Queen hillary p. Rabaya -eucalyptus emy alinea filipino quarter – module (pang-ugnay) Subukin Natin

QUEEN HILLARY P. RABAYA 9-EUCALYPTUS EMY ALINEA

FILIPINO QUARTER 2 – MODULE 7 (PANG-UGNAY)

Subukin Natin

1. Para kay – Pang-ukol

2. –g – Pang-angkop

3. upang – Pangatnig

4. na – Pang-angkop

5. habang – Pangatnig

Gawin Natin

1. C

2. D

3. A

4. D

5. C

Sanayin Natin

1. Alinsunod sa

2. tungkol kay

3. para sa

4. ayon sa

5. para sa

Suriin Natin

1. Para kay – Pang-ukol

2. –g – Pang-angkop

3. upang – Pangatnig

4. na – Pang-angkop

5. habang – Pangatnig

Payabungin Natin

A. B.

1. –g 1. laya

2. na 2. ngunit

3. –ng 3. kahit

4. na 4. palibhasa

5. –g 5. kasi

6. na 6. para sa

7. –ng 7. tungkol sa

8. –ng 8. dahil sa

9. na 9. kundi

10. –g 10. Pati

Pagnilayan Natin

Pamagat ng dula: Diwa ng Pamilya

Mga tauhan:

A. Laurence

B. Ave

C. Mga Kapitbahay

Tagpuan: Bahay at Trabaho0

Skrip at dayalogo:

Tagapagsalysay: Ang pamilyang Lanzar ay katangi-tangi talaga sa ibang pamilya. Sila ay puno ng saya, ligaya, at tuwa. Si Laurence ay matagal na walang ama dahil namatay sa stroke. Matatag talaga ang pagmamahalan ng pamliyang Lanzar sa isa’t isa. Ngunit masusubok ang katatagang ito sa kwentong ito.

Laurence: Magandang Umaga Inay! Ano po ang ulam natin ngayon?

Ave: Oh anak bat nagising ka na napaka-aga pa? Palambing nga at miss na miss!

(nagkayapan ang anak at ina)

Laurence: Bakit po mama? Araw-araw naman tayong nagkikita ah.

Ave: Sadyang mahal at miss ka lang talaga anak!

Tagapagsalysay: Matapos kumain ng almusal ni Laurence ay agad itong tinulungan ng kanyang inap na ayusin ang mga gamit. Lumabas na ng bahay si Laurence at naghanap ng masasakyan para sa kanyang ina.

Laurence: Kuya!, Kuya pasakay po! Kuya ako po, sasakay po ako!

Tagapagsalysay: Ilang ulit ng naghihiyaw si Laurence upang makasakay ang knayang ina na siya ngunit sa tuwing makakakita ito ng masasakyan ay agad siyang nahuhuli o nauunahan ng mas mga nakakatanda pa sa kanya.

Isabelle: Kuya pasakay naman po! Si Mama ay kailangan niya magtrabaho at dapat hindi siya nahuhuli sa kanyang pinagtatrabahoan.

Manong driver: Sige Sige halika! Marami pang puwesto dito!

Laurence: Salamat po! (Umupo sa jeep si Ave) Paalam Ina! ( Kumaway)

Tagapagsalysay: Nang nakarating na si Ave sa trabaho ay agad itong bumaba sa jeep at doon niya nakasalubong ang mga kasamahan sa trabaho nakasakay ng kotse at nagpapaalam sa mga naghatid sa kanila.

Ave: Mabuti pa sila, hinahatid sila ng mga drayber nila. Wala kaseng gaano alam patungkol sa pagmamaneho. Mula namatay ang ama ni Laurence ay naging pursigido ako sa pang araw-araw at sa kinabukasan ng aking pinakamamahal na anak.

Tagapagsalysay: Pagpasok ni Ave sa opisina ay nagtaka ito kung bakit nandito ang mga magulang ng kaklase niya.

Isabelle: Magandang umaga po teacher!

Teacher: Magandang umaga Isabelle! Asan ang mga magulang mo?

Isabelle: Ano po ang ibig sabihin niyo ma’am?

Teacher: Hindi ba nakatanggap ng email or text and parents mo na galing sa school? Family day natin kase ngayon dapat nandito sila.

Isabelle: H-hala, pasensya po ma’am! Hindi po sila makadating sapagkat may trabaho po sila. W-wala po silang oras para dito.

Tagapagsalysay: Dahil wala ang mga magulang nito ay pina-uwi na lamang siya ng kanyang guro. Umuwi si Isabelle ng may luha sa mga mata nito. Ngunit pag-uwi niya ay wala ang mga magulang nito kaya naghintay hanggang hapon si Isabelle.

Isabelle: Hindi talaga ako mahal nila mama at papa! M-mas mahal pa nila ang trabaho nila kaysa sa akin! (umiiyak si Isabelle habang nagsasalita)

Tagapagsalysay: Narinig ni Isabelle bumukas ang gate nila at nakita nito ang kanyang mama at papa.

Cherry: Nako! Nako anak bakit ka nandito?

Albert: Anak, akala ko mamaya pa matatapos ang klase niyo?

Isabelle: Huwag niyo akong kausapin! (Sinamaan ng tingin ni Isabelle ang kanyang ina at tatay)

Cherry: Isabelle! Bumalik ka dito! Marunong ka nang sungit-sungitan kami ha??!

Albert: Isabelle, anak may nangyari ba??

Isabelle: Hindi naman sana ito mangyayari kung hindi lang kayo obsessed sa trabaho niyo!!

Cherry: (Sinampal nito si Isabelle) Pano mo nagawang sabihin niyan ha??! Ginagawa namin ito dahil mahal ka namin!

Isabelle: Talaga???! Kung mahal niyo talaga ako bakit hindi niyo man lang sinabi sa akin na nag email pala yung school ko sayo at Family day pala ngayon?? Nag kunware kayong wala kayong alam! Pinagmukha niyo po akong tanga dun!

Cherry: Anak pasensiya na. Nilihim namin iyon kase alam namin na magagalit ka sa amin kapag sabihin naming hindi kami makakasali (Lumuhod ito para harapin ang anak) Sa susunod ay hindi na talaga kami maglilihim sa iyo anak.

Albert: Oo anak at sasamahan kana namin palagi sa mga school projects mo at araw-araw na kita ihahatid. Okay ba iyon anak?

Tagapagsalysay: Napaiyak si Isabelle at nagyakapan sila ng kaniyang ina at tatay. Simula noon ay natutunan na ng kaniyang magulang na dapat maglaan din sila ng oras para sa kanilang anak. Natutunan na rin ni Isabelle na kahit galit o naiiinis man siya ay dapat iggalang niya pa rin ang mga magulang niya. Lahat tayo ay dumadaan sa mga pagsubok. Sa mga pagsubok na ito ay maaring masubok ang katatagan ng pagmamahalan ng pamilya mo. Ngunit dapat ay magtiwala ka lamang sa iyong sarili. Malalampasan mo ito kung ikaw ay pursigido at may tiwala sa Diyos.