Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Hilâl ŞEHİRLİ 
1/A Sınıfı 
Atatürk İ.Ö.O. - ÇANKIRI 

---

Sevgili Televizyon, 
Benim adım Erol Şentürk. 9 yaşındayım. Karaelmas İlköğretim Okulu’nda 3/C sınıfında 
okuyorum. Derslerim iyi. Okuldan eve gelince dinlendikten sonra ders çalışıyorum. Eğer vaktin 
kalırsa biraz seninle birlikte vakit geçiriyorum. Seni çok şanslı görüyorum çünkü seni seven 
çok kişi var. Özellikle çocuklar seni çok seviyorlar. Yemeğini yemeyen çocuklar bile senin 
sayende karnını doyuruyor. Ağlayan çocuklar seninle susuyor. Sen olmasan anneler ne yapardı 
bilmiyorum. Seni çok seviyorum. Sen bizim dünyaya açılan penceremizsin. Bize dünyadan 
haberler vererek aydınlatıyorsun, eğlendiriyorsun, bilgilendiriyorsun. Küçücük evimizin içine 
dünyayı sığdırıyorsun. Aile: anne, baba ve çocuktan oluşuyormuş. Ama bana göre aile anne, 
baba, çocuk ve senden oluşur. Çünkü senin olmadığın hiçbir ev yok. Senin sesini duymadan 
kimse yatağına yatmıyor. 
Eskiden çocuklar daha çok sokaklarda oynarmış. Eve gelince de yorgunluktan yatar 
uyurmuş. Şimdi çocuklar fazla dışarı çıkamıyor her tarafta arabalar, evler var. Her tarafta 
tehlikeler var. Çocuklar seninle vakit geçiriyorlar. Ben de boş zamanlarımı seninle geçiriyorum. 
Çizgi filmler çok hoşuma gidiyor. İlköğretim okulları için daha çok bilgi yarışmalarının 
olmasını istiyorum. Ailede kimse birbirine kötülük öğretmez güzel şeyler öğretir. Sen de 
ailemin bir parçası olduğuna göre senin de bize güzel şeyler öğretmeni istiyorum. Ben saat 
09.00’da okula gidiyor, akşam 14.30’da eve geliyorum. Bize yönelik yayınlarını bu saatlere 
göre yaparsan sevinirim. Bazı filmler başlamadan önce bizi uyarmak için koyduğun uyarılar 
için teşekkür ediyorum. Çok iyi bir şey yapıyorsun. Bizi şiddete karşı izlememiz gereken 
filmlere karşı uyarıyorsun. Aslında bu tür filmler keşke hiç olmasa ne güzel olurdu. Büyükler 
de gördüklerini yapmıyor mu? 
Seni çok sevdiğim kadar bazen de yaptıklarına üzülüyorum. Çünkü bazı insanlar seninle 
o kadar çok vakit geçiriyor ki yapmaları gereken başka işleri ihmal ediyorlar. Bazen ben de 
senden ayrılırken çok zorlanıyorum. Hayat Bilgisi Dersinde öğretmenimiz; parada tasarruf 
ettiğimiz gibi zamandan da tasarruf etmemiz gerektiğini, zamanı çok değerli olduğunu, parayı 
tekrar kazanabileceğimizi ama kaybettiğimiz zamanı tekrar kazanamayacağımızı söyledi. O 
zaman seninle geçirdiğim zamanları planlamaya karar verdim.
Her zaman ben sana vakit ayırıp seni dinliyordum. Şimdi sen bana vakit ayırım 
dinlediğin için teşekkür ediyorum. Sana başarılar diliyorum.