Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Elif KALKAN 
8. Sınıf
Vakıfbank İ.Ö.O – VAN 

---

Sayın Televizyon. 
Sen, bugüne kadar bana fayda sağlamadın. Neden mi? Çünkü ders çalışmaya başladığım 
an dikkatimi dağıtacak bir şeyler buldun... Kardeşlerimle hoşça vakit geçireceğim zaman yine 
aklımı çeldin... Hatta ve hatta gece başımı yastığa koyduğum sırada uykumu çaldın... Hep güzel 
şeylere başladığımda beni avare ettin... Hayatımı sensiz düşünemez oldum... Faydalı diye 
gösterdiğin şeyler bile bana yarar sağlayamadı... 
Sitem dolu sözcüklerimin ardından sana “kıskanç” demek istiyorum. Evet, kıskançsın! 
Sen; benimle ailem, benimle arkadaşım, benimle komşum ve benimle akrabam arasına 
giriyorsun. İçimizdeki sevgiyi, saygıyı ve dinlenmeyi, paylaşmayı azaltıyorsun. Yeni doğmuş 
bir bebek gibi, tüm ilgileri üzerine çekiyorsun, başarılı oluyorsun. İletişimi engelleyip, bizleri 
renkli dünyanın içine hapsediyorsun. 
Sana ne kadar böyle söylensem de seni izlemekten kendimi alamıyorum; güzel 
yanlarının da var olduğunu biliyorum... Fakat güzelliklerini nasıl seçeceğimi, nasıl 
algılayacağımı bilemiyorum. Tek düşündüğüm şey senin yararlarının ve zararlarının dışında 
ailemle vakit geçirmek, derslerime çalışmak ve dinlenmek. 
Bize sunulan bu etkinlik sayesinde artık karar verdim; hayatımda sonlarda yer alacaksın. 
Öncelikle kendi geleceeğimi bir düzene koymam gerektiğinin geç olmadan farkına vardım. Ve 
bunları yazmanın mutluluğunu yaşıyorum. 
Umarım, artık kimseyi kendini kuvvetle bağlayıp tek sevgili olamazsın. Bundan sonra 
senin iyi yönlerini keşfedip yararlanmasını bileceğim; böylelikle kaybettiklerimi geri 
kazanacağım! 
Güzel bir gelecek, güzel bir ülke; güvenli, düşünceli, duyarlı ve kültürlü bir millet için 
hayal kurmaya başlayacağım... Tek başıma ve özgürce... 
Sana olan bağımlılığa son vereceğim!