O’zbekiston respublika xalq ta’lim vazirligi muqimiy nomidagi qo’qon davlat pedagogika instituti


Download 1.16 Mb.
Pdf ko'rish
bet3/4
Sana07.11.2020
Hajmi1.16 Mb.
#141675
1   2   3   4
Bog'liq
mikrobiologiya fanidan laboratoriya mashgulotlari


12-LABORATORIYA MASHG’ULOTI 

 

20 


Azotobakterning elektiv   kulьturasini tayyorlash. 

 

Kerakli  jihozlar:  Petri  idishi,  tuproq,  shpatelь,  mannit  yoki  gliserin,  karbol 

kislotada  eritilgan  eritrozin  bo’yog’i,  buyum  oynalari,  kedr  moyi,  spirt  lampa, 

bakterial ilmoq. 

Nazariy  tushuncha:  Azotobakter.  1901  yilda  nemis  olimi  Beyerink 

molekulyar azotni o’zlashtiradigan klostridiumdan boshqa bakteriyalar ham borligini 

aniqladi.  Bu  bakteriyalar  to’dasi  (koloniyasi)  qo’ng’ir  rangli  bo’lganligi  sababli, 

ularga azotobakter xrookokkum degan nom berdi  (31-rasm). 

         

Azotobakter aerob sharoitda hayot kechiradi. Mikroskopda shar shaklida 

ko’rinadi.  Azotobakter  bittadan,  ikkitadan  yoki  uchtadan  bo’lib,  shilimshiq  g’ilof 

ichida  joylashadi.  Bu  g’ilof  kapsula  deb  ataladi.  Kapsula  bakteriyalarni  noqulay 

sharoitdan himoya qilish vazifasini bajaradi. 

Azotobakterning     yosh    hujayrasi  harakatchan, monotrix        tipda 



 

31 - rasm. Molekulyar azotni o’zlashtiriuvchi azotobakter xrookokkum (Azotobacter 

chroococcum) bakteriyasi:   1 - bittadan va ikkitadan qo’shilgan-sharsimonlari;  2 - sakkiztasi 

qo’shilgan sarsina tipdagilari. 

 

xivchinlangan  bo’ladi.  Bu  bakteriya  klostridiumga  nisbatav  molekulyar  azotni 



5-6 baravar ko’proq o’zlashtiradi. Agar erga kalьsiyli va fosforli o’g’itlardan tashqari, 

bor  yoki  molibden  solinsa,  azotobakterning  hayot  faoliyati  faollashadi.  Kislotali 

tuproqlarda  azotobakter  yashamaydi,  uning  hayot  kechirishi  uchun  tuproqning  rN-6 

dan past bo’lmasligi kerak. 

Tuproqni  azotobakter  bilan  boyitish  maqsadida  sun’iy  bakterial

 

o’g’it 



ishlatiladi. Azotogen yoki azotobakterin  deb atalgan bu o’g’it dalaga ekinlar urug’i 

bilan  birga  solinadi.  Uning  ta’sirida  hosil  20%  gacha  ortadi.  Bir  gektar  erga  3  kg 

azotogen sarflanadi. Azotogen bilan aralashtirilgan urug’larni shu kunning o’zidayoq 

ekish zarur. 



Ishning borishi: Azotobakterni to’plab olish uchun 100 g tuproqqa 2 g mannit 

yoki  gliserin  aralashtiriladi.  Bu  aralashma  ustiga  20-30  ml  suv  quyib,  undan 

xamirsimon  loy  tayyorlanadi.  Uni

 

Petri  idishiga  solib,  usti  shpatelь  bilan  silliq  qilib 



suvaladi. So’ngra idishning og’zini yopib, 30°li termostatda bir necha hafta saqlanadi. 

