O’quvchining ismi va familiyasi 1-qism Quyonning labi nega tirtiq?

4. Nima uchun qo’ylar podasi qochishdi?
A) qo’rqoqligi uchun B) Quyonlardan qo’rqqani uchun
D) nima uchun qochganini o’zlari ham bilmagan E) bo’rilar hujum qilgani uchun
5.Quyonlar o’zlarini nima uchun dengizga tashlashdan voz kechishdi?

1. 
   Qo’ylarni qo’rqoqligi uchun B) Hali yashashni istagani uchun
   

D) Birlashsa katta kuch bo’lishini tushungani uchun E) Dengiz uzoqligi uchun 2-qism
6. Kim? Nima? So’rog’iga javob bo’lgan so’zlarga harakatni bildiruvchi so’zlarni yozing.

Kim?	Nima qiladi?	Nima?	Nima qiladi?
O’qituvchi	o’qitadi	Qalam	yozadi

7. Toʻgʻri yozilgan soʻzlarning aylanaga oling.

sarguzashd

mashxur

teleskop

shifobaxsh

omonat

hazina

8. Matnda tushurib qoldirgan sayyoralar nomini yozing? 3-qism
Qadim zamonda koinotning cheksiz kengliklarida to‘qqizta aka-uka sayyora bo‘lgan ekan. Ular: quvnoq _________________, yoqimtoy _________________, beg‘ubor ______________, uyalganda darrov qizarib ketadigan _________________, shirinlikxo‘r _________________, ozg‘in bo‘lay deb hamisha halqa aylantirib yuradigan _________________, yuvoshgina ______________, xayolparast _____________ va ________________ edi.


O’quvchining ismi va familiyasi_________________________________________1-qism
Quyonning labi nega tirtiq?
Bir kun quyonlar baland bir qarag’ay tagiga to’planib o’zlaricha maslahat qilishibdi. Ular kuyib-pishib, har qaysisi o’z taqdiridan nolibdi.
Eng keksa quyon esa shunday debdi:
— Qadrli og’aynilarim! Quyonlarning ko’rgan kuni qursin. Buta shitirlab qolsa ham, quyonni vahima bosadi, daraxtning bargi uzilib tushsa ham, quyonning yuragi shig’illaydi. Bizni kim ko’rsa: «Ana quyon! Ushla uni!» — deb qichqiradi. Biz hammadan qo’rqamiz, bizdan esa chivin ham qo’rqmaydi. Yuringlar, yaxshisi, bu alamni tortavergandan ko’ra, borib o’zimizni dengizga tashlaymiz. Baribir, axir, bir kun o’lamiz.
Keksa quyonning gapi hammaga ma’qul tushibdi. Ular o’zimizni g’arq qilamiz, deb dengizga tomon yugurishibdi.
Dengiz yoqasidagi yaylovda katta qo’y podasi o’tlab yurgan ekan. Podadagi bir qo’y, chopib kelayotgan quyonlar galasini ko’rib, hurkib ketibdi va ma’raganicha qochib qolibdi. Uning ketidan esa butun poda ura qochibdi. Qo’ylar qayoqqa qochayotganini o’zlari ham anglashmabdilar. Quyruqlari qaltirab, tuyoqlari taqirlarmish.
Qo’ylar ketidan hurganicha itlar ham yugurib ketishibdi. Cho’ponlar baqirib-chaqirib tayoqlarini siltabdilar. Qiy-chuv, to’polon boshlanibdi.
Bu hol quyonlarga juda qiziq ko’rinibdi. Ular o’tirib olib, rosa xoholab kulishibdi. Kulaverishganidan ularning lablari yirtilib ketibdi.
— Yo’q, bizning ham ishimiz yomon emas ekan! Birlashsak, biz ham kuchli bo’lar ekanmiz! — deyishibdi.
Shundan so’ng quyonlar o’zlarini dengizga tashlash fikridan voz kechishib- di, ammo lablari tirtiqligicha qolibdi.