Mavzu : Ta’limda innovatsiya. Reja

Qo'llanish darajasi bo'yicha umumiy pedagogik, xususiy metodik (fan) va  modulli texnologiyalarga bo’linadi. 
Falsafiy asosiga ko’ra: materialistik va idealistik, dialektik va metafizik, ilmiy va  diniy, insonparvar va ag’ayriinsoniy, antroposofik  va teosofik , pragmatik va ekzistensianal, bepul ta'lim va majburlash va boshqa  turlari. 
(Antroposofiya (yunoncha. - odam va --a - donolik) - diniy-mistik [1] [2] [3]  [4], o'z-o'zini rivojlantirishning keng usullarini kashf etish maqsadida 1912 yilda  Rudolf Shtayner tomonidan asos solingan Teosofiya [1] ta'limoti. inson tafakkuri  orqali ma'naviy bilimlar olishi) 
(Teosofiya (yunoncha “ilohiy donolik”) - okkultizmning nazariy qismi [1]  va okklyuzion harakat [2]; bu so'zning keng ma'nosida - Xudo haqidagi mistik bilim,  Xudo haqida mulohaza yuritish, shu asosda hamma narsani sirli bilish ochib beriladi  [3].) 
Pragmatika (yun. pragma, pragmatos — ish, harakat) — semiotika va  tilshunoslikning nutqda til belgilarining amal qilishini oʻrganuvchi sohasi;  boshqacha aytganda, muayyan belgilar tizimini oʻzlashtirib, undan foydalanuvchi  subʼyektlarning ayni shu belgilar tizimiga munosabatini oʻrganuvchi fan tarmogʻi.  P. haqidagi asosiy gʻoya amerikalik olim Ch. Pirs tomonidan oʻrtaga tashlangan; 
yana bir amerikalik olim Ch. Morris ushbu gʻoyani rivojlantirgan va "P." terminini  semiotika boʻlimlaridan birining nomi sifatida amaliyotga kiritgan. Ekzistensializm (lot. — yashash, mavjudlik), mavjudlik falsafasi — falsafadagi yoʻnalish. 20-asr boshida Rossiyada, Birinchi jahon urushidan keyin  Germaniyada, Ikkinchi jahon urushi davrida Fransiyada, urushdan keyin boshqa  mamlakatlarda paydo boʻlgan. S.Kyerkegor (1813—55) taʼlimoti, hayot falsafasi,  fenomenologiya E.ning gʻoyaviy manbai hisoblanadi. Diniy E. (K. Yaspers, G.  Marsel, N.A. Berdyayev, L. Shestov, M. Bubur) va ateistik E. (M. Haydegger, J. P.  Sartr, A. Kamyu) bir-biridan farqlanadi. Markaziy tushunchasi — ekzistensiya  (inson mavjudligi). Inson mavjudligi asosan gʻamxoʻrlik, qoʻrqish, qatʼiylik, vijdon  kabilarda namoyon boʻladi. Dahshat, qoʻrquv, oʻlim inson yashashining asosini  tashkil etadi. Inson oʻzini ekzistensiya sifatida anglagandan keyin erkinlikka  erishadi, bu erkinlik oʻz-oʻzini, oʻzining mohiyatini tanlashdan iborat boʻlib,  insonga olamda yuz berayotgan barcha narsa uchun masʼuliyat yuklaydi. E.  borliqning fojialiligini, uning mantiqqa xilofligini, inson ixtiyorida emasligini  targʻib qiladi. E. oqim sifatida tugaganligiga qaramay, hozirgi kunda uning asosiy  tamoyillari Yevropa xalqlari mentalitetiga singib ketgan. U gʻarb adabiyoti va  sanʼatiga katga taʼsir koʻrsatgan. 
Assotsiativ . Shaxsiyat nazariyasi xatti-harakatlarni assotsiativlarning  yig'indisi, ya'ni boshlang'ich elementlar orasidagi assotsiativ aloqalar sifatida ko'rib  chiqadi. 
Kognitiv tizim, kognitiv tuzilma (lat. Cogniti "kognitiya" dan) - bu uning fe'l-atvori,  ta'limi, tayyorgarligi, kuzatuvi va atrofdagi dunyoni aks ettirish natijasida ongida  rivojlangan (shaxs) tushunchasi. Ushbu tizim asosida maqsadlar belgilanadi va  kognitiv dissonansdan qochishga harakat qilib, muayyan vaziyatda qanday harakat  qilish kerakligi to'g'risida qarorlar qabul qilinadi. Kognitiv tizimning asosi fikrlash,  ong, xotira va tilning o'zaro ta'siri; bunday tizimning tashuvchisi miya (odamning)  [1]. 
Psixologik rivojlanishning etakchi omiliga ko'ra: biogenik, sotsiologik,  psixogen va idealistik texnologiyalar. Muayyan texnologiya har doim tarkibli, ammo  omillarning birining (biogen, sotsiologik, psixogen) inson rivojlanishidagi etakchi  omil sifatida ko'rib chiqishi mumkin