Falsafiy antropologiyaning shaqllanishi. Insonning bioijtimoiy mohiyati Praksiologiya- faoliyat falsafasi Inson to’g’risidagi ilk tasavvurlar falsafa maydoniga kelishidan ancha avval X

Xozirgi zamon inson falsafasining mazmuni davr qo’ygan masalalarga javob berish bilan takozolangandir. Xaqiqatdan xam insoniyat xozirgi vaqtda ilmiy bilimlar va dolzarb xayotiy muammolarni xal etish uchun zarur bulgan ilmiy texnikaviy va madaniy vositalar etishmayotganligini emas, balki bu vositalardan donolik bilan foydalanishmayotganligini yaqqol sezmokda. Bu donolik markazida doimiy kadriyatlar xisoblangan tinchlik, donolik, ijtimoiy adolat va boshkalar turadi.

Antropogenez doirasida insonning biologik tabiati bilan ijtimoiyligi nisbatini aniklab olish muximdir. Umuman olganda bu muammoni urganish insonning eng qadimgi tarixidan boshlab dolzarb bo’lib kelmokda. Negaki, insonning ayni bir vakgning uzida xam jonli tabiatga, xam jamiyatga mansubligi xar doim kupgina masalalarni keltirib chikarishi bilan birga to’g’ridan to’g’ri, prinsipial jixatidan dunekarash masalalarini xam kun gartibiga kuyadi. Buni Arastuning, inson "siesiy xayvondir", degan so’zlarida ifodalangan ma’nodan xam bilsa buladi.