«Fizika» kafеdrasi

Radioteleskoplar.
 XX asrning 30-yillariga kelib ko'plab osmon jismlari, jumladan gaz-chang 
tumanliklar  radiodiapazonda  nurlanishi  ma'lum  bo'ldi.  Osmon  jismlaridan  millimetrli 
diapazondan  to  o'nlab  metrgacha  to'lqin  uzunligida  kelayotgan 
radionurlarni  qayd  qilishga  mo'ljallangan  teleskoplar  - 
radioteleskoplar
 
deb yuritiladi (5-rasm). 
Radioteleskoplarning  asosiy  qismlari  antenna  va  priyomnik 
bo'lib,  antenna  ko'pincha  parabaloid  shaklida  ishlanadi. 
Antennadan  qaytgan  radionurlar  parabaloidning  fokusidan  joy 
olgan  nurlatgich  (obluchatel)da  yig'ilib,  maxsus  to'lqin  uzatgich 
(volnovod)  yordamida  priyomnikka  yo'naltiriladi.  Signal 
priyomnikda 
kuchaytirilgach, 
detektorlanadi 
va 
so'ngra 
radiosignalni qayd qilgich maxsus asbobda (samopisetsda) yozib 
olinadi.  Priyomnik  kuchaytirgichi  qanday  to'lqin  uzunligiga 
mo'ljallangan  bo'lsa,  obyekt  o'sha  monoxromatik  radionurda 
kuzatilayotgan 
bo'ladi. 
Radioteleskoplarning  metall  ko'zgusi 
aniqligiga  talab  optik  teleskoplarnikiga 
nisbatan 
ancha 
past 
bo'lib 
(radioto'lqinlar  elektromagnit  to'lqinlar 
shkalasining 
eng 
uzun 
to'lqinli 
uchastkalariga  to'g'ri  kelganligi  tufayli), 
antennaning  aniq  parabolik  sirtdan 
chetlashishi, 
X 
to'lqin 
uzunligida 
 
5-rasm. 

 
Astronomiya va astrofizika asoslari (majmua) 
 
75 
ishlayotgan radioteleskop uchun A./8 dan katta bo'lmasligi lozim. Masalan, 1 metrli diapazonda 
ishlaydigan  teleskoplar  antennasining  eslatilgan  chetlanishi  12,5  santimetrgacha  borishi  ruxsat 
etiladi.  Bir  necha  metrdan  o'nlab  metrgacha  diapazondagi  radionurlarni  qayd  qilish  uchun 
parabolik antennalar o'rniga ba'zan ko'p sonli antennalar qo'llaniladi. 
Radioteleskoplarni ajrata olish kuchini belgilash uchun 
yo'nalganlik diagrammasi
 
deyiluvchi 
maxsus xarakteristikadan foydalaniladi. Yo'nalganlik diagrammasi, radioteleskopning antennaga 
nisbatan joylashgan radionurlanishning nuqtaviy manba holatiga ko'ra sezgirligini xarakterlaydi. 
Parabolik  antennali  radioteleskopning  yo'nalganlik  diagrammasi  paraboloid  o'qiga  nisbatan 
simmetrik bo'ladi. 
Teleskoplarning  o'rnatilishi  (montirovkasi). 
Ma'lum  tanlangan  obyektga  teleskoplarni 
yo'naltirish,  sutkali  harakatdagi  bu  obyektni  kuzatish  va  rasmga  olish  murakkab  texnik 
vazifalardah  hisoblanadi. Bunday murakkab jarayonni bajarish uchun teleskoplar maxsus qurilma 
ko'rinishida montirovka qilinadi. Teleskoplar qurilganda odatda ikki - o'zaro perpendikulyar o'q 
atrofida erkin aylanadigan qilib o'rnatiladi. Bu o'qlar qanday fazoviy yo'nalishlarda o'rnatilishiga 
ko'ra, teleskoplar qurilishi ikki xil - azimutal va ekvatorial (yoki parallaktik) qurilma deyiladi. 
Azimutal qurilmada
 
(6-rasm) teleskop atrofida bemalol aylana oladigan o'qlardan biri vertikal 
yo'nalishda  bo'lib,  ikkinchisi  gorizontal  tekislikda  yotadi.  Agar  teleskop  vertikal  o'q  atrofida 
aylantirilsa,  uning  obyektivi  bosh  optik  o'qining  davomi  osmon  sferasida  almuqantaratni 
«chizadi»; gorizontal o'q atrofida aylantirilganda esa vertikal aylana bo'ylab siljiydi. Natijada bu 
ikki o'q atrofida teleskopni aylantirib, osmondagi ixtiyoriy yoritgichni «nishon»ga olish mumkin. 
Aksariyat  hollarda,  azimutal  qurilma  bo'yicha  nisbatan  ixcharn  teleskoplar  o'rnatilib,  yirik 
astronomik  instrumentlar  ekvatorial  qurilma  bo'yicha  o'rnatiladi.  Biroq  sobiq  Ittifoqning  eng 
yirik  6  metrli  (bosh  ko'zgusining  diametri)  teleskopi  BTA  (Bolshoy  teleskop  azimutalnoy 
ustanovki - 6-rasm) azimutal qurilma bo'yicha o'rnatilgan bo'lib, buning sababi shunda ediki, 850 
tonna  keladigan  bunday  ulkan  teleskop,  parallaktik  qurilma  bo'yicha  o'rnatilganda  aylanish 
o'qining egilishi, bu esa o'z navbatida, kuzatishda katta xatoliklarni vujudga keltirishi bilan xavfli 
edi. 
Parallaktik qurilmada
 
o'zaro perpendikulyar o'qlardan biri olam o'qi bo'yicha o'rnatiladi (68-
rasm). Bunda ikkinchi o'q osmon ekvatori tekisligida yotadi. Agar ekvatorial qurilmada teleskop 
olam  o'qi  atrofida  aylantirilsa,  obyektivning  bosh  optik  o'qi  sutkalik  parallel  bo'yicha,  osmon 
ekvatori tekisligida yotgan o'q atrofida burilganda esa, og'ish aylanasi bo'yicha siljib osmonning 
ixtiyoriy tomoniga qaray oladi. 
 
Astronomik kuzatishlar uchun qaysi bir qurilma qulay, degan tabiiy savol tug'iladi. Ma'lumki 
yoritgichlarning  sutkalik  ko'rinma  harakatlari,  tekisliklari  osmon  ekvatoriga  parallel  joylashgan 
sutkalik  parallellar  bo'yicha  kuzatiladi.  Binobarin  bunday  harakatdagi  ixtiyoriy  yoritgichning 
gorizontal  koordinatalari  {A,  h)  vaqt  o'tishi  bilan  o'zgarib  boradi,  ekvatorial  koordinatalardan 
og'ish 8 esa o'zgarmay qolib, soat burchagi / o'zgarib boradi. Demak, azimutal qurilmali teleskop 
bilan ma'lum yoritgich kuzatilayotgan bo'lsa, u doim ko'rish maydonida qolishi uchun teleskopni 
doimiy ravishda har ikkala - o'zaro perpendikulyar o'qlar atrofida burishga to'g'ri keladi. 
Ekvatorial  qurilmada  esa  teleskopni  faqat  olam  o'qiga  parallel  o'q  atrofida  yoritgichning 
sutkalik  harakati  tezligida 
soat  mexanizmi
 
deyiluvchi  maxsus  qurilma  yordamida  burib,  uni 
ko'rish  maydonining  ma'lum  qismida  qo'zg'almas  «ushlash»  mumkin.  Shuning  uchun  ham 
ekvatorial qurilma azimutal qurilmaga nisbatan afzal hisoblanadi. 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Astronomiya va astrofizika asoslari (majmua) 
 
