Microsoft Word Kurs ishi Ozod 2015


I BOB.  XITOY TASHQI SIYOSATINING USTUVOR YO’NALISH VA


Download 205.36 Kb.
Pdf ko'rish
bet3/7
Sana09.01.2022
Hajmi205.36 Kb.
#263999
1   2   3   4   5   6   7
Bog'liq
xitoyning markaziy osiyodagi strategik manfaatlari

I BOB.  XITOY TASHQI SIYOSATINING USTUVOR YO’NALISH VA 

TAMOYILLARI 

1.1.  Xitoy Xalq Respublikasi tashqi siyosatining shakillanishi va uning 

jahon siyosatidagi ro’lining mustahkamlanishi 

Asrlar chegarasida odamlarga kelajakka qaratilgan prognozlar tuzish va turli 

taxminlarni ilgari surish ayniqsa xosdir. Bu xususiyat jahon siyosati 

mutaxassislariga ham begona emas. Ularning ko‘pchiligi kelayotgan asrni “Osiyo-

Tinch okeani mintaqasi davlatlari asri” deb, ayrimlari esa – “Xitoy asri” deb e’lon 

qildi


3

.

 



1979 – yili Xitoyning “Ochiq eshiklar” siyosatining e’lon qilinishi 

mamlakatga kata miqdorda sarmoyalar kirib kelishiga imkon yaratdi

4



Xitoy oxirgi olti asr davomida, Min sulolasi hukm surgan davr (XIV – XVII 



asrlar) dan boshlab, ayniqsa, Sin sulolasi davri (XVII-XX asrlar)da tashqi 

dunyodan ajralish siyosatini olib borganini eslash lozim. O‘shanda tashqi dunyo 

bilan har qanday aloqalartaqiqlab qo‘yilgan edi. Bu Xitoyning tanazzulga yuz 

tutishiga olibkeldi, qashshoqlik va qoloqlikni yanada kuchaytirdi. XXR rahbariyati 

Osiyoning «to‘rt kichik ajdari» (Syangan, Singapur, Tayvan, Koreya) iqtisodiyoti 

taraqqiy etishiga olib kelgan omillarni o‘rganib chiqib, tashqi dunyoga ochiqlik 

yo‘liga kirdi.  

70-80-yillar chegarasida “yagona front” siyosatining siyosiy-strategik 

yo‘nalishi ayniqsa faol rivoj topdi. Bu ma’lum darajada Xitoy chegarasi yaqinidagi 

vaziyatning yanada murakkablashuvi bilan bog‘liq edi: 70-yillarning oxiridan 

boshlab Xitoy-SSSR, Xitoy-Monogoliya va Xitoy-Hindiston chegarasidagi 

keskinlikka Xitoy-Vetnam chegarasidagi qarama-qarshilik, qo‘shni Afg‘onistonga 

sovet qo‘shinlarining kiritilishi, Uzoq Sharqda va Tinch okeanining g‘arbiy 

qismida sovet harbiy salohiyatining yanada kuchayishi, shuningdek KXDR bilan 

Xitoy munosabatlarining sovuqlashishi qo‘shildi.  

                                                            

3

 Остроухов О.Л. Политика, общество внешняя политика Китая в годы реформ и перспективы ее развития // 



Международная экономика и международные отношения. – М., 2002. – № 2. – С. 42. 

4

Sadibekova B. Xitoy iqtisodiyoti. I qism. – T., 2011. – 34b. 




 

“Yagona front” siyosatini olib borish Xitoyga qisqa vaqt ichida G‘arb 



mamlakatlari bilan munosabatlarni butunlay o‘zgartirish imkonini berdi. 1978 -

yilning dekabrida 1979 -  yil yanvardan boshlab ikki mamlakat o‘rtasida 

diplomatiya munosabatlarini o‘rnatish to‘g‘risidagi Xitoy va AQSh qo‘shma 

kommyunikesi e’lon qilindi. Bu hujjatga ko‘ra AQSh XXR hukumatini Xitoyning 

birdan-bir qonuniy hukumati sifatida tan olar edi.  

1979 - yil iyulda XXR va AQSh o‘rtasida Savdo-sotiq to‘g‘risidagi bitim 

imzolandi. Mazkur bitimda ikki tomonlama savdo-iqtisodiy aloqalarni 

rivojlantirish uchun uzoq muddatli mustahkam asosni yaratish nazarda tutilgan edi. 

Bundan tashqari, 70-yillarning oxirida bu ikki davlat o‘rtasida fan va texnika, 

madaniyat, maorif, qishloq xo‘jaligi, kosmik bo‘shliqni o‘zlashtirish sohasida va 

boshqa jabhalarda hamkorlik to‘g‘risida bitimlar imzolandi.  

Qo‘shma Shtatlar bilan munosabatlarning yaxshilanishi Xitoyning boshqa 

rivojlangan mamlakatlar, eng avvalo Yaponiya bilan aloqalari rivojlanishiga 

sezilarli darajada ko‘maklashdi. Modernizatsiyani amalga oshirish jarayonida 

Xitoy rahbariyatining bir qismi aynan Yaponiya bilan hamkorlikka alohida umid 

bog‘ladi. 1978–1980-yillarda bu ikki mamlakat o‘rtasida savdo-sotiq, madaniy 

aloqalarga ko‘maklashish, ilmiy va texnikaviy hamkorlik to‘g‘risida bitimlar 

imzolandi, shuningdek tomonlarni qiziqtiruvchi muammolar bo‘yicha bir qator 

kelishuvlar va ahdlashuvlarga erishildi. 1978 -yil avgustda XXR va Yaponiya 

o‘rtasida tinchlik va do‘stlik to‘g‘risida shartnoma tuzildi.  

“Yagona front” siyosati XXRning G‘arb mamlakatlari bilan munosabatlari 

rivojlanishiga kuchli turtki bergan bo‘lsa-da, lekin Xitoy rahbariyatining ko‘pgina 

umidlarini oqlagani yo‘q.  

Mamlakatni modernizatsiya qilish rejasini g‘arb davlatlarining yordami 

hisobiga amalga oshirish borasidagi mo‘ljallar ham o‘zini oqlamadi. G‘arb 

davlatlari Xitoyga kredit va qarz berishga ko‘ndi, XXRga ko‘p miqdorda tovarlar, 

shu jumladan sanoat mahsulotlari yetkazib berish g‘oyasini katta ishtiyoq bilan 

qabul qildi. Ammo ilg‘or texnologiyalarni topshirishga qo‘yilgan cheklovlar olib 

tashlanmadi. 1982 - yil mayda Den Syaopin Liberiya rahbari bilan suhbatda g‘arb 



 

davlatlaridan hafsalasi pir bo‘lganini bildirdi: “Hozirgi vaqtda biz iqtisodiy 



ochiqlik siyosatini olib boryapmiz, chet el sarmoyasi va ilg‘or texnologiyasidan 

foydalanishga harakat qilyapmiz…, bularning barchasi bizga iqtisodiyotni 

rivojlantirishga ko‘maklashdi... Ammo rivojlangan davlatlardan sarmoya va ilg‘or 

texnologiyalarni olish oson ish emas. Ayrim kishilar o‘z yelkasida hali-hanuz eski 

mustamlakachilarning kallasini ko‘tarib yuribdi, ular bizga o‘lim tilaydi va bizning 

rivojlanishimizni istamaydi”

5

.  


1984-1986-yillarda jahon rivojlanishining asosiy muammolariga nisbatan 

Xitoy yondashuvining yangi konseptual asoslari yaratiladi. Xalqaro vaziyat 

tahlilida dunyoga ko‘p qutblilik nuqtai nazaridan qarash ustunlik qila boshlaydi. 

Xitoylik siyosatshunoslar orasida 80-yillarning o‘rtalaridan boshlab keng tarqalgan 

bu konsepsiya Pekinning jahondagi vaziyat xususidagi rasmiy nuqtai nazari 

sifatida ilk bor 1988 -  yil mayda XXR tashqi ishlar vaziri Syan Sichenning nutqida 

bayon etildi

6

. Uning aksariyat tarafdorlari fikriga ko‘ra, ko‘p qutbililikka intilish 



ijobiy hodisa hisoblanadi. U jahon turli davlatlarining xalqaro maydonda mustaqil 

siyosat olib borishga intilishini aks ettirish orqali, xalqaro munosabatlarni demo-

kratiyalashtirish sari eltadi va “bitta yoki ikkita o‘ta qudratli davlat”ning 

yakkahokimligiga barham berishni nazarda tutadi

7

.  


Shunga mos ravishda XXR tashqi siyosatida asosiy urg‘u “uchinchi dunyo 

nazariyasi” va “yagona front” siyosatida ko‘zda tutilgan xalqaro munosabatlar 

tizimidagi ziddiyatlardan foydalanishdan barcha manfaatdor tomonlar 

manfaatlarining muvozanatini ta’minlash zarurligiga ko‘chiriladi.  

Ko‘p qutblilik konsepsiyasini amalga oshirishda XXR lozim darajada kuch va 

salohiyat mavjud emasligiga qaramay, Pekin jahonda yanada faol rol o‘ynashi 

mumkin bo‘lgan tartib o‘rnatilishiga eltuvchi yo‘lni ko‘rdi.  

                                                            

5

Иқтибос қуйидаги манбадан олинди: Жэнь Бин. Ташқи дунё томонга очиқлик – давлатнинг асосий сиёсати 



// Шицзячжуан. – Пекин, 1986. – № 3. – С. 3-4. 

6

Beijing Review. – Beijing, 1988. – № 23. – Vol. 31, June 6-12. –Р. 14. 



7

Тўғри,  ХХРда  бу  нуқтаи  назарга  ҳамма  ҳам  қўшилмаган:  айримлар  аввалгидек  “уч  дунё  назария”сини 

қўллаб-қувватлаган,  бошқалар  янги  куч  марказларининг  пайдо  бўлиши  тинчлик  ва  барқарорликнинг 

мустаҳкамланишига  олиб  келмаслиги  ҳам  мумкин  деб  ҳисоблаган,  чунки  икки  қутбли  дунё,  уларнинг 

фикрига кўра, кўп қутбли дунёга қараганда анча барқарор // Сянь дайго цзи гуаньси. – Пекин, 1986. – № 2. – 

Р. 7-8; Шицзечжиши. – Пекин, 1987. – № 14. – Р. 14-15; Beijing Review. – Beijing, 1986. – № 23. – Vol. 29, 

June 9. – Р. 15. 



 

Bundan tashqari, Xitoy tashqi siyosatining asosiy prinsiplaridan biri sifatida 



ko‘p qutblilik konsepsiyasining ilgari surilishi XXRning xalqaro siyosatda o‘zini 

real kuch markazi sifatida qaror toptirishga intilishini aks ettirar edi.  

Xitoyning hozirgi tashqi siyosati zamirida yotuvchi boshqa bir qoida “keng 

ko‘lamli davlat qudrati” g‘oyasi bilan bog‘liq. Uning mohiyati shundaki, hozirgi 

sharoitda davlatning kuchi va uning xalqaro maydondagi nufuzi harbiy 

salohiyatning mavjudligi bilangina emas, balki iqtisodiy va ilmiy-texnikaviy 

rivojlanish darajasi, shuningdek oqilona tashqi siyosat bilan ham belgilanadi, 

bunda mamlakatning iqtisodiy salohiyati yetakchi omil hisoblanadi. XXR tashqi 

ishlar vaziri o‘rinbosari (1988 - yil apreldan 1998 - yilgacha – Xitoy tashqi siyosiy 

mahkamasining rahbari) Syan Sichen qurolsizlanish va rivojlanish o‘rtasidagi 

o‘zaro aloqa masalalariga bag‘ishlangan xalqaro konferensiyada shunday dedi: 

“Pirovard natijada milliy mustaqillik va davlat xavfsizligini ta’minlash 

qurollanishni kuchaytirishga emas, balki iqtisodiy rivojlanishga, milliy qudratga, 

mintaqaviy va xalqaro tinchlikni himoya qilish yo‘lida faol kurashishga bog‘liq”

