O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi alisher navoiy nomidagi toshkent davlat o‘zbek tili va adabiyoti universiteti

 O‘qituvchi: Haft-paykarni tutib egildi, 
Yetti go‘zal unga ta’zimga keldi. 
Qoshida tikkayib turdi shoh Bahrom, 
Sadoqat dutorin chaldi Dilorom. 
JOBIR TIMSOLIGA TAVSIF 
Asarda Jobir shunday tasvirlangan: Mazmuni: 
Bor ekandur Adanda javr fane, Adanda jabrni fan-kasb 
qilgan kishi bor edi. 
Javr qilmoq fanida safshikane. U jabr qilish fanida qahramon 
edi. 
Ham tanumand-u ham shujo-u daler, U ham kuchli ham botir-u 
qo‘rqmas bo‘lib,
Ul sifatkim jazira ichraki sher Bu sifatlari bilan jangalzor 
ichra sherga o‘xshardi 
Axzi moli harom komi o‘lub,  Maqsadi harom, ya’ni 
o‘zgalar molini talash bo‘lib, 
Bo‘yla kom istabon haromi o‘lub. Bunday istagiga u 
haromiga aylangandi.
Shavkatidan ne yor anga, ne rafiq’ Shavkatidan unda na 
o‘rtoq, na do‘st bo‘lib, 
Yolg‘uzun aylar erdi qat’i tariq Yolg‘iz o‘zi yo‘lto‘sarlik qilar 
edi.
Karvoni agar o‘n-u gar yuz, Yo‘lda karvon xoh o‘n, 
xoh yuz bo‘lsa-da,
Borchasig‘a harif edi yolg‘uz. Barchasiga yolg‘iz o‘zi bas 
kela olardi. 
Yo‘q savohil ichinda rahzan ul, U sohilda, ya’ni 
quruqlikdagina qaroqchi emasdi, 

---

Bahr aro ham anga kelib fan ul. Dengiz ichida ham bu 
qaroqchilik unga fan edi. 
Talabon mol-u, elni aylab halok, Mollarni talab, kemadagi 
elni halok qilib, 
Yonibon komi dil bila bebok. Dildagi maqsadiga yetib 
xotirjam qaytardi. 
Bahr aro ofati nechukki nahang, U dengiz ichida go‘yo 
nahang kabi ofat bo‘lsa, 
Besha ichra nechukki sher-u palang. To‘qay, ya’ni 
quruqlikda sher-u yo‘lbarsday edi. 
Suv yuzinda sabo kibi obir, Suv yuzida shabada kabi 
kezuvchi edi, 
Otini xalq aytibon Jobir. Xalq uning otini Jobir derdi. 
Dasht-u daryoda lek ahli ubur Lekin dasht-u daryodagi 
sayyohlar orasida 
“Jobiru rohzan” qilib mashhur. U “qaroqchi Jobir” 
nomi bilan mashhur edi.