I bob yerni ekin ekish oldidan ishlash

2.2. QISHLOQ XO’JALIK EKINLARINI EKISH USULLARI.
Qatorsiz ekish. Bu usulda kultivator seyalka va КAS-3,5 markali o’rnatma seyalkadan foydalaniladi. Urug’ seyalkaning tebranish nati-jasida panjalar ochib ketgan egatchalar tagiga 6-11 sm kenglikda yo’l-yo’l bo’lib tushadi. Seyalkaning prujinali boronasi tuproq betini tekislaydi va urug’ ustiga biroz tuproq tortib uni ko’madi. Dukkakli don va yorma qilinadigan ekinlarni qatorsiz ekilganda yaxshi natija beradi.
Tasma shaklida ekish. Bunda 2 yoki bir necha qator bir-biriga yaqin qilib ekiladi. Har bir qatorlar orasi o’simlikning xususiyatiga qarab 7-8-15 sm, bir qo’sh qator bilan, ikkinchi qo’sh qatorlar orasi 45-60 sm bo’ladi. Bunday qatorlarni tasma deyiladi. Tariq, sabzi, piyoz va boshqa ekinlar shu usulda ekiladi.
Egat tagiga ekish. Issiq va qurg’oqchil, tuproqning yuza qatlami tez quriydigan hamda tog’li tumanlarda don ekinlarining urug’ini egat ochib, egat tagiga ekish yaxshi natija beradi. Bunda seyalka soshniklarining oldiga egat ochadigan maxsus panjalar o’rnatiladi, u 12-15 sm chuqurlikda va 45 sm kenglikda egat ochadi.
Кeng qatorlab ekish. Chigit, makkajo’xori, lavlagi, oq jo’xori kabi ekinlar keng qatorlab ekiladi va ekishda STX-4A va STVX-4 markali seyalkalardan foydalaniladi.
Qatorlar va qatordagi o’simlik oraligining kengligi har qaysi ekinning biologik xususiyatiga qarab belgilanadi. Ekinlarning qator orasi 60-90 sm va undan ortiq bo’lishi mumkin.
Кvadrat uyalab ekish. Bu usulda chigit hamda makkajo’xori, lavlagi SКGX -4-6A, SКGX-6B, STVX-4, STX-4 kabi markali maxsus seyalka-lardan foydalanib ekiladi.
Кeng qatorlab seruyalab ekish. Sug’oriladigan dehqonchilik sharoi-tida chigit, makkajo’xori, lavlagi va boshqa ekinlarni qator orasi 60 va 90 sm, o’simlik orasini esa 10-30 sm qilib ekish usuli qo’llanilmoqda.
Urug’ni egatga ekish usuli. Jumhuriyatning janubiy paxtakor xo’ja-liklari yerni egat olib sug’orib, yer yetilishi bilan egatga chigit ekmoqda. Egatlar kuzda yoki bahorda olib qo’yiladi.
Ekish muddati. O’z vaqtida ekilgan urug’ qulay sharoitda tuproqning tabiiy namiga bir tekis unib chiqadi. Hamma maydonda ko’chat to’la bo’ladi. Bu esa o’simlikning o’sishini va rivojlanishini tezlashtiradi, hamda mo’l hosil olishga imkon beradi. Ekish muddati, tuproqiqlim sharoiti va ekin-larning biologik xususiyatlaridan kelib chiqqan holda belgilanadi.
Ekish me’yori - deb bir gektar yerga ekiladigan urug’ miqdoriga aytiladi. Ekinni ekish me’yorini kilogramm hisobida quyidagi formula bilan hisoblanadi.
E = S x O
bu yerda:
S -1 gektar yerga ekish uchun sarflanadigan konditsion urug’lar soni.
O - 1 dona urug’ning o’rtacha og’irligi.
Agar 1000 dona sholi urug’ining o’rtacha vazni 35g bo’lsa, bir gektar yerdan 5 mln.tup ko’chat olish uchun 5mln x 0,035g = 175 kg urug’lik sholi ekish kerakligi aniqlanadi. Urug’ning xo’jalik jihatdan yaroqliligi past bo’lsa ekish normasi hisoblab tegishli miqdorda oshiriladi.
Agar urug’lik sholini xo’jalik yaroqliligi 95% ni tashkil etsa, gektariga ekish me’yori quyidagicha topiladi:
175 x 100 = 184,2 kg/ga
95

Urug’ni ekish me’yori shu ekin ekilayotgan xo’jalikning tuproq-iqlim sharoitiga, ekish muddatiga va usuliga qarab o’zgaradi.

Ob-havo sharoitining o’zgarishi, ya’ni yerning sernam yoki quruqligi ekish normasiga ta’sir etadi. Ob-havo noqulay bo’lguday bo’lsa, ekish normasi biroz oshiriladi.