Romandagi eng muhim nuqta sanalgan bu voqeadan keyingi tafsilotlar orqali Gavharshodbegim ning keksayib qolishiga qaramasdan Sohibqiron nasihatlariga amal qilgani holda temuriyzodalarning qudratiga putur yetmasligi, davlat tanazzulga yuz tutmasligi uchun qiyin safarga chog’lanishi bu ayolning qanday mard va sabotli obraz ekanligini badiiy dalillaydi: ―O’sha kuni Shohruhning buyrug’i bilan Samarqandga chopar yuborildi va Gavharshodbegim ning yo’lga chiqayotgani haqida Ulug’bekka xabar qilindi.
