Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Özlem GÖZLEK 
8/A Sınıfı
Cumhuriyet İ.Ö.O- Merkez / ŞIRNAK 

---

KOPUYORUZ HAYATTAN 
Sevgili Televizyon 
Ben seni her gittim yerde görüyorum. Hayatımızı çok derinden etkiliyorsun. Biz seni 
istemesek de sen bizi kendine bağlıyorsun. 
Senin faydaların yanında zararlarında var. Bazı film bize öğüt verir. Bazı yarışmalar 
bilgi veriyor, ne olup ne bittiğini yine senden öğreniyoruz. Bunun gibi faydaların var. 
Faydalarım var diye sevinme bunun yanında zararların da var. 
İşte geldik zararlarına bunlardan en önemlisi insanlar arası iletişimi bozuyorsun. 
Önceleri insanlar televizyon olmadığı için kendi aralarında sohbet ediyorlardı. Bu sayede hem 
iletişim hem de dostluk artıyordu. Bir şey olsa bile hemen duyulurmuş. Bu öncedendi ama şimdi 
komşusunda bir kişi ölüyor. Haberi olmadığı için komşusunun cenaze gününde doğum günü 
partisi yapıyor. Haberler yanlış bilgi veriyor. Magazin programları insanların özel hayatıyla 
haber yapıyorlar. Şiddetli filmler olduğu için çocuklar etkileniyor ve yapamayacağı işleri 
yapmaya çalışıyorlar ve ölüyorlar. 
Ben hep yatmadan önce düşünürüm. Televizyon olmasa ne olurdu iletişim iyi olurdu, 
dostluk iyi olurdu, ölen olmazdı, boş vakitlerimizi daha iyi geçirirdik ben hep bu yararlarını 
düşünüyorum. Dünyada ne olduğunu öğrenemezdik. Hava durumunu bilmediğimiz için hazırlık 
yapamazdık. Yeni bilgiler öğrenemezdik hiç bu tarafından bakmıyoruz. Bir gün düşünürken 
aklıma şöyle bir şey geldi. 
Televizyon olsa ama şans yarışmaları yerine bilgi yarışmaları olsa, haberler yanlış değil 
doğru verilse, şiddet ve pis filmler yerine eğitici filmler yapsalar, magazinciler insanların özel 
hayatını yayınlamasalar, çok fazla film yerine belgesel veya kültürümüze göre programlar 
yapsalar diye düşündüm. Ama nerde o kanallar. Bir kanalda film olsa diğer kanallarda ise 
belgesel olsa sizce insanlar hangisine bakardı? 
Biz biliyoruz ki belgesel filmden daha yararlı ama gidiyoruz filme bakıyoruz. Biz 
insanlar sizi dinleyeceğiz diye hayattan bile kopuyoruz. Gerçekte televizyonların yok sayıp 
izlemesek ama bunu yapamıyoruz. Adeta bizi kendine kene gibi yapıştırmış. 
Ayrıca televizyon bizi ailemizden de kopartıyor. Çok televizyon izlediğimiz için aile 
bireyleri arasında iletişim bozukluğu yaşanıyor ve aile içinde kavgalara yol açıyor. Yani 
televizyon terbiyemizi de etkiliyor. Bizim kültürümüzde çok güzeldir. Ama bizim kanallarımız 
kendi kültürümüz yerine başka ülkelerin kültürünü yayınlıyor. Ve biz kültürümüzle ilgili hiç 
bir şey bulmuyoruz. Ve cahil kalıyoruz. 
Biz böyle televizyonun, zararlarını sıraladık ama televizyon bizi eğlendirmek amacıyla 
müzik yayın, spor yayını yapıyor. Yani televizyonun zararları yanında faydaları var. Her yer de 
televizyon olduğu için biz televizyonun bize kene gibi yapıştığını düşünüyoruz ama biz 
televizyona kene gibi yapıştık.