Birinchi bob

 

 

UCHINCHI BOB 

 

Jelsomino biroz yo’l yurdi  

Va g'alati mushukni ko'rdi. 

 

Bu  notanish  mamlakatda  Jelsominoning  ko'zi  birinchi  marta 

kumush  tangaga  tushdi.  U  yo'lkaga  yaqin  yerda,  hammaga 

ko'rinib, yarqirab yotardi. "Qiziq, uni hech kim olmayapti-ya, — 

deb  o'yladi  Jelsomino.  —  Lekin  mendan  qochib  qutulolmaydi. 

Pulim ozgina edi, u ham kecha kechqurun tamom bo'ldi. Bugun 

og'zimga  uvoq  ham  solganim  yo'q.  Bu  tangani  o'tkinchilarning 

birontasi tushirib qo'ymaganmikin, avval shuni bilvolay". 

U o'zaro shivirlashib, uni kuzatib turgan bir to'da kishilarning 

yoniga bordi-da, tangani ko'rsatdi. 

—  Janoblar,  bu  tangani  birontangiz  tushirib  qo'yganingiz 

yo'qmi?  —  pichirlab  so'radi  u,  o'z  ovozi  bilan  cho'chitib 

yubormaslik uchun. 

—  Jo'nab  qol!  —  deyishdi  ular.  —  Agar  boshimga  falokat 

tushmasin desang, bu tangani ko'rsata ko'rma! 

—  Kechirasiz,  —  Jelsomino  xijolatdan  shunday  dedi-yu, 

"Oziq-ovqat  va  boshqa  mollar"  deb  yozib  qo'yilgan  magazin 

tomon yo'l oldi. 

Vitrinada yaxna go'sht va murabbo solingan bankalar o'rnida 

dasta-dasta  daftarlar,  turli  bo'yoqlar  solingan  qutichalar,  siyoh 

to'la shishalar turardi. 

---

Janni Rodari. Jelsomino yolg‘onchilar mamlakatida