76 
Teleskopning  soat  mexanizmi-tosh  yuklar  yoki  sinxron  elektrodvigatel  yordamida  ishlovchi 
mexanizm  bo'lib,  uning  tekis  aylanuvchi  o'qi  shkivli  (yoki  tishli)  uzatma  orqali  teleskopning 
olam  o'qi  bo'ylab  yo'nalgan  o'qi  atrofida  birtekis  aylantirishga  imkon  beradi.  Teleskop  soat 
mexanizmi  yordamida  olam  o'qi  atrofida,  osmonning  sutkalik  aylanish  davriga  teng,  ya'ni  24 
soatli  davr  bilan  aylantiriladi.  Shunday  qilingandagina  kuzatish  davomida  ma'lum  yoritgich 
teleskopning ko'rish maydonida qo'zg'almay turadi va natijada yetarlicha katta ekspozitsiya vaqti 
talab etuvchi obyektlarni (ayniqsa xira obyektlarni) ham rasmga tushirish imkoniga ega bo'ladi. 
 
2. Astrоfоtоgrafiya va astrоfоtоmеtriya 
 
H
о
zirgi  vaqtda 
о
sm
о
n  jismlarini  o`rganishda  f
о
t
о
grafik  m
е
t
о
d  nih
о
yatda  k
е
ng 
qo`llaniladi. U vizual kuzatishlarga nisbatan quyidagi afzalliklarga ega: 
1)
 
m
о
m
е
ntallik  –  juda  qisqa  vaqt  ichida  dav
о
m  etadigan  h
о
disalarni  (masalan,  m
е
t
ео
rlar 
yoki sun’iy yo`ld
о
shlar uchishi) tasvirlash; 
2)
 
pan
о
ramalilik – bir qancha 
о
sm
о
n jismlarini bir vaqtda f
о
t
о
suratga 
о
lish; 
3)
  о
b’
е
ktivlik – kuzatilayotgan h
о
disani, 
о
b’
е
ktni ular aslida qanday bo`lsa, shundayligicha 
tasvirlash; 
4)
 
int
е
grallik – yorug`lik ta’sirini to`plash. Eksp
о
zitsiya (f
о
t
о
suratga 
о
lish vaqti) 
о
shirilgani 
sari  f
о
t
о
suratda  s
е
kin-asta  bu  t
е
l
е
sk
о
pda  vizual  kuzatishda  umuman  ko`rinmaydigan  eng 
х
ira 
yulduzlar ham payd
о
 bo`la b
о
shlaydi; 
5)
 
hujjatlilik – f
о
t
о
plastinkalarni hujjat sifatida saqlash va undagi tasvirlarni istalgan vaqtda 
o`rganish  imk
о
niyati.  F
о
t
о
grafik  n
е
gativlar  ma
х
sus  shkaflarda,  har  bir 
о
bs
е
rvat
о
riyaning 
«N
е
gativlar kutub
хо
nasi» da saqlanadi; 
6)
 
ko`rinadigan  sp
е
ktr  s
о
hasidagina  emas,  balki  infraqizil  va  ultrabinafsha  nurlarda 
f
о
t
о
suratga 
о
lish  imk
о
niyati  b
о
rligi. 
О
ddiy  f
о
t
о
plastinka  binafsha  va  ultrabinafsha  nurlarni 
ya
х
shi  s
е
zadi.  Ma
х
sus  tayyorlangan  f
о
t
о
plastinkalar  – 
о
rt
ох
r
о
matlar  sariq  nurlar  uchun  va 
pan
х
r
о
matik plastinkalar qizil nurlar uchun ayniqsa s
е
zgir bo`ladi,
 
YUlduzlar  har  qanday  kattalashtiruvchn  t
е
l
е
sk
о
plarda  nuqta  bo`lib  ko`rinadi.  amm
о
 
f
о
t
о
plastinkada  ular,  ayniqsa,  yorug`  yulduzlar  nuqta  bo`lib  chiqmaydi.  F
о
t
о
suratni 
о
chiltirish 
jarayonida m
е
tall kumush kristallchalari yorug`lik tushgan j
о
yning o`zidagina emas, balki uning 
atr
о
fida ham payd
о
 bo`ladi; yulduzning tasviri kattala
щ
ib, u d
о
iracha bo`lib chikadn. Amm
о
 bu 
d
о
irachaning diam
е
tri yulduzning haqiqiy kattaligiga mutlaq
о
 taalluqli emas. U faqat f
о
t
о
grafik 
eff
е
ktdir. 
О
datda,  astr
о
n
о
miyada  f
о
t
о
n
е
gativlar  ilmiy  t
е
kshiriladi.  CHunki  p
о
zitivga  o`tganda 
tasvirda qo`shimcha buzilish bo`lishi ehtim
о
li katta. 
Astrоfоtоmеtriya
 
о
sm
о
n  jismlarining  umumiy  nurlanishini  o`rganadi.  Turln  jismlarning 
nurlanishini  b
е
lgil
о
vchi  (
х
arakt
е
rl
о
vchi)  as
о
siy  f
о
t
о
m
е
trik  kattaliklarning  mazmunini  eslatib 
o`taylik. 
B
е
rilgan 
α
  mayd
о
ndan  vaqt  birligi  ichida  o`tadigan  en
е
rgiya  miqd
о
riga  b
е
rilgan 
mayd
о
ndan  o`tuvchn  enеrgiya  оqimi  d
е
yiladi.  YOritgich  sp
е
ktridagi  barcha  nurlarning 
yig`indisidan ib
о
rat to`la nurlanish qabul qilinsa – bu intеgral оqim bo`ladi. Nurlanish sp
е
ktrning 
t
о
r s
о
hasida bo`lsa, 
mоnохrоmatik оqim
 
bo`ladi. En
е
rgiyaning int
е
gral 
о
qim quvvat birliklarida 
(Vt,  erg/sеk),  m
о
n
ох
r
о
matik 
о
qim  bir  to`lqin  uzunligi  birligiga  yoki  chast
о
ta  birligiga  to`g`ri 
k
е
ladigan quvvat birliklarida (erg/(sm·sеk), yoki erg/(sеk·Gts)) o`lchanadi.  
Nuqtavny  manbadan  tarqalayotgan,  faz
о
vny  burchak  birligiga  to`g`ri  k
е
lgan  en
е
rgii 
о
qimiga yorug`lik kuchi d
е
yiladi. 
YOritilgan  mayd
о
n  birligiga  to`g`ri  k
е
lgan  yorug`lik 
о
qimiga  shu  mayd
о
nning 
yoritilganligi
 (
Е )  d
е
yiladi.  
YOritilganlik tushunchasi astr
о
f
о
t
о
m
е
triyada eng muhim va as
о
siy tushunchadir. CHunki 
f
о
t
о
m
е
trik o`lchashlarning hammasi yoritilganlik bilan b
о
g`liq. 
YOritgichlarning  nurlanishnni  o`lchashda  f
о
t
о
m
е
trlar  qo`llaniladi. 
О
ddiy  ko`z  bilan 
kuzatish  uchun  mo`ljallangan  vizual  f
о
t
о
m
е
trlar  t
е
l
е
sk
о
pga  shunday  o`rnatiladiki,  bunda 
kuzatuvchi 
о
kulyarning  ko`rish  mayd
о
nida  tabiiy  yulduzni  va  el
е
ktr  lampasi  yaratgan  sun’iy 
yulduzchani  bir  vaqtda  ko`radi.  Amm
о
  o`lchash  jarayoninyng  o`zi  uz
о
q  vaqtni  talab  qiladi. 

 
Astronomiya va astrofizika asoslari (majmua) 
 
77 
SHuning  uchun  vizual  f
о
t
о
m
е
triya  o`zining  ilgarigi  ahamiyatini  yo`q
о
tdi.  U  f
о
t
о
grafik 
f
о
t
о
m
е
triyaning ajralmas bir qismi bo`lib q
о
ldi.
 
