fikrlash jarayonida inson atrof-olamni o‘ziga xos aqliy opersiyalar vositasida
o‘rganadi. Asosiy
fikrlash
operatsiyalariga analiz va sintez, taqqoslash,
abstraksiya va umumlashtirish, aniqlashtirish, tasniflash va tizimlashtirish kiradi.
Analiz – bu yaxlitlikni fikran qismlarga
yoki yaxlitlikni tomonlar, harakatlar,
munosabatlarga ajratish. Stolni, masalan, qopqog‘i, tirgaklari, g‘aladonlari va
boshqalarga bo‘lish mumkin. Fikrlash jarayoni
bevosita nutqiy faoliyatga
kiritilganida analiz
amaliy, va nazariy holatda
aqliy bo‘ladi.
Sintez – bu
qismlar,
xossalar,
harakatlarni
fikran
yaxlitlikka
birlashtirish. Xuddi shunday, o‘quvchi biror mavzuni o‘rganishda
matnning
hammasini o‘qib chiqadi, so‘ngra esa alohida ma’noga ega bo‘lgan qismlarni
ajratadi, ya’ni matnni tahlil qiladi. Keyin eslab qolish uchun reja tuzadi – bu sintez
operatsiyasi bo‘ladi.
Taqqoslash – bu jism va hodisalar, yoki ularning alohida belgilari o‘rtasidagi
o‘xshashlik yoki farqlarni aniqlash. Taqqoslash bir tomonlama (chala) va ko‘p
tomonlama (to‘liq); yuzaki va chuqur; bevosita va vositali bo‘lishi mumkin.
Umumlashtirish – jism va hodisalarni ularning
umumiy va ahamiyatli
belgilari bo‘yicha fikran birlashtirish. Masalan, olma, nok, olxo‘ri, o‘rik va
h.k.lardagi o‘xshash belgilar «mevalar» so‘zi bilan ifodalanadigan yagona
tushunchada namoyon bo‘ladi. Sodda umumlashtirishlar ob’ektlarni alohida,
tasodifiy belgilar asosida
birlashtirishdan iborat, majmuiy umumlashtirish
murakkab bo‘lib hisoblanadi, bunda ob’ektlar turli asoslarga ko‘ra birlashtiriladi.
Do'stlaringiz bilan baham: