«Эй, Уммати Муҳаммад!» Набиййингиз шаънини химоя қилинг!

"Юзинг доим хушнуд бўлсин! Бу асойимни ол ва унга суян. Қиёмат куни у 
сабабли сени таниб оламан ва оз кимсалар унга суянади" - дедилар. 
 "Асойимни ол ва унга такя қил! Қиёмат куни у сабабли сени таниб 
оламан ва оз кимсалар унга суянадилар".

---

14 
Вафоти олдидан Абдуллоҳ ибн Унайс бу асони ўзи билан бирга 
кафанлашларини буюрди. Бу асо Аллоҳга ва Унинг Росулига ёрдам берганига 
гувоҳ ҳамда белги бўлиши учун. Бу уларнинг мухаббати аломати эди. 
Бизники эса қандай? Бу уларнинг тутган мавқеълари эди. Бизнинг 
мавқейимиз қандай?
Аллоҳ Та'ало айтади:
«(Эй Муҳаммад), дарҳақиқат сизга байъат-қасамёд қиладиган 
зотлар ҳеч шак-шубҳасиз Аллоҳга байъат қилурлар. Аллоҳнинг қўли 
уларнинг қўллари устида бўлур. Энди ким (ўз қасамёдини) бузса, бас у 
фақат ўз зиёнига бузур. Ким Аллоҳ билан аҳд-паймон қилган нарсасига 
вафо қилса, у ҳолда (Аллоҳ) унга улуғ ажр-мукофот ато этур.»
(Фатҳ 48: 10) 
Улар Аллоҳга ва Унинг Росулига қилган мухаббатларида содиқ эдилар - 
Аллоҳ хам улар билан содиқ бўлди.
Уларнинг бирларини вафоти туфайли Раҳмоннинг Арши ларзага 
келганди.
Уларнинг бирига Аллоҳ: 
 "Эй бандам, истаганингни сўра"
- деганида, 
"Дунёга қайтиб, яна Сенинг йўлингда ўлдирилишни истайман" - деган 
эди Аллоҳ: 
" Мен бирон киши дунёга қайтмаслигини ирода қилганман, 
бироқ Мен сизларга Ўз розилигимни ёзганман ва ҳеч вақт сизларга 
ғазабланмасман" 
- деган эди.
Уларнинг бирларини малоикалар Осмон ва Ер ўртасида ювган эдилар. 
Уларнинг бирларини малоикалар Осмон ва Ер ўртасида ювган эдилар. 
Улардан бирига Пайғамбар а'лайҳис-салом:  "Аллоҳ менга сени севишини