8



80-yillarning oxiriga kelib sovet-amerika va sovet-xitoy munosabatlarida 



barcha asosiy ziddiyatlarning bartaraf etilishi, shuningdek xitoy-amerika 

munosabatlarining konfliktsizligi “katta uchburchak” geosiyosiy tuzilmasi g‘oyib 

bo‘lgani haqida gapirish uchun asos berdi. Ammo XXRning AQSh va G‘arb 

dunyosining boshqa mamlakatlari bilan munosabatlari keskinlashuviga sabab 

bo‘lgan Tyananmen maydonidagi voqealar, shuningdek SSSRda yuz bergan va 

uning parchalanishi bilan tugagan tub o‘zgarishlar yana Xitoy rahbarlarini 

AQShning xalqaro maydondagi haddan tashqari kuchli ta’siriga varshi kurashish 

vositalaridan biri sifatida “uchburchak munosabatlar” siyosatini tiklash to‘g‘risida 

o‘ylashga majbur qildi.  

Rossiyada siyosiy hokimiyatdan kommunistik partiyaning chetlatilishi, 

Moskvada aksilkommunistik va o‘sha vaqtda g‘arbga xayrixoh bo‘lgan 

kuchlarning g‘alaba qozonishi Moskva va Pekinning yaqinlashish jarayonini 

sekinlashtirdi. Boz ustiga, o‘sha davrda g‘arb bilan yaqinlik “romantizmi”ga 

                                                            

8

Beijing Review. – Beijing, 1987. – № 3. – Vol. 30, August 31. –Р. 17. 




 

berilgan Rossiya ma’murlari Pekin bilan o‘z munosabatlarida AQSh va G‘arbiy 



Yevropa tomonidan belgilangan andozalardan chetga chiqmaslikka harakat 

qilardilar, inson huquqlariga nisbatan yondashuvlarda Xitoy rahbariyati bilan 

kelishmovchiliklarga alohida urg‘u berardilar, Rossiya tashqi siyosatining ustuvor 

yo‘nalishlari tizimida Xitoy AQSh, G‘arbiy Yevropa mamlakatlari, Yaponiya va 

Janubiy Koreyadan keyin qo‘yilardi. Shunga qaramay, 1991 - yil dekabrda Xitoy 

Rossiyani tan olishi haqida rasmiy bayonot berdi, 1992 - yilda esa XXR rahbariyati 

Rossiya va Xitoy o‘rtasidagi munosabatlarni har tomonlama rag‘batlantirish 

to‘g‘risida qaror qabul qildi

9

.  


Rossiya-Xitoy hamkorligini rivojlantirish maqsadida XXR eng avvalo harbiy-

sanoat aloqalari yo‘nalishida mavjud bo‘lgan munosabatlardan foydalandi. Bundan 

tashqari, ikkala mamlakatning ayrim korxonalari va mahalliy hokimiyat organlari 

o‘rtasida to‘g‘ridan-to‘g‘ri savdo-iqtisodiy aloqalarni yo‘lga qo‘yishga qaratilgan 

tadbirlar amalga oshirildiki, bu ikki tomonlama munosabatlarning yangi asosini 

shakllantirish yo‘lida tashlangan muhim qadam bo‘ldi.  

90-yillarning o‘rtalariga kelib “uchburchak munosabatlar” mantiqi bo‘yicha 

siyosiy rivojlanish Rossiya va Xitoy munosabatlarining yaqinlashuv jarayonida 

yetakchilik qilayotgani ayon bo‘lib qoldi.  

Umuman olganda, 1991–1996 - yillarda Rossiya-Xitoy munosabatlari darajasi 

tan olish masalasi birinchi darajali ahamiyatga ega bo‘lgan bo‘sag‘adan “XXI 

asrda strategik o‘zaro aloqa qilishga qaratilgan teng huquqli ishonchli sherikchilik” 

ta’rifiga qadar ko‘tarildi. 

Ikki mamlakatning “strategik o‘zaro aloqalar qilish” yo‘lidagi sa’y-harakatlari 

AQShning bir qutbli dunyoni turg‘un holatda saqlab qolish borasidagi intilishlariga 

qarshi kurashish va ikkala davlat ham hech kimga qaram bo‘lmagan rolni o‘ynay 

oladigan ko‘p qutbli dunyoni yaratishga qaratilgani bois, mohiyat e’tibori bilan 

Moskva va Pekin birgalikda amalga oshirayotgan harakatlarning pirovard maqsadi 

                                                            

9

ДэнСяопин.  ХХР  раҳбариятини  Россия  билан  муносабатларни  жадал  суръатларда  ривожлантиришга 



чақирди.  Бунга  қалар  Дэн  Сяопин  қуйидаги  баёнотни  берган  эди: “Москва  бошдан  кечираётган  ички 

қийинчиликларга қарамай, у аввалгидек қудратли иқтисодий база ва ҳарбий кучга эга”; шунингдек, “Москва 

асли ўлик йўлбарс эмас, у халқаро сиёсатда етакчи роллардан бирини ўйнайди” // Саут Чайна морнинг пост. 

– Гонгконг, 1992. – 19 август. 




10 

 

yaqin harbiy-siyosiy ittifoqni tashkil etishdan emas, balki bir-biridan ajralish va 



alohida-alohida ish ko‘rishdan iborat.  

Shu ma’noda ikki tomonlama hamkorlik bosqichlarini ifodalash uchun turli 

ta’riflardan foydalanishni uchinchi mamlakatlar (AQSh, Yaponiya) e’tiborini 

tortishga qaratilgan muayyan belgilarni izlash sifatida baholash mumkin va ular 

aniq mazmunga hozircha ega emas. Shu bilan bir vaqtda Rossiya-Xitoy 

munosabatlari ittifoqchilik xususiyatiga ega emasligiga har safar urg‘u beriladi. 

Rossiya Federatsiyasi va XXR o‘rtasida harbiy-siyosiy ittifoqning tuzilishi 

ehtimoli ozligi yana shu bilan belgilanadiki, ikki davlatning geosiyosiy va harbiy-

strategik sohalardagi milliy manfaatlari mos kelmaydi: Xitoy Rossiya bilan NATO 

mamlakatlari o‘rtasidagi munosabatlar keskinlashgan holda o‘zidan uzoq 

Yevropada konfliktli vaziyat ishtirokchisiga aylanishga tayyor bo‘lmasa kerak; 

Rossiya esa Tayvan ko‘rfazidagi mojaro keskinlashgan yoki Janubiy Xitoy va 

Sharqiy Xitoy dengizlaridagi hududiy nizolar keskin tus olgan holda Xitoyga 

harbiy madad ko‘rsatish orqali o‘zining AQSh, Yaponiya hamda Osiyo-Tinch 

okeani mintaqasining boshqa mamlakatlari bilan munosabatlarini xavf ostida 

qoldirmasa kerak.  

Yana bir karra shuni qayd etib o‘tish lozimki, oxirgi o‘n yillik mobaynida 

Pekinning Moskva bilan yaqinlashuvi asosan AQShning XXRga nisbatan 

ziddiyatlarga to‘la va noizchil siyosati bilan belgilanadi. Bir tomondan, AQSh 

xalqaro maydonda Xitoy hozirgi ma’rifatli dunyoda umume’tirof etilgan 

qoidalarga muvofiq ish ko‘rishi uchun mavjud xalqaro hamkorlik tuzilmalariga 

Pekinni “jalb qilish siyosati”ni e’lon qilgan. Boshqa tomondan, XXRda sherikni 

emas, balki dushman yoki raqibni ko‘ruvchi nufuzli kuchlar AQShning siyosatiga 

faol va ancha samarali ta’sir ko‘rsatadi

10

.  


                                                            

10

ХХРга  нисбатан  АҚШ  сиёсатининг  бундай  “дуализми” 1997 йил  март  ойининг  охирида  АҚШ  вице-



президенти А.Гор ва АҚШ Конгресси вакиллар палатаси спикери Н.Гингричнинг Пекинга ташрифи чоғида 

айниқса бўртиб намоён бўлган. Бунда А.Гор Хитой пойтахтига икки томонлама муносабатларни яхшилаш 

мақсадида  келган  ва  Хитой  шаънига  кескин  танқидий  мулоҳзаларни  билдиришдан  ўзини  тийган  бўлса, 

Н.Гингрич  асосий  эътиборни  инсон  ҳуқуқлари  соҳасида  Пекинни  танқид  тиғи  остига  олишга  қаратган  ва 

ҳатто ХХР Тайванга ҳужум қиладиган бўлса, АҚШ мазкур мамлакатни ҳарбий йўл билан ҳимоя қилишини 

билдирган // The New York Times. – New York, 1997. – April  01.  




