Mahsus pedagogikaning klinik asoslari

Menyer kasalligi.
Menyer kasalligini birinchi niarotaba fransuz shifokori Menyer 1861-yilda kuzatib, yozib qoldirgan.
Kasallikning kelib chiqishi todaligicha hal qilinmagan bodib, asosan vegetativ nerv sistemasida bodgan o'zgarishlar (angionevroz) ichki quloq qon tomiriari odkazuvchanligining oshib ketishiga, bu esa endolimfa suyuqligining ko'payib ketishiga (endolimfatik gidrops) olib kelishi bilan bogdangan.
Kasallikning klinik belgilari:

1. 
   Kasallik odkir xurujlar holida, hech qanday asossiz sabablar bilan boshlanadi.
   
2. 
   Uchlik belgilar: sistemali bosh aylanishi (nistagm II—111 st), eshitish pasayishi va quloqda shovqin paydo bodishi, kodigil aynishi va qusish.Kasallik tez-tez xuruj qilib, bir-ikki kungacha davom etadi.
   
3. 
   Xurujlar o'rtasida vestibulyar analizatorning funksiyasi tola tiklanishi bilan xarakterlanadi.
   

Davolash:

1. 
   Konservativ:
   

• 
  eomir kcngaytiruvchi preparatlar (nikotin kislota, austilamin, papaverin);
  
• 
  VNSga ta’sir qiluvchi preparatlar (aeroid, belloid, belataminol);
  
• 
  elektrolitlar almashinuvini yaxshilovchi preparatlar: 4% natriy gidrokarbonat
  

2. 
   Jarrohlik.
   

• 
  Endolimfa qopchasiga shuntqoAish, o'rta quloqning nerv tizimi (xordopleksusotomiya) nikesisli, bo‘yin sinipalik tugunchasini olib tashlashdan iborat.