Ankara savaşI Öncesi Tİmur ile yildirim bayeziD’İn mektuplaşmalari

 
IV. Mektup ve Cevabında 
Karşılıklı yazılan mektupların en sonuncusunda Timur’un, Osmanlı 
idaresinden birkaç kale ve şehrin kendisine teslim edilmesi gibi kabulü mümkün 
olmayacak yeni şartları da ilave ederek, savaş niyetini daha açıkça belirtiği 
görülmektedir. Hatta mektuplarda geçmeyen, ancak bazı tarih araştırmalarında 
rastladığımız “Timur, Yıldırım Bayezid’den oğullarından birini kendisine rehin 
bırakması” isteğinde de bulunduğunu kaydetmişlerdir.
 
Timur; “...Şimdiye kadar sulh için çalıştım ve nihayet Sivas’a gelmem 
söz konusu oldu. Kâfire fırsat vermemek, İslam diyarlarını harap etmekten 
endişe edip, Şam tarafına giderek Mısır azizinden intikamımızı aldık. Sizin 
hasta olduğunuz hususu ağızlarda dolaşırken, biz bunu fırsat bilip dikkate 
almadık. Ancak siz fırsat bulunca bize bağlı olan Erzincan’a gelip valimizi 
rencide ettiniz. Adamımız olan Taharten(Muttaharten) sulhu sağlamak için sizin 
pişman olduğunuzu bize yazmıştır. Biz de güvendik ve sulh için antlaşmaya 
varılacağı umuduyla birkaç kez mektuplar gönderdik. Ama siz gittikçe artan bir 
katı tutum içerisinde oldunuz. Tâ ki biz ve askerimiz için kâfir ve kâfirden daha 
eşed kâfirlerdir demeniz sözü her yerde söylenir olmaya başladı. Elçileriniz 
olan Sungur ve Ahmed adamlarınız uzun süredir yanımızdadırlar. İslamlığımızı 
ve inancımızı biliyorlar. Hedefimiz Kefe ve Kırım yönüne iken, Şirvan’dan geri 
dönüp tekrar Erzincan’dan o tarafa varmak icap etti. Semerkand’da bulunan 
oğlum Muîneddin Muhammed Sultan Bahadır da askeri ile birlikte bana 
katılacaktır. İsteğimiz Erzincan’a varmadan ve askerimiz şehirlerinize 
girmeden önce Sivas, Malatya, Elbistan, Erzincan ve Kemâh’ın bize 
bırakıldığını sağlam bir ahit-nâme ile bildirmenizdir. Sulha muhalif değilim ve 
bağlıyım. Bu sulhun bir sûretini Mekke-i Mükerreme’de Bâbü’l-Harâm’da 
kapalı muhafaza olunsun ki, kimin bu sulha uyup uymadığı ortaya çıksın. Bu 
mektup Sungur, Ahmed ve Hacı Bayezid ile gönderildi.”