Fermentlarning struktura-funktsional tuzilishi va ta’sir etish mexanizmi

Taqdiqot obyekti: tirik organizm va preparatlar yordamida fermentlarni o’rganish. Sintez yo’li bilan fermentlarni ajratib olish.

Taqdiqot predmeti: -tirik organizmdagi va tashqi moddalardagi fermentlar.

Taqdiqot maqsad va vazifalari -tirik organizmdagi va tashqi moddalardagi fermentlarning tarkibi xossalarini tuzilishini o’rganish.

Taqdimotning ilmiy-amaliy ahamiyati: Fermentlar oqsil tabiatli biologik katalizatorlardir. “Ferment” atamasi (lat. fermentum – achish) XVII asr boshlarida gollandiya olimi Van Gelmont tomonidan taklif etilgan bo`lib, u spirtli bijg`ish uchun qo`llanilgan edi. Dastlabki davrda ferment so`zi faqat achish jarayoni bilan bog`liq holda qabul qilinib, achitqilarning o`zi achish fermenti deb qaralgan hamda ularning ta’siri tirik organizm bilan bog`liq, degan xulosaga kelingan. Hujayradan tashqarida ta’sir etadigan biokatalizator, ya’ni tashkil topmagan fermentlar 1878 yilda Kyune tomonidan fanga kiritilgan enzim (yunoncha enzym – “achitqi ichida” degan ma’noni bildiradi) nomi bilan yuritila boshlandi. 1897 yili Byuxner tomonidan hujayradan glyukozani tirik achitqilar singari etil spirt va karbonat angidridga parchalaydigan erkin achitqi ekstrakti olindi hamda ferment va enzim nomlari orasidagi farq yo`qoldi. Hozirgi vaqtda ferment va enzim so`zlari to`la sinonim bo`lib, bir ma’noda qo`llaniladi hamda adabiyotlarda har ikkala atamadan deyarli teng foydalaniladi.