F
о
t
о
plastinkaga 
о
lingan  rasmlardagi  tasvirga  qarab  yulduz  nurlanishini  aniqlash  shunga 
as
о
slangaiki,  yulduz  qancha  yorug`  bo`lsa,  uning  tasviriniig  diam
е
tri  o`shancha  katta  va  u 
o`shancha  q
о
rar
о
q  bo`lar  ekan.  SHuning  uchun  yoritgichning  nurlanishini  t
о
pishda  yulduz 
tasvirining diam
е
tri va q
о
ramtirligining yulduz nurlanishiga b
о
glanish funktsiyasini bilish k
е
rak. 
Aniqlikni 
о
shirish  uchun  f
о
t
о
el
е
ktrik  f
о
t
о
m
е
trlar  qo`llaniladi.  Bu  asb
о
blar 
fоtоeffеkt
 
h
о
disasiga  as
о
slanib  ishlaydi.  Ular  yordamida  sp
е
ktrning  infraqizil  qismidagi  12000 
Ǻ
 
gacha 
bo`lgan to`lqin uzunliklaridagi nurlanishnn o`lchash mumkin. 
Sp
е
ktrning  ko`z  bilan  ko`rib  bo`lmaydigan  uz
о
q  qizil  va  infraqizil  qismlarida  nur 
s
о
chuvchi 
о
b’
е
ktlarni  kuzatish  yoki  f
о
t
о
suratga 
о
lishda 
elеktrоn-оptik  almashtirgichlardan
 
(E
О
A)  va  t
е
l
е
vizn
о
n  tizimlardan  f
о
ydalanadilzr.  Ko`z  bilan  ko`rib  bo`lmaydigan 
о
b’
е
ktning 
tasviri  E
О
A  f
о
t
о
kat
о
dining  s
е
zgir  qatlamiga  ta’sir  etib,  nurlanish  ta’sirida  f
о
t
о
kat
о
ddan 
el
е
ktr
о
nlar 
о
tilib chiqadi, Ularni yorug`lanuvchi flyu
о
r
е
sts
е
ntsiyalashuvchi ekranga f
о
kuslanadi, 
buning natijasida zkranda t
е
kshirilayotgan 
о
b’
е
ktning tasviri h
о
sil bo`ladi.. 
Juda  s
е
zgir  trubkali  t
е
l
е
vizi
о
n  tizimlar 
х
ira  tasvirlarni  ko`rish  imk
о
nini  b
е
radi.  Butun 
sp
е
ktr  bo`ylab  taqsimlangan  to`la  en
е
rgiyani  o`lchash  uchun  bоlоmеtr  ishlatiladi.  B
о
l
о
m
е
trik 
asb
о
blar  issiqlik  en
е
rgiyasini  yutish  his
о
biga  ishlaydigan  asb
о
blar  turiga  kiradi.  Ularning 
s
е
zgirligi  nurlanishnkng  to`lqin  uzundigiga  b
о
g`liq  bo`lmaydi,  ya’ni  ular  s
е
l
е
ktiv  bo`lmagan 
asb
о
blardir.  Ko`z,  f
о
t
о
plastinka  va  f
о
t
о
el
е
m
е
nt  lar  s
е
l
е
ktiv  (sp
е
ktrning  turli  s
о
hasida  turlicha 
s
е
zgir) asb
о
blardir. 
  Nurlanish qоnunlari 
 
