prezidenti  I.A.Karimov  juda  to`g`ri  ta`kidlaganlaridek,  «Tarix  xotirasi 

xalqning,  jonajon  o`lkaning,  davlatimiz  hududining  xolis    va  haqqoniy, 

tarixini  tiklash,  milliy  o`zlikni  anglash,  ta`bir    joiz  bo`lsa  milliy  iftixorni 

tiklash va o`stirish jarayonida g`oyat  muhim o`rin tutadi».

1

 



 

«Haqqoniy  tarixi  bilmasdan  turib  o`zlikni  anglash  mumkin  emas» 

degan  g`oyat  purma`no  g`oyani  ilgari  surgan.  Prezidentimiz  o`zlarining  bir 

guruh  tarixchi  olimlar  bilan  uchrashuvlarida    tarixning  xalqimiz  va 

mamlakatimiz taqdiridagi ahamiyati masalasiga  

tamomila  yangicha  yondashdilar  hamda  haqqoniy  tarixni  yaratishning  yangi 

nazariy  yo`nalishlarini  belgilab    berdilar.  Tarixiy  xotiraning  ijtimoiy 

ahamiyati,  tarixning    millat  va  davlat    taqdiridagi  o`rni,  tarix  va  ma`naviyat 

kabi  dolzarb  masalalarni  teran  tahlil  qilgan  zukko  yurtboshimiz 



 

 

 



4

I.A.Karimovning  «o`z    tarixini  bilgan,  undan  ruhiy  quvvat  oladigan  xalqni 

engib  bo`lmas  ekan,  biz  haqqoniy  tariximizni  tiklashimiz,  xalqimizni, 

millatimizni  ana  shu  tarix  bilan  qүrollantirishimiz  zarur»

2

    degan  xulosalar  



ozod  Vatanimizning  haqqoniy  va  xolisona  tarixini  yaratish    nechog`liq 

muhim  hayotiy  ahamiyat    kasb  etishidan  dalolat  beradi.  Mamlakatimiz 

rahbarining  el-yurt  taqdiri,  ozod  va    obod  diyorimizning  istiqbolini  o`ylab 

kuyib-yonib  aytgan  bu    so`zlari  adabiyotimizda  ham  tarixiy  mavzu  yanada 

chuqүrroq, keng qamrovli yoritilishi, xalq va Vatan tarixining barcha qirralari 

xolisona tasvirlanishiga alohida ahamiyat berish lozimligini ko`rsatadi. 

 

O`zbek tarixiy romanlarining o`ziga xos milliy estetik  tabiati,  mavzu 



yo`nalishlari,  tarixiy  voqelikni  badiiy  aks  ettirish  mezonlari,  syujet  tuzilishi 

va obrazlar tizimi xususida bir qator  ilmiy tadqiqotlar yaratilgan. 

 

O`zbek 


romanchiligining 

umumnazariy 

muammolaridan 

bahs 


yuritadigan  yirik  monografik  tadqiqotlardagi  tarixiy  romanlar  tahliliga  doir 

boblar,  shuningdek,  bevosita  tarixiy  romanlarning  badiiy  xususiyatlari, 

tarixiy  voqelik  va  badiiy  uydirmaning    romandagi  o`rni,  tarixiy  shaxslar 

obrazining  badiiy  talqini  masalalarini  o`rganishga  bag`ishlangan  nomzodlik 

va doktorlik  dissertatsiyalarida o`zbek tarixiy  romanchiligining shakllanishi,  

rivojlanish  tamoyillari,  poetikasi  va  adiblar  badiiy  mahorati  chuqur  tadqiq 

etilgan. 

 

Respublikamiz 



mustaqillikka 

erishgan, 

bir 

tomondan, 



badiiy 

adabiyotda  xalqimiz  tarixida  muhim  rol`  o`ynagan  buyuk  shaxslar  – 

(xususan,  sohibqiron  Amir  Temur,  Bobur,  Feruz  kabi)ga  bag`ishlangan 

adabiy  asarlar  yuzaga  keldi.  Ikkinchidan,  tarixiy  mavzudagi  asarlarni  sof 

badiiy  matn  sifatida  tahlil  etish  asosida  yangi    nazariy  tadqiqotlar  ham 

yaratildi.  Xususan  adabiyotshunos  G`.Murodovning  maqola  va  kitoblarida 

                                                                                                                                                                                           

1

  Каримов  И.  Ўзбекистон  XXI  аср  бўсағасида:  хавфсизликка  таҳдид,  барқарорлик  шартлари  ва  тараққиёт 



кафолатлари. Т., Ўзбекистон, 1997, 140-бет. 

