“Folklor-etnografik jamoalari uslubiyoti” fanidan kurs ishi

MAVZU: BAXSHICHILIK VA DOSTONCHILIK SAN’ATI.
MUNDARIJA
KIRISH.....................................................................................................................3
I BOB. BAXSHICHILIK SAN’ATINING SHAKLLANISHI VA TARAQQIYOTI.
1.1. Baxshichilik san’atining tarixiy taraqiyot bosqichlari………………………....4
1.2. XIX-XX asr o‘zbek baxshichilik san’ati va uning namoyondalari……………9
II BOB. DOSTONCHILIK MAKTABLARI.
2.1. Dostonchilik maktablari va ularning o‘ziga xosligi………………………….16
2.2. Dostonchilik maktablari va ularning taniqli vakillari repertuariga xos muhim belgilar…………………………………………………………………………….22
XULOSA …...........................................................................................................28
FOYDALANILGANADABIYOTLAR ..............................................................30
KIRISH
Mavzuning dolzarbligi. О‘zbek xalq og‘zaki ijodi namunalari asrlar davomida avloddan-avlodga о‘tib, yangilanib, xalq madaniyati, ma’naviyatini о‘z mazmunida ifodalab kelayotgan bebaho merosimiz hisoblanadi. «Xalq, millat о‘z milliy ma’naviyatini yillar, asrlar davomida yuksaltirib, boyitib boradi. Chunki, ma’naviyat qotib qolgan aqidalar yig‘indisi emas, aksincha, doimiy harakatdagi uzluksiz jarayon bо‘lib, taraqqiyot davom etar ekan, uning shiddatli yurishi tufayli ma’naviy hayot oldiga qо‘yiladigan talablar ham muttasil paydo bо‘laveradi», – deb alohida ta’kidlagandi. Darhaqiqat, milliy qadriyatlarni hamisha qadrlash, ularni har tomonlama о‘rganib, ilmiy tadqiqotlar obyektiga aylantirish folklorshunoslikning ustuvor vazifalaridan biridir.
О‘zbek folklorshunosligida xalq og‘zaki ijodi namunalarini tо‘plash, chop qilish va tadqiq etish borasida qator ishlar amalga oshirildi. Folklor janrlaridan ertak, naql-maqol, topishmoq, aytishuv va dostonlar alohida monografik tarzda tadqiq obyekti bо‘ldi. Bugungi kunga qadar xalq og‘azki ijodi tarixi, nazariyasi va amaliyoti masalalari yuzasidan qator ilmiy izlanishlar olib borilgan. Folklorshunoslikka oid ilk qaydlar XI asrning ulug‘ tilshunosi Mahmud Koshg‘ariyning «Devonu lug‘otit turk» asarida mavjuddir. Shuningdek, Narshaxiy, Rabg‘uziy, Alisher Navoiy, Bobur, Shayx Sulaymon Buxoriy, Abulg‘oziy kabi shoir va olimlar ham folklor namunalarini yozib olib, о‘z asarlariga kiritishga muayyan hissa qо‘shganlar¹.
XX asrning 20-yillarida atoqli olim Hodi Zarifovning fundamental tadqiqotlari bilan о‘zbek folklorshunosligining nazariy asoslari yaratildi va badiiy merosni о‘rganishga bag‘ishlangan bu yо‘nalish alohida mustaqil fan sifatida shakllandi. О‘zbek folklorshunosligi kо‘p tarmoqli fan yо‘nalishi bо‘lib, hozirgi kunda uning eposshunoslik, ertakshunoslik, qо‘shiqshunosik, musiqa folklorshunosligi kabi bir qator fundamental tadqiqot yо‘nalishlariga ega.