Bilgi Kutum Televizyonum,
Biliyor musun, sen hayatımın en önemli parçalarından birisin. Senin olmadığın bir
hayatta kendimi yalnız hissederdim. İyi ki varsın... Bugüne kadar senin birçok faydanı gördüm.
Ama zararlarını da gördüm. Çocukluğumdan beri beni çizgi filmlerle eğlendirdin,
hem de
eğlenceli hem de bilgili programlarla bilgilendirdin. Haber bültenleriyle dünyadaki bütün
olaylardan haberdar ettin. En iyi arkadaşlarımdan birisin sen. Sevinçlerimi, mutluluklarımı,
dertlerimi hep seninle paylaştım. Üzüntülü olduğum zaman gelip bir düğmeyle seni açtığımda
hemen derdimi paylaşıp beni eğlendiriyorsun üzüntülerimi sevinçlere dönüştürdün.
Geçen günlerde öğretmen bana “Sahra Çölü nerede” diye sormuştu.
Sosyal Bilgiler
dersiyle ilgili bir soruydu. Hemen cevapladım. Öğretmenim doğru söylediğim için beş verdi.
Çok sevindim. Bu senin sayende oldu. Çünkü geçen bir yarışma programı izledim. Bu
yarışmada bu sorunun aynısı çıktı. Senin değerini daha iyi anladım. Senin zararlarından
biri de
kırmızı ışığın gözlerimizi bozuyor. Bundan dolayı seni uzaktan zorunda kalıyorum. Bu
günlerde sinirlerimi bozan bir şey var. Bazı insanlar “televizyon zararlıdır” diyorlar. Buna çok
kızıyorum. Diziler çok fazlalaşmış saçma sapan programlar var diye mazeretler sunuyorlar.
Yararları görmezlikten geliyorlar.
Bence asıl zararlı olan bu programları yapan kişiler. Televizyonun bir suçu yok ki,
televizyonu kullanmasını bilmiyorlar. Değerini bilmiyorlar. Ama ben senin değerini biliyorum
ve seni çok seviyorum. Ben hep senin değerini biliyorum. Ben hep senin yanındayım. Ne olur
sen bu söylenenleri kafana takma...
Sen olmadığında Deniz ortasında yelkensiz kalmış bir gemi gibi hissediyorum. Sen
benim rüzgarsın. Ancak ne yönden esmeni istersem, o yönden esiyorsun.
Do'stlaringiz bilan baham: