Kurs ishi Mavzu: Keynsning makroiqtisodiy muvozanat modeli Bajardi: Tekshirdi: Keynsning makroiqtisodiy muvozanat modeli Reja: Kirish

14-chizma. Jamgarish-investitsiya grafigi.

Agarda, tadbirkorlar uy xo`jaliklarining jamgarmalari mikdorida investitsiya kilishsa, ishlab chikarish xamda bandlik darajalari doimiy bo`lib koladi.

I bob. Klassik iktisodchilarningg iktisodiy muvozanat nazariyasi xususiyatlari.
I.1.Keynsning makroiqtisodiy muvozanat nazariyasi asoslari.

Klassik iktisodchilar ta`kidlashlaricha, kapitalizmning o`ziga xos pul bozori mavjud va bu bozor jamgarma va investitsiyalarning tengligini ta`minlaydi. Bunda tenglashtiruvchi omil rolini foiz stavkasi o`taydi (14-chizma). SHuning uchun xam to`lik bandlik mavjud bo`ladi. Bu iktisodchilar davlatning iktisodiyotga aralashuvi kiska muddatli samara bersada, uzok muddatga, oxir-okibat bozor iktisodiyotining tabiiy xarakat mexanizmiga notabiiy aralashilganligi uchun, salbiy okibatlarga olib keladi deb xisoblashadi.

1936 yili ingliz iktisodchisi Jon Meynard Keyns kapitalizm iktisodiyotiga yangi, ish bilan bandlik nazariyasini kiritadi. U o`zining «Pul, foiz va ish bilan bandlikning umumiy nazariyasi» asarida yangicha iktisodiy muvozanat nazariyasini izoxlab berdi.
Keyns makroiktisodiy muvozanatga to`lik bo`lmagan bandlik sharoitida xam erishish mumkinligini, to`la ish bilan bandlik konuniy xolat emasligini, balki tartibga solinmagan iktisodiyotda tasodifiy ro`y berishigina mumkinligini isbotlab berdi. SHuningdek, bu nazariyada iktisodiyotdagi tebranishlar fakat urush, tabiiy ofat va shu kabi vaziyatlargagina boglik emasligini, balki u tinchlik yillarida xam ichki omillarning salbiy okibatlaridan kelib chikishi mumkinligi asoslagan. Ishsizlik va inflyatsiyaning kelib chikishi investitsiya va jamgarmalarga bevosita boglik. Narxlarning oshishi va ish xakining pasayishi boshka salbiy omillar bilan birga iktisodiyotning bekarorligiga olib keladi.
Bunday nomutonosibliklar rejalashtirilgan investitsiyalar va jamgarmalarning bir-biriga mos kelmasligi tufayli ro`y beradi.(16-chizma).
Bunga sabab birinchidan, jamgarish va investitsiyalash to`grisidagi karorlarni xar xil guruxlardagi odamlar turli maksadlarda kabul kilishi bo`lsa. ikkinchidan, jamgaruvchilar va investorlarni jamgarish va investitsiyalashga turlicha sabablar undaydi. Keynschilar fikricha, jamgarma va investitsiyalar bitta omilga boglik bo`lmagan xolda turli sabablar asosida amalga oshiriladi. Masalan, kishilar kiymati o`zining ish xaki mikdoridan ortik bo`lgan maxsulotlarni sotib olish uchun, masalan avtomobil’ yoki televizor xarid kilish uchun jamgarishadi. Jamgarmalar biror shaxs yoki oilaning kelajakdagi iste`molini kondirish maksadida, ya`ni, uy xo`jaliklari oila boshligining nafakaga chikkandan keyingi xayotini yoki bolalari kelajagini ta`minlash maksadida amalga oshiriladi. Bundan tashkari jamgarmalar tasodifiy vaziyatlarda foydalanish maksadida xam amalga oshiriladi.
Investorlarni investitsiya kilishga undovchi sabablar esa foiz stavkasi bilan birga kutilayotgan sof foyda normasi xamdir.
Klassiklar nazariyasi bo`yicha jamgarma va investitsiyalar mikdorini aniklaydigan asosiy omil foiz stavkasi xisoblanadi. Agarda, u oshsa, uy xo`jaliklari kamrok iste`mol kilib, ko`prok jamgarishga xarakat kilishadi. Uy xo`jaliklarida jamgarmalarning ko`payishi kredit narxlarining kamayishiga olib keladi. Bu esa o`z vaktida investitsiyaning o`sishini ta`minlaydi.
Keynschilar fikricha esa, foiz stavkasi emas, balki axolining ixtiyoridagi daromadi iste`mol va jamgarish dinamikasini belgilab beradi. Keltirilgan nazariy asoslarga tayangan xolda Keyns o`zining makroiktisodiy muvozant modelini ishlab chikdi.
Keynschilik yondashuvining shubhasiz afzalliklari qatoriga J.M.Keyns psixologik omillarning ahamiyatini tan olish, kelajakning noaniqligini tan olish va iqtisodiy sub'ektlar harakatlarining uzoq muddatli oqibatlarini bashorat qilishning iloji yo'qligini hisobga olgan holda iqtisodiyotga printsipial jihatdan yangi nuqtai nazarni taklif qilganligi kiradi. J.M.Keyns ilgari hukmron bo'lgan klassik qarashlarga qaraganda o'zining zamonaviy iqtisodiy haqiqatiga ancha mos keladigan yangi nazariy vositani taklif qildi.
J.M.Keyns kapitalistik tizimda ichki muvozanat mexanizmi mavjud emas, degan pozitsiyani ifoda etdi va isbotladi, bu esa umumiy talab kamayganidan keyin ishlab chiqarish va bandlikning oldingi darajasiga qaytishga imkon beradi, tushish xavfini tan oladi. Iqtisodiy tizim uzoq muddatli tushkunlik tuzog'iga. Shunday qilib, u kapitalizm va erkin bozor doktrinasining tanqidchisi sifatida harakat qildi, ammo uning tanqidlari ilgari mavjud bo'lganlardan tubdan farq qildi. Resurslarni taqsimlash va qayta taqsimlash nuqtai nazaridan erkin raqobat tizimi eng yaxshi ko'rinishga ega bo'lib, og'ir bo'lishiga qaramay, yalpi ishlab chiqarish va iste'molning o'sishini ta'minladi. Ijtimoiy oqibatlar erkin bozor mexanizmi ko'pchilik tomonidan tan olindi. J.M.Keyns tizimning bepul ekanligini ko'rsatdi bozor raqobati resurslarni taqsimlashda aniq muvaffaqiyatsizlikka uchraydi va eng muhim resurs - mehnatdan to'liq foydalanishni ta'minlamaydi. Shunday qilib, J.M.Keyns iqtisodiyotni davlat tomonidan tartibga solish zarurligini asoslab berdi. Bundan tashqari, samarali talab kontseptsiyasidan foydalangan holda, Keyns nazariyasi iqtisodiy tizim samaradorligini oshirish va to'liq ish bilan ta'minlash darajasiga yaqinlashish bo'yicha hukumat harakatlarining o'ziga xos retseptlarini taqdim etadi.
Biroq, har qanday boshqa singari, Keyns nazariyasi ham hamma narsani qamrab olmaydi va tushuntirishga qodir emas va bir qator zaif tomonlarga ega.
Shunday qilib, 1930-yillarda ommaviy ishsizlik davrida ishlab chiqilgan Keyns modeli, umumiy xarajatlarning ko'payishi narxlarning hozirgi yoki hozirgi darajasida ishlab chiqarishni ko'payishiga olib keladi, deb taxmin qiladi. Ammo bu har doim ham to'g'ri kelmaydi, yalpi talab va taklif modeli shuni ko'rsatadiki, narxlar yig'indisi taklif egri chizig'ining oraliq va klassik segmentlarida yalpi talabning oshishi bilan ortadi. Narxlar darajasi ko'tarilgach, qolgan barcha narsalar teng bo'lib, foiz stavkasi ko'tariladi, bu o'z navbatida sarmoyalar va umumiy xarajatlarning kamayishiga olib keladi. Foiz stavkasi effekti deb ataladigan narsa quyidagicha ishlaydi: yuqori narx darajasi sotib olish uchun ko'proq pulni talab qiladi va doimiy pul massasi bilan pulga bo'lgan talabning kengayishi foiz stavkasini oshiradi va investitsiya xarajatlarini kamaytiradi. Aksincha, narxlar darajasining pasayishi pulga bo'lgan talabning pasayishiga, foiz stavkasining pasayishiga va investitsiyalar va jami xarajatlar jadvalining yuqoriga siljishiga olib keladi. Inflyatsiya inflyatsiya bilan bekor qilinadigan multiplikatorga ham ta'sir qiladi. Yuqoridagilardan kelib chiqadigan bo'lsak, yalpi talabning har bir dastlabki o'sishi uchun real milliy mahsulot bilan bog'liq o'sish qancha kichik bo'lsa, narxlar darajasi shunchalik ko'payadi. Shunday qilib, talablarning samarali modeli umumiy xarajatlarning o'zgarishi (va shuning uchun yalpi talab) narxlar darajasining o'zgarishiga olib keladigan vaziyatni tushuntirish uchun etarli emas. Ushbu noqulaylik 1960-yillarning ikkinchi yarmida, "stagflyatsiya" deb nomlangan hodisa paydo bo'lganida o'zini namoyon qildi - yuqori ishsizlik bilan birga yuqori inflyatsiya.
Shuni ham ta'kidlash kerakki, aniq salbiy oqibatlar iqtisodiy tartibga solishning Keyns siyosati amaliyotida qo'llanilishi mumkin. Yuqorida ta'kidlab o'tilganidek, xarajatlarni ko'paytirish va davlat byudjeti daromadlarini qisqartirish orqali samarali talabni oshirish siyosati davlat byudjeti defitsiti shakllanishiga yoki oshishiga olib keladi. Bu erda darhol davlat byudjeti kamomadini moliyalashtirish muammosi paydo bo'ladi, uni har doim ham muvaffaqiyatli hal etib bo'lmaydi.
Faqat sofdan tashqari iqtisodiy tushunchalar, quyidagilarni ta'kidlash mumkin. J.M.Keynsning fikriga ko'ra, investitsiyalarni optimallashtirish holatida davlat nuqtai nazaridan ( milliy iqtisodiyot) marginal moyillik funktsiyasi sifatida milliy daromadning daromaddan boshqa hech narsa bilan o'sishi, cheklanmagan iste'mol cheksiz kengaytirilgan takror ishlab chiqarishga intiladi. Shunday qilib, J.M.Keynsning fikriga ko'ra rivojlanayotgan iqtisodiyot modelining xarakteri faqat iste'molchilarga yo'naltirilgan. Ammo iste'mol qilishga cheksiz moyillik sharti mumkinmi? Darhaqiqat, jamiyatning har bir a'zosi va barcha fuqarolarning iste'mol qilishga bo'lgan cheksiz moyilligini rivojlantirish yo'lida (hayotiy ehtiyojlarni qondirishdan tortib to hashamatning haddan tashqari shakllariga qadar), Yer yuzidagi aniq cheklangan resurslar (minerallardan tortib to oila, millat, umuman insoniyat uchun yashash maydoniga qadar) engib bo'lmaydigan to'siqdir. ... Ko'rinib turibdiki, J.M.Keyns izolyatsiya qilingan milliy kapitalistik tizim doirasida, resurslarning tugashi sababli, iste'mol qilish uchun cheksiz moyillik bilan to'la ish bilan bandlik shaklida millat uchun farovonlikka erishish deyarli mumkin emasligini anglamagan bo'lishi mumkin emas. Demak, iste'molga aylanib, milliy daromadning doimiy o'sishiga erishish uchun iqtisodiy ekspansiya siyosatini amalga oshirish zarurligi kelib chiqadi. Ushbu siyosat milliy iqtisodiyot tomonidan ishlab chiqarilgan tovarlarning yuqori ekanligini nazarda tutadi foydalanish qiymati iqtisodiy rivojlanishda orqada qolgan millatlar va xalqlarning arzon xom ashyolariga almashtirilmoqda. Biroq, bunday siyosat o'z vaqtida cheksiz bo'lishi mumkin emas.
Boshqa tomondan, bozor iqtisodiyotiga ega bo'lgan davlat doirasida to'liq ish bilan ta'minlanganlik holati millatning farovonligi sifatida aniqlanmasligi, A.V.Fillipsning koordinatalarda qurilgan taniqli egri chizig'i bilan tasdiqlangan. ish haqi - ishsizlik darajasi. Ushbu egri chiziq Angliya 1861 yildan 1913 yilgacha bo'lgan davrda Angliya ish haqi va ishsizlik statistikasi asosida, Angliya mustamlakachilik kuchi bo'lgan davrda milliy iqtisodiyot uchun mustamlakalarning xom ashyolari bilan deyarli ideal tovar almashinuvi bo'lgan davrda qurilgan. Egri chiziq shuni ko'rsatadiki, ishsizlik nolga (ya'ni to'liq ish bilan ta'minlash holatiga) yaqinlashganda, ish haqi ham deyarli nolga kamayadi.
Keynsning kontseptsiyasiga ko'ra, samarali talab ikki tarkibiy qismdan iborat - iste'molchilar talabi va ishlab chiqarish talabi. Keyns samarali talabning, iste'mol talabining birinchi tarkibiy qismini "jamiyatning asosiy psixologik qonuni" deb nomlangan bo'lib, unga ko'ra odamlar daromadlarini o'sishiga qarab emas, balki o'z iste'mollarini ko'paytiradilar. Natijada tejamkorlik o'sadi va iste'mol nisbatan kamayadi, bu o'z navbatida iste'mol tovarlariga talabning pasayishiga olib keladi va bu ishlab chiqarish hajmiga ta'sir qiladi. Samarali talabning ikkinchi tarkibiy qismi - ishlab chiqarish talabi, Keynsning so'zlariga ko'ra, kapitalistlarning o'z kapitallarini investitsiyalash istagi ko'rsatkichidir. Investitsiyalarning haqiqiy hajmi ikkita qiymatga bog'liq: kapital qo'yilmalarning kutilayotgan rentabelligi yoki kapitalning yuqori samarasi (oxirgi sarmoya qilingan kapital birligining rentabelligi) va foiz stavkasi. Kapital qo'yilmalar jarayoni kapital qo'yilmalar samaradorligi foiz stavkasidan yuqori bo'lgunga qadar davom etadi. Aks holda, kapitalistlar o'z kapitallarini eng likvid, bank depozitlari ko'rinishida saqlashni afzal ko'rishadi.
Iqtisodiyotni rivojlantirish va uning muvozanatiga erishish uchun zarur shart, Keynsning so'zlariga ko'ra, "asosiy psixologik qonun" tomonidan yaratilgan tejashni kamaytirish va ortib borayotgan hajmni o'zlashtirishga yo'naltirilgan investitsiya xarajatlarini ko'paytirishdir. Boshqacha aytganda: investitsiyalar tejashga teng bo'lishi kerak.
Keyns milliy daromad va bandlik darajasini aniqlashda samarali talabning investitsiya tarkibiy qismiga katta ahamiyat berdi. U shunday yozgan: "... indikatorning ma'lum bir qiymati uchun, biz jamiyatning iste'mol qilishga moyilligini chaqiramiz, ish bilan ta'minlanishning muvozanat darajasi ... joriy investitsiyalar hajmiga bog'liq bo'ladi."
Samarali talab muammosining muhim tarkibiy qismi bu Keyns nazariyasining markaziy aloqasi - investitsiya, iste'mol va milliy daromad o'rtasidagi bog'liqlikni tashkil etuvchi multiplikator tushunchasi. Ushbu kontseptsiyaga ko'ra, investitsiyalarning o'sishi va milliy daromadning o'sishi o'rtasida har bir investitsiya xarajatlari boshlang'ich daromadga aylanishi, bir qismi sarflanganida ikkinchi darajali daromadga aylanishiga va hokazolarga asoslangan holda aniq bog'liqlik mavjud. Shu bilan birga, bandlik va ishlab chiqarish hajmi o'smoqda. Ko'paytirgichning kattaligi daromadning iste'mol qilingan va saqlangan qismga bo'lingan nisbatiga bog'liq.