SHundan so’ng idishdagi loy betida oq rangli yaltiroq koloniyalar hosil bo’lganligini 

ko’rish mumkin, keyinchalik bu koloniyalar qo’ng’ir tusga kiradi. Bakteriyalar bilan 

tanishish  maqsadida  koloniyaning  bir  bo’lakchasini  olib,  1-2  tomchi  suvda 

suyultiriladi  va  shu  suyuqlikdan  mazok  tayyorlanadi.  Mazok  kurigandan  so’ng  5 


 

21 


minut  davomida  spirt  bilan  fiksasiyalanadi.  Fiksasiyalangai  mazok  ustiga  karbol 

kislotada  eritilgan  eritrozin  bo’yog’i  tomizilib,  so’ngra  bo’yaladi.  Keyin  yuviladi, 

quritilib,  bir  tomchi  kedr  moyi  tomiziladi  va  mikroskopning  immersion  ob’ektivi 

orqali  ko’riladi.  Eritrozin  bo’yog’i  tuproq  zarrachalarini  bo’yamasdan  faqat 

bakteriyalarni  bo’yaydi.  Bu  preparatda  azotobakter  xrookokkum  hamda  ularni  o’rab 

olgan kapsula ko’rinadi. 

 

 

13-LABORATORIYA MASHG’ULOTI 



Tugunak bakteriyalarni to’plash va aniqlash. 

 

Kerakli  jihozlar:  mikroskop,  har  xil  yoshdagi  tugunaklar,  buyum  oynalari, 

sinьka yoki fuksin, spirt lampa, shakar, soda, no’xat yoki boshqa dukkakli o’simliklar 

urug’i, o’lchovli kolba, voronka, filьtr. 

Nazariy  tushuncha:  Tugunak  bakteriyalar.  Dukkakli  ekinlar  mahalliy  yoki 

mineral o’g’it berilmaganda ham normal rivojlanib, hosilga kirishi qadimdan ma’lum. 

Buning  sabablarini  birinchi  marta  fransuz  olimi  Jan-Batist  Bussengo  1838  yildan 

boshlab  tekshirgan.  SHu  tekshirish  natijalariga  asoslanib,  u  dukkakli  o’simliklar 

molekulyar  azotni  o’zlashtira  oladi  degan  xulosaga  kelgan.  Oradan  20  yil  o’tgach, 

Bussengo  dukkakli  va  don  ekinlari  ustidagi  tajribalarini  yangidan  boshlaydi  va  bu 

tajriba  usullarini  tobora  takomillashtiradi.  U  tajriba  uchun  ishlatiladigan  tuproq 

tarkibidagi  azotli  birikmalarni  yo’qotish  uchun  shu  birikmalar  batamom  yonib 

bo’lguncha  tuproqni  qizdiradi  (sterillaydi).  SHu  tarzda  tayyorlangan  tuproqni 

idishlarga  solib,  ularning  yarmiga  no’xat  va  qolgan  yarmiga  don  ekinlari  urug’ini 

ekadi.  Lekin  ekilgan  no’xat  va  don  ekinlari  urug’i  ko’karib  chiqsa  ham,  keyinchalik 

o’smay  qolaverganligini  aniqlaydi.  Bussengo  bu  tajriba  natijalariga  asoslanib, 

o’zining  dastlabki,  ya’ni  dukkakli  o’simliklar  havodagi  erkin  azot  bilan  oziqlanib, 

bemalol o’sadi va rivojlanaveradi degan fikridan voz kechadi. 

1888  yilda  nemis  olimlari  Gelьrigelь  bilan  Vilьfart  ham  dukkakli  o’simliklar 

bilan  tajriba  ishlari  olib  boradilar.  Ular  bu

 

tajribalarda  dukkakli  o’simliklar  urug’ini 



qizdirilgan  hamda  qizdirilmagan  tuproq  solingan  idishlarga  ekadilar  va  shu  tajriba 

natijalariga aeosan quyidagi xulosaga keladilar: 

1)  qizdirilmagan  (tabiiy)    tuproq  solingan  idishga  ekilgan  urug’dan  ko’kargan 

dukkakli  o’simliklarning  ildizida  tugunaklar  hosil  bo’ladi,  qizdirilgan  tuproqqa 

ekilgan dukkakli o’simliklarda esa bunday hodisa yuz bermaydi; 

2)  ildiz  sistemasida    tugunaklar  hosil  qilgan  dukkakli  o’simliklargina 

molekulyar azotni o’zlashtira oladi. 

Dukkakli o’simliklar molekulyar azot o’zlashtirishi sabablarini rus olimi M. S. 

Voronin  bilan  nemis  olimi  Beyerink  ham  isbotlaganlar.                  M.  S.  Voronin  1865 

yilda dukkakli o’simliklar ildizidagi tugunaklar ichida tayoqchasimon  va shoxlangan 

bakteriyalar borligini aniqlagan. Beyerink esa 1888 yilda bu tadqiqotni davom ettirib, 

tugunaklar  ichidagi  bakteriyalarni  toza  holda  ajratib  olgan  va  ularga  bakterium 



rizobium  radisikola  (Bacterium  Rhizobium  radicicola)  degan  nom  bergan. 

SHunga  asosan  ular  tugunak  bakteriyalar  deb  atalgan.  Bu  bakteriyalarning 

yo’g’onligi  1  mkm,  uzunligi  4-5  mkm  keladi.  Ba’zilari  shoxlanib  turadi.  Mayda 


 

22 


tayoqcha  shaklidagi  shakllari  ham  uchraydi,  ularning  uzunligi  0,9  mkm,  yo’g’onligi 

0,2 mkm dan oshmaydi. 

Bakterium  rizobium radisikolaning  rivojlanish davri juda  murakkab bo’lib, bu 

davr  mobaynida  uning  shakli  ham  juda  o’zgarib  turadi.  YO

SH 

tugunak  bakteriyalar 



ancha  harakatchan  bo’lib,  ularning  yo’g’onligi  0,18  mkm  va  uzunligi  0,9  mkm, 

keladi. Vinogradskiy ma’lumotlariga ko’ra, bu bakteriyalar 24 soat mobaynida 2,5 sm 

masofaga siljir ekan. 

Harakatchan  bakteriyalar  rivojlanish  davrining  birinchi  bosqichida  oddiy 

bo’linish  yo’li  bilan  ko’payadi.  Ikkinchi  bosqichida  esa  xivchinlarini  to’kib, 

harakatdan  to’xtaydi  va  hajmi  kattalashadi.  Bakteriyaning  hujayrasi  ichida  vakuola 

vujudga  keladi,  hujayraning  o’zi  esa  belbog’li  bo’lib  ko’rinadi.  Belbog’li  hujayra 

kokk shaklidagi bir necha harakatchan hujayralarga bo’linadi. SHu paytdan e’tiboran 

rivojlanish davrining birinchi bosqichi yangidan boshlanadi (32-rasm).  

Qarib  qolgan  bakteriyalarning  ba’zi  birlari  shoxlangan  shaklda  bo’ladi  va 



bakteroid deb ataladi. Ular ham belbog’li bo’lib ko’rinadi (33-rasm). 

Tugunak  bakteriyalar  tugunak  ichidagina  yashamasdan,  tuproqda  ham  bir 

necha  yilgacha  nobud bo’lmay saqlanadi.  Bu bakteriyalar radisikola degan  umumiy 

nom bilan atalsa ham, har qaysi dukkakli o’simlikning o’ziga xos bakteriyasi bo’ladi 

(34-rasm).  

Tugunak  bakteriyalar  o’ziga  xos  xususiyatlariga  ko’ra:  no’xat,  vika,  china  va 

burchoq;  lyupin  va  seradella;  beda  va  qashqarbeda;  loviya,  soya;  nut;  sebarga  va 

boshqa dukkakli o’simliklar ildizida rivojlanadigan guruhlarga bo’linadi. 

