Milliy kurash turlarining rivojlanish tarixi

MILLIY KURASH TURLARINING RIVOJLANISH TARIXI

REJA:

1.KURASH HAQIDA

2.KURASH RIVOJLANISH BOSQICHLARI TARIXI
3.O’ZBEKISTONDA KURASHNING RIVOJLANISHI

KURASH — sport turi, belgilangan qoidaga muvofiq ikki sportchining yakkama-yakka olishuvi. Kurashish sanʼati koʻp xalqlarda qadim zamonlardan buyon maʼlum. Kurash ayniqsa Yunonistonda keng tarqalib, qad. olimpiada musobaqalaridan doimiy oʻrin olib kelgan. Milliy Kurashning xilma-xil koʻrinishlari Gretsiya, Italiya, Yaponiya, Turkiya, Eron, Afgʻoniston, Rossiya, Oʻzbekiston, Gruziya, Armaniston, Ozarbayjon, Qozogʻiston va b. mamlakatlarda mavjud. Zavonaviy sport Kurash ining asosiy qoidalari 18-a. oxiri — 19-a. boshlarida Yevropaning bir necha mamlakatlarida ishlab chiqildi. 1912-y. Xalqaro havaskorlar kurash federatsiyasi (FILA) tuzildi (hozir unga 144 mamlakat, Oʻzbekiston 1993-y. dan aʼzo). Xalqaro maydonda sport Kurash ining yunonrum kurashi, erkin kurash, dzyudo, sambo va b. turlari keng tarqalgan. Keyingi yillarda oʻzbek Kurashi ham alohida Kurash turi sifatida dunyo miqyosida tan oliva boshlandi. Kurash insonni kuchli, epchil, chidamli va irodali qilib tarbiyalash vositalaridan biri hisoblanadi. Shifokorlar nazorati ostida 12 yoshdan Kurash bilan shugullanishga ruxsat etiladi.

Kurash insonni kuchli, epchil, chidamli va irodali qilib tarbiyalash vositalaridan biri hisoblanadi. Shifokorlar nazorati ostida 12 yoshdan Kurash bilan shugullanishga ruxsat etiladi. Kurash azaldan oʻzbek turmush tarzining uzviy qismi boʻlganligini arxeologik topilmalar, tarixiy qoʻlyozmalar tasdiqlaydi. Qad. Baqtriya (Oʻzbekiston jan.) hududidan topilgan jez davriga oid silindrsimon sopol idishda ikki polvon va ulardan biri ikkinchisini chalayotgani tasvirlangan. Shu davrga mansub boshqa arxeologik topilmada esa polvonlarning Kurash usullarini namoyish qilayotgani aks ettirilgan.

Bu noyob topilmalar miloddan 1,5 ming yil ilgari ham Kurash ajdodlarimiz turmush tarzining bir qismi boʻlganidan da-lolat beradi. Yunon yozuvchisi Klavdiy Elian (2—3-a.) va b. tarixiy shaxslarning yozishicha, shu hududda umr kechirgan sak qabilasi qizlari oʻzlariga kuyovni yigitlar bilan kurashib tanlaganlar. Keyinchalik qizlar kuyovni shart koʻyish yoʻli bilan aniqlashgan va bu shar-tda Kurash musobaqasi boʻlgan. Bunga oʻzbek xalq qahramonlik dostoni — «Alpo-mish»dagi Barchin shartlarini misol qilib koʻrsatish mumkin.

Ibn Sino «Tib qonunlari» asarida yozgan:
«Kurashning turlari ham bir щ Ulardan biri ikki kurashuvchining biri oʻz raqibining belbogʻidan ushlab oʻziga tortadi, shu bilan birga oʻz raqibidan qutulishning chorasini qiladi…». Bu taʼrif zamonaviy Kurash qoidalariga yaqindir. Shuningdek, Mahmud Koshgʻariyning «Devonu lugʻotit turk», Alisher Navoiyning «Hamsa», «Holoti Pahlavon Muhammad», Zayniddin Vosifiyning «Badoeʼ ul-vaqoeʼ», Husayn Voiz Koshifiyning «Futuvvatnomai sultoniy», Zahiriddin Muhammad Boburning «Boburnoma» asarida Kurash hakida qimmatli maʼlumotlar bor. 9—16-a. larda Kurash xalqoʻrtasida keng ommalashgan. Shudavrda Pahlavon Mahmud, Sodiq polvon qabilar Kurash dovrugʻini oshirishgan.

Oʻzbek xalq yakka kurashining belbogʻli kurash deb nomlangan turi ham bor. Unga ham taalluqli koʻplab arxeologik topilmalar va tarixiy qoʻlyozmalar mavjud. Bundan 5 ming yil ilgari davrga mansub qad. Mesopotamiya hududidan topilgan haykalchada belbogʻli kurash usulida musobaqalashayotgan polvonlar tasvirlangan. Xitoyning qad. «Tan-shu» qoʻlyozmasida Fargʻova vodiysida toʻylar, sayllar Kurash musobaqalarisiz oʻtmasligi yozilgan. Ahmad Polvon,

Xoʻja polvon va sh. k. K. ning ana shu turida shuhrat qozonishgan (19-a. oxiri — 20-a. boshi). Chorizm istilosi va shoʻrolar davrida oʻzbek milliy Kurash ini xalq turmush tarzidan sunʼiy ravishda siqib chiqarishga harakat qilindi. 20-a. ning 90-y. lari oxiriga kelib bu urinishlarga barham berildi. 1991-y. dakurashchilar sulolasi vakili, bir necha Kurash turlari boʻyicha xalqaro miqyosda sport ustasi Komil Yusupov oʻzbekcha Kurashning xalqaro andozalarga moslangan quyidagi qoidalarini ishlab chikdi: K. tushuvchilar 14 x 14 m dan 16x 16 m gacha boʻlgan, chetroq qismi qizil rangli «xavfli chiziq» bilan belgilangan koʻk-yashil tusli Kurash gilamida tik turgan holatda bellashadilar. Gʻolib ishlatilgan usullar va maydondagi xatti-harakatlariga qoʻyiladigan baholarga qarab aniqlanadi. Kurashda boʻgʻish, raqibga ogʻriq beruvchi usullar qoʻllashga ruxsat etilmaydi, kurashuvchilarning biri koʻk, ikkinchisi yashil rangli yaktak (ayollar yaktak ichidan oq rangli futbolka) kiyadi, belga eni 4—5 sm li tasma (belbogʻ) bogʻlanadi, erkaqlar 60, 66, 73, 81, 90, 100 kg va 100 kg dan ziyod, ayollar 48, 52, 57, 63, 70, 78, va 78 kg dan ziyod vazn toifalarida kurashadilar (bolalar, oʻsmirlar, oʻspirinlar, yoshi ulugʻlar va qizlar musobaqalarida ham yosh xususiyatlari hisobga olingan holda vazn toifalari belgilanadi).

Epik kurashning uchinchi xil namunasida qiz kuyovlikka dn.vogar yigitlardan g'oyibona tanlagan. Ma'lum bo'ldiki, endi qiz kurash tushmaydi biroq shart qo'yish va tanlash huquqtni saqiab qoladi. «Alponiish», «Odisseya» va «Ramayana» singari dunyoviy eposlarda yana shunday lavhalar ko'zatiladi.
«Etnografik tadqiqotlarning guvohlik berishicha, O'zbekiston hududida kurash milodiy IX - X asiiarda keng rivoj topgan bo'lib, halq sayillarida musobaqa o'tkazish an'anaviy tu solgan. Maiialliy aholi turli marosirnlami nishonlashda, ayniqsa, Navro'z kunlarida kurash musobaqalarini o'tkazishga alohida ahamiyat bergan», deb yozadi S.P.Tolstov.
Bu bayramiarning dastlabki uch kunida yurt keksalari, ulug'lari rahbarligida kurash tomoshalari uyushtirilganyu sayilgohlar odamlar bilan to'Iib toshgan. Shu munosabat bilan maxbuslar ozod qilingan ayibdorJaraing gunohidan o'tilgan. Muhimki. o'tkazilgan kurashlar }'osh avlod namayondalari uchun har tomonlama
chinakam chiniqish maktabir.i o'tagan. O'zbek halq ijodi namunalari bo'lmish «A)pomish». «Go'rong'li»; «Avazxon»} «Rustam», «To'g'anoy», «Kuntug'mish» kabi dostonlarda ham pahiavonlar kurashi madh ctilib, epchil va chaqqon zukko va donolarni ulugMangan. Yana bir qiziqarli ma'lumot: qadhngi Xitoy qulyozmasi «Tanshu» da Farg'ona muzolbtida muntazain kurash o'yinlari o'tkazilganiigi qayd ctilgan. X asrda yashab o'tgan arab geograiii va sayyoxi Muqaddasiy asarlarida ham Movorounnahiming Mavr. Samarqand, Buxoro, Balx, singari yink shaharlarda tez-tez kurash olishuvlari o'tkazilgani ta'kidlanadi.
Benazir alloma Abu Ali ibn Sino (980-1037) ham «Tib qonunlari kitobida kurash insonning ruhiy va jismoniy holatlda alohida ahamiyat kasb ctishiga urg'u bergani bcjis emas. Buyuk tabibning yozishicha, badan tarbiya bilan muiilazam shug'ullanuvchi kislii kasallikntng davosiga mulitoj bo'lmaydi.
Sharq adabiyoti durdonalari hisoblamnish «Shohnoma», «Qobusnoma», «Zatarnoma», «Boburnama», «Abdutlanoma» singari asarlarda ham povonlari siyrati-yu qiyofasiga old yorqin chizig'iar, ularni nia'naviy olamini serjilo rangli tasvirlar, ta'riil tasvirlar aks etgan.
Alisher Navoiy hazrallari ham kurasbdaii, uning dovrig'ini yetti iqlimga taratean polvonlar baxsidan huzurlangan. Shu bois kupiab asarlarda pahlavonlar hayoti va faoliyatiea oid ajoyib-g'aroyib voqycalar, lavhalarini yozib q.oldirgan. Polvonzodalarga bag'ishJangan maxsus «Xoloti Palilavon Muhammad» manoqi (larjimai hoi asari) da dalio ijodkor, o'z davrining tengsiz polvonzodasi Pahlavon Muhammad kurash san'atidan tashqari diniy va dunyoviy ilhnJarni, jumladan, astraiiomiya va matcmatika, kimyo va falsafa, adabiyotshunoslik va san'atshttiioslik, huquqshunoslik va boshqa btllmlami mukammal egallagan , «Chorgoh», «Segoh», «Panjgoh» singari mashhur kuylar shubalaiini yaratgam, xususan, shc'r san'ati oldidifham yuksak ta'b va bilimga cga ckanligini alohida ta'kidlaydi. Kurash tushushni kanda qilmagan buyuk polvon va bahodir Pahlavon Muhammad she'ni nozik tushungajiidan usha davr shoirlari yangi asarlarm avvalo ul zodea ko'rsatib, maslahat olishga osMqar ekanlar. Pahlavon Muhammad yctuk iabib ham bo'lgan. /amonasining mashhur tabiblari Mavlono Qutbiy, Mavlono Aloulmulk va Mavlono Abdusalomlar tibbiyot masaialari yuzasida baxs yuritar va tabiblar csa polvonzodaning muolaja usullarini o'z asarlariga va tabnyki, amaliyotga kiritir ekanlar. Pahlavon Muhammadning odobl va tavozisi, sahiyhgi, odamoxunligi, beozorligi, sofdiiligi, mardligl, mehmonnavozligi halolligi polvonlargalios bo'lgan ulug' htslatlar ekanligini qayd cikon,

O'z zamonaskla qudratli salianat qo'rgan Amir lemur buyuk davlat arbobi, ma'rifatparvar hukiundor, salohlyatli sarkarda bo'lib qoimasdan, ayni vaqtda kurash ilmi hadisini mukammal egallangan kuchli polvonsifat siyso liam edi. Shunina uchun u mamlakatda yoshlarni chiniqtirssh, vatanni se\oivchi, yurt xizmatiga kamarbasta, yetuk shaxslar qilib voyaga yelka/ishda kurashning lutgan o'rniea katta ahamiyat"bergan. Sharofiddin Alt Yazdiy «Zafarnoma»sida Alisher Navolyniim «Nasoyim ul-muxabbat» asarida csa sohibquron Amur Tcmur davridagi pahlavon Bobohoki (asli Afg'oniston shimolidagi Shibig'on viloyatidan) Uchqora Bahodir