Çarklar Arasında

uğraşırlarken, Lucius sakin sakin oturup, kulaklarını başparmaklarıyla hkamış, bir gramer
kitabına dalarak sanki geç-
nastıra döndü.
"Evet, saygıdeğer anne ve babalarınız da gitti artık," dedi görevli.
Bunun üzerine, birbirini süzüp tanışmalar başladı oğlanlar arasında, ilkin aynı odada
kalanlar birbiriyle tanıştı. Mürekkep hokkalarına mürekkep, gaz lambalarına gaz dolduruldu,
kitap ve defterlere çekidüzen verildi, yeni mekânlar içinde yerleşilmeye çalışıldı. Meraklı
gözlerle birbirini incelemeye başladı herkes,
birbiriyle söyleyişe koyuldu, nereden geldiğini, şimdiye kadar hangi okullarda okuduğunu
sordu birbirine.
Hepsini fena halde terletmiş giriş sınavını da anımsadılar hep birlikte.
Odadaki masalardan kiminin çevresinde gruplar oluştu, boşboğazlıklar başladı, çın çın
kahkahalar tüm ürkeklikleri yenerek yükseldi yer yer; akşam olduğunda manastırın yeni
sakinleri bir deniz yolculuğunda aynr*gemi-de seyahat etmiş yolculara oranla çok daha
yakından tanımıştı birbirini.
Hans'la Hellas odasında kalan dokuz arkadaştan dördü kişilik sahibi oğlanlardı, kalanı az
çok vasat kimselerdi. Bir kere Otto Hastner vardı; babası Stuttgart'ta profesör olan, sakin ve
kendinden emin biriydi; davranışları kusursuz, geniş omuzlu, boylu poslu bir oğlandı; iyi
giyiniyor, sağlam ve düzgün hareketleriyle odadakileri etkiliyordu.
Sonra şu Kari Hamel, Alp bölgesindeki küçük bir köy muhtarının oğlu!
Öyle bir solukta anlaşılacak biri değildi, çelişkilerle doluydu çünkü, görünürdeki

---

miskinliğinden seyrek olarak sıyrılıp çıkıyor ve böyle zamanlarda tutkulu, taşkın ve
zorba birine dönüşüyordu. Ne var ki, çok geçmeden yine kendi kabuğuna çekiliyor,
çevresini gözlemleyen sessiz biri midir, yoksa sadece sinsi kir oğlan mıdır, anlaşılamıyordu pek.