Badiiy asar tahlili
Download 0.63 Mb. Pdf ko'rish
|
badiiy asar tahlili
- Bu sahifa navigatsiya:
- Yaproqdagi hayot talqini
- Shamol obrazi
|
1 Ислом Каримов. Юксак маънавият-енгилмас куч. Т.: Маънавият нашриёти, 2008 йил 19-бет 4
Inson va tabiat masalasi tiriklikning, hayotning asosiy uzvlaridan biri sanaladi. Bu masala badiiy adabiyotda ham yorqin ifodasini topgan. Inson olamidagi evrilishlar, ruhiy-psixologik holatlar, umuman, inson sohir olamining turfa ko‗rinishlari tabiat bilan uyg‗un aks ettiriladiki, bu odam va olam mushtarakligining, yahlitligining isbotidir. Badiiy asarda masalaning bu taxlit talqin etilishi badiiy mukammallikni, mavzu ko‗lami, falsafiy-g‗oyaviy talqin salmoqdorligini, obrazli tasvirdagi yetuklikni ta‘minlaydi. Kitobxon tabiat bilan uyg‗un tasvirlangan bunday asarni o‗zgacha bir ishtiyoq bilan qabul qiladi. Badiiy adabiyotning estetik ta‘sirchanligi, tuyg‗ular junbushi shundan namoyon bo‗ladi. Peyzaj Isajon Sulton asarlarida alohida o‗rin tutadi. Adib tabiat shaydosi sifati har bir tabiat lavhasini jonli aks ettiradi. Shuning barobarida peyzaj katta falsafiy fikr ifodasiga ham xizmat qiladi. Ma‘lumki, Oybek tabiat shaydosi sifatida tabiat tasvirlariga alohida o‗rin ajratgan va u lirik qahramon ruhiyatiga xos pafos asosida yoritilgan. Abdulla Qahhor ijodida esa peyzaj ramz va falsafiylik bilan yo‗g‗rilgan. Isajon Sulton ijodida ayni ikki xususiyat uyg‗unlashgan. Uning asarlarida tabiat manzaralari nafaqat tasvirlanadi, balki yuqori pafos bilan kuylanadi. Epik tasvir imkoniyatlari qatoriga lirikaga xos jo‗shqin pafos va tilning bo‗yoqdorligini, lirik qahramon ruhiyatiga xos hissiy evrilishlarni singdira olgan Isajon Sulton hikoyalari alohida kayfiyat bilan o‗qiladi. Adib yaratgan peyzaj tasvirlari ramziy-falsafiy xususiyatga ega. Yozuvchi tabiat hodisalariga ham alohida poetik vazifani yuklay olgan. Jumladan, uning ―Boqiy darbadar‖, ―Ozod‖ kabi romanlari va hikoyalarida Shamol obrazi ayricha talqin etiladi. Nasim, yel, shabboda, shamol, bo‗ron, dovul singari obrazlar vositasida inson va hayot to‗g‗risidagi falsafiy qarashlar turfa talqinlarda o‗z ifodasini topadi. Adibning ―hikoyalarida shamol esishi, shamol o‗yini, qahri, muloyimligi o‗ziga xos timsol... ―Boqiy darbadar‖ romanida bo‗ron dahshatli kuch va ilohiy aralashuv sifatida ... ―Ozod‖da sarsari shamol ham hamroh, ham roviy, ham 5 tabiatning betakror kuchi‖ sifatida ko‗rsatiladi‖ 2 . ―Oydinbuloq‖ hikoyasida esa shamol umrning o‗tkinchiligini eslatib turuvchi, o‗tgan fursatlarni sarhisob qiluvchi odil hakamdir. Yozuvchi ijodida ―Oydinbuloq‖ hikoyasi yorug‗ tuyg‗ular ila yo‗g‗rilganligi bilan alohida ahamiyat kasb etadi. Hikoya Qo‗qonning Oydinbuloq qishlog‗ida tavallud topgan shoir Yo‗ldosh Sulaymon xotirasiga bag‗ishlangan. Xotirot tarzida - retrospektiv syujet asosida yaratilgan asar voqealari lirizm bilan yo‗g‗rilgan, lirikaga xos ―men‖ tilidan bayon qilinadi. Asarni o‗qish davomida bir tolim yorug‗ nurni his etasiz. Xuddi inson umrini muhabbat tuyg‗ulari yoritib, ilitib turgani kabi asarni ham ilk muhabbatning xotiralari yoritib turadi. Hikoyani ―Muhabbat haqida qo‗shiq‖, deya atasa bo‗ladi. Unda tabiatning tasviri romantizm an‘analari asosida optimistik ruhda kuylanadi: ―U mahallar olam behad keng, Oydinbuloq behad katta, bu bujur tol soyasi dunyoni enlagudek edi. O‗shanda... O‗shanda... bu buloq yonida men Parizodni uchratgan edim! Eslayapmanu... o‗zimni xuddi o‗n yetti yashar bo‗z yigitday sezyapman... Axir, o‗shanda ... olam boshqacha edi, birodarlar!‖ Poetik
takrorlar, jumlalarning o‗ziga xos
hissiy-emotsional to‗yintirilganligi, lirik kechinmaning talqini nasrga nazmga xos ko‗tarinkilikni baxsh etgan. Oydinbuloq yonida parizodni uchratgan o‗spirinning kechinmalari yillar silsilasida tahlil etiladi. Harbiy xizmat, yigirma besh -o‗ttiz yoshlikda ham ―o‗sha surur, o‗sha xushbaxtlikni qo‗msagan‖ qahramonning ―ko‗ngli Oydinbuloq yonida qolib ketdi‖. ―Oydinbuloq kichrayib, bujur tol keksaydi, bari o‗smirlikning shirin xotirasiga aylanib qoldi‖. O‗g‗lini uylantirayotgan o‗rtog‗ining to‗yiga ketayotgan qahramon ―bir qo‗lida go‗dagini ko‗targan, bir qo‗lida qizalog‗ini yetaklagan‖ juvonni ko‗rdiyu, yuragi hapqirib ketdi: ―Yopiray! Tomog‗im quruqshab, yuragim hapqirib ketdi.
2 Расулов А. Акслар фалсафаси // Исажон Султон. Озод. «Шарқ» Т.,2012. 421б. 6 Muncha o‗xshamasa? Parizod? Parizodmi u?‖ Endi bujur tol qartaygan. Ildizlari yalang‗ochlanib, po‗stloqlari ko‗chib tushgan. Oshiq ko‗kdan tushgan parizodini tutib qola olmadi, asli u ko‗kdan yerga uni deb tushgan va diyoriga qaytib keta olmay, kimningdir asirasi bo‗lib, yerda qolib ketgan parizodi endi yer qiziga aylanib bo‗lgan edi. O‗zi uchun atalgan malakni yonida olib qola olmagan oshiqning afsus va armonlari endi Oydinbuloq xazonlari misolida umrning zavolli ekaniligidan darak berayotgandek. ―Dil yomon to‗liqib, yomon orziqayotir‖. Oydinbuloqdagi tol yaproqlariga shamol bir paytlar ―Bu kunlar sharaflidir‖,- deb bitar edi. Endi esa ularga ―Bu kunlar zavollidir‖, - deb bitibdi. ―Chakkalariga qirov oralagan, yuzlariga ajin tushgan‖ kishi timsolida umr o‗tib borayotganligi, biroq bu goho mashaqqatli, goho sharafli yo‗lda muhabbat yo‗lchi yulduzdek mayoq ekanligi asar davomida quyidagi jumlalar asosida ta‘kidlab o‗tiladi: ―Oydinbuloq ko‗zida chirillab aylanayotgan bir yaproq‖. Asar davomida yaproq bilan bog‗liq tasvir to‗rt marotaba takrorlanadi. Va bu yozuvchi ko‗zlagan g‗oyaviy-badiiy niyatga ishoradir:
Download 0.63 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|