H
о
zirgi  zam
о
n  astr
о
fizikasining  katta  bir  bo’limi  yoritgichlardan  k
е
ladigan  el
е
ktr
о
magnit 
nurlanish sp
е
ktrini o’rganishga as
о
slan 
gan. Nurlanish to’lqin uzunliklari 
о
datda angstr
е
mlar (L — 10~
8 
еm) yoki millimikr
о
n lar (tl = 
10~
?
  sm)  bilan  o’lchanadn.  Ko’zga  ko’riiadigan  nurlarning  to’lqin  uzunligi  ta
х
minak  3900L 
(ko’rinadigai sp
е
ktrning binafsha ch
е
garasi) dan 7600 A (kizil ch
е
gara) gachadir. 
Bunda  sp
е
ktrning  barcha  rangdagi  nurlari:  binafsha  (3900  —  4500  L),ko’k  (4500  —4800  A), 
х
av
о
 rang (4800 — 5100 A)> yashil (5100—5700 A),sariq (5700 — 5850 A)t zargald
о
q (5850 
— 6200 L) va qizil (6200 —7600 A) nurlar j
о
ylashgan. Bu nurlanish 
Е
r atm
о
sf
е
rasidan nisbatan 
ya
х
shi  (ko’p  yutilmasdan)  o’tganligi  sababli,  u  astr
о
n
о
miyada  katta  ahamiyatga  ega  va  eng 
ya
х
shi o’rganilgan. 
Har  kanday  kizigan  jism  el
е
ktr
о
magnit  to’lqinlar  (issiqlik  to’lqinlari)  tarqatadi.  K
е
lvin 
shkalyasida  his
о
blag’animizda,  1000'  dan  nastr
о
y  t
е
mp
е
raturalarda  bo’lgan  jismlar  as
о
san 
infraqizil nurlar tarqatadi. Jismning t
е
mp
е
raturasini 
о
shirib b
о
rganimiz sari, u tarqatgan umumiy 
en
е
rgiya  miqd
о
ry 
о
rtib  b
о
radi  va  s
е
kinasta  jism  t
о
b
о
ra  qisqar
о
k,  (qizil,  ko’rinadigan  nurlar, 
ultrabinafsha  va  r
е
ntg
е
n  nurlari  tartibida)  to’lqin  uzunliklaridagk  nurlar  tarkatadi.  Har  bir  jism 
b
е
rilgan t
е
mp
е
raturada sp
е
ktrning ma’lum s
о
hasida, jnsmning  rangini b
е
lgilab b
е
ruvchn nurlar 
tarqatadch.  Masalan,  2000°K  da  kizil  nurlar  int
е
nsiv  bo’lsa,  6000°K  sariqshshl,  50000  — 
20000°K  larda  ko’k  va  binafsha  nurlar  int
е
nsivr
о
q  bo’ladi.  Umumiy  h
о
lda  sp
е
ktrning  k
о
nkr
е
t 
ko’rinishi  faqat  t
е
mp
е
raturagagina  b
о
g’liq  bo’lmay  kisman  jismning  kimyoviy  tarkibi  va 
fizikaviy h
о
latiga ham b
о
g’lik, bo’ladi. 
Nurlanish  q
о
nunlari 
х
ususiy  bir  h
о
lda  nurlanuvchi  jism  abs
о
lyut  k
о
ra  jism  bo’lgan  h
о
lda 
ayniqsa s
о
dda ko’rinishga ega bo’ladi. T
е
rm
о
dinamik muv
о
zanatda bo’lgan jislga absоlyut kоra 
Jism 
d
е
yiladi.  Tashqi  muhitdan  t
е
rm
о
izolatsiyalangan  jism  uning  ichidagi  t
е
mp
е
ratura  hamma 
j
о
yida  bir  t
е
kns  tak
е
imlangandan  k
е
yin,  issiqlik  muv
о
zanat  h
о
latida  (t
е
rm
о
dinamik  muv
о
zanat 
h
о
latida)  bo’ladi.  Id
е
al  issiklik  izolatorlari  yo’q.  SHuning  uchun  bunda!]  shar
о
it  h
е
ch  qa
е
rda 
bajarilmaydi.  Amm
о
  yulduzlarda  va  Quyoshda  t
е
rm
о
dinamik  muv
о
zanat  h
о
latga  yaqin  h
о
lat 
mavjud  d
е
b  his
о
blash  mumkin.  CHunki  ularning  ichki  qism.i  tashqarkdan  katta  tiniqmas  kat 
lam—atm
о
sf
е
ra bilan o’ralgan, Bu jismlar issiklik en
е
rgiyasini yo’k
о
ta 
о
ltsaydi, o’z nurlanishini 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
Astronomiya va astrofizika asoslari (majmua) 
 
78 
to’la  yutadi  d
е
sak,  udarna  abs
о
lyut  k
о
ra  jism  d
е
b  his
о
blash  mumkin  va  bu  jismlarning 
t
е
mp
е
raturasini abs
о
lyut k
о
ra jism nurlanish q
о
nunlaridan t
о
pish mumkin buladi. 
 
 
3. Spektral analiz asoslari. Astrofizik obyektlarning spektrlari va ularda kuzatiladigan 
chiziqlar
 
 
Astrofizik  metodlar  ichida  spektral  analiz,  osmon  jismlarining  fizik  tabiatini  tadqiq  qilish 
borasida alohida ahamiyat kasb etadi. O'tgan asrning o'rtalarida,  yulduz va sayyoralarning fizik 
tabiatini  spektral  metod  yordamida  o'rganishni  italiyalik  astronom  Sekki  bostflab  berdi. 
Astronomiyada  yangi  bu  metodning  qo'llanishi  osmon  jismlarining  temperaturasini,  kimyoviy 
tarkibini,  magnit  maydoni  kuchlanganligini,  harakat  tezligini,  masofasini  va  boshqa  talay 
yoritgichga  tegishli  fizik  parametrlarni  aniqlashga  imkon  berib,  katta  yutuqlarning  qo'lga 
kiritilishiga sabab bo'ldi. 
Nurlanayotgan jismning holatiga va qanday sharoitda turganligiga ko'ra uning spektri asosan 
uch  turli  bo'lishi  mumkin:  1)  tutash  spektri;  2)  chiziqli  nurlanish  (emission)  spektri;  3)  yutilish 
spektri. 
Kimyoviy  tarkibiga  bog'liq  bo'lmagan  holda  cho'g'langan  qattiq,  suyuq  holatdagi  jismlar 
hamda  katta  bosim  va  yuqori  temperaturadagi  ionlashgan  gaz  tutash  spektrni  beradi.  Bunday 
hollarda  nurlanish  barcha  to'lqin  uzunligida  kuzatilib,  har  bir  to'lqin  uzunligiga  mos  nurlanish 
yasagan spektrograf tirqishining uzluksiz tasviri bir-biriga tutashib, tutash spektrni beradi. 
Gaz  holatdagi  cho'g'langan  modda  ayrim  to'lqin  uzunliklaridagina  nurlanib,  bu  nurlar 
prizmadan o'tishda turli burchak ostida sinadi va natijada kamera linzasidan o'tgach, turli ranglarda 
tirqishning  alohida-alohida  zich  tasvirlarini  yasaydi.  Qora  fonda  birgina  yorug'  chiziqlardan 
tashkil topgan bunday spektr, chiziqli nurlanish yoki emission spektr deyiladi. 
Spektrdagi  chiziqlarning  to'lqin  uzunliklariga  ko'ra,  ularni  qaysi  atomga  tegishli  ekanligini 
belgilash  mumkin.  Spektrning  ko'rinadigan  qismida  vodorod  atomining  talay  chiziqlarini 
(Balmer  seriyasiga  tegishli  H
a
-X  6562A
0
,  Hp-Jl  4861A
0
,  H
y
-X  4340A°,  H
s
-X 
4102A
0
),  natriy 
bug'ining spektrida esa, natriyning qo'shni ikki sariq chizig'ini (1=5890A° va K=5896A°) hamda 
temir bug'ining spektrida yuzlab temirning chiziqlarini ko'rish mumkin. 
Agar  tutash  spektri  beradigan  yorug'lik  manbaining  yo'liga  sovuq  bug'  yoki  gaz  modda 
kiritilsa,  yutilish  spektri  hosil  bo'lib,  bug'  yoki  gazni  tashkil  etgan  atomlar,  gaz  nurlangan 
