Mundarija: Kirish I. Amfbiyalar sinfiga umumiy xarakteristika klassifikatsiyasi

Xulosa

Suvda va quruqda yashovchilar yoki amfibiyalar xali suv muxiti bilan anchagina aloqasini saqlab qolgan birinchi quruqlikka chiqqan umurtqali xayvonlardir. Umurtqalilarning suv muhitidan quruqlik mumitiga chiqishi ularning yangi turli - tuman sharoitlarga duch kelishiga sabab bo’ladi. Natijada jabra bilan nafas olish o’pka bilan nafas olishga, suzgich qanotlari bilan harakat qilish organlari qattiq substratda tayanishga moslashgan ko’p richakli besh barmoqli harakat organlariga aylangan. Suvda hamda quruqlikda yashovchilar yuqori devon davrida qadimgi panja qanotli baliqlardan kelib chiqqan; ular baliqlar bilan haqiqiy quruqlikda yashovchi hayvonlar (amniotalar) o’rtasida oraliq o’rinni egallaydi. Stegotsefallar deb atalgan qadimgi amfibiyalar bosh qutisi skeleti 1 m gacha bo’ladi. Hozirda suvda hamda quruqlikda yashovchilar tana uzunligi 2 – 3 sm dan 1,8 m gacha . Amfibiyalar hozizda quruqlikda yashovchi umurtqalilar orasida eng soda tuzulgan bo’lib, skeletida tog’aylar ko’p. Dumli oyoqsizlarning ikkala juft oyoqlari ko’krak qafasi bo’lmaydi; og’iz bo’shlig’i tubidagi muskullarning qisqarishi tufayli havo o’pkaga o’tadi. Ayrim salamadralarda o’pka bo’lmaydi. Aksariyat ko‘pchilik turlarini tuxumlari qattiq po‘st bilan qoplangan va faqat suvda rivojlanadi. Lichinkalari (itbalig‘i) faqat suvda yashaydi. Xayoti davomida ular o‘z boshidan metomarfoz davrini o‘tkazadi, ya’ni itbaliqdan quruqlikda yashaydigan xolga aylanadi. Buning natijasida jabra yo‘qolib, uning o‘rniga o‘pka xosil bo‘ladi, oyoqlar rivojlanadi. Amfibiyalar sovuqqonli hayvonlar guruhiga kiradi. Bularning hayoti tashqi muhit temperaturasi va namligiga bog’liq. Tashqi tuzulishi quruqlik muhitida yashashga moslashgan. Quruqlikda harakatlanish natijasida oyoqlari rivojlangan. Keyingi oyoqlari panjasi orasida pardalar rivojlangan bo’lib , ular suv muhitida harakatlanishga yordam beradi. Ko’zi hamda burun teshgi suvdan tashqariga chiqib turadi. Quruqlikda orqa oyoqlariga tayangan holda sakrab harakatlanadi .Suvda esa orqa oyoqlarini dam – badam bukib yozish orqali harakatlanadi. Dumlilar turkumi vakillarning oyoqlari tanasining ikki yonida joylashgan va bir xil uzunlikda bo’ladi. Suvda hamda quruqlikda yashovchilar zararkunanda ekosistemalar asosiy komponenti bo’lib, ko’pchilikumurtqasizlarning sonini cheklab turishda va boshqahayvonlarga oziq sifatida katta ahamiyatga ega. Dumsizlarning ayrim turlari bir qancha mamlakatlarda iste’mol qilinadi. Ayrim suvda hamda quruqlikda yashovchilar laboratoriya hayvonlari sifatida ahamiyatga ega. Suv havzalarining ifloslanishi tufayli ayrim turlari soni kamayib bormoqda. 41 turi va kenja turi xalqaro qizil kitobga kiritlgan, Quruqlikda yashash atmosfera havosi bilan nafas olishga imkon beruvchi organ – o’pkaning rivojlanishiga, qon aylanish, nevr sistemasi va sezgi organlarining takomillashuviga olib kelgan.Shuning bilan birga suvda va quruqlikda yashovchilar skeletida tog’ayning ko’p bo’lishi, nafas olish, ayirish, qon aylanish, nerv sitemalari va boshqa organlarining sodda tuzulganligi, lichinkasining yon chiziqlari, dumi, yuragining ikki kameradan, qon aylanish sistemasining bir doiradan iboratligi ularni quruqlikda yashovchi eng soda tuzulgan umurtqali hayvon ekanligini ko’rsatadi. Ko’pchilik Suvda hamda quruqlikda yashovchilarning hayoti voyaga yetgan davrida ham suv bilan bevosita bog’liq. Aksariyat ko‘pchilik turlarini tuxumlari qattiq po‘st bilan qoplanmagan va faqat suvda rivojlanadi. Lichinkalari (itbalig‘i) faqat suvda yashaydi. Xayoti davomida ular o‘z boshidan metomarfoz davrini o‘tkazadi, ya’ni itbaliqdan quruqlikda yashaydigan xolga aylanadi. Buning natijasida jabra yo‘qolib, uning o‘rniga o‘pka xosil bo‘ladi, oyoqlar rivojlanadi.Lichinkalarida metamarfoz davridan keyin voyaga yetgan individga xos organlar paydo bo’ladi va quruqlikda ham yashayveradi. Voyaga yetgan amfibiyalar uchun sharnir bo’g’inli juft oyoqlar xarakterlidir. Bosh skeletining ensa qismida ikkita ensa bo’rtmasi bo’yin umurtqasi bilan harakatchan qo’shiladi. Tanglay – kvadrat tog’ayi miyaquttisiga qo’shilib ketadi. Bunday tipdagi bog’lanishga autositiliya deyiladi.