Orom og‘ushida dilrabo bu tun: Oydin zulumotda jilmayar bahor

hovlisiz darvozasidan chiqar ekanmiz...” 
deyiladi. Darvozasiz hovli bo‘lishi mumkin, ammo hovlisiz 
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

78
www.yoshlikjurnali.uz / №9-10 (361) 2021
darvozani tasavvur 
qilish qiyin. “Gapini 
kelgan
 joyidan davom 
ettirgan o‘quvchilarni 
joyiga o‘tqizdi, davom 
ettirolmaganlar 
esa turgan 
joyida 
so‘ppayibgina 
qolaverdi”. Mazkur 
gapda joyi so‘zi 
birvarakayiga uch 
o‘rinda takrorlanib, 
umumiy ma’noga putur 
yetkazgan. Yozuvchi 
bu kalomning muqobil 
variantini qo‘llasa, nur 
ustiga nur bo‘lardi. 
Roviy maktab direktori 
haqida so‘zlar ekan, 
o‘qituvchilarni 
qamab 
tez-tez 
so‘kib tursa 
ham, Saidovni “siz-
sizlab” gapirardi, deydi. 
Menimcha, so‘kish o‘rniga 
tergash so‘zini qo‘llash 
kerak. Shunda direktor 
zug‘umkordan qattiqqo‘l va 
jonkuyar kishiga aylanadi. 
Axir millat bolalarining 
tarbiyachisi so‘kishi emas, 
yo‘l ko‘rsatishi, o‘rnak 
bo‘lishi kerak. 
Mutolaa davomida 
hamsinflar, noixtiyoriy degan 
so‘zlar e’tiborimni tortdi. 
Hamsinf o‘rniga sinfdosh, 
noixtiyoriy o‘rniga beixtiyor 
yoki ixtiyorsiz so‘zlari ishlatilsa, 
qanday bo‘larkan?! Bu mening 
shaxsiy fikrim, albatta. 
“Tunkezar bolalar” 
qissasining bosh qahramoni 
Mo‘min asar oxiridagina parda 
ortidan chiqib yorqin obraz kasb 
etishi haqida gapirib o‘tdim. Buni 
Bayram Alining boshqa asarlarida 
ham kuzatishimiz mumkin. 
Masalan, muallifning “Hamdardlar”, 
“Kutilmagan tashrif”, “Rizolik” 
hikoyalarida bu yaqqol ko‘zga 
tashlanadi.