Асосий ранглар рамзи

164. Келишишнинг зарурлигини ҳис қилиш. Ёрдам ва ҳамдардликни йўқотмаслик. 164. Ичик туйғу ва муҳаббат бўлгаман ҳолатда вақтинчалик паст келиб танҳоликдан воз кечади.
165. Хиссий тортинчоқлик. Тўсиқларни енгиб ўтишда ночорлик туйғуси. Ён беришга тайёргарлик. 165.Вақтинчалик чекинишга мажбур. Шу сабабли маънавий қониқиш ва боғлиқ ишни сезмайди.
166. Истакнинг қондирилиши йўлида тўсиқларнинг мавжудлиги. Вақтинча улардан воз кечиш. 166. Вазият унинг ҳаракатларини чеклаб қўйиб, орзу мақсадларини мавжуд ҳолатга мослашишга мажбур қилади.
167. Вазият ҳаракатни чеклаб чегаралаб қўяди. 167. Ўз мақсадларига тиришқоқлик билан интилади, баъзида вазият уни вақтинчалик паст келишга мажбур қилади
168. Танланган мақсадни амалга ошиши мумкинлигига ўжарлик билан ҳаракат қилиш ва унга етишишга интилиш. Шунга қарамай келишувга мажбур қиладиган шароит бўлиши мумкинлиги. 168. Паст келишига мажбур. Лекин тиришқоқлик билан ўз мақсадини рўёбга чиқаради. Алоқалар танлаганда талабчан.
169. Ички шартнинг мавжудлигига қарамай, ҳисси йтомондан берилувчанлик. 169. Ўзини оқлаш мақсадида изоҳсиз самимий ёндашишга йўл қўймайди.
170. Бориш-келишга мажбур қиладиган шароит билан ҳисоблашиш. Ўзга жинсга қизиқиш. 170. Вазият уни вақтинча ҳузур –ҳаловатлардан кечишга, чекинишга мажбур қилади. Шахвоний активликдан қониқа олишга қодир.
171. Бўшашиш ва осойишталикка қарши шижоатни тарк этмасдан, турғунлик, бўшашидан, осойишталикдан қочади. Мавжуд ўзаро муносабатлар уни қониқтирмайди. Ўзи муҳтож бўлган жамоатчилик туйғусини эгаллаш, муносабат ўзгартиришга ўзини қодир эмас деб ҳисоблайди. Ўзи жиддий, очиқ ишончли шерик бўла олмайди. Бу эса уни эзади, чидамсиз ва жаҳлдор қилади. Фикрни бир жойга жамлаш хусусиятидан жабр кўриши мумкин. Қисқаси: хавотирли қониқмаслик (гурух -тўлов).
172. Салбий ҳис туйғуларга қаршилик кўрсатишга интилишдан туғилган маълум даражада кескинлик. 172. Ниҳоятда юқори ҳаяжонланиш таъсирида ирода кучига ва қаршилик кўрсатишдаги кескинлик.
173. Ҳаддан ташқари кўп куч сарфлаш, кўп толиқишдан ҳосил бўлувчи салбий ҳолат. 173. ФИ. Ҳеч қанақа ҳаяжон ва ҳиссиётларга берилмасликка ҳаракат қилади. Юрагига асабий юк. ПИ: Мавжуд вазиятда хавф хатар, таҳликани хис қилади. Мақсадига эриша олмаганлиги сабабли ғазабланади. Кучсизлигини сезганида қайналади. Ўзида ҳаётий куч қудрат тугаб боришини сезади. Қисқаси: ташвишли ишончсизлик. (гурух -тўлов).
174. Босилган безовталик. Асабий ҳаракатнинг бўлиши эҳтимоли. 174. ФИ. Рўёбга чиқмаган умидлари сабабли беҳад ғазабланиш. ПИ, ушалмаган орзу умидлар ишончсизлик ва кучли эҳтиёткорлик туғдиради. Ишонч қозониш, умидсизлик ва нокеракликдан қочиш, бегона таъсир ва шарманда бўлиб, юз ўгиришларидан қўрқади. Келгусида ишлари яхши бўлиб кетишига ишонмасада, беҳад юқори талаблар қўйиб, келишувдан воз кечади. Қисқаси: ташвишли ишончсизлик. (гурух -тўлов).