holatida  qanday  to'lqin  uzunliklarida  nurlansa,  aynan  shunday  to'lqin  uzunliklaridagi  nurlarni 
yutib,  tutash  spektrining  fonida  yutilish  chiziqlarini  hosil  qiladi.  Masalan,  cho'g'langan  natriy 
bug'i, yuqorida eslatilgan 
λ
=5890A
o
 va 
λ
=5896A° to'lqin uzunliklarida nurlansa, tutash spektri 
manbai  yo'liga  kiritilgan  natriyning  bug'i  xuddi  shunday  to'lqin  uzunliklariga  tegishli  nurlarni 
yutib,  tutash  spektrining  bu  chiziqlar  to'lqin  uzunliklariga  mos  kelgan  joyida  ikki  qo'shni  qora 
chiziqni hosil qiladi. 
Nurlanish  va  yutilish  spektrlari  tasmali  (polosali)  bo'lishi  ham  mumkin.  Xususan,  molekulyar 
birikmalarning spektri qator keng tasmalardan iborat bo'lib,  bunday  tasmalar,  o'z  navbatida,  bir-
biriga  juda  yaqin  joylashgan  spektral  chiziqlardan  tashkil  topadi.  Agar  bunday  molekulyar 
birikmalardan  tashkil  topgan  gaz  yuqori  temperaturali  va  cho'g'langan  holatda  bo'lsa,  u  mazkur 
to'lqin uzunliklari intervalidagi nurlanish tasmalarini, aksincha, agar tutash  spektri manbai  yo'liga 
gaz buluti kiritilgan bo'lsa, o'sha to'lqin uzunliklari intervalidagi yutilish tasmalarini beradi. 
Quyosh  va  yulduzlarning  spektri  yutilish  spektri  bo'lib,  yutilish  chiziqlari,  tutash  spektrini 
beruvchi  ularning  ichki  qatlamlaridan  chiqayotgan  nurlanish  yo'lidagi  atmosferaning  tashqi 
qatlami tomonidan hosil qilinadi. Shuning uchun ham Quyosh va yulduzlar spektrlarining analizi 
ularning  atmosfera  qatlamlarining  kimyoviy  tarkibi  va  fizik  tabiatiga  doir  ma'lumotlarni  o'zida 
yaxshi aks qiladi. 
Shuni  unutmaslik  kerakki,  osmon  yoritgichlaridan  kelayotgan  nurlar,  Yer  atmosferasining 
qatlamlaridan ham o'tadi va shu bois spektrda Yer atmosferasi atom va molekulyar birikmalariga 
tegishli  yutilish  chiziqlari  paydo  bo'ladi.  Osmon  jismlari  spektrida  kuzatiladigan  Yer 
atmosferasining  chiziqlari 
telluriy  chiziqlari
 
deyilib,  spektrofotometriya  paytida  tayanch 

 
Astronomiya va astrofizika asoslari (majmua) 
 
79 
chiziqlar sifatida ishlatiladi. 
Ma'lumki, sayyoralar va ular yo'ldoshlarining ko'rinishi, Quyosh nurlarining ularning sirtidan 
qaytishi  hisobiga  bo'ladi  va  bu  nurlar  sayyora  sirtidan  qaytishidan  oldin  va  keyin  uning 
atmosferasini  kesib  o'tadi.  Shu  bois  sayyora  va  uning  yo'ldoshlari  spektrida  Quyosh  spektriga 
qo'shimcha uning (yoki yo'ldoshining) atmosferasiga tegishli yutilish chiziqlari ham hosil bo'ladi. 
Bu  yutilish  chiziqlarining  analizi  bizga  sayyora  atmosferasining  kimyoviy  tarkibi,  bosimi, 
temperaturasi va boshqa fizik xarakteristikalari haqida ma'lumot beradi.