Editör Funda Keskin Dil Uzmanı Doç. Dr. Ferhat Aslan Tashih

TÜRKÇE MASALLAR
Fakir adam, düşünmüş, dervişin teklifini kabul etmiş. Üç lirayı 
dervişe vermiş. Derviş, paraları aldıktan sonra:
- Bak oğlum, demiş, benim öğütlerimi çok iyi dinle sakın unut-
ma:
Birincisi: Ölüm zamanı gelmeden önce kimse ölmez, Hiçbir 
şeyden korkma!
İkincisi: Kalbine bak güzellik orada!
Üçüncüsü: Kimse hakkında erken karar verme!
Derviş, bu sözleri söyledikten sonra birden bire yok olmuş. Fa-
kir adam sabah yoluna devam etmiş. Uzun süre yürüdükten sonra 
karşısına üç tane yol çıkmış. Kendi kendine:
- Her şeyin ortası iyidir, demiş ve ortadaki yoldan gitmiş.
Yolda karşısına kocaman bir dağ çıkmış. Etrafına bakmış ve 
bir mağara görmüş. “Acaba mağaraya gireyim mi? Acaba burası 
tehlikeli mi?” diye düşünmüş, aklına dervişin “Ölüm zamanı gel-

---

12
meden önce kimse ölmez. Hiçbir şeyden korkma” sözü gelmiş ve 
mağaradan içeri girmiş.
Bir süre karanlıkta yürümüş. Sonra, küçük bir ışık görmüş. Bi-
raz daha yürüdükten sonra yemyeşil, her tarafı çiçekli bir bahçeye 
girmiş. Bahçede bir ağacın altına oturmuş ve dinlenmiş. Bahçede 
güzel bir havuz varmış. Havuzun kenarında, aniden güzel bir kız 
ortaya çıkmış. Kız fakir adama yanındaki kurbağayı göstermiş ve 
ona “Kurbağa mı güzel, ben mi güzelim?” diye sormuş.
Adam uzun uzun düşünmüş, dervişin öğüdünü hatırlamış. 
Kıza “Kalbine bak! Güzellik orada.” diye cevap vermiş. Bu söz 
sihirli bir sözmüş. O anda güzel kız ve kurbağa yok olmuş, her yer 
altınla dolmuş. 
Fakir adam, çok şaşırmış. Altınlara bakmış ve “Dervişe üç lira 

---

13
TÜRKÇE MASALLAR
verdim ve bütün altınlara sahip oldum.” demiş. Adam altınları alıp 
aynı yoldan evine gitmiş. Yolda bir adam görmüş. Bu komşusu-
nun oğlu Mehmet’miş. Fakir adam, Mehmet’e karısını ve çocukla-
rını sormuş. Mehmet de:
- Karın sana ihanet etti, demiş.
Adam, çok üzülmüş. İnanmak istememiş. Sonra dervişin öğü-
dünü hatırlamış: “Kimse hakkında erken karar verme!”, demiş ve 
yoluna devam etmiş.
Köyüne gelmiş önce ablasının evine gitmiş. Ona karısını sor-
muş. Ablası “Zavallı kadın, sen gittikten sonra çocukları için te-
mizlik işlerinde çalıştı. Hakkında kötü sözler söylediler. Ben de 
onları yanıma aldım. Karının hiç suçu yok.” demiş. 
Fakir adam ablasına dervişi anlatmış. Altınlardan birazını ab-
lasına vermiş. Sonra evine gitmiş. Karısını, çocuklarını bulmuş. 
Her şeyi onlara da anlatmış. Ailesi adamı affetmiş. Ömürlerinin 
sonuna kadar mutlu yaşamışlar.

---

14