О н а ж о н шеърлар Тошкент — «O‘zbekiston»- 2013 Тўпловчи ва сўзбоши муаллифи

Эътибор ОХУНОВА


ОНАМ
(Марсия)
Ўлди-кетди, эй воҳ, ғамгузорим онам,
Қайтиб келмас энди беозорим онам.
Қайга урай энди бу ҳайрона бошимни,
Бизга тўймай кетди зори-зорим онам.
Кўз ёшларимда қолган фоний ҳамроҳим онам,
Тунлар уйқусиз кўзим, тонгларда роҳим онам.

Ҳоли хароблар йиғлар, меҳрибоним онам,

Бағри кабоблар йиғлар, жону жаҳоним онам,
Бу ғамларни бошига тушганлар билар бир кун,
Сиз йўқ, ҳувиллаб қолди кенг хонадоним онам,
ғамларим кимга сўзлай Ғамгузорим онам,
Охир дафтарга тўкдим дилдаги зорим онам.

Қайлардасиз энди қиблагоҳим онам,

Излаб тополмай қолдим саждагоҳим онам,
Изларингиз ахтариб қабрингиз бошидаман,
Қояларни титратгай оҳу воҳим онам,
Тонг келдим, оқшом келдим тингламас зорим онам,
Сизсиз харидорим йўқ, кўҳна бозорим онам.

Ҳижрон эзар, сўзлашга тоқат-имконим қани,

Суратим тирик фақат, тандаги жоним қани.
Уйим тўри бўш қолди, алласиз қолди бешик,
Маслаҳатгўйим қани, тоза виждоним қани,
Кимлар кечирар энди қилган гуноҳим онам,

Қоқилганда суянчиқ, пушти паноҳим онам.

Ўлим шоҳу гадога тенг экан бу дунёда,
Онамни топарманми, жаҳон кезсам пиёда.
Онам ўлгани билан ер тўймас-ку, одамлар,
Ўлимга ўлми борми бу вафосиз дунёда,
Найлайин олис кетди, олис даргоҳим онам,
Ўтарга кўприклар йўқ, йўлларда чоҳим онам.

Беш қиз бешта шаҳарда дийдорингиз излайдур,

Гоҳи пинҳон, гоҳида ошкора бўзлайдур,
Ўчоқда ёнса олов, ёзилса гар дастурхон
Сизнинг насибангиз бор, насибангиз излайдур
Набиралар сўрашса, не дей, устозим онам,
Оҳ, чалинмай чанг босди дутору созим онам.

Ёлғиз ўғил, келин ҳам қолдилар изтиробда,

Кекса отам ғами чекар биздан зиёд хунобда,
Набиралар бувисиз, дастурхонлар дуосиз,
Олам ҳам мотам ичра назаримда шу тобда.
Чунки оламда йўқсиз бахтим-эъзозим онам,
Дардим ичимда қолди янгроқ овозим онам.

Сизни олиб кетган ул ажални ҳам ел олсин,

Сизга тор бўлган бундай оламни ҳам сел олсин.
Онасиз ўтган умр, умрмикин ёронлар,
Онасиз қолган ғариб, у қандай кўнгил олсин,
Сиз йўқсиз жаҳон ҳам йўқ, бахтим-тождорим онам,
Сиз йўқсиз, карвон ҳам йўқ, улуғ сардорим онам.

Сиз йўқсиз, яна кулгай ям-яшил баҳорлар ҳам,

Сиз йўқсиз, яна отгай бу сўлим саҳарлар ҳам.
Э воҳ, кўзим ёшидан сув ичиб унар гуллар
Кўз ёшим селобига ғарқ бўлиб қабрлар ҳам,
Бир умр ошиққайман қутлуғ даргоҳим онам,
Шеърларим билан ҳаёт яшар, оллоҳим онам.

Бир умрга яшайсиз шеърларимнинг сатрида,

Бир умрга яшайсиз гулларимнинг атрида,
Оқшомлар ёқсам чироқ, нур ёйилса хонамга
Сиз яшайсиз тоза қон, юрагимнинг қатида
Сиз илҳомим, ғазалим ёруғ осмоним онам,
Ўғил-қизга сўзласам битмас достоним онам.