Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

 
 
 
 
Berke Can DEMİRCİOĞLU 
5/A Sınıfı
Öncü Koleji - DÜZCE 

---

SEVGİLİ TELEVİZYONUM…! 
Sevgili televizyonum; 
Evde en çok vakit harcadığım, vaktin nasıl geçtiğini bile anlamadan bütün günümü bile 
harcamama neden oluyorsun hatta. İş yaparken; müzik dinlemek, okuldan gelince; çizgi 
filmlerini izlemek, akşamları severek izlediğim dizilerime bakmamı sağlayan sensin 
televizyonum.
Her yaşa hitap etmeyi sağlıyorsun, yaptığın programlarla, genç, yaşlı, çocuk herkese 
hitap edebiliyorsun sen. Sabah kalktığım gibi açtığım ve taa yatana kadar kapatmadan senin 
sunduğun programları izlemekle geçiriyorum vaktimi. Sen artık insanların hayatlarında 
vazgeçilmez bir parça oldun. Sanki aileden biriymiş gibi oldun. Mesela; fazla değil bir gün 
elektrikler kesilse, sen olmasan evimizde yani, hemen uğraşacak bir şeyler ararız. Evimizin sesi, 
neşesi olmaz çünkü canımız sıkılır. 
Günümüzdeki sen; yaptığın programlarla yardımlaşmayı sağlıyorsun insanların 
arasındaki iletişimi sağlayan yine sensin. Bir yere bile gitsem geldiğim gibi hemen sana 
vuruyorum kendimi, o kadar bağlıyım yani sana. Benim için hayatımda değerin ve senin yerin 
çok büyük. Zamanımın çoğu sensin. Benim için, ailem için hatta izlenimlerine ve gözlemlerine 
göre herkes için hayatımızın vazgeçilmezi oldun sen. 
Evimizin, ailemizin sesi, neşesi oldun. Senin başında oturup elimde kumandamla vakit 
geçirmeyi çok ama çok seviyorum. İyiki varsın. 
Özge YILMAZOĞULLARI 
5/B Sınıfı
Sokollu İ.Ö.O. - EDİRNE 

---

Sevgili Televizyon, 
Sana önce kendimi tanıtarak mektubuma başlamak istiyorum. Benim adım, Betül 
Akman. Öğretmen Mediha Mehmet Tetikol İlköğretim Okulu’nda 5-C sınıfında okuyorum. 
Bilgili, ateş topu öğretmenimin adı; Emiş Ergün. Bize gerektiğinden fazla bilgi öğretiyor ve 
bundan çok hoşlanıyorum. Ailemi çok seviyorum ve çekirdek aileyiz. 
Ben arık yavaş yavaş konumuzu açmak istiyorum. Bence televizyonun hem olumlu hem 
de olumsuz yönleri vardır. Olumlu yönleri; dünyada olup bitenleri öğreniriz ve televizyon 
izlerken eğleniriz. Olumsuz yönleri ise; şiddetli, yaşımıza göre olmayan filmler vardır. Ama 
bunun içinde mesela; “Bu filmi 7 yaş üstü (7+) izleyebilir.” gibi uyarılar yer alır. 
Televizyon bizi kendisine bağımlı yapmaktan çok zevk alır ve bunun için de kendimizi 
kaptırıp, duruma yenik düşmemek için fazla televizyon izlememeliyiz. Ben, televizyon 
izlemeyin, demiyorum. Sadece, ona yenik düşmeyin ve zamanımızı iyi değerlendirin. 
Çünkü televizyon her geçen gün birilerini daha kendisini tutsak ediyor. 
Galiba televizyonun olumsuz yönlerinden çok konuştuk. İnşallah televizyonlar bu 
yazdıklarımdan dolayı küsmezler bana. Ama söylediklerim doğru. Televizyonların olumlu 
yönleri; boş vakitlerimizi iyi değerlendirmemizdir. Bir pasta dilimini düşününüz. Mesela birinci 
dilimde bir saat televizyon, sonra kalanını kitaba ayırabiliriz. Televizyonlar! Sizden rica 
ediyorum. Lütfen insanları kendinize bağımlı yapmayın. 
Tabiî ki bu konuda bizlere de önemli görevler düşüyor. Bunun sorumlusu sadece 
televizyonlar değil. Bizim de televizyondaki tüm programları izlememiz gerekmiyor ya! Bu 
konuda seçici davranıp bizi bilgilendirecek, bazen de güldürüp, eğlendirecek programları, 
televizyon karşısında fazla zaman harcamadan izlemeliyiz. 
Umarım, televizyon yapımcıları da benim bu isteklerime kulak verirler. Satırlarıma 
burada son verirken, tüm televizyonlara sevgi ve selamlarımı sunarım. 
B. Akman