Ish haqi turlari hamda ularning darajasini belgilovchi omillar

Qo’shimcha qismga yil yakunlariga ko’ra, mehnatning umumiy natijalari uchun beriladigan mukofot va rag’batlantirishlar kiradi.
Ish haqini huquqiy jihatdan tartibga solib turishning davlat va mahalliy turlari mavjud. 
-Davlat yo’li bilan normalash–davlat hokimiyati va boshqaruv organlari tomonidan mehnatga haq to’lashning umumiy shartlari belgilanishidan iborat.
- Mahalliy yo’l bilan tartibga solish-huquq qoidalarida mehnatga haq to’lash shartlarini belgilashdan iborat bo’lib, ular ma’muriyat tomonidan kasaba uyushmasi qo’mitasi bilan birgalikda o’zlariga berilgan huquqlari doirasida ishlab chiqishadi. Ish haqining mohiyatini ko‘rib chiqqanda shuni nazarda tutish kerakki , bu tushuncha yollanib ishlayotgan va o‘z mehnatiga oldindan belgilangan miqdorda ish haqi oladigan shaxslarga nisbatan ishlatiladi. Ish haqi yollanma xodim daromadining elementi, unga tegishli ishchi kuchga bo‘lgan mulkchilik huquqini iqtisodiy jihatdan ro`yobga chiqarish shaklidir. Shu bilan birga ish beruvchi uchun yollanma xodimlar mehnatiga to‘lanadigan haq ishlab chiqarish xarajatlarining elementlaridan biri hisoblanadi , ish beruvchi mehnat resurslaridan ishlab chiqarish omillaridan biri sifatida foydalanish uchun uni xarid qiladi. Ish haqi iqtisodiyotda tashqi ko‘rinishdan bajarilgan ishni ish beruvchi tomonidan, mehnat xarajatlari natijasiga qarab, pul sifatida to‘lanadigan, ishchini rag‘batlantirishning puldagi ifodasidir, lekin bunday ta‘rif yuzaki va uni ichki tabiatining mohiyatini yoritmaydi.
Iqtisodiyotni modernizastiyalash sharoitida ijtimoiy –iqtisodiy munosabatlarning mazmunini tubdan o‘zgartirishiga olib kelmoqda va bozor iqtisodiyotiga mos iqtisodiy dastaklarni vujudga keltiradi. Lekin hozirgi iqtisodiy va ommaviy adabiyotlarda iqtisodiy kategoriyalarga, jumladan ish haqiga nisbatan yagona fikr keltirilmaganligi ta‘kidlangan . Ularning mazmuniga har xil ta‘riflar berilishi , turli xil yoritilishga olib kelmoqda. E.Luchinin ish haqig quyidagicha ta‘rif berad; « Ish haqi – ijtimoiy zaruriy mehnatning son va sifatiga bog‘liq holda ishchining mehnat daromadidir»
G.X.Gender, N.I.Vedernikovalar ish haqining mohiyatini yoritishda «…bozor iqtisodiyotida ish haqi mehnat resursi bahosi (ishchi kuchi )» deb ta‘riflaydi.
O‘zbekiston Makroiqtisodiyot va Statistika Vazirligining 1998 -yil 26-oktyabr 33-sonli qarori bilan tasdiqlangan hujjatga ko‘ra ish haqi quyidagicha ta‘riflangan:« Ish haqi » tushunchasi pul va natural shakldagi barcha turdagi maoshlarni (va har xil mukofotlar, ustamalar, qo‘shimchalar, ijtimoiy imtiyozlar)ni qamraydi.
-O‘zbekiston Respublikasining mehnat kodeksida ish haqi atamasi ishlatilmagan, unda «Mehnat haqi » ish haqi mazmunida ishlatilgan. Kodeksning 153-moddasida «Mehnat haqining miqdori ish beruvchi bilan xodim o‘rtasidagi kelishuviga binoan belgilanadi
Mehnat haqi shakli va tizimlari, mukofotlar, qo‘shimcha to‘lovlar, ustamalar, rag‘batlantirish tarzdagi to‘lovlar, jamoa shartnomalarida, shuningdek ish beruvchi tomonidan kasaba uyushmasi qo‘mitasi tomonidan qabul qilinadigan boshqa lokal hujjatlarda belgilanadi. Mehnat haqi, qoida tariqasida pul shaklida to‘lanadi.Mehnat haqini natural shaklida to‘lash taqi lanadi. O‘zbekiston Respublikasi Hukumati tomonidan belgilangan holda bundan mustasno»- deb yozilgan.
Ish haqiga taalluqli chet el adabiyotlarda berilgan boshqa ta‘riflarning ayrimlarini keltiramiz. Ularda:
ish haqi – bu mehnat bahosi, bu ishchi kuchi bahosi, bu mehnat xizmatlari bahosi, bu iqtisodiy rentaning shakli, bu ishchi kuchini ijarasi uchun to‘lov kabi ta‘riflar keltirilgan. Ish haqi nazariy jihatdan tarixiy, ijtimoiy-iqtisodiy kategoriyadir. Ish haqi ishchi mehnati motivastiyasini va rag‘batlantirishning shakli sifatida namoyon bo‘ladi. Ish haqi, mehnat haqi kategoriyalari adabiyotlarda ko‘p ishlatiladi , ayrimlar ularni sinonim qatorida ishlatadi ,ayrimlar ularni farqlaydi. Bunga tegishli fikrlarni biz yuqorida ham keltirdik. Masalan, Yu.F. Elizarov «…ish haqidan , mehnatga to‘lov (mehnat haqi) kengroq tushuncha bo‘lib, u ish haqidan tashqari har xil to‘lovlar va imtiyozlarni o‘z ichiga oladi »-deb ta‘kidlayd.
Har xil qo‘shimcha to‘lovlar ish haqining elementi hisoblanadi. Ish haqini bir necha xil elementlarga bo‘lish mumkin. Ular asosan (bazali ) ish haqi , ustamalar qo‘shimch to‘lovlar va ish haqining o‘zgaruvchan qismidir (har xil rag‘batlantiruvchi to‘lovlar).
Ustamalar va qo‘shimcha to‘lovlar ishchi mehnatining alohida shart-sharoiti va mazmuni uchun to‘lanadi. Masalan, mehnat staji, qo‘shimcha funkstiyalarni bajarganligi, kechqurun, dam olish va bayram kunlarida ishlaganligi uchun, ishlamagan vaqtlari uchun to‘lov, xududiy koeffistientlar, og‘ir sharoitlardagi ishlar uchun qo‘shimchalar va hakozolar. Ish haqining o‘zgaruvchan qismi rejadan yuqori darajada bajarilgan ish natijalari uchun to‘lanadi. Unga har xil mukofotlar kiradi. Masalan, tovar aylanishi rejasini ortig‘icha bajargani uchun, biron davr (kvartal, yil) natijalari uchun to‘lanadigan mukofotlar, bonus to‘lovlar va hokazolar uchun. Mehnat haqiga ish haqidan tashqari sog‘lomlashtirish, kadrlar tayyorlash va qayta tayyorlash, ijtimoiy sug‘urtalar, maxsus to‘lovlar va boshqa xarajat kabilar kiradi.
Mehnat haqining ijtimoiy paketi tarkibiga quyidagilarni kiritish mumkin: -har xil ijtimoiy to‘lovlar;
-nomoddiy (pulsiz) imtiyozlar (har xil imtiyozlar, ish vaqtini moslashtirish, qo‘shimcha mehnat ta‘tilini berish, erta nafaqaga chiqarish va h.k.);
-firma, korxonaning akstiyalarni o‘z ishchilariga sotish;
-mehnat sharoiti va mazmunini yaxshilash;
-ishda yaxshi ijtimoiy, psixologik muhitni yaratish;
-ishchilarni xizmat pog‘onalaridan ko‘tarilib borilishini ta‘minlash;
Shunday qilib, « ish haqi» miqdori «mehnat haqi» miqdoridan (« Ishchi kuchini saqlash uchun xarajatlar») tarkibi bilan faqlanadi.
Iqtisodiyotni modernizastiyalash sharoitida mehnat haqi yoki ish haqini talqin qilganda , bizning fikrimizcha quyidagi nazariy masalalarni e‘tiborga olish zarur. Ish haqi yuridik shaxs maqomiga ega bo‘lgan xo‘jalik sub‘ektlari faoliyati bilan bog‘liq bo‘lib, u yollanma ishchilarga to‘lanadi. Yakka tartibdagi yoki oilaviy tadbirkorlarda faoliyat (ish ) yurituvchilar uchun mehnat natijasi qanday to‘lanadi? Mehnat natijasi ish haqi sifatida namoyon bo‘ladimi yoki boshqachami degan savollar tug‘iladi. Ushbu masala bo‘yicha biz o‘z fikr mulohazamizni bildirmoqchimiz. Ushbu masalaga nazariy nuqtai nazardan yondashsak bunday xo‘jalik sub‘ektlari uchun ish haqi kategoriyasi mazmunan mos kelmaydi. Ish haqini tashkil qilish qoidalarini ko‘rib chiqishda birinchi omil sifatida davlatning rolini e‘tiborga olish maqsadga muvofiq. Davlat ish haqi tizimini qonuniy normalar orqali boshqaradi, u ish haqini boshlang‘ich , bazis darajasini belgilaydi. Unga minimal ish haqi miqdori, minimal yashash darajasi kabi ko‘rsatkichlarni kiritish mumkin. Bulardan tashqari davlat ish kuni davomiyligini, mehnat ta‘tili davrini va ularga to‘lov miqdorini belgilaydi. Davlat ishchi va ish beruvchilar o‘rtasidagi nizolarni sud orqali hal qiluvchi arbitor bo‘lib hisoblanadi.
Ish beruvchi va ishlovchining o‘rtasidagi ijtimoiy-mehnat munosabatlari va ish haqi masalalari xo‘jalik sub‘ektlarining ichida tuzilgan mehnat shartnomasi bilan tartibga solinadi. Ushbu shartnomada mehnat sharoiti, ish haqi,uy joy va medistina ta‘minoti, kafillar va imtiyozlar kabilar o‘z aksini topadi. Shartnomalar muddatsiz, biron muddatga (besh yilga) yoki biron ishni bajarish davriga tuziladi. Mazkur kategoriyaga quyidagi ta‘rifni shakllantirish va tavsiya etish mumkin: Ish haqi bu ishchi kuchining qiymati sifatida ishchilar o‘rtasida sarflangan mehnat miqdori va sifatiga qo‘yilgan haqiqiy hissasiga muvofiq taqsimlanadigan hamda korxona ishining pirovard natijalari (foyda)ning asosiy qismidir.
Mazkur ta‘ri fda, eng avvalo,ish haqi – bu ishchi kuchi bahosining shakli ekanligi ta‘kidlanadi. Bu o‘rindagi asoslash to‘la qonuniy va mantiqiydir. Shunday ekan, har qanday tovar munosabatida bo‘lganidek, ishchi kuchining bahosi (B) qiymat (Q) va foyda (F) yig‘indisidan tarkib topadi: