Мусулмон уйга 40 ўгит

Намоздаги хушунинг афзалликларини билиш 
Бунга қуйидагилар киради: 
Набий соллоллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: “Мусулмон киши фарз 
намози вақти келганда яхшилаб таҳорат қилса, муяссар қилганича 
хушуга эга бўлса ва муясар қилганича намоз ўқиса, унинг барча 
гуноҳлари, агар улар гуноҳи кабира бўлмаса, кечирилади. Бу эса унинг 

---

www.muslimaat.uz | Мусулмон уйга 40 ўгит
20 
бутун умри бўйи давом этади”. (Муслим ривояти, 1/206, 7/4/2) 
Ажрлар хушунинг даражасига қараб ёзилади, чунки Набий соллоллоҳу 
алайҳи васаллам шундай деганлар: “Банда намоз ўқийди ва бундан унга 
унинг ўндан бир қисми, ё тўққиздан бири, ё саккиздан бири, ё еттидан 
бири, ё олтидан бири, ё бешдан бири, ё тўртдан бири, ё учдан бири, ёки 
ярмидан бошқа ҳеч нарса ёзилмаслиги мумкин”. (Имом Аҳмад ривояти, 
Саҳиҳул Жомеъ, 1626) 
Гуноҳлар, фикрни бир жойда жамлаб, тўла хушуга эга бўлганингизда, 
мағфират қилинади, чунки Пайғамбар соллоллоҳу алайҳи васаллам 
шундай деганлар: “Қачон банда намозга турса, унинг барча гуноҳлари 
келтирилади ва унинг боши ва елкалари устида тўплаб қўйилади, у ҳар 
дафъа рукуга борганда ёки саждага ётганда, гуноҳларининг баъзилари 
ундан тўкилиб кетади”. (Байҳақий Сунанул Қурбада ривоят қилган, 3/10; 
Саҳиҳул Жомеъга ҳам қаранг). Маънавий айтади: “Бу ерда шу нарса 
назарда тутиладики, ҳар бир ракаат тугаётганида унинг бир қисм 
гуноҳлари тўкилади ва у намозни тугатганида барча гуноҳлари уни тарк 
этади. Бу барча шартларибажарилган ва барча ракаатлари адо этилган 
намозда содир бўлади. Биз “банда” ва “турса” калималаридан шуни 
тушунамизки, ҳукмдорларнинг Ҳукмдори олдида у итоаткор қул ҳолатида 
бўлади.” (Байҳақий Сунанул Қурбада ривоят қилган, 3/10; Саҳиҳул 
Жомеъга ҳам қаранг).
Хушу билан намоз ўқиган киши намоздан сўнг худди унинг елкаларидан 
юк ташлаб юборилгандек енгиллик ҳис қилади. У ўзини шу даражада 
енгил ва пок ҳис қиладики, намознинг давом этишини истайди, чунки бу 
унинг бу дунёдаги қувончи ва хотиржамлиги манбаъидир. Токи намоз 
ўқимаса, уни зулматли қафасда қолиб кетишлик ҳисси таъқиб этади, 
ундаги намозни тезроқ тугатиш истаги ўрнини намозда хотиржамликка 
эришиш майли эгаллайди. Намозни севувчилар шундай дейдилар: Биз 
намоз ўқиймиз ва намозимизда хотиржамликка эришамиз, худди бизнинг 
йўлбошчимиз, намунамиз ва пайғамбаримиз соллоллоҳу алайҳи 
васаллам айтганларидек: “Эй, Билол, келақол, намозда бир 
хотиржамликка эришайлик”. У киши: ”намозимизни тезроқ тугата 
қолайлик”, демасдилар. 
Пайғамбар соллоллоҳу алайҳи васаллам айтганлар: “Менинг 
хурсандчилигим намоздадир”. Шундай қилиб, намозда ўз 
хурсандчилигини топган киши қандай қилиб яна бошқа жойдан 
хурсандчилик қидирсин? (Вобилус Сойб, 37)