So‗rov – асосий методлардан бири бўлиб, нутқ мулоқоти ѐрдамида бевосита ѐки бавосита
маълумот олинади.
Umumlashtirish – воқеликдаги нарса ва ходисларни умумий ва муҳим белгиларига қараб
фикран бирлаштиришдан иборат тафаккур жараѐни.
Uyushganlik - guruh a‘zolarining bir-birlarini yaxshi bilishlari, bir-birlarining dunyoqarashlari,
hayotiy prinsiplari, qadriyatlarini anglashlari.
Ustanovka – yo‗nalish, kishining tevarak-atrofdagi odamlarga va obyektlarga nisbatan qanday
munosabatda bo‗lish, ularni idrok qilish, ularga baho berish va ularga nisbatan harakatining
tayyorlik holati.
Faoliyat – 1) ongli maqsad bilan boshqariladigan kishining ichki (ruhiy), tashqi (jismoniy)
faolligi; 2) atrof-muhitning kishilar tomonidan maqsadga muvofiq qayta bunyod etilishi.
Faoliyat – insongagina xos, ong bilan boshqariladigan ehtiyojlar tufayli paydo bo‗ladigan va
tashqi olam bilan kishining o‗z-o‗zini bilishga, uni qayta qurishga yo‗naltirlgan faolligi.
Faollik – tirik materiyaning umumiy xususiyati, tevarak muhit bilan o‗zaro ta‘sirda bo‗lishida
namoyon bo‗ladi.
Harakat – maqsadga muvofiq yo‗naltirilib, ongli ravishda amalga oshiriladigan harakatlar
yig‗indisi. H. Ongli faoliyatning tarkibiy qismlari va motivlaridan biridir.
Xulosa chiqarish – tafakkurning mantiqiy shakllaridan bo‗lib, bir qancha xukmlar asosida
ma‘lum xulosa chiqariladi. X.ch. induktiv, deduktiv va analogik turlarga ajratiladi.
Shaxs – ijtimoiy munosabatlarga kiruvchi va ongli faoliyat bilan shug‗ullanuvchi betakror odam.
Shaxs – 1) kishilarning ijtimoiy xulqi, insonlar orasida o‗zini tutishini aks ettiradigan ruhiy
sifatlari majmuini bildiruvchi tushuncha;
2) turli-tuman sifatlar tizimidagi kishining ruhiy, ma‘naviy mohiyati;
Shaxs ijtimoiylashuvi - inson tomonidan ijtimoiy tajribani egallash va hayot - faoliyat
jarayonida uni faol tarzda o‗zlashtirish jarayonidir.
Do'stlaringiz bilan baham: |