11 

 

Osiyo-Tinch okeani mintaqasi mamlakatlarining manfaatlariga Pekin 



tomonidan harbiy tahdid, birinchidan, Xitoy tashqi siyosatidagi “agressivlik” va 

“ekspansionizm” bilan, ikkinchidan, mavjud iqtisodiy va harbiy-texnik salohiyat 

bilan belgilansa kerak.  

Harbiy jihatdan tashqari, “Xitoy tahdidi”ning boshqa bir qator jihatlari ham 

bor. Ularning orasida Osiyo-Tinch okeani mamlakatlarining iqtisodiyoti va 

siyosatida XXR ustunlik qilishi mumkinligi ayniqsa ko‘p qayd etiladi. Qizig‘i 

shundaki, bu tezis Osiyo-Tinch okeani mintaqasining eksport ishlab chiqarish 

tuzilmasi va nomenklaturasida XXR bilan ko‘pgina o‘xshash jihatlarga ega bo‘lgan 

kichik mamlakatlarida emas, balki jahonning eng qudratli davlati – AQShda 

himoya qilinadi. Bunda amerikalik tovar ishlab chiqaruvchilar uchun “tahdid”ning 

asosiy ko‘rsatkichlaridan biri sifatida XXR bilan savdo-sotiqda AQShning yildan-

yilga oshib borayotgan ko‘p milliardli taqchilligi qayd etiladi

11

.  


Biroq, birinchidan, xitoyliklar AQSh bozorida bu yerda ishlab 

chiqarilmaydigan yoki oz miqdorda ishlab chiqariladigan mahsulotlarni sotadi.  

Ikkinchidan, o‘z mahsulotini AQShda sotishdan ko‘p miqdorda pul ishlab 

topish orqali XXR Amerika tovarlarini xarid qilish imkoniyatini qo‘lga kiritadi va 

shu tariqa minglab amerikalik ishchilarning bandligini ta’minlaydi. Shu sababli 

Osiyo-Tinch okeani mintaqasi mamlakatlari, ayniqsa AQSh yoki Yaponiyaning 

iqtisodiy xavfsizligiga tahdid to‘g‘risidagi tezis real vaziyat bilan mos kelmaydi. 

Kezil kelganda yana shuni ham ta’kidlab o‘tish lozimki, aynan Xitoy bozori 

Yaponiyaning ko‘pgina kompaniyalariga oxirgi iqtisodiy inqirozdan chiqishga 

yordam berdi.  

“Xitoy tahdidi”ni idrok etish jahon hamjamiyati oldida turgan og‘ir 

muammolardan biri hisoblanadi. Agar Xitoyning hozirgi yuksalishini va xalqaro 

maydonda XXR ta’sirining kuchayishini jahonda yangi tartib qaror topgan 

sharoitda tinchlik va barqarorlikka haqiqiy tahdid sifatida qaraydigan bo‘lsak, bu 

holda Xitoyni u yoki bu darajada tiyib turish g‘oyasi asosli bo‘lib ko‘rinadi. Ammo 

                                                            

11

АҚШ статистикасига кўра, 1996 йилда у тахминан 40 млрд. долларни, Хитой маълумотларига кўра эса – 



тахминан 10 млрд. долларни ташкил этган  // Asiaweek. – Tokyo, 1997. – № 13. – Vol. 23. – Р. 20. 


12 

 

chinakam tahdid kuchli va barqaror Xitoydan emas, balki aksincha, tarqoq, 



beqaror, ichki ziddiyatlar va o‘zaro nifoqqa asoslangan munosabatlarga g‘arq 

bo‘lgan, bir yarim milliarddan ortiq aholi yashaydigan, boz ustiga, qudratli harbiy 

arsenal, shu jumladan raketa-yadro quroliga ega bo‘lgan mamlakatdan chiqishi 

mumkinligini taxmin qilish, bizningcha, o‘rinli bo‘ladi.  




Download 205.36 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6   7




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling