Muqimiy toshkent «MA’naviyat» 2009

Agar qistasa qarzlar aqcha yo‘q,
Va lekin bu yanglig‘ toroqo-turuq;
Sonur o‘zlarin Xo‘ja Ahrori vaqt,
Piyoda jilovida iqbol-u baxt...
Agar xayrdin so‘zlasa har kishi,
Urarkim, sinar o‘ttuz ikki tishi.
Gado qo‘lida ko‘rsa nogoh non,
Degay: — «Bergan odam emas musulmon!»
Qilay man ham emdi so‘zimni tarnom, 
Malolovar o4g‘ay cho‘zilgan kalom.
76

---

VOQIAI KO‘R ASHURBOY HOJI
Ajab xalq ekanmiz, ajab ro‘zg‘or, 
Qiziq hodisa, turfa layl-u nahor.
Ashurboydin eshiting qissaye,
Ayo ey bu Farg‘onada nomdor.
Qorovul uyidin yarim oqshomi 
Banogoh bo‘ldi fig‘on oshJcor.
Mahalla bu hangomadin uyg‘onib, 
Eshigiga keldi sag‘ir-u kibor.
Qorovul, istarshi-yu mingboshilar, 
Chopib keldilar, deb: nachuk kor-zor?!
Bosib kirdilar bu nachuk dod deb, 
Qorovulning uyig‘a, beixtiyor...
Ko‘rub dedilar: boy ekan, qochiring, 
Ashur ko‘r o‘zi ham bo‘lub beqaror.
Qo‘yub tomga bir buzuq norvon, 
Qo‘lidin tutib ko‘mi, qildi duchor.
Iki-uch pog‘ona chiqib, shoshilib, 
Yiqildi, sinib shoti, ul murdavor...
Itorib ketidin pishanglar bilan,
Azob ila tomga qilishdi suvor.
77

---

Qochar erdi tomda sarosima ko‘r,
Chap-u rostig‘a muztar-u beqaror.
Xalojo edi, tuynukidin ani —
Ketib boshi birlan o‘sha nobakor.
Turub hovlining sohibi nogihon, 
Chirog‘ida naqzi vuzug‘a chiqor.
Xalojoda pish-pish qilur bir nima,
Dedi: ne balodursan, ovozing chiqor!
— Sekinroq gapir, men Ashurboy...