Multiplikator nazariyasi milliy daromadning o'sishini investitsiya xarajatlari yoki davlat xarajatlari hisobiga shakllanadigan shaxsiy iste'molning oshishi bilan bog'ladi.
Yuqorida muhokama qilingan investitsiyalar, bandlik, iste'mol va daromadlar o'rtasidagi funktsional aloqani o'rnatgan Keynsning makroiqtisodiy modeli kapitalistik iqtisodiyotni barqarorlashtirish, undagi inqiroz va ishsizlikni engib o'tish imkoniyatini isbotlashga qaratilgan edi.
Keynsning makroiqtisodiy modelida davlat muhim rol o'ynagan. Bu har qanday subsidiyalar, ortiqcha tovarlarni davlat xaridlari va boshqalar orqali kapital qo'yilmalarning yuqori samaradorligini oshirish uchun barcha imkoniyatlarni ishga solishi kerak. O'z navbatida, Markaziy bank kreditlar bo'yicha foiz stavkasini pasaytirishi va o'rtacha inflyatsiyani amalga oshirishi kerak, bu esa narxlarning muntazam o'sishini ta'minlashi kerak, bu esa o'z navbatida investitsiyalarning o'sishini rag'batlantiradi. Natijada yangi ish o'rinlari yaratiladi, bu esa to'liq bandlikni ta'minlaydi.
Keyns investitsion talab va samarali iste'molni oshirish bo'yicha yalpi talabni oshirishda asosiy yutuq bo'ldi. U etarli bo'lmagan shaxsiy iste'molni unumli iste'molning ko'payishi bilan qoplashni taklif qildi.
Ammo Keyns ham shaxsiy iste'molni e'tiborsiz qoldirmadi. Uning so'zlariga ko'ra, iste'molchilar talabi, shuningdek, aholining keng qatlamlariga qo'llanilishi kerak bo'lgan iste'mol krediti orqali "tortilishi" kerak. J. M. Keynsning iqtisodiy qarashlarining qisqacha tavsifiga to'xtalib, shuni ta'kidlash kerakki, neoklassik tendentsiya vakillaridan farqli o'laroq, resurslarning ta'minot tomonida joylashgan iqtisodiy o'sish omillariga e'tibor qaratgan holda, Keyns iqtisodiy o'sish omillariga e'tibor qaratgan. yalpi talab va yalpi taklif o'rtasidagi muvozanatga avtomatik ravishda erishish to'g'risida iqtisodiy fanning ustun bo'lgan tushunchasini yo'q qilish bilan birga, talab tomoni. Shunday qilib, u bozor mexanizmining ichki tiklanish kuchlariga bo'lgan ishonchni yo'q qildi va davlatning iqtisodiy jarayonlarga aralashishi zarurligini asosladi. Shu bilan birga, Keynning fikriga ko'ra, davlatni barqarorlashtirish byudjet siyosatining muvaffaqiyatining asosiy mezoni - bu davlat tomonidan pulni tashqi ko'rinishiga sarflash foydasiz bo'lsa ham, samarali talabning oshishi. Keyns, J. M. Bandlik, foizlar va pulning umumiy nazariyasi. M .: Progress, 1978. Bundan tashqari, samarasiz maqsadlar uchun davlat xarajatlari afzalroqdir, chunki ular tovarlarni etkazib berish hajmining oshishi bilan birga bo'lmaydi va shunga qaramay multfilm effektini beradi. Iste'mol kabi samarali talabni qondirish uchun bunday kanal J. Keynsning amaliy tavsiyalariga bo'ysunadi. Keyns jamoat ishlarining tashkil etilishi, shuningdek, davlat xizmatchilarining iste'moli iste'mol tendentsiyasining o'sishiga ta'sir qiluvchi asosiy omil deb hisobladi.
