Biriitchi bob «piligrim» kemasi

n Nelson — ingliz admirali ( 1758-1805).

---

— O'zim ham bilaman! — deb afsuslangandek yelkasini qisdi 

Benedikt  tog'a.  —  Men  kayutalarni  allaqachon  xo'b  titkilab 

chiqdim...

—  Agar  qiziqsangiz,  tryumda  suvaraklar  topilib  qolsa  ajab 

emas,  — dedi  kapitan  Gul,  yana  gapini  davom ettirib.

—  A lb atta  qiziqam an!  S u v ara k la r  ham m a  n arsan i 

yeyveradigan  hasharotlar  bo'lib.  ular...

—  Hamma joyni  iflos  qiladilar...  —  deb  qo'shimcha  qildi 

kapitan  Gul.

— Ular kemada podsho bo'lib olishibdi! — deb uning so'zini 

tuzatdi  Benedikt  tog'a  maqtanganday  bo'lib.

— Suvaraklar  podsholigi  ekan-a!

—  Ana  xolos.  taqsirim.  entomolog  emasligingiz  ko'rinib 

turibdi!

— Zinhor.

— Menga qarang,  Benedikt  tog'a, — dedi kulimsirab missis 

U eldon,  —  ishqilib.  fanga  foyda  b o 'lsin   deb  bizlarni 

suvaraklarga  yem  qilib qo'ymang tag'in?

— Yo‘g'-e, men sizlardan hech narsa talab qilayotganim yo'q, 

jiyanim  Ueldon!  Men  kolleksiyamni  boyitadigan  bironta  nodir 

hasharot  topilib  qolmasmikan,  degan  umiddaman.

— Demak. siz Yangi Zelandiyada topgan hasharotlaringizdan 

rozi emas ekansiz-da?

—  Yo'q, jiyanim  Ueldon, juda  ham  roziman.  Men  u  yerda 

bir dona yovvoyi qo'ng'iz topdim. Mendan ilgari olimlar bunday 

qo'ng'izni  faqat  Yangi  Kaledoniyadagina  bo'ladi.  der  edilar.

Shu  topda  Jek  bilan  o'ynayotgan  Dingo  Benedikt  tog'a 

oldiga  chopib  keldi.

—  Qoch,  ket!  — deb  haydadi  itni  tog'a  tushmagur.

—  Iye.  janob  Benedikt!  —  deb  xitob  qildi  kapitan  Gul.  — 

Bu qanaqasi.  suvaraklarni  yaxshi  ko'rasiz-u, itni  yomon  ko'ra- 

sizmi?

— Yana  tag'in shunaqangi yaxshi itni-ya?! — dedi  kichkina 

Jek,  ikki  qo'li  bilan  Dingoning  boshidan  quchoqlab.

—  Ha,  shunday...  —  deb  g'uldiradi  Benedikt  to g 'a.  — 

C h un ki  bu  y aram as  jo n iv o r  m ening  um idim ni  puchga 

chiqardi.

---

—  Qanday  qilib,  Benedikt  tog'a!  — dedi  missis  Ueldon.  — 

Nahotki, siz Dingoni ham ikki qanotlilar yoxud parda qanotlilar 

qatoriga  kirgizmoqchi  bo'ldingiz?

—  Yo'q,  —  deb jiddiy javob  qaytardi  olifnimiz.  —  Dingo 

Avstraliya  naslidan  bo'lsa  ham.  G 'arbiy  Afrika  qirg'og'idan 

topib  olingan-ku!

—  T o 'g 'ri  aytasiz,  —  deb  uning  gapiga  qo'shildi  missis 

Ueldon.  — Tom  buni  «Valdek»  kemasida eshitgan  ekan.

—  Shuning  uchun...  men...  bu  jonivorning  ustida  faqat 

G 'a rb iy   A frik ad a  b o 'la d ig a n   b iro n ta   h a sh a ro t  to p ilib  

qolmasmikan.  deb  umid  qilgan  edim.

—  Yo  xudo!  — deb  nido  qildi  missis  Ueldon.

— Ehtimol, undan bironta  nom aium  turdan bo'lgan burga- 

murga  topilib  qolsa  deb...

—  Hoy,  Dingo,  eshitayotibsanmi?  —  dedi  kapitan  Gul.  — 

Eshitayotibsanmi?  Sen  o'z  vazifangni  bajarmabsan.

— Uning yungini tarashim behuda ketdi, — dedi entomolog 

alamidan.  —  Unda  birorta  ham  burga  topilmadi-ya!

—  Aminmanki,  agar  burga  topganingizda  o'ldirardingiz- 

qo'yardingiz-da?  —  dedi  kapitan.

— Shuni bilib qo'yingki, taqsir, — deb quruqqina qilib javob 

qaytardi Benedikt tog'a, — janob Jon Franklin15  hasharotlarni, 

h a tto k i  b u rg ad an  ham   yo m onroq  ch aq ad ig an  am erika 

chivinlarini ham hech qachon o'ldirmas edi. Janob Jon Franklin 

dengizchi  b o'lganda  ham  tengi  y o 'q   dengizchi  bo'lganini 

bilsangiz  kerak deyman?

— T o'g'ri aytasiz!  — deb  bosh  egib javob qaytardi  kapitan 

Gul.

—  Bir  kuni  uni  iskabtopar  qattiq  chaqib  olibdi.  Ammo 

Franklin  unga qarab  bir puflabdi-da:  «Marhamat qilib, jo'nab 

qoling.  H ar ikkimiz uchun  ham  olam  keng!» — debdi.

—  Ha-ha!  — dedi  kapitan  Gul  m a’nodor qilib.

—  Shunday,  taqsir!