Объектга йўналтирилган программалаш

#include
using std::cout;
void Tugatish_Funksiyasi()
{
cout<<"Tugatish_Funksiyasi() funksiyasi\n "
<<"terminate() funksiyasi tomonidan chaqirildi.\n";
exit(-1);
}
int main()
{
int i=10, j=0, rez;
set_terminate(Tugatish_Funksiyasi);
try
{
if(j==0) throw "Nolga bo'lish";
else rez=i/j;
}
catch (int)
{
cout<<"int turidagi istisno ilib olindi!\n";
}
cout<<"Bu satr hech qachon chop qilinmaydi!\n";
return 0;
}
Программа ишлагандан кейин экранга қуйидаги сатр чоп қилинади:
Tugatish_Funksiyasi() funksiyasi
terminate()funksiyasi tomonidan chaqirildi.

18. Қолиплар


Функциялар қолиплари
Қолиплар – берилганлар турларидан, функциялар ва синфлар аниқланишларидан фойдаланиш маъносида умумлаштиришга имкон берувчи тушунчалардир. Шу сабабли уларни параметрлаштирилган функциялар ёки параметрлаштирилган синфлар дейилади. Аксарият ҳолларда «қолипли функциялар» ва «қолипли синфлар» терминлари ишлатилади.
Функция қолипи функциянинг умумлашган аниқланиши бўлиб, унинг асосида компилятор фойдаланувчи томонидан берилган турдаги функция вакилини яратади.
Функция қолипини эълонининг синтаксиси қуйидаги кўринишга эга:
template ₁|T₁ <идентификтор₁>,
class T₂|T₂ <идентификтор₂>,
..., class T_n| T_n <идентификтор_n> >
<Қайтарувчи қиймат тури><функция номи>
(<параметрлар рўйхати>)