Keyns o'z ishida qayta-qayta mulk tengsizligini kamaytirish, daromadning bir qismini iste'mol qilishga ko'proq moyil bo'lgan guruhlar foydasiga qayta taqsimlash maqsadga muvofiqligi g'oyasini ifoda etadi. Ushbu guruhlarga maosh oluvchilar, ayniqsa kam daromadli bo'lganlar kiradi. Ushbu tavsiyalar ajablanarli bo'lmasligi kerak, chunki Keynsning asosiy psixologik qonuniga binoan, kam daromadga ega bo'lgan holda, iste'mol qilish moyilligi yuqori va shuning uchun aholini davlat tomonidan qo'llab-quvvatlash samaradorligi yanada kuchliroq seziladi.
Pul-kredit siyosatiga kelsak, u, Keynsning fikriga ko'ra, foiz stavkasini har tomonlama pasaytirishdan iborat bo'lishi kerak. Bu kelajakdagi investitsiyalar samaradorligining pastki chegarasini pasaytiradi va ularni yanada jozibador qiladi. Shunday qilib, davlat foiz stavkasini kamaytiradigan muomaladagi pul miqdorini (arzon pul siyosati deb ataladigan) berishi kerak.
Yana bir bor ta'kidlaymizki, J. Keyns inflyatsiya ishsizlikka qaraganda yomon emasligiga ishongan holda inflyatsiyaning yo'l qo'yilishi mumkinligini tasdiqlaydi. Bu hatto foydali bo'lishi mumkin, chunki u likvidlikni afzal ko'rishni kamaytiradi.
Shu bilan birga, Keyns ta'kidlaganidek, pul-kredit siyosati chuqur retsessiyada etarli emas, chunki bu ishbilarmonlik muhitiga bo'lgan ishonchning tiklanishini ta'minlamaydi. Bundan tashqari, pul-kredit siyosatining samaradorligi ma'lum bir chegaradan tashqarida iqtisodiyot suyuq likvid tuzog'iga tushishi mumkinligi bilan cheklanadi, bunda pulni taklif qilish foiz stavkasini pasaytirmaydi. Keyns tashqi iqtisodiy siyosatga munosabatni qayta ko'rib chiqish zarur deb hisobladi.
Eslatib o'tamiz, klassik maktab uchun tashqi savdoda mumkin bo'lgan yagona yo'nalish erkin savdo (savdo erkinligi) edi. Keyns o'zining ijobiy tomonlarini inkor qilmasdan turib, agar mamlakat "o'z" ishchilarini ish bilan ta'minlash uchun arzonroq xorijiy tovarlarni olib kirishni cheklasa, hatto milliy sanoat etarli darajada samarasiz bo'lsa, mamlakatning harakatlari iqtisodiy maqsadga muvofiq deb tan olinishi kerak, deb ta'kidlaydi.
Keyns tanqis moliyalashtirish kontseptsiyasining asoschisidir yoki iqtisodiyotga pulni sun'iy ravishda quyish, umumiy xarajatlar oqimiga qo'shimcha ravishda "yangi pul" ni yaratish va shu bilan etishmovchilikni qoplash, ish bilan ta'minlash va milliy daromadlarning o'sishini tezlashtiradi.
Shunday qilib, Keynsianizm AQShda Buyuk Depressiyaga iqtisodiy nazariyaning reaktsiyasi sifatida shakllangan makroiqtisodiy yo'nalishdir. Asosiy ish Jon Meynard Keynsning 1936 yilda nashr etilgan "Mehnat, foizlar va pulning umumiy nazariyasi" edi.
Keyns oldida mutlaqo rad qilingan kamchiliklarni tuzatish uchun iqtisodiyotga davlat aralashuvi zarurligi to'g'risida savol tug'ildi: Keynsgacha aksariyat burjua iqtisodchilari inqirozlarni tasodifiy hodisalar deb hisoblashgan. Tovar ishlab chiqarishni ko'paytirish muammolarini o'rgangan avvalgilaridan farqli o'laroq, Keyns "samarali talab", ya'ni samarali talabni tashkil etadigan iste'mol va to'plash masalasini ko'tarib chiqdi. U tadqiqotning makroiqtisodiy usulini, ya'ni makroiqtisodiy miqdorlar - milliy daromadlar va jamg'armalar o'rtasidagi bog'liqlik va nisbatlarni o'rganishni ilgari surdi.