Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Melis ÖZCAN 
2/B Sınıfı
Muzaffer Sarısözen İ.Ö.O.- SİVAS 

---

Sevgili Televizyon Yöneticileri, 
Ben 8 yaşındayım. Adım Buse Keleş. Tevfik İleri İlköğretim Okulu ikinci sınıf 
öğrencisiyim. Öğretmenimin adı Sevim Demirdöğen. 
Benim televizyondan beklentilerim pek çok. Televizyon izlemeyi her çocuk gibi bende 
seviyorum. Hafta içi okul ve derslerim olduğu için hafta sonları izleyebiliyorum. En çok sihirli 
dizilerin yayından kaldırılmasını istiyorum. Çünkü bu diziler bana gerçekçi ve eğitici gelmiyor. 
Bunun yerine bizim sorunlarımızı anlatan gerçekçi ve eğitici programların konulması daha iyi 
olur. Çocukların günlük hayatta, okulda ve evde karşılaştığı sorunları anlatan diziler konulsun. 
Nasıl ders çalışmalıyız, daha çok nasıl başarılı oluruz bize bunları anlatın. Çocuklara doğayı, 
hayvanları, ailesini ve çevreyi anlatan tiyatro oyunları koyun. Sık sık sihirli dizi görmek beni 
çok sıkıyor. Bende izlemiyorum. Oyuncak yapımı nasıl olur, güzel resim nasıl çizilir bunları 
anlatan, hep büyükler için yarışma programı yapıyorsunuz. Bilgilerimizi sınamak, yeni bilgiler 
edinmek için bize de bir yarışma programı yapın. Kim kiminle evlenecek bize ne. Bunun yerine 
belgeseller koyun. Ben çiçek ve bitki türlerini çok merak ediyorum. Daha sonra çocuk 
klasiklerini okuyorum. Bunları televizyonda da izlemek çok güzel olur. 
Çocuk programlarının sayısının artmasını istiyorum. Bana bu konuda yardımcı 
olursanız çok sevinirim. Saygılarımla. 
Buse KELEŞ
2/F Sınıfı
Tevfik İleri İ.Ö.O -Küçükesat / ANKARA 

---

Sevgili Televizyon, 
Aman sen ne güzel bir şeysin. Elimden gelse bütün vaktimi seninle geçirmek isterim. 
Ama şu annem ve derslerim buna engel oluyor. Senin hayatımdaki önemin çok büyük. Çok 
eskilerde insanlar seni bilmiyormuş, daha doğrusu bu güzel şey icat edilmemişti. Ta ki 75 yıl 
öncesine kadar… O zamanlar insanlar radyo dinleyerek vakit geçiriyormuşlar. Ama şimdi 
vaktimizin belki de yarıdan çoğunu senin karşında geçiriyoruz. Maalesef senin sayende 
büyüklerin anlattığı eski komşuluklar kalktı. 
Eskiden herkes bir araya gelip muhabbet eder, fıkralar anlatırmış. Şimdi her şey farklı. 
İnsanlar evlerinde oturup seni seyretmeyi tercih ediyorlar. Aslında sen dikkatli ve seçici olarak 
seyredilirsen eğitici ve faydalısın. Sen bizi kendine bağlıyorsun. Bana göre sen bir mıknatıs 
parçası. Bizler de demiriz. Sen bizi kendine çekiyorsun. 
Sen evdeyken benim derslerim, babamın işleri, annemin bulaşıkları aksıyor. Seni 
izlerken vaktin nasıl geçtiğini anlamıyoruz. Öyle güzelsin ki gözümüze takılıyorsun. O yüzden 
annem sana çok kızıyor. 
Seni gerektiği zamanlarda, belki zaman dilimlerine ayırarak izlersek daha az zarar 
görmüş oluruz. Bu arada akıllı işaretlere de dikkat etmeliyiz. Böyle yaparsak senden doğru 
yararlanırız. 
Haydi hoşça kal. En kısa zamanda görüşmek üzere…