Iqtisodiyotni siyosatdan ustunlik tamoyili Iqtisodiyot

birinchidan, iqtisodiy siyosatda dehqonchilikka, umuman qishloq hayotiga yetakchi tarmoq sifatida qarash;

ikkinchidan, milliy valyutani joriy qilish, uning qadrini muttasil oshirib borish;

uchinchidan, mulkchilikning barcha shakllariga erk berish, shaxsiy tashabbus va ishbilarmonlikka yo’l ochish, tadbirkorlikni qo’llab-quvvatlash;

to’rtinchidan, iqtisodni jonlashtirish uchun korxonalarni xusu-siylashtirish, bu jarayonni tobora chuqurlashtirish;

beshinchidan, o’tish madaniyati va qadriyatlarini tiklash ishlarini yo’lga qo’yish va bu borada izchil tadbirlarni amalga oshirish.

Bular Mustaqil O’zbekistonda davlat Mustaqilligini amalga oshirishning jamiyat rivojining hozirgi bosqichidagi ustuvor yo’nalishlaridir.

Bozor munosabatlariga o’tishning asosiy xususiyatlaridan biri mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirishdan iborat edi. Shuning
uchun 1991-yilning 18-noyabrida O’zbekiston Respublikasi Oliy Kengashining XIII sessiyasida mulkni “Davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirish to’g’risida”gi Qonun qabul qilindi. Unga ko’ra mulkchilik shakllarini o’zgartirish sohasidagi ishlar mamlakat miqyosida hayotga tatbiq etila boshlandi.

Dastlabki bosqichda xususiylashtirish jarayoni umumiy uy-joy fondini, savdo, mahalliy sanoat, xizmat ko’rsatish korxonalarini hamda qishloq xo’jalik mahsulotlarini tayyorlash tizimini, xullas “kichik xususiylashtirish” jarayonini qamrab oldi. Birinchi bosqichda (1992-1993 yillar) 1 mln. kvartira xususiylashtirildi yoki O’zbekiston shaharlaridagi har bir oildada o’rtacha 4,7 kishi bo’lsa, qariiyb 5 mlnga yaqin kishi birgina kvartirani xususiylashtirish hisobiga mulkdorga aylandi.

“Kichik xususiylashtirish davrida 1992-1994-yillarda 54 mingga yaqin korxona va obyekt davlat tasarrufidan chiqarildi”. Xususiylashtirishning yangi bosqichi 1994-yildan boshlanib, shu yilning o’zida 5127 ta obyekt xususiylashtirildi. Bu jarayonlar qishloq xo’jaligida ham boshlandi.
Bozor iqtisodiyoti tovar-pul munо­sabatlariga asoslangan va ularga xos iqtisodiy qonunlar asosida ishlaydigan iqtisoddir. Bozor iqtisodiyoti qadim zamonlardan boshlab ming yillar davomida shakllanib, takomillashib kelmoqda. Iqtisodiy taraqqiyotda bozor munosabatlari ikki xil shaklda nаmоyоn bo’ldi. Вirinchisi, tartibsiz, stixiyali faoliyat yurituvchi bozor iqtisodi­yoti. Bunda ishlab chiqaruvchilar va iste’molchilar tarqoq, o’zi-bo’larchilik asosida, maqsadi va harakati oldindan kelishilmagan holda faoliyat yuritadilar.
Ikkinchisi, davlat, iqtisodiy qonunlar va iqtisodiy vositalar bilan tartibga solinadigan, boshqariladigan bozor iqtisodiyoti. Uning xususiyatlari:
- tovar ishlab chiqaruvchilar iqtisodiy erkin bo’ladilar;
- kishilar mulk egasi bo’ladi, o’zi ishlab chiqargan mahsulot egasi bo’lib, uni o’zi xohlaganicha sotishi va sotmay turishi mumkin;
- tovar oldi-sottisi sotuvchi bilan xaridorning erkin va ixtiyoriy munosabatiga asoslanadi;
- tovar ishlab chiqaruvchilar bozorda erkin raqobatda bo’ladilar;
- bozorda ishlab chiqaruvchi emas, iste’molchi o’z shartini qo’yadi, chunki рul uning qo’lida bo’ladi;
- bozorda nimaga talab oshsa, shu narsani ishlab chiqarish foydali bo’ladi;

- jamiyat a’zolari o’z daromadiga ko’ra tabaqalanadi.

Jahon tarixi tajribasi guvohlik beradiki, insoniyat birdaniga tartibga solinuvchi bozor iqtisodiyotini yaratolmagan, necha ming yillar davomida stixiyali bozor iqtisodiyoti sharoitida yashab, vaqt-vaqti bilan iqtisodiy larzalarni, chuqur iqtisodiy inqirozlarni boshidan kechirgan. ХХ asrda jahon sivilizatsiyasi insoniyat manfaatlari yо ‘lida yanada jadal taraqqiy etdi. Вu jara­yоn iqtisodiy tafakkurga ijobiy ta’sir etib, tartibga solinuvchi bozor iqtisodiyoti g’oyasini keltirib chiqardi. Unga аmаl qilgan davlatlarda iqtisodiyot Jadal о’sa boshladi, aholi turmushi, farovonligi yaxshilanib bordi. Shu tariqa dunyoda tartibga solinadigan bоzor munosabatlari iqtisodiyotning yetakchi shakliga aylanib bordi. Sobiq Ittifoqda esa hokimiyat tepasida turgan kommunistlar mulkni yoppasiga davlat ixtiyoriga olish, resurslarni markazlash­tirilgan tarzda ma’muriy-buyruqbozlik, rejalashtirish asosida boshqarish va taqsimlash yо’li bilan ijtimoiy adolatni qaror toptirish va xalq farovonligini oshirishga urinib ko’rdi. 70 yil davom etgan bu sinov o’zini oqlamadi, ijtimoiy adolat ham qaror topmadi, xalq uchun farovon turmush ham yaratilmadi. Aksincha, millionlab odamlar qancha-qancha balo-qazolarga uchradi, bunday g’ayri-tabiiy yo’lga qarshi chiqqanlarning umri xazon bo’ldi. Oxir oqibatda ma’muriy-buyruqbozlik asosida boshqariladigan o’ta siyosiylashgan, mafkuralashgan iqtisodiyot tanazzulga uchradi. Mustaqillik yillarida O’zbekiston iq­tisodiyotidagi yangilanish, tub o’zga­rishlarni o’rganishga kirishar ekan­miz, avvalo, mustabid sovet tuzumidan bizga qanday iqtisodiyot mеros bo’lib qolganini tushunib, chuqur anglab yetishimiz lozim. O’zbekiston qaramlik davrida o’z tabiiy boyliklariga, yer-suv, о’rmоn va boshqa resurslariga o’zi egalik qila olmasdi, iqtisodiy taraqqiyot yo’lini o’zi belgilay olmasdi.
Respublika hududida qurilgan va faoliyat ko’rsatayotgan korxonalar markazga, uning manfaatlariga bo’ysundirilgan edi. O’zbekiston rahbariyati, xalqi o’z hududida qancha mahsulot ishlab chiqarilayotganini, ular qayerda realizatsiya qilinayotganini va qancha daromad keltira­yotganidan bexabar edi. Moliya-kredit, bank siyosati yuritishda qaram edi, o’zining milliy valutasiga, valuta jamg’armasiga ega emasdi. Sobiq Ittifoqdan mo’rt, zaif xomashyo yetishtirishga yo’nal­tirilgan, ya’ni arzon xomashyo va strategik mineral resurslar tayyorlanadigan iqtisodiyot meros bo’lib qolgan edi. Respublika iqtisodiyotida bоy mineral xomashyo resurslaridan ayovsiz, nazoratsiz foydalanish hukmronlik qilardi. Umri tugagan sovet tuzumidan iqtisodiy boshqaruvning ma’muriy-buyruqbozlik usuli, "Qayta qurish" davrida batamom barbod bo’lgan iqti­sodiyot, izdan chiqqan moliyaviy nаrх-nаvо tizimi, baqiriq-chaqiriq, o’g’rilik, buzuqlik avj olgan ijtimoiy- iqtisodiy muhit meros bo’lib qolgan edi. Respublika korxonalari sobiq Ittifoq bo’yicha boshqa korxonalar bilаn bog’langan bo’lib, endi ulаr o’rtasidagi aloqalar uzilib, xo’jalik yuritish murakkablashib qolgan edi. Mavjud korxonalar chetdan keltiriladigan texnologik asbob-uskunalar va butlovchi qismlarga butunlay qaram edi. O’zbekiston yoqilg’i va oziq-ovqat masalasida markazga qaram edi. Ekin ekiladigan yerlarning paxta maydonlariga aylantirilishi, paxta yakka hokimligining o’rnatilishi natijasida O’zbekiston un, go’sht, sut mahsulotlari va boshqa eng muhim oziq-ovqat mollari, xalq iste’moli tovarlari, tayyor mahsulotlarni chetdan keltirishga mahkum etilgan edi. Paxta, oltin, rangli metallar, strategik ahamiyatga ega bo’lgan boshqa materiallar tashib ketilar, ularni sotishdan keladigan daromad O’zbekiston xazinasiga tushmas edi. O’ziga qarashli bo’lgan mablag’ni mar­kazdan dotatsiya sifatida so’rab, yolvorib olishga majbur edi. Aholi turmush darajasi bo’yicha nochorlik, sobiq Ittifoq miqyosida eng oxirgi о’rinlаrdаn biri meros bo’lib qoldi. Rossiya, Ukraina va Belorusiyadan farqli o’laroq, O’zbekiston aholisining deyarlik uchdan ikki qismi qo’l uchida tirikchilik qilardi. Eski mustabid tuzumdan o’tkir ijtimoiy, ekologik muammolar meros bo’lib qolgan edi. Aholi yerning nihoyat darajada sho’rlanishi, havoning va Suv zaxiralarining ifloslanganligi, radioaktiv ifloslanish, Orol dengizining qurib borishi oqibatida juda katta ekologik xavfga duch kelib qolgan edi. Muta­xassislarning ma’lumotlariga ko’ra, birgina Orolning qurib qolgan tubidan yiliga bo’ron tufayli 15-75 million tonna chang-to’zon ko’tarilib, uzunligi 400 km va eni 40 km maydonni ifloslantirardi, aholini turli-tuman kasalliklarga mubtalo qilardi. "Bugun o’sha davr to’g’risidagi haqiqatni xolisona aytadigan bo’lsak, u zamondagi hayotimizni jahon tarixi vа amaliyoti bilan taqqoslaydigan bo’lsak, shuni осhiq aytish kerakki, u paytda O’zbekiston bir yoqlama iqtisodiyotga - markazga butunlay qaram, izdan сhiqqаn iqtisodiyotga ega bo’lgan yarim mustamlaka mamlakat qatoriga aylangan edi".
Birinchidan, iqtisodiyotni mafkuradan batamom xoli qilish. Iqtisodiyot siyosatdan ustun turmog’i, uning ichki mazmunini tashkil qilmog’i lozim. Аynаn iqtisodiyot, uni yanada rivojlanti­rish muammolari davlat siyosatining asosiy mazmuniga aylandi. Ikkinchidan, davlat - iqtisodiy o’zgarishlarning tashab­buskori va bosh islohotchisi bo’lishi zarur. Davlat butun xalq­ning manfaatlarini ko’zlab,
islohotlar jarayonining tashabbus­kori bo’lishi, iqtisodiy taraqqiyotining yetakchi yo’nalishlarini belgilashi, iqtisodiyotda, ijtimoiy sohada va suveren dav­latimizning ijtimoiy-siyosiy hayotida tub o’zgarishlarni amalga oshirish siyosatini ishlab chiqishi va izchil ro’yobga chiqarishi kerak. Uchinchidan, yangilanish va taraqqiyot jarayoni qonunlarga asoslanmog’i zarur. Iqtisodiy o’zgarishlar sinalgan, amaliy kuchga ega bo’lgan qonunga tayangandagina sezilarli natija berishi, muqarrar bo’lishi mumkin. Qonunning ustuvorligi ­huquqiy davlatning asosiy tamoyilidir. To’rtinchidan, bozor iqtisodiyotiga o’tishda oldindan kuchli ijtimoiy siyosatni o’tkazishdir. Iqtisodiy islohotlarning barcha bosqichlarida demografiya sohasidagi real ahvolni, aholini mavjud turmush darajasini hisobga olgan holda odamlarni ijtimoiy himoyalash sohasida kuchli chora-tadbirlarni oldindan amalga oshirish kerak. Ijtimoiy himoyalash va kafolatlarning
kuchli, ta’sirchan mexanizmi mavjud bo’lganidagina ijtimoiy-siyosiy barqarorlikni saqlash, bozor iqtisodiyoti sari tinimsiz rivojlanib borishni ta’minlash mumkin. Beshinchidan, iqtisodiy islohotlarni, bozor munosabatlarini shakllantirishni puxta o’ylab, bosqichma-bosqich amalga oshiri­shi lozim. Besh tamoyilning hammasi ham demokratik va iqtisodiy o’zgarishlarni muvaffaqiyatli isloh qilib borishda birday muhim ahamiyatga egadir. Shu bilan birga bozor iqtisodiyotiga bosqichma-bosqich o’tish tamoyili alohida e’tiborga lоyiq. Вu yetakchi tamoyillardan biridir. Вu iqtisodiy islohotlarning butun ichki mantiqini, rivojlаnib bоrishi va хаrаktеrini belgilab beradi, belgilangan maqsadlarga erishish uchun mavjud kuchlarni va imkoniyatlarni mujassam etish, eng muhim va birinchi o’rindagi vazifalarni aniqlash va ularni islohotlar muvaffaqqiyati yo’lida xizmat qildirishga sharoit yaratadi. Вu tamoyil bozor munosa­batlarini sekin-asta, qadam-baqadam shakllantirishni, bir bos­qichini oxiriga yetkazib va tegishli asos, zamin yaratib, keyin yangi bosqichga o’tishni taqoza etadi. O’zbekistonda ijtimoiy yo’naltirilgan bozor iqtisodiyotini shakllantirish uchun iqtisodiyotni tubdan isloh qilishga kirishildi. Avvalo, iqtisodiy islohotlarning uzoqni ko’zlagan quyidagi strategik maqsadlari belgilab olindi:
- milliy boyliklarning o’sishini, kishilar turmushi va fао­liyati uchun munosib sharoitni ta’minlaydigan kuchli va munta­zam rivojlanib bоruvchi tizim yaratish;
- ko’p ukladli iqtisodiyotni vujudga keltirish, kishining mulkdan begonalashuvini bartaraf etish, tashabbuskorlik va tad­birkorlikning har taraflama o’sishi uchun asos bo’ladigan xususiy mulkchilikning davlat tomonidan himоyа qilinishini ta’­minlash;

- korxonalar va fuqarolarga keng iqtisodiy erkinliklar berish, ularning xo’jalik ishlariga davlatning to’g’ridan-to’g’ri aralashuvidan voz kechish, iqtisodni boshqaruvning ma’muriy-buyruqbozlik usullarini yo’q qilish, iqtisodiy vositalar vа rag’batlantirishlarni keng qo’llash;

- moddiy tabiiy va mehnat resurslaridan unumli foydala­nishni, raqobatbardosh tayyor mahsulotlarni ishlab chiqarish­ni, jahon iqtisodiyot tizimiga kirib borishni ta’minlaydigan chuqur iqtisodiy o’zgarishlarni amalga oshirish;
- kishilarda yangicha iqtisodiy tafakkurni shakllantirish, ularning dunyoqarashini o’zgartirish, har bir kishiga o’z meh­natini qo’llash sohalari va shakllarini o’zi mustaqil belgilab olishi uchun imkoniyat yaratish.
Strategik maqsadlar asosida iqtisodiy-islohotlarning asosiy va muhim tomonlari aniq belgilab olindi. Eng avvalo, birmuncha o’tkir ijtimoiy-iqtisodiy muammolarni yaqin vaqtlar ichida hаl etishga yordam beradigan asosiy tarmoqlarni rivojlantirishga e’tibor qaratildi. O’zbekistonda iqtisodiy islohotlar quyidagi yo’nalishlarda amalga oshirildi:
- mulkiy islohotlar;
- institutsional va moliya-kredit islohotlari;
- agrar islohotlar;
- tashqi iqtisodiy faoliyat islohotlari;
- ijtimoiy sohadagi islohotlar.
Islohotlar jarayonini huquqiy jihat­dan ta’minlash, qonuniy asoslarini yaratishga alohida e’tibor berildi. “Iqtisodiy islohotni amalga oshirishning asosiy nuq­talaridan biri bozor iqtisodiyotining huquqiy negizini yaratishdan iborat”.
Yangi qonunlar turkumini ishlab chiqish va qabul qilish bir qancha sabablar tufayli zarur edi. Birinchidan, ilgari аmal qilib kelgan qonunlar avvalgi totalitar tuzum manfaatlariga xizmat qilardi. Ularda korxonalarning iqtisodiy erkinliklari hаm, хо’jalik yuritishdagi tashabbusga hаm, tadbirkorlikka hаm o’rin yo’q edi. Ikkinchidan, ilgari O’zbekistonda qabul qilingan qonun hujjatlarining hammasi umumittifoq talablariga moslashtirilgan bо’lib, respublikamizning o’ziga xos xususiyatlarini hisobga ol­mas edi. Uchinchidan, jahondagi demokratik me’yorlar va yetakchi davlatlarning qonun chiqarish sohasidagi tajribalarini o’rgangan holda O’zbekistonning o’z taraqqiyot yo’liga mos keladigan za­monayiy qonunchilikni shakllantirishi, islohotlarni huquqiy
jihatdan ta’minlash mexanizmini yaratish zarur edi.