2

 Каримов И. Тарихий хотирасиз келажак. «Маърифат» 1998, 19 август. 




 

 

 



5

tarixiy romanning poetik tabiati, fol`klor va uning roman, syujet qүrilishidagi 

o`rni,  romanlar  tasnifi  hamda  yangi  romanlarda  tarixiy  shaxslar  obrazining  

badiiy talqini kabi masalalar yoritilgan.

3

  

Shu ma`noda o`zbek adabiyoti rang-barang janrlarga boy adabiyot. Shular 



qatorida roman janri o`zbek adabiyotining nisbatan katta an`ana va tajribaga 

ega  janrdir.  Bu  janr  murakkab  va  qiyin  ijodiy  yo`lni  bosib  o`tdi  va  bugungi 

darajaga  keldi.  U  o`zbek  adabiy  jarayonida  hozirgi  davrda  muvaffaqiyatli 

rivojlanayotgan  janrlardan  biri  bo`lib,    uning  istiqboli  ham  porloq  bo`lishi 

shubhasizdir.  

 

                                                           



3

 Муродов Ғ. Тарихий романда ҳужжатлилик // Ўзбек тили ва адабиёти. 1994, 4-5-6 сонлар. 

 Ўша муаллиф Мозий ва бадиий адабиёт. Бухоро, «Бухоро» нашриёти, 1994. 



 

 

 



6

YOZUVCHI NIYATI VA BADIIY OBRAZ 



 

«Ulug`bek  xazinasi»  romanining  yaratilish  tarixi  shuni  ko`rsatadiki, 

badiiy  jarayonning  ibtidosi  hayot  haqiqatini  bevosita  o`rganishdan 

boshlanadi,  ya`ni  hayotiy      voqelik haqidagi  ilk  axborot  adib ongida  obrazli 

tafakkurni uyg`otadi. Obrazli tafakkur  bois ijodiy niyat tug`iladi. Ijodiy niyat 

tug`ilishi  bilan  badiiy    to`qima  ishga  tushib,  syujetga  asos  bo`ladigan 

manzaralar  va  ularda  faoliyat  ko`rsatuvchi  obrazlar  yozuvchi  ongida 

shakllana  boshlaydi.  Ana  shu  ijodiy  jarayonning    mohiyati  haqida 

yozuvchining o`zi  shunday hikoya qiladi. 

 

Ba`zan  tafakkur  otining  o`rnidan  jilish  uchun  engil  turtkining  o`zi 



etarlidir.  Bir  vaqtlar  gazeta  Ulug`bekning  fojiali  o`limidan  keyin  izsiz 

yo`qolgan  mashxur  Ulug`bek  kutubxonasi  to`g`risidagi  kichik  bir  maqolani 

o`qigandim.  Unda  bu  kitoblar  Ulug`bekning  qotillari  tomonidan    yo`q  qilib 

yuborilmaganligi,    balki  uning  shogirdlari  tomonidan  Samarqanddan  olib 

chiqib    ketilib,  Urgut  tog`lariga  yoki  bo`lmasa,  shahrisabz  yaqinidagi  bir 

g`orga  yashirilganligi  taxmin  qilingandi.  Maqola  talay  o`quvchilarda  fikr 

uyg`otdi, yangi dalillar keltirildi, turli afsonalar naql qilindi. Ba`zi xatlarning 

mualliflari  xatto  kitoblar    ko`milgan  joyning  ehtimolga  yaqin  o`rnini  ham 

keltirishdi. Ulkan kutubxona (taxminan 15 ming jilddan iborat, bu o`sha davr 

uchun hayratomuz raqamdir)ning izsiz yo`qolishi mumkin emasligi haqidagi 

fikrning o`zi anchayin asosli ko`rinar, tasavvurni asoslardi. Respublika Fanlar 

akademiyasi  kutubxonani  izlab  topish  uchun  kichik  ekspeditsiya  hozirladi, 

talay fidoyilar ham topildi. 

 

Qozizoda  Rumiy  va  Ulug`bek    navjuvon  talablariga  saboq  aytgan 



mashhur madrasaning ulkan yarim vayrona xonasida o`yga cho`mdim. Nega 

daf`a    buyuk  rasadxona  harobalarida  bo`ldim,  sekstant  yoyining  sip-silliq 

yuzasidagi murakkab  tarxlarni titroq va  hayajon bilan ko`zdan  kechirdim. 

Endi  meni  Ulug`bek    obrazi  –  uning  yuzi,  sa`yi  harakati  muttasil  ta`qib 




 

 

 



7

qilardi.  Koinot  sirlarini  anglab  etgan  bu  buyuk    inson  nechun  o`zini  butun 

borlig`i  ila  ilmga  baxsh  etmadi?  Toju    taxt  uchun  kurash,  naqədar  behuda 

ishligini nega tushunib etmadi? – degan va keyinchalik kitobda Ali Qushchi 

tomonidan bayon qilingan fikrlar hol-jonimga qo`ymasdi. 

 

Sarguzasht  kissa  haqidagi  fikrdan  voz  kechib,  katta  tarixni  polotno 



ustida o`ylay boshladim.

1

 



 

Yozuvchi idrokida Ulug`bek kutubxonasi bilan bog`liq bo`lgan  ijodiy 

fikrning tug`ilishi va uning takomili, adib badiiy niyatini hayajonga keltirgan 

turli-tuman kechinma va tuygularning  yagona va umumiy bir hisga qo`shilib 

ketishi  natijasida  sarguzasht  qissaga  daxldor  bo`lgan  badiiy  to`qimaning 

ishga  tushib  ketishi  jarayoniga  alohida  e`tibor  beraylik.  Kutubxona  bilan 

bog`liq  bo`lgan ma`lumot ko`z ilg`amas darajadagi mayda bir tarzida  Odil 

Yoqubov  ko`ng`liga  ijodiy  urug`  bo`lib  tushadiyu,  ana  shu  urug`dan    unib 

chiqqan    ijodiy  niyat  adibning  tafakkur  otini  joyidan    siljitib  yuboradi. 

Natijada sarguzasht qissaning syujet  to`qimasiga daxldor bo`lgan ijodiy fikr 

birliklari,  ya`ni  kutubxonani  qutqarish  bilan  bog`liq  voqealar  tizimi, 

qissaning  obrazlar  silsilasi  va  ularning  faoliyati  keltirib    chiqaradigan  turli-

tuman  hayotiy  manzaralar,  ayni  shu  jarayondagi    hayot-mamot  janglari 

yozuvchi  ongida  shiddat  bilan  shakllana  boshlaydi.  Yozuvchi    shuurida 

tug`ilgan  ijodiy    g`oya  unga  tinchlik  bermay  qo`yadi,  uni  muvozanatdan 

chiqaradi. Shu bois u imkoni boricha ko`proq tarixiy  materiallarni o`rganish 

maqsadida Samarqandga yo`l olib, voqea  sodir bo`lgan makonni ham ipidan-

ignasigacha  tekshirib  chiqadi.  Natijada  dastlabki  tasavvurlar  ko`lami  jiddiy 

kengayadi.  Ulug`bek  davriga  oid  tarixiy  manbalar  qanchalik  chuqur  va 

atroflicha  o`rganilgani  sari  adolatli  shoh  va  jahonshumul  olim  bo`lgan  

Ulug`bek siymosi yozuvchi ko`z o`ngida  jonlanib, davr adabiy tipi sifatidagi 

belgilarini namoyon eta boshlaydi. «Koinot sirlarini  anglab etgan bu buyuk 

                                                           

1

 «Ўзбекистон маданияти», 1988 йил  27 январь. 




 

 

 



8

inson nechun, o`zini butun borlig`i ila ilmga baxsh etmadi? Toju taxt uchun 

kurash naqadar behuda ishligini  nega tushunib etmadi?»-degan savollar adib 

xayolida charx urib, unga sira tinchlik bermaydi. Bu savollarga javob topish 

uchun  esa,  Ulug`bek  davri  tarixiy  voqeligiga  daxldor  bo`lgan  barcha 

manbalarni  o`rganib,  bu    ziddiyatli  davr  haqiqatini  tekshirib  chiqish  lozim  

edi.  Chunki  yozuvchining  tafakkur  osmonida  charx  urgan  jumboqli 

savollarga Ulug`bek davri haqikatidan kelib chiqqan holdagina  to`g`ri javob 

topish mumkin edi. Natijada kutubxonani qutqazuvchi  shogirdlar fidoyiligi, 

saroydagi to`polonlar, otlar dupuri,  qilichlar jarangidan iborat keng ko`lamli 

tarixiy  voqelik  yozuvchi    ko`z  o`ngida  jonlanadi.  Bu  davr  haqiqatini  ochib 

beruvchi tarixiy  va to`qima obrazlarning hammasi Ulug`bek shaxsi atrofida  

to`planib, birlari-muhabbat va sadoqat, boshqalari nafrat va  yovuzlik timsoli 

sifatida  guruhlana  boshlaydi.  Badiiy  to`qimaning    serqirraligi  va  tarixiy 

faktning  ko`lamdorligi  sarguzasht  qissaning    o`z  o`rnini  tarixiy  romanga 

bo`shatib berishiga sabab  bo`lgan. Ko`rinadiki, tarixiy haqiqatni ochib berish 

bilan  bog`liq  hayotiy  materiallarni  badiiy  to`qima  ko`zgusida  chuqur  

o`rganish  tahlil  qilish,  umumlashtirish,  individuallashtirish  va  tipiklashtirish 

orqali  yozuvchi  mukammal  badiiy  shakl  va  obrazlar  yaratish  imkoniga  ega 

bo`lgan.  

Zamonasidan  o`zib    ketib,  kelajak  tongini  oldindan  ko`ra  olgan  bu 

buyuk  mutafakkirga  xos  fazilatlar  roman  sahifalarida    birin-ketin 

ochilaboradi.  U  adolatli  shoh,  elu  yurtiga  qirq  yil    osoyishta  turmush 

baxshida  etgan.  Ma`rifatparvar  shoh  bo`lgan    Ulug`bek  mamlakatda  ilmu 

ma`rifatni ravnaq toptirishga katta  hissa qo`shgan jasoratli shohdir. Ulug`bek 

shaxsiyatiga  xos  bo`lgan    bu  haqikatlar  uning  badiiy  siymosini  davr  adabiy 

tipi darajasidagi yuksaklikka ko`targan. Uning ilm-ma`rifat va Movarounnahr 

osoyishtaligi  yo`lida  chekkan  zahmatlari  tarixda  abadul-abad  qolishiga 

ishonadi.  Hatto  saltanat  talashganda  ham  o`z  davri  uchun    jumboq  bo`lgan 



 

 

 



9

ikki  xil  qo`rqinch  uning  butun  borligini  qamrab    olgan  edi.  U  saltanatidan 

ayrilib  qolishdan    emas,  balki  bu  elga  qirq    yil  rahnamolik  qilib  orttirgan 

yagona  boyligi-madrasayu    rasadxonasi,  nodir  xazinasi  –  to`plagan 

kutubxonasi  va  nihoyat  yaratgan  asarlari-barchasi  poymol  bo`lishidan 

qyarqadi, xolos. Buning ustiga tag`in bir narasadan-kelgusi avlodlar mendan 

hazar  qilmasmu  deb  qo`rqadi.  Mirzo  Ulug`bekday  qoinot  sirlarini    ochib, 

fozillikka erishgan mavlono hayqot, axir oqibat  bir o`tkinchi saltanatni deb, 

o`z  pushti  kamaridan  bo`lgan  farzandi  bilan    toju-taxt  talashibdi-da,  degan 

nom qoldirmoqdan qo`rqadi. 

Romanda  o`z  davrining  adolatli  va  ma`rifatparvar  hukmdori    bo`lgan 

Ulug`bek  vositasida,  ya`ni    uning  to`g`risidagi  cheksiz  o`ylari,    tushlari, 

xotiralarida  jahongir  Amir  Temur  siymosi  qad  ko`taradi.  To  shu  roman 

yaratilgunga  qadar  Amir  Temur  haqida  bir    tomonlama  mulohaza  yuritish 

odat  bo`lib  qolgan  edi.    Uning  ulug`    inson  va  buyuk  sohibqiron  sifatidagi 

fazilatlarini  birinchi    bo`lib  tan  olgan  va  buni  Ulug`bek  nigohi  bilan  e`tirof 

etgan    dastlabki  ijodkor  Odil  Yoqubovdir.  U  o`z  romanida  Ulug`bekning 

bolalik chog`larida bobosi Amir Temur bilan muloqotlarini  nihoyatda go`zal 

tarzda qayta jonlantiradi: 

“U hali kichkina bola edi. Bir gal olis safardan qaytgan bobosi bir-ikki 

hafta  shu  bog`da  turdi.  Xuddi  mana  shu  buloq    bo`yiga  suyukli  enagasi 

Saroymulkxonimning havorang ipak  saropardasi  to`qilgan edi… 

Goho  enagasi  oldida  etak  tutib,  chodir  yonidagi  bo`liq  oq  biyani  o`zi 

sog`ar,  so`ng,  alohida  meshga  quyib,    qiyomiga      keltirib  qimiz  qilar  va 

yaxday  buloqqa  tashlab  qo`yardi.  Ahyon-ahyonda  bu  qimizni    ichgani 

havorang  saropardaga  bobosi  Amir  Temur  kelardi.  U  sezilarlik  oqsoqlansa 

ham,  aso  ushlamas,  novcha  qaddini  yigitlarday  tik  tutib:  go`yo  bir  yoqqa 

shoshayotganday  shitob  bilan  yurar  edi.    U  hech  qachon  qimmatbaho  zarrin 

to`nlar    kiymas,  yozgi  saroyida  ham    tuya  junidan    to`qilgan  oq  sarg`ish 



 

 

 



10

chakmonini  echmas,  o`tirganda    chakmonining  etagi  bilan  mayib  oyog`ini 

o`rab, tizzasini silab  o`tirar edi. Bobosi  Amir Temur oq yuzli, qirg`iy burun, 

siyrakkina  cho`qqi    soqol    odam  edi.  Undan  hamma  hayiqar,  u  siyrak  

qoshlarini  chimirib,  o`tkir  ko`zlari  bilan  qadalib  qaraganda,  hech    kim  tob 

berolmas,  hamma  ko`zini  olib  qochar,  u  kelayotganda  har  kim  turgan  joyda 

qo`l  qovushtirganicha  qotib  qolar  edi.  Lekin    ajabo  kichkina  Muhammad 

Tarag`ayni  ko`rganda  bobosining  qovog`i    ochilib,  chehrasidagi  shiddat 

bo`lakcha  bir  muloyimlik  bilan    almashar,  o`tkir  nigohida  sho`x  uchqunlar 

o`ynar  edi.    Odatda  u    nevarasini  tizzasiga  o`tqazib  erkalar,  aksariyat 

mudarrislarni    chaqirib,  nevarasining  saboqlarini  surishtirar  edi.  Mudarrislar  

Ulug`bekning  zehnini  maqtashsa,  bobosi  nevarasining  keng  peshonasidan 

o`pib kular: 

-  Barakallo  sizga.  Amir  Temur  avlodidan  ham  Xorun  rashidday    bir 

fozil  podshoh  chiqsin-da,  -deb  qo`yar  edi.  Goho  esa,  bil`aks    nevarasini 

mutolaa ustida ko`rsa, jahli chiqar, darg`azab bo`lib nevaralaridan biriga: 

-

 

Olib chiq. Ot minsin. Qilich o`ynasin,-deb buyurar edi… ” 



Yozuvchi  Amir  Temur  shaxsiyati,  aql-idroki,  shijoati,  davlatni 

boshqarishdagi tadbirkorligi, ayniqsa, nevarasi Ulug`bekka munosabati uning 

taqdiriga rahnomoligini yuksak mahorat bilan  tasvirlar ekan, buyuk insoniy 

fazilatlar  sohibi  bo`lgan  buyuk    sarkarda  va  davlat  arbobi  obrazini  birinchi 

bo`lib  o`zbek  romanchiligiga  olib  kiradi.  Yozuvchi  Ulug`bekning    tush 

ko`rishi  lahzasi    orqali  Amir  Temur  qiyofasini  chizar  ekan,  unga  qalb  nuri,  

hissiyoti, mehru sadoqatini singdirib yubora olganining guvohi  bo`lamiz. 

 U  Amir  Temurning  harbiy  yurishlariga    ham  xolisona  baho  berishdan 

cho`chimadi. Buyuk sohibqironning eng  avval, Samarqandni va undan so`ng 

ona  yurti  Keshni  obodonlashtirgani,  ularning  salobati  va  jahonshumul  

ulug`vorligini  orttirishga    intilgani  ham  tarixiy  haqiqatdir.  Amir  Temurning 



 

 

 



11

bunyodkor  va    elparvar  hukmdor  sifatidagi  siymosi  ham  Ulug`bek  hissiyoti 

vositasida roman sahifalarida qayta jonlantirilgan. 



 

 

 



12


Download 117.35 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
  1   2   3   4   5




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling