Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Hatice KELER 
8/D Sınıfı
Barbaros Hayrettin Paşa İ.Ö.O. - ERZURUM 

---

Sevgili Televizyon, 
Bazı durumlarda çok yararlısın. Bazı durumlarda diyorum çünkü kliplerin, gündüz 
kuşağındaki programların, dizilerin hepsinin eğitici ve öğretici olduğunu söyleyemem. Hatta 
bana göre topluma hiç de hoş olmayan davranışlar da kazandırıyorlar. Ama ben bunlarla 
ilgilenmiyorum. Benim için önemli olan eğitici ve öğretici olman. Ben izledikçe öğreniyor, 
dinledikçe bilgiler ediniyorum. 
Ben hayvanların hayatını, denizin altını, insanların yaşamını, tarihi yerleri senden 
görerek öğreniyorum. Bunları seyrederken zevk alıyorum. Kim zevk almaz ki. Televizyonun 
insanların hayatında önemli bir yeri vardır. Çünkü bilgili ve faydalı bir araçtır. Ancak bütün 
insanlar televizyondan zevk almaz. Bazıları ise hiç sevmezler. Ben seviyorum. Çünkü bazı çizgi 
filmler vardı, güldürücü ve eğlendiricidir. Bunlardan en çok sevdiğim Tom ve Jerry’dir. O çizgi 
filmi seyredince çok zevk alırım. Gerçi yaşım biraz büyük ama ben yine de çizgi film 
izlemekten zevk alırım. 
Gereksiz tartışmaların yapıldığı, insanların özel hayatlarının anlatıldığı programlar 
yerine eğitici ve bilgi veren, eğlendiren programların daha çok olması dileğiyle mektubuma son 
veriyorum. 
Esma TELLİOĞLU 
8/A Sınıfı
Nevzat Ayaz Y.İ.B.O – ÇANKIRI 

---

Sevgili Arkadaşım; 
Ben 12 yaşında İlköğretim 6. sınıf öğrencisi bir gencim. Sana yapılan bir yarışma 
sonucu bu mektubu yazmaya karar verdim. 
Teknoloji günden güne değişti. Birçok yenilikler ve icatlar insan hayatını kolaylaştırdı. 
Bu gelişmeden televizyon da etkilendi. Tek kanallı yayından günümüzdeki sınırsız uydu 
kanallarına; siyah beyazdan renkli yayına; hatta büyük kasa televizyonlardan ince LC ekranlara 
kadar pek çok değişiklik yaşadık. Gerçi tek kanallı zamanları ben hatırlamam; ama annemden 
ve babamdan bu tek bir kanalın nasıl ilgi i ile izlendiğini hep dinlerim. Şimdi sayısız kanal 
olmasına rağmen bu ilginin olmadığını düşünüyorum. 
İnsanlar dizilere, müzik ve yarışma kanallarına, spor programlarına mecburiyetten 
bağımlı gibiler sanki. Televizyon programlarında evleniyor, boşanıyor, acılarını sıkıntılarını 
dile getiriyorlar gibi görünse de değerlerimizi yitirdiğimizi düşünüyorum. Mesela neden bütün 
programlarda erkek-kadın yakınlaşması, arkadaşlığı işleniyor? İnsanlar buna mecburmuş veya 
bunun olması zorunluymuş gibi gösteriyorlar? 
Söylenmemesi gereken sözler, kötü alışkanlıklar, şiddet ve olumsuz görüntüler, 
yayımlanmaması gerekirken “mozaik” ve “biiip”lerle maskelenmeye çalışılıyor. Ailelerin 
bilinçlenmesi için “Akıllı İşaretler”, ikazlar konuluyor; ama bence birçok kişi buna aldırış 
etmiyor. Birçok program hayatı çok komik bulsa da hayat o kadar gülünç değil arkadaşım. 
İnsanları eğiten yaşama ve geleceğe hazırlayan, yarına umutla bakan programların ve 
yayınların, konuların konulması gerekmez mi? 
Dizilerde silah, kan, hırsızlık, adam öldürme, aşk ve çarpık ilişkilerin yerine saygı, 
sevgi, dürüstlük, atalarımızın bize bıraktığı geleneklerimiz ve değerlerimiz, özellikle 
tarihimizin işlenmesi gerekmiyor mu? Sadece reyting ve izlenme rekorları düşünmeden 
insanlara ve toplumumuza faydalı olabilecek yayınların ve programların olması bu kadar zor 
mu? 
Mesela programlarda, dizilerde ve diğer tüm yayınlarda halkın görüşleri alınsa, çıkan 
sonuçlara göre diziler çekilse, programlar hazırlansa, aile yapısı bozulmadan ailelerimiz birçok 
programı yasaklamadan televizyon izleyebiliriz belki. Bir de olaylar tek bir kişiye veya konuya 
indirilmeden her yönüyle tartışılsa, tek yönlü yayın yapılmasa belki sorunlar daha kolay çözülür 
gibi geliyor. Benimkiler sadece bir öneri, belki bilmediğim birçok şey vardır. Ama görüşler, 
fikirler ve beklentiler her insana göre farklıdır. Bunlardan insana ve topluma faydalı olanlar 
alınıp değerlendirilmelidir. Benim görüşlerime önem verdiğin için çok teşekkür ederim. Şimdi 
sana mektubumu bitiriyorum. Sıra kanallarını açmama geldi. Kendine iyi bak. Benim sana iyi 
bakacağımdan şüphen olmasın... 
Arkadaşın Recep SARIKAYA