Çarklar Arasında

konularda uyaran veya aydınlatan babalar, onları avutan, öğütlere boğan anneler ve  sıkıntılı
büyüklerini dinleyen çocukları izledi; kendisi de izleyeceği yeni yaşam yoluyla ilgili olarak
oğluna bir-iki önemli laf etme gereğini duydu.
Uzun zaman ne diyeceğini düşündü, susup duran Hans'm yanmÇarklar Arasında o i la
da ezilip büzülerek yürüdü biraz, sonra ansızın konuşmaya başladı, mübarek yüce
sözlerden küçük bir güldeste yapıp oğluna sundu; Hans da, onun söylediklerini şaşırmış bir
ifadeyle sesini çıkarmadan dinledi ama hemen yanı başlarında dikilen rahibin babasının
konuşmasıyla eğlenir gibi gülümsediğini görünce
utandı ve babasını tutup bir kenara çekti.
"Öyle değil mi Hans, ailemizin yüzünü kara çıkarmayacaksın?
Büyüklerinin sözünü dinleyeceksin?" "Elbette baba," diye yanıtladı Hans.

---

Babası sustu ve rahat bir nefes aldı. Doğrusu sıkılmaya başlamıştı. Hans da kendini hiç iyi
hissetmiyordu;
bazen endişe dolu bir merakla gözlerini koridorun pencerelerinden dışarı çevirip, çok
eskilerden beri sürüp gelen münzevi ağırbaşlılığı ve sessizliği koridordaki gürültülü yaşamla
pek bağdaşmayan suskun iç avluyu seyrediyor, arada bir işlerini daha bitirmemiş öbür oğlanlara
ürkek bakışlar atıyordu. Henüz hiçbirini
tanımıyordu bunların. Anlaşılan Stuttgart'ta tanıştığı oğlan, Göppingen'de  öğrendiği üstün
Latince'ye karşın sınavı kazanamamıştı, en azından hiçbir yerde Hans'm gözüne çarpmadı.
Hans, ilerde arkadaşlık yapacağı oğlanları biraz ilgisiz gözlerle seyrediyordu. Herkesin yanında
getirdiği eşya, sayı ve cins bakımından birbirine benziyorsa da, kentlileri köylü çocuklarından,
orta halli ailelerin çocuklarını yoksullarmkinden ayırmak güç değildi Zenginler, çocuklarını