Dukkakli o’simliklar tugunak bakteriyalarni tarkibida azot bo’lmagan  organik  

moddalar    bilan    ta’minlab    turadi.    Bakteriyalar    esa  dukkakli  o’simliklarga  azotli 

birikmalarni etkazib beradi, ya’ni ular o’zaro simbioz hayot kechiradi. 

Tuproqda  erkin  holda  yashaydigan  tugunak  bakteriyalar  o’simlikning  ildiz 

to’qimalariga  kirishdan  oldin,  ildiz  tukchalari  yoniga  to’planib  ko’payish  bilan  bir 

qatorda, ularning po’stini yumshatadi. 

Hujayra  ichiga

 

kirgan  bakteriyalar  o’zidan  shiliq  chiqaradi,  u  ipsimon  bo’lib 



cho’ziladi.  Bu  infeksion  ip  deb  ataladi  (35-rasm).  Ildiz  tukchalarining  hujayralari 

bakteriyalar  tomonidan  yumshatilgandan  so’ng  tez  fursatda  bo’linadi  va  cho’zilib 

tugunakka  aylanadi.  Tugunak  hosil  bo’lgandan  keyin  hujayralarning  protoplazmasi 

tugunak  bakteriyalar  bilan  to’ladi.  O’simliklar  hujayrasi  bo’linganda  tugunak 

bakteriyalar ham deyarli baravar taqsimlanadi (36-rasm). 

 Dukkakli  ekinlarni  o’ziga  xos  aktiv  tugunak  bakteriyalar  bilan  boyitish 

maqsadida ular sun’iy yo’l bilan tayyorlangan bakterial o’g’itlar bilan oziqlantiriladi. 

Bu  o’g’itlar  nitrogen  deb  ataladi.  Nitrogenni  suvda    eritib,    ekiladigan      dukkakli   

o’simlikning   urug’i   shu   eritmada namlanadi. Nitrogen bilan namlangan urug’larni 

shu  kunning  o’zidayoq  ekish  zarur  aks  holda  bakteriyalarning  aktivligi  pasayib 

ketishi mumkin. Urug’i nitrogen bilan namlab ekilgan dukkakli o’simliklarning hosili 

14-50% ortadi. 



 

23 


       

32 - 


rasm. Tugunak bakterichsining rivojlanish         33 - rasm. SHoxlangan     vegitativ                                                

 

 bosqichlari: a-kokklik davri;                       hujayra-bakteroidning ko’rinishi. 

b - harakatchan xivchinlik davri; 

v - xivchinini yo’qotgan davri; 

            g - belbog’li davri;  

d - kokklarga ajralish davri. 

 

 

 



34 - rasm. Dukkaki o’simliklar ildizida hosil bo’lgan tugunaklarning shakllari: 1 - no’xat, 2 - 

sebarga, 3 - seradella, 4 -  lyupin, 5 - qashqar beda. 

 

Ishning borishi: Bu mashg’ulot quyidagicha o’tkaziladi: 

1. 100 ml suvga 10 g   no’xat yoki boshqa  dukkakli   o’simlik  urug’i solinib, 

dukkaklar  yorilguncha    (30  minut)    qaynatiladi.  Eritma  issiq  holicha  100  ml  hajmli 

idishga filьtrlanadi. Bu filьtratga uning hajmi 100 ml ga etguncha suv qo’shiladi. Suv 

qo’shishdan  oldin    filьtrat  kristalik  soda    bilan  neytrallanadi.    So’ngra  bu  

aralashmaga   2 g  shakar   va   1,5-2 g  agar-agar  qo’shib   eritiladi.   SHu  tarzda    

tayyorlangan  suyuqlik     Petri  idishlariga    0,5 sm    qalinlikda    quyib  qotiriladi.     


 

24 


 

35 - rasm. 1) Bakteriyalarning ildiz tukchalari orqali o’simlik to’qimasiga o’tish payti: 

a – ildiz tukchasi yonida to’planib turgan bakteriyalar; 

b – ildiz tukchasi ichida infeksion ipning hosil bo’lishi. 

2) Katta qilib ko’rsatilgan hujayra va infeksion ip: 

a – o’simlik hujayrasi; b – infeksion ip. 

 

 

36 – rasm. O’simlik hujayralari bo’linganda tugunak bakteriya hujayralarining 



taqsimlanishi. 

 

Qotib  qolgan  plastinkaga  tarkibida  tugunak  bakteriyalar  bo’lgan  suyuqlik   



surkaladi.      Plastinkaga      surkaladigan    suyuqlik    bironta  dukkakli  o’simlik 

tugunagidan  siqib  olinadi.  So’ngra  Petri  idishi  25-35°  li  termostatga  qo’yilib,    bir  

necha kun saqlanadi.  Bu vaqt o’tgandan so’ng Petri  idishidagi  plastinkada tugunak 

bakteriyalar      koloniyasi    hosil      bo’ladi.      Koloniyalarni  tashkil  etgan  bakteriyalar 

mikroskopda tekshiriladi. 

2.    Dukkakli  o’simlikning  yosh  tugunagidan  suvi  siqib  chiqariladi.  Buyum 

oynasiga  undan  bir  tomchi  tomizib  Mazok  tayyorlanadi.  Mazok  fiksasiyalangandan 

keyin  sinьka  yoki  fuksin  bilan  bo’yalib,  mikroskopda  ko’rilganda  tayoqsimon 

bakteriyalar borligi kuzatiladi. 

3. YAxshi rivojlangan (qarigan) tugunakni kesib, suvi siqib olinadi va yuqorida 

ko’rsatilgandek  bakteriyali  preparat  tayyorlanadi.  Bu  preparat  mikroskopda 

qaralganda shoxlangan bakteriyalar ko’rinadi. 



 

 

 



 

 

25 


 

14-LABORATORIYA MASHG’ULOTI 

Spirtli bijg’ish va bu jarayonni qo’zg’ovchi tirik organizmlar. 

 

Kerakli  jihozlar:  mikroskop,  kolbalar,  egri  shisha  nay  o’rnatilgan  kauchuk 

tiqin, suvli idish, probirkalar, quruq achitqi, pivo

 

achitqisi, suv hammomi, termometr, 



shakarning 10% li eritmasi, ishqorning 10% li eritmasi, buyum va qoplag’ich oynalar, 

yod eritmasi, hovoncha. 



Nazariy  tushuncha:  Spirtli  bijg’ish.  Tabiatda  mikroorganizmlarning  foydali 

va foydasiz turlari juda ko’p tarqalgan. SHuning uchun zararli mikroorganizmlarning 

hayot  jarayonlari  o’rganilib,  ularga  qarshi  kurash  choralari  ishlab  chiqilmoqda. 

Foydali  mikroorganizmlarning  hayot  jarayonida  hosil  bo’ladigan  mahsulotlarni  xalq 

xo’jaligida  ishlatish  uchun  ularning  faol  shakllaridan  foydalanilmoqda.  Bu 

organizmlardan  to’g’ri  va  samarali  foydalanish  uchun  tabiatda  eng  muhim 

hisoblangan  spirt,  sut,  moy,  kletchatka,  pektin  kabi  moddalarning  bijg’ish  jarayoni 

bilan, shuningdek, spirtning oksidlanishi  natijasida sirka kislota hosil bo’lish yo’llari 

bilan qisqacha tanishib o’tish zarur. 

Vino  tayyorlash  usullari  qadimdan  ma’lum  bo’lishiga  qaramay,  shakarning 

parchalanishi  natijasida  etil  spirt  hosil  bo’lishi  XVII  asr  oxiridagina  aniqlangan. 

Lavuazьe  ma’lumotiga  ko’ra,  shakarning  parchalanishi  natijasida  etil  spirt  va 

karbonat angidrid ajralib chiqadi. Bu reaksiya tubandagicha boradi: 

S

6



N

12

O



6

  SN


3

SN

2



ON + 2SO

2

 + 25 kkal. 



Spirtli  bijg’ish  jarayoni  tirik  organizmlar  ishtirokida  borishini,  ya’ni  biologik 

jarayon ekanligini Lui Paster 1858 yilda ko’rsatib o’tdi. Bu davrgacha spirtli bijg’ish 

jarayoni kimyoyaviy reaksiyalardan iborat hodisa deb qaralgan, xolos. 

Spirtli 


bijg’ish 

jarayoni 

saxaromises 

oilasiga 

kiradigan 

achitqi 


zamburug’larining  ishtiroki  bilan  borishini  ham  Lui  Paster  aniqlagan.  Bu  jarayon 

havosiz sharoitda borganligini  nazarda tutib, u bijg’ish — anaerob sharoitdagi  hayot 

ekanligini uqtirib o’tgan. 

Ba’zi  mog’or  zamburug’lari  ham  bijg’ish  jarayonini  qo’zg’aydi.  Lekin  bular 

ta’sirida  hosil  bo’lgan  spirt  miqdori  5-7%  dan  oshmaydi.  1  g  shakar  bijg’ishi 

natijasida  0,5  g  chamasi  spirt  va  boshqa  mahsulotlar  (sirka  alьdegid,  gliserin,  butil, 

izobutil  va amil spirtlar, sirka va kahrabo kislotalar)  hosil bo’ladi. SHakarning 1-5% 

ga  yaqin  qismi  zamburug’larning  oziqlanishi  vaqtida  sarf  bo’ladi.  Reaksiya  vaqtida 

ajralib  chiqqan  25-27  kkal  ga  yaqin  energiya  zamburug’larning  hayot  faoliyatida 

sarflanadi. 

Achitqi  zamburug’lari  fakulьtativ  anaerob  organizmlar  qatoriga  kirib,  aerob 

sharoitda ham hayot kechira oladi. Achitqi zamburug’larining aerob sharoitdagi hayot 

faoliyati  natijasida  shakarning  ko’p  qismi  suv  va  sirka  kislotagacha  parchalanib 

ketadi.  Bunda  spirt  kam  hosil  bo’ladi.  Bulardan  tashqari,  aerob  sharoitda 

zamburug’larning  ko’payish  jarayoni  ham  tezlashadi.  SHundan  foydalanib,  achitqi 

zamburug’larini to’plab olish maqsadida, bijg’ish jarayonida oziq muhiti ichiga havo 

yuborib turiladi. 

Anaerob  sharoitda  10-15%      gacha  etil      spirt      to’planadi.      Agar  bijg’ish 

vaqtida  muhitga  natriy  sulьfit  tuzi  (Na

2

SO



3

)  qo’shilsa,  spirt  o’rniga  25%  ga  yaqin 



 

26 


gliserin  to’planadi.  Demak,  spirtli  bijg’ish  jarayonidan  gliserin  tayyorlash  sanoatida 

ham foydalaniladi. 

Spirtli  bijg’ish jarayoni  normal o’tishini ta’minlash  uchun rN=3-6, harorat esa 

25-40°  bo’lishi  kerak.  Azot  manbai  sifatida  pepton,  aminokislotalar  va  ammiakdan 

foydalanish mumkin.  

Ishning borishi: Bu mashg’ulotni o’tkazish uchun avval 3-5 g quruq achitqiga 

shakarning 10% li eritmasidan 10 ml qo’shib, hovonchada eziladi (eritiladi) va 40-60 

minut  tindiriladi.  So’ngra  100  ml  hajmli  kolbaga  shakarning  10%  li  eritmasidan  50 

ml  quyib,  unga  yuqoridagicha  tayyorlangan  achitqi-shakar  aralashmasi  qo’shiladi. 

Qolbaning  og’zi  egri  shisha  nay  o’rnatilgai  kauchuk  tiqin  bilan  mahkam  bekitiladi. 

Bijg’ish  jarayoni  faol  o’tishi  uchun  kolba  30-35°  li  suv  hammomiga  joylanadi  (37-

rasm). Nayning  ikkinchi  uchiga suv to’ldirilgai probirka to’nkarib   kiygizilib, suvli 

idishga  botirib  qo’yiladi  (38-rasm).  Oradan  20-30  minut  o’tgach,  bijg’ish  jarayoni 

vaqtida  ajralib  chiqayotgan  karbonat  angidrid  (SO

2

)  probirkaga  to’planadi.  Keyin 



probirkaning og’zi barmoq bilan bekitilib, pastga qaratilgan holda barmoq olinadi va 

darhol  10%  li  ishqor  quyilgan  stakanga  botirib  qo’yiladi.  Probirkadagi  SO

2

  gazi 


ishqor  bilan  reaksiyaga  kirishadi.  Undagi  gaz  o’rnini  ishqor  oladi,  ya’ni  probirkani 

to’ldiradi. Ayni vaqtda kolbadan ajralib chiqayotgan gaz ikkinchi probirkaga to’ldirib 

olinadi va u yonishga yordam bermaganligi aniqlanadi. 

 

 



37 – rasm. Suv hammomlarining turlari. 

 

      Achitqi  zamburug’larini  mikroskopda  ko’rish  uchun  pivo  achitqisidan 



foydalanish  mumkin.  Agar  pivo  achitqisi  bo’lmasa,  quruq  achitqi  (xamirturush) 

suvda  eziladi  va  eritiladi.  SHu  tartibda  tayyorlangan  eritmadan  buyum  oynasiga  bir 

tomchi tomizib, usti qoplag’ich

 

oyna bilan yopiladi.  



 

 


 

27 


 

38 - rasm. Spirtli bijg’ish jarayonini kuzatish asbobi: 

a – shakar bilan achitqi aralash eritma solingan kolba; b – suv hammomi; v – spirtli       

bijg’ish vaqtida ajralib chiqqan SO

2  

gazini to’plab olish uchun qo’yilgan probirka;  g – shtativ;    d 



– spirt  lampasi. 

 

Preparatda  kurtaklanish  yo’li  bilan  ko’payayotgan  saxaromises  sereviziya 



nomli  zamburug’  borligi  ko’zga  tashlanadi.  U  oval  shaklda  bo’ladi.    SHu  

preparatning  o’zida  boshqa  shakldagi  zamburug’larni  ham  ko’rish  mumkin  (39-

rasm).  

Zamburug’lar  tarkibida  hayvon  kraxmali-glikogen  to’planadi.  Uni  aniqlash 

uchun  preparatga  yod  eritmasi  tomiziladi.  yod  ta’sirida  glikogen  kizg’ish-qo’ng’ir 

rangga kiradi. 

 

 

39 - rasm. Achitqi zamburug’lari: 

a – Saceharomyces certvisiae, b – Saceharomyces elllp soldeus; 

v – kurtaklanish jarayonida hosil bo’lgan koloniya; g – sporali hujayralar

.

 

 



 

15-LABORATORIYA MASHG’ULOTI 

 

28 


Sut kislotali bijg’ish jarayonida hosil  bo’lgan sut kislotani  va bu 

jarayonni qo’zg’ovchi bakteriyalarni aniqlash. 

 

Kerakli  jihozlar:  mikroskop,  buyum  oynalari,  bakterial  ilmoq,  qatiq, 

tuzlangan  bodring  va  karam  namakoblari,  1%  li  fenol  eritmasi,  G’eS1

ning  1%  li 



eritmasi, Lyoffler sinьkasi va fuksin bo’yoqlari. 

Nazariy  tushuncha:  Sut  kislotali  bijg’ish.  Insoniyat  tajribasida  sut  kislotali 

bijg’ish  jarayoni  qadimdan  qo’llanilib  kelingan  bo’lsada,  uning  biologik  jarayon 

ekanligini va unda tirik organizmlar qatnashishini faqat 1860 yilda Lui Paster isbotlab 

berdi. Bu jarayon monosaxaridlar parchalanib, ikki molekula sut kislota hosil bo’lishi 

bilan xarakterlanadi. Bu reaksiya quyidagicha boradi: 

            S

6

N

12



O

6

  2SN



3

 — SNON — SOON  + 20 kkal.  

YUqorida  ko’rsatilgan  ekzotermik  reaksiya  vaqtida  hosil  bo’lgan  energiya  bu 

jarayonni qo’zg’ovchi bakteriyalar tomonidan sarflanadi. B

IJG



ISH 



jarayonida vujudga 

kelgan  sut  kislota  ko’p  bakteriyalar  uchun  antiseptik  modda  (zahar)  hisoblanadi. 

SHunga  ko’ra,  sutni  chirituvchi  bakteriyalar  ta’siridan  .saqlab  qolish  maqsadida, 

qatiq  va  boshqa  mahsulotlar  tayyorlashda  sut  kislotali  bijg’ish  jarayonidan 

foydalaniladi. 

Sut  tarkibida  oziq  moddalar  ko’p  bo’lganligi  sababli  unda  turli-tuman 

bakteriyalar  ham  tobora  ko’payaveradi.  SHuning  uchun  qatiq  ivitiladigan  bo’lsa,  sut 

pasterlanadi, ya’ni yarim soat davomida 70-75° gacha isitiladi. U sovitilgandan so’ng 

unga  sutni  bijg’ituvchi  bakteriyalar  achitqisi  qo’shib  aralashtiriladi.  Pasterlangan 

sutdan ivitilgan qatiq juda shirin va qimizak mazali bo’ladi. Kefir va qimiz tayyorlash 

ishlari  ham  sut  kislotali  bijg’ish  asosida  bajariladi.  Kefir  va  qimiz  tayyorlashda  sut 

kislotali  va  spirtli  bijg’ish  jarayonlarini  qo’zg’ovchi  tirik  mikroorganizmlardan 

foydalaniladi.  Qimiz  tarkibida  2%  spirt  va  1%  sut  kislota  bo’lgani  holda,  kefir 

tarkibida  ularning  har  qaysisi  1%  ni  tashkil  qiladi.  Qimiz  va  kefir  tarkibida  spirt 

ko’proq to’planishini ta’minlash maqsadida ular past (15°) haroratli joyda saqlanadi. 

Agar  harorat  20°  dan  oshib  ketsa,  u  holda  sut  kislota  spirtga  nisbatan  ko’p  hosil 

bo’ladi. 

Sut kislotaning ko’p yoki oz to’planishi sut tarkibidagi neytrallovchi  moddaga 

bog’liq.  Sut  kislotani  kazein  neytrallaydi.  Kazein  tarkibidagi  kalьsiy  elementi  sut 

kislota bilan qo’shilib tuz hosil qiladi. Kazein esa erib suzma (tvorog) shaklida pastga 

cho’kadi.  Bijg’iyotgan  muhitga  oq  bo’r  qo’shilsa,  tuz  ko’p  (60-70%  gacha) 

to’planadi. 

Sut kislotali bijgish jarayonini qo’zg’ovchi bakteriyalar tabiatda keng tarqalgan 

bo’lib,  ular  sabzavot  tuzlashda  va  em-xashakni  siloslashda  ishlatiladi.  Em-xashakni 

siloslash  vaqtida  sut  kislotali  bijg’ish  jarayonini  qo’zg’ovchi  bakteriyalarning  faol 

shtammlari em-xashak orasiga sepiladi. 